De gereedschappen van de Timmerman waren in conferentie.
Broeder Hamer was voorzitter. De vergadering deelde hem mee dat hij maar beter kon vertrekken, omdat hij veel te luidruchtig was. Maar hij zei: 'Als ik deze werkplaats moet verlaten, dan moet broeder Boortje ook verdwijnen. Hij is zo onbetekenend, dat hij heel weinig indruk maakt.' Broeder Boortje stond op en zei: 'Goed, maar broeder Schroef moet ook gaan. Je moet hem maar ronddraaien en nog eens ronddraaien om hem ergens te krijgen.' Toen zei broeder Schroef: 'Als u dat werkelijk wilt, zal ik gaan, maar dan moet broeder Schaaf ook verdwijnen. Hij werkt maar aan de oppervlakte, daar zit geen diepte in.' Daarop antwoordde broeder Schaaf: 'Als ik me terugtrek, dan moet broeder Duimstok hetzelfde doen, want hij is altijd bezig anderen te meten, alsof alleen hijzelf maar juist is.' Broeder Duimstok beklaagde zich op zijn beurt over broeder Schuurpapier: 'Hij is veel te ruw en hij is altijd tegen de draad in.'

Terwijl de discussie nog volop aan de gang was, kwam de Timmerman van Nazaret de werkplaats binnen. Hij trok zijn werkkleed aan en ging naar de werkbank om een tafel te maken. Hij gebruikte de zaag, de schaaf, de hamer, het schuurpapier, het boortje, de schroef en alle andere gereedschappen. Aan het einde van de dag was de tafel klaar. Toen stond broeder Zaag op en zei: 'Broeders ik heb gemerkt dat wij allemaal medewerkers van God zijn.'
Alle kritiek in deze gelijkenis mocht op zichzelf waar zijn, maar toch kon de Meester hen allen gebruiken. Ieder werd gebruikt voor het doel waartoe hij bestemd was. De schaaf werd niet als hamer gebruikt, noch de schroef als duimstok.
Wij gedragen ons vaak net zo als de gereedschappen in deze gelijkenis. Wij maken ons druk over anderen, omdat zij de dingen niet doen op de manier waarop wij denken dat zij het moeten doen. Laten we toch voorzichtig zijn met het afkeuren van de gereedschappen van God. Laten wij in nederigheid de ander uitnemender achten dan onszelf (Filippenzen 2:3).

(gekregen van mijn zus)

vogeltje schreef:De gereedschappen van de Timmerman waren in conferentie.
Broeder Hamer was voorzitter. De vergadering deelde hem mee dat hij maar beter kon vertrekken, omdat hij veel te luidruchtig was. Maar hij zei: 'Als ik deze werkplaats moet verlaten, dan moet broeder Boortje ook verdwijnen. Hij is zo onbetekenend, dat hij heel weinig indruk maakt.' Broeder Boortje stond op en zei: 'Goed, maar broeder Schroef moet ook gaan. Je moet hem maar ronddraaien en nog eens ronddraaien om hem ergens te krijgen.' Toen zei broeder Schroef: 'Als u dat werkelijk wilt, zal ik gaan, maar dan moet broeder Schaaf ook verdwijnen. Hij werkt maar aan de oppervlakte, daar zit geen diepte in.' Daarop antwoordde broeder Schaaf: 'Als ik me terugtrek, dan moet broeder Duimstok hetzelfde doen, want hij is altijd bezig anderen te meten, alsof alleen hijzelf maar juist is.' Broeder Duimstok beklaagde zich op zijn beurt over broeder Schuurpapier: 'Hij is veel te ruw en hij is altijd tegen de draad in.'

Terwijl de discussie nog volop aan de gang was, kwam de Timmerman van Nazaret de werkplaats binnen. Hij trok zijn werkkleed aan en ging naar de werkbank om een tafel te maken. Hij gebruikte de zaag, de schaaf, de hamer, het schuurpapier, het boortje, de schroef en alle andere gereedschappen. Aan het einde van de dag was de tafel klaar. Toen stond broeder Zaag op en zei: 'Broeders ik heb gemerkt dat wij allemaal medewerkers van God zijn.'
Alle kritiek in deze gelijkenis mocht op zichzelf waar zijn, maar toch kon de Meester hen allen gebruiken. Ieder werd gebruikt voor het doel waartoe hij bestemd was. De schaaf werd niet als hamer gebruikt, noch de schroef als duimstok.
Wij gedragen ons vaak net zo als de gereedschappen in deze gelijkenis. Wij maken ons druk over anderen, omdat zij de dingen niet doen op de manier waarop wij denken dat zij het moeten doen. Laten we toch voorzichtig zijn met het afkeuren van de gereedschappen van God. Laten wij in nederigheid de ander uitnemender achten dan onszelf (Filippenzen 2:3).

(gekregen van mijn zus)

Mooi stukje!
Ds L blok heeft soortgelijk een keer gezegd in een preek over de tempelbouw. Ieder gereedschap een eiegn functie/eigenschap; maar toch allemaal dienstbaar aan het tot standkomen van de Gods Huis

Leuk verhaaltje. Maar is het niet eigenlijk een aftreksel hiervan?

Als de voet zou zeggen: ‘Ik ben geen hand, dus ik hoor niet bij het lichaam,’ hoort hij er dan werkelijk niet bij? En als het oor zou zeggen: ‘Ik ben geen oog, dus ik hoor niet bij het lichaam,’ hoort het er dan werkelijk niet bij? Als het hele lichaam oog zou zijn, waarmee zou het dan kunnen horen? Als het hele lichaam oor zou zijn, waarmee zou het dan kunnen ruiken? God heeft nu eenmaal alle lichaamsdelen hun eigen plaats gegeven, precies zoals hij dat wilde. Als ze met elkaar slechts één lichaamsdeel zouden vormen, zou dat dan een lichaam zijn? Het is juist zo dat er een groot aantal delen is en dat die met elkaar één lichaam vormen. Het oog kan niet tegen de hand zeggen: ‘Ik heb je niet nodig,’ en het hoofd kan dat evenmin tegen de voeten zeggen. Integendeel, juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken zijn het meest noodzakelijk.

Klinkt alsof dat erg is Volgens mij is het juist goed. Leuk verhaaltje, en nog Bijbels gefundeerd ook!