Kerkdienst
Geplaatst: 29 sep 2003, 19:27
Toen wij afgelopen zondag de zondagmorgen eens naar een andere wijkgemeente wilden gaan van onze kerk omdat daar een candidaat preekte uit Ouderkerk a/d/ IJssel en omdat er in onze iemand preekte waarmee wij niet zoveel voeling hebben besloten we dus naar de andere wijkdienst te gaan.
Omdat er een dienst was voor de opening van het winterwerk zou er een kwartier voor de dienst vast gezongen worden door de gemeente.
Met dit nu hadden wij geen rekening gehouden en toen we dus bij de kerk aankwamen was men reeds begonnen met het zingen.
De kerk inlopend bekroop me ineens het gevoel in een wild vreemde kerk gekomen te zijn en niet bij onze Gereformeedrde Bondrichting. Het lied wat op dat moment gezongen werd, het viel me nog mee dat de mensen niet gingen staan en al zwaaiend met hun armen in de hoogte zouden gaan klappen, deed mijn oren klapperen.
De woorden en de melodie was mij totaal vreemd en het ritme zat er al goed in, dat hoorde ik wel.
de woorden, ik zal een klein stukje uit de betreffende liturgie overnemen:
Wees niet bang, wees niet bang,
Ik roep je bij je naam.
Wees niet bang, wees niet bang,
van nu af gaan we samen.
En al zou je door het vuur gaan,
je brandt je daarniet aan;
Ik ben bij je, Ik ben bij je,
om mee te gaan.
Ik ben bij je, Ik ben bij je,
voortaan.
enz.
een volgend lied:
O Heer, verberg U niet voor mij,
wanneer ik mij verberg voor U.
Gij weet het, ik ben bang voor U,
ontwijk U en verlang naar U.
O ga niet aan mijn hart voorbij.
enz.
En dat alles onder het thema van de ger. Bond: Mens waar ben je?.
We zijn uiteindelijk toch gana zitten, want je loopt ook weer niet zomaar naar buiten.
Maar toen na het zingen onze kandidaat.
Een tegen de vijftiger denk ik zo.
Een alernatieve man voor de jeugd. (mijn vrouw dat dat ouderkerk a/d ijsselers behoudend waren) (volgens mij dus niet allemaal) Begon met het lezen van de wet.
Nou zo'n wet heb ik nog nooit gehoord. het was een verkorte wet op rijm. Ik mijn oren klonk het alsof ik bij weet ik veel wat voor kerk naar binnen was gelopen.
Verder wil en zal ik over de preek niet uitweiden, maar jullie zullen begrijpen dat wij beiden na de dienst in elk geval geheel teleurgesteld naar buiten kwamen. ons zelf verwijtend dat we dan toch niet naar die saaie dominee geweest waren. Dat was in elk geval beter geweest als dit.
Het heeft ons wel tot nadenken gezet of dit nu al voorbodes zijn voor het hele SoW gebeuren. Deze diensten zoals we nu meegemaakt hebben is volgens mij het gevolg van een slappe houding van de Gereformeerde Bond en een enorme achteruitgang van onze kerk ter plaatse.
in de kerkbode las ik in elk geval dat men bij ons meegaat omdat men toch besloten heeft omdat men meegenomen wordt. Weer van die uitspraken die door iedereen genoemd worden want het staat zo goed. We willen niet maar we worden meegenomen, een dooddoener van jewelste,
de afgelopen zondag heeft me wel weer tot nadenken gezet en de enigste conclusie tot nu toe ie en blijft zoals het steeds geweest is, NIET MEE MET SOW.
Ook hier ga ik mee langzaam maar zeker niet thuis voelen in mijn eigen kerk.
Er kan steeds meer en er mag steeds meer.
De Heere boehoede onze kerk voor een grote val, moge dat onze bede maar zijn.
Omdat er een dienst was voor de opening van het winterwerk zou er een kwartier voor de dienst vast gezongen worden door de gemeente.
Met dit nu hadden wij geen rekening gehouden en toen we dus bij de kerk aankwamen was men reeds begonnen met het zingen.
De kerk inlopend bekroop me ineens het gevoel in een wild vreemde kerk gekomen te zijn en niet bij onze Gereformeedrde Bondrichting. Het lied wat op dat moment gezongen werd, het viel me nog mee dat de mensen niet gingen staan en al zwaaiend met hun armen in de hoogte zouden gaan klappen, deed mijn oren klapperen.
De woorden en de melodie was mij totaal vreemd en het ritme zat er al goed in, dat hoorde ik wel.
de woorden, ik zal een klein stukje uit de betreffende liturgie overnemen:
Wees niet bang, wees niet bang,
Ik roep je bij je naam.
Wees niet bang, wees niet bang,
van nu af gaan we samen.
En al zou je door het vuur gaan,
je brandt je daarniet aan;
Ik ben bij je, Ik ben bij je,
om mee te gaan.
Ik ben bij je, Ik ben bij je,
voortaan.
enz.
een volgend lied:
O Heer, verberg U niet voor mij,
wanneer ik mij verberg voor U.
Gij weet het, ik ben bang voor U,
ontwijk U en verlang naar U.
O ga niet aan mijn hart voorbij.
enz.
En dat alles onder het thema van de ger. Bond: Mens waar ben je?.
We zijn uiteindelijk toch gana zitten, want je loopt ook weer niet zomaar naar buiten.
Maar toen na het zingen onze kandidaat.
Een tegen de vijftiger denk ik zo.
Een alernatieve man voor de jeugd. (mijn vrouw dat dat ouderkerk a/d ijsselers behoudend waren) (volgens mij dus niet allemaal) Begon met het lezen van de wet.
Nou zo'n wet heb ik nog nooit gehoord. het was een verkorte wet op rijm. Ik mijn oren klonk het alsof ik bij weet ik veel wat voor kerk naar binnen was gelopen.
Verder wil en zal ik over de preek niet uitweiden, maar jullie zullen begrijpen dat wij beiden na de dienst in elk geval geheel teleurgesteld naar buiten kwamen. ons zelf verwijtend dat we dan toch niet naar die saaie dominee geweest waren. Dat was in elk geval beter geweest als dit.
Het heeft ons wel tot nadenken gezet of dit nu al voorbodes zijn voor het hele SoW gebeuren. Deze diensten zoals we nu meegemaakt hebben is volgens mij het gevolg van een slappe houding van de Gereformeerde Bond en een enorme achteruitgang van onze kerk ter plaatse.
in de kerkbode las ik in elk geval dat men bij ons meegaat omdat men toch besloten heeft omdat men meegenomen wordt. Weer van die uitspraken die door iedereen genoemd worden want het staat zo goed. We willen niet maar we worden meegenomen, een dooddoener van jewelste,
de afgelopen zondag heeft me wel weer tot nadenken gezet en de enigste conclusie tot nu toe ie en blijft zoals het steeds geweest is, NIET MEE MET SOW.
Ook hier ga ik mee langzaam maar zeker niet thuis voelen in mijn eigen kerk.
Er kan steeds meer en er mag steeds meer.
De Heere boehoede onze kerk voor een grote val, moge dat onze bede maar zijn.