Luther heeft door Gods genade veel mogen betekenen voor de kerk, en de verbreidding van het Evangelie.
To 1519 hield Luther vast aan de Roomse transsubsantiatieleer, in de jaren 1520 - 23 neemt hij afstand van deze leer,
en doet deze af als een aristotelische constructie en onschriftuurlijk versinsel. Hij was de eerste Reformator, die afstand deed van de transsubsantiatieleer, toch zijn er die steeds blijven zeggen, Luther leerde de transsubsantiatieleer.
Ik vroeg mij af waarom zou men dat doen? Wil men Luther graag zwart maken? Of is het mogelijk onkunde?
Het is duidelijk dat Luther, in zijn verdediging naar Zwingli toe erg scherp was, en alles wat hij zei ook niet bijbels kon onderbouwen, maar van de transsubsantiatieleer had hij afstand gedaan, de discussie met Zwingli ging over een ander punt.
Ook van de Avondmaalsvisie van Zwingli wordt doorgaans een karikatuur gemaakt, maar vraag mij wel eens af, of diegene ooit iets van Zwingli gelezen hebben.
Luther en het Heilig Avondmaal.
-
Johann Gottfried Walther
- Berichten: 5110
- Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49
Luther en het Heilig Avondmaal.
Laatst gewijzigd door Johann Gottfried Walther op 21 nov 2009, 15:06, 1 keer totaal gewijzigd.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Bij de behandeling van Zondag 29 (bij ons in de kerk) is deze zaak met opzet voorbij gegaan. Juist om Luther niet onnodig af te vallen. Er is immers zoveel goeds door Luther gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...Johann Gottfried Walther schreef:Luther heeft door Gods genade veel mogen betekenen voor de kerk, en de verbreidding van het Evangelie.
To 1519 hield Luther vast aan de Roomse transsubsantiatieleer, in de jaren 1520 - 23 neemt hij afstand van deze leer,
en doet deze af als een aristotelische constructie en onschriftuurlijk versinsel. Hij was de eerste Reformator, die afstand deed van de transsubsantiatieleer, toch zijn er die steeds blijven zeggen, Luther leerde de transsubsantiatieleer.
Ik vroeg mij af waarom zou men dat doen? Wil men Luther graag zwart maken? Of is het mogelijk onkunde?
Het is duidelijk dat Luther, in zijn verdediging naar Zwingli toe erg scherp was, en alles wat hij zei ook niet bijbels kon onderbouwen, maar van de transsubsantiatieleer had hij afstand gedaan, de discussie met Zwingli ging over een ander punt.
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
EENE BELANGRIJKE BEKENTENIS VAN LUTHER.
Algemeen bekend is, hoe scherp Luther heeft geoordeeld over hen, die van hem verschilden in de leer van het Avondmaal, hoe heftig hij daarom veroordeelde degenen, met wie hij in den grond toch één was.
Toch is Luther voor zijnen dood daarvan teruggekomen, gelijk blijkt uit eene bekentenis, die hij omtrent het verschil kort voor zijnen dood gaf, in een gesprek met zijnen vriend Melanchthon.
Wij wijzen daartoe op hetgeen A. Kluckhohn aantekent op een der door hem uitgegeven brieven van Frederik den Vrome, keurvorst van de Palts. (Briefe Friedrichs des Frommen 1 blz. 557).
Eerst verwijst Kluckhohn naar hetgeen de keurvorst schrijft in den brief van 31 Dec. 1564, waar hij zegt: “maar Dr. Luther is een mensch geweest, die zoowel als anderen kon dwalen, gelijk hij ongetwijfeld van zijne dwaling ten laatste overtuigd is, toen hij God zoo ernstig heeft gebeden om vergeving, en beleden, dat hij in de zaak van het sacrament te veel heeft gedaan - zooals zonder twijfel degenen weten te bevestigen, die bij zijnen laatsten stond tegenwoordig waren.”
Daarna gaat Kluckhohn aldus voort: Nog duidelijker zegt Frederik in dezen brief (dien van 15 Februari 1565) het volgende: “Dat Dr. Luther in de zaak van het sacrament voor zijnen dood heeft toegegeven, weten alle eerlijke lieden, ofschoon hij daarover niet een iegelijk sprak.”
Deze uitingen, zoo gaat Kluckhohn voort, hebben betrekking op het volgende merkwaardige feit: In het gesprek dat Melanchthon met Luther voor zijne laatste reis naar Eisleben had, werd ook de avondmaalsstrijd genoemd, waarbij Melanchthon verklaarde, dat de leer der kerkvaders op dit punt nader kwam bij de leer der Zwitsers, dan bij die van Luther.
Laatstgenoemde zweeg eene wijl; toen sprak hij de woorden: “Lieve Filip, ik erken dat in de zaak van het sacrament teveel is gedaan.” “Zoo laat ons”, hernam Melanchthon, “een geschrift geven, waarin de zaak gematigd wordt, opdat de waarheid blijve en de kerken weder eendrachtig worden”, waarop Luther zeide: “Ja lieve Filip, ik heb dit dikwijls en rijkelijk overdacht, maar zoo zou de geheele leer in de verdenking komen. Ik wil het den Almachtigen God bevolen hebben. Doe gij ook iets na mijnen dood.”
Van dit feit kreeg Ursinus te Wittenberg kennis, want Melanchthon maakte er geen geheim van.
Uit zijnen mond hoorde ook Alesius, Professor te Leipzig, het verhaal, van wien het weder op anderen, als Pezel overging.
Bij de reeds langbekende getuigenissen van Ursinus, Pezel en Hospinianus kwam nu in den laatsten tijd de oorspronkelijke en onder eede bekrachtigde verzekering van Hardenberg te Bremen, (Kohlmann in de Erlang. Ref. K. Z. 1853 blz. 157; vergel. Gillet Crato von Krafftheim 2, 113 en Stähelin, Johannes Calvin 1, 228). Hardenberg had het verhaal uit Melanchthons eigen mond en ter verkrijging van volkomene zekerheid, vaardigde de raad van Bremen den Magister Schlonkgrawe naar Wittenberg af. Te Heidelberg werd de zaak door Ursinus bekend en het eerstgenoemd in den strijd, die zich aan het Maulbronner colloquium aansloot. Frederik stelde, zooals vanzelf spreekt, daarin het hoogste belang. Door Erastus liet hij aan den burgemeester van Bremen schrijven, om met zekerheid te weten wat te Bremen dienaangaande was geschied.
Naar de regels der historische kritiek laat zich mitsdien het geheele verhaal niet meer als fabel behandelen.
Tot zoover Kluckhohn.
J. Köstlin, die veel omtrent Luther onderzocht en schreef, en het nauwelijks gelooven kon, zegt echter (Luthers Theologie 2, 226, 227 noot) dat het verhaal zich niet als louter sage laat afwijzen, wegens Hardenberg bericht.
Tot staving der geloofwaardigheid van de bekentenis, is vooral belangrijk hetgeen Stähelin (Johannes Calvin, 1, 228) opmerkt. Met ons zal het meenigeen verblijden, dat Luther voor zijnen dood tot deze bekentenis is gekomen. Luther handhaafde zijne dwaling niet in hoogen trots, evenmin als hij volhardde in zijn vroeger afkeurend oordeel over den brief van Jacobus en de Openbaring van Johannes.
Terecht zegt dan ook de keurvorst: Halstarrig in bewezen dwaling te volharden is schande (ist ayn Schand), haar af te leggen en te erkennen, dat is eene eere.
Bron:
“AMSTERDAMSCH ZONDAGSBLAD”
Tot Getuigenis der Waarheid
Onder redactie van H.A.J. LÜTGE en A.J. EIJKMAN
1e JAARGANG 1888 ( blz. 10 ).
Algemeen bekend is, hoe scherp Luther heeft geoordeeld over hen, die van hem verschilden in de leer van het Avondmaal, hoe heftig hij daarom veroordeelde degenen, met wie hij in den grond toch één was.
Toch is Luther voor zijnen dood daarvan teruggekomen, gelijk blijkt uit eene bekentenis, die hij omtrent het verschil kort voor zijnen dood gaf, in een gesprek met zijnen vriend Melanchthon.
Wij wijzen daartoe op hetgeen A. Kluckhohn aantekent op een der door hem uitgegeven brieven van Frederik den Vrome, keurvorst van de Palts. (Briefe Friedrichs des Frommen 1 blz. 557).
Eerst verwijst Kluckhohn naar hetgeen de keurvorst schrijft in den brief van 31 Dec. 1564, waar hij zegt: “maar Dr. Luther is een mensch geweest, die zoowel als anderen kon dwalen, gelijk hij ongetwijfeld van zijne dwaling ten laatste overtuigd is, toen hij God zoo ernstig heeft gebeden om vergeving, en beleden, dat hij in de zaak van het sacrament te veel heeft gedaan - zooals zonder twijfel degenen weten te bevestigen, die bij zijnen laatsten stond tegenwoordig waren.”
Daarna gaat Kluckhohn aldus voort: Nog duidelijker zegt Frederik in dezen brief (dien van 15 Februari 1565) het volgende: “Dat Dr. Luther in de zaak van het sacrament voor zijnen dood heeft toegegeven, weten alle eerlijke lieden, ofschoon hij daarover niet een iegelijk sprak.”
Deze uitingen, zoo gaat Kluckhohn voort, hebben betrekking op het volgende merkwaardige feit: In het gesprek dat Melanchthon met Luther voor zijne laatste reis naar Eisleben had, werd ook de avondmaalsstrijd genoemd, waarbij Melanchthon verklaarde, dat de leer der kerkvaders op dit punt nader kwam bij de leer der Zwitsers, dan bij die van Luther.
Laatstgenoemde zweeg eene wijl; toen sprak hij de woorden: “Lieve Filip, ik erken dat in de zaak van het sacrament teveel is gedaan.” “Zoo laat ons”, hernam Melanchthon, “een geschrift geven, waarin de zaak gematigd wordt, opdat de waarheid blijve en de kerken weder eendrachtig worden”, waarop Luther zeide: “Ja lieve Filip, ik heb dit dikwijls en rijkelijk overdacht, maar zoo zou de geheele leer in de verdenking komen. Ik wil het den Almachtigen God bevolen hebben. Doe gij ook iets na mijnen dood.”
Van dit feit kreeg Ursinus te Wittenberg kennis, want Melanchthon maakte er geen geheim van.
Uit zijnen mond hoorde ook Alesius, Professor te Leipzig, het verhaal, van wien het weder op anderen, als Pezel overging.
Bij de reeds langbekende getuigenissen van Ursinus, Pezel en Hospinianus kwam nu in den laatsten tijd de oorspronkelijke en onder eede bekrachtigde verzekering van Hardenberg te Bremen, (Kohlmann in de Erlang. Ref. K. Z. 1853 blz. 157; vergel. Gillet Crato von Krafftheim 2, 113 en Stähelin, Johannes Calvin 1, 228). Hardenberg had het verhaal uit Melanchthons eigen mond en ter verkrijging van volkomene zekerheid, vaardigde de raad van Bremen den Magister Schlonkgrawe naar Wittenberg af. Te Heidelberg werd de zaak door Ursinus bekend en het eerstgenoemd in den strijd, die zich aan het Maulbronner colloquium aansloot. Frederik stelde, zooals vanzelf spreekt, daarin het hoogste belang. Door Erastus liet hij aan den burgemeester van Bremen schrijven, om met zekerheid te weten wat te Bremen dienaangaande was geschied.
Naar de regels der historische kritiek laat zich mitsdien het geheele verhaal niet meer als fabel behandelen.
Tot zoover Kluckhohn.
J. Köstlin, die veel omtrent Luther onderzocht en schreef, en het nauwelijks gelooven kon, zegt echter (Luthers Theologie 2, 226, 227 noot) dat het verhaal zich niet als louter sage laat afwijzen, wegens Hardenberg bericht.
Tot staving der geloofwaardigheid van de bekentenis, is vooral belangrijk hetgeen Stähelin (Johannes Calvin, 1, 228) opmerkt. Met ons zal het meenigeen verblijden, dat Luther voor zijnen dood tot deze bekentenis is gekomen. Luther handhaafde zijne dwaling niet in hoogen trots, evenmin als hij volhardde in zijn vroeger afkeurend oordeel over den brief van Jacobus en de Openbaring van Johannes.
Terecht zegt dan ook de keurvorst: Halstarrig in bewezen dwaling te volharden is schande (ist ayn Schand), haar af te leggen en te erkennen, dat is eene eere.
Bron:
“AMSTERDAMSCH ZONDAGSBLAD”
Tot Getuigenis der Waarheid
Onder redactie van H.A.J. LÜTGE en A.J. EIJKMAN
1e JAARGANG 1888 ( blz. 10 ).
Eén ding weet ik, dat ik blind ben en niet zie...
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Dit heb ik al eens eerder hier gepubliceerd.
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Ok.
Op welke van je 267 pagina's?
Op welke van je 267 pagina's?
Eén ding weet ik, dat ik blind ben en niet zie...
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Er is immers zoveel goeds door dr. Steenblok gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...-DIA- schreef:Er is immers zoveel goeds door Luther gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...
Er is immers zoveel goeds door ds. R. Kok gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...
He, wat zou het toch een stuk leefbaarder worden als we i.p.v. Luther ook eens wat andere namen in gingen vullen.
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod'
Dr. J.H. Bavinck
Dr. J.H. Bavinck
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Je hebt gelijk!caprice schreef:Er is immers zoveel goeds door dr. Steenblok gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...-DIA- schreef:Er is immers zoveel goeds door Luther gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...
Er is immers zoveel goeds door ds. R. Kok gedaan/geschreven/gezegd, dat we dit ene puntje wel eens een keer konden laten liggen...
He, wat zou het toch een stuk leefbaarder worden als we i.p.v. Luther ook eens wat andere namen in gingen vullen.
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Nou..............om Luther op één lijn te stellen met genoemde predikanten, daar heb ik toch wat moeite mee.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Ik begrijp best wat je bedoelt, maar wil je svp uitleggen waarom je deze stelling poneert?priscilla schreef:Nou..............om Luther op één lijn te stellen met genoemde predikanten, daar heb ik toch wat moeite mee.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Ik reageerde op de reactie er boven van caprice.
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Niemand is perfect, nee zelfs verre van dat.priscilla schreef:Nou..............om Luther op één lijn te stellen met genoemde predikanten, daar heb ik toch wat moeite mee.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.
Dat belijden we bijna met trots van onszelf, in onze kringen.
Maar o wee, als er iets gezegd wordt over een ander....
Luther had zeker zijn fouten, er zijn nogal wat issues in zijn leven, die ik totaal niet kan rijmen met wat de bijbel zegt.
Maar goed we zijn dan ook niet luthers, hier....
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Dat klopt, maar genoemde predikanten hebben wel dichter bij deze tijd geleefd, en zodoende kunnen we daar in het dagelijks leven meer mee te maken hebben met hen en de kerkelijke omgeving.priscilla schreef:Nou..............om Luther op één lijn te stellen met genoemde predikanten, daar heb ik toch wat moeite mee.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod'
Dr. J.H. Bavinck
Dr. J.H. Bavinck
Re: Luther en het Heilig Avondmaal.
Dat is waar.caprice schreef:Dat klopt, maar genoemde predikanten hebben wel dichter bij deze tijd geleefd, en zodoende kunnen we daar in het dagelijks leven meer mee te maken hebben met hen en de kerkelijke omgeving.priscilla schreef:Nou..............om Luther op één lijn te stellen met genoemde predikanten, daar heb ik toch wat moeite mee.
Ik doe niet aan mensverheerlijking, maar Luther, Calvijn etc. zijn niet te vergelijken met genoemden.