De dienstbaarheid der Wet en de vrijheid van het Evangelie

[DWW]

Naar mijn bescheiden mening hebben sommigen op dit forum moeite om de dienstbaarheid van de wet en de vrijheid van het Evangelie, uit elkander te houden. Dit kwam mij zo telkens voor vanuit de vragen die op mij werden afgevuurd in de discussie over de oude mens. Ik zou dit graag een weinig willen verduidelijken met een hedendaags voorbeeld.

Een man en vrouw zijn een trouwverbond met elkaar aangegaan voor het leven. Ze hebben elkaar vanuit de liefde trouw beloofd voor het leven. Na enige jaren valt de man in de zonde van het zevende gebod. De vrouwt komt erachter, en heeft er ontzaggelijk veel smart en verdriet van. Beiden lopen ze dag en nacht te wenen, over de liefdesbreuk die er gevallen is. Hoe moet dat goed komen? De man durft zijn vrouw niet meer onder ogen te komen, en probeert het goed te maken met caedeautjes en allerlei andere prullaria. Nee, zegt z'n vrouw ik zoek deze dingen niet, maar ik zoek jouw liefde. 'Waarom heb je dat gedaan?' De man komt in de schuld bij z'n vrouw en weent het uit, en belijdt het dat hij tegen haar liefdestrouw heeft gezondigd, zeggende: "ben je me dan nog moe en zat geworden, en mag ik dan nog bij je blijven...?" Waarop z'n vrouw hem alles vergeeft, en haar man zegt dat ze elkander toch voor het leven trouw hebben beloofd?! De man kan de liefde van zijn vrouw haast niet op, en kwijnt weg onder deze woorden van zijn lieve vrouw die hem, ondanks het gebeurde, toch trouw wil blijven. Deze liefde is veel zwaarder om te dragen, en bewaart vele malen meer voor de evt. volgende keer, dan dat zijn vrouw hem een waarschuwend gebod had opgelegd, zeggende : "Wanneer je me dat nog één keer flikt, dan ga ik van je af etc...."

Gods volk is niet meer onder de dienstbaarheid der wet, maar onder de genade c.q. de liefde van Christus.

[Afgewezen]

Mag het ook gewoon 'Evangelie' zijn??

[memento]

Mag het ook gewoon 'Evangelie' zijn??

Zou taalkundig wel correct zijn. Als je niet weet hoe je Latijnse woorden moet vervoegen, zodat ze passen in de zin waarin je ze gebruikt, kan je ze maar beter niet gebruiken. Zoiezo heeft het gebruik van de Latijnse term bij een woord als "evangelie" geen enkele toegevoegde waarde.

[DWW]

Mag het ook gewoon 'Evangelie' zijn??

Tot je dienst!

[Afgewezen]

Mag het ook gewoon 'Evangelie' zijn??

Tot je dienst!

[esthervanbuuren]

ik ben blijkbaar iemand van wijnig woorden.
ik begreep de laatste zin het beste.

maar het was wel een goede ilustratie.

groet esther.

[Luther]

Naar mijn bescheiden mening hebben sommigen op dit forum moeite om de dienstbaarheid van de wet en de vrijheid van het Evangelie, uit elkander te houden. Dit kwam mij zo telkens voor vanuit de vragen die op mij werden afgevuurd in de discussie over de oude mens. Ik zou dit graag een weinig willen verduidelijken met een hedendaags voorbeeld.

Een man en vrouw zijn een trouwverbond met elkaar aangegaan voor het leven. Ze hebben elkaar vanuit de liefde trouw beloofd voor het leven. Na enige jaren valt de man in de zonde van het zevende gebod. De vrouwt komt erachter, en heeft er ontzaggelijk veel smart en verdriet van. Beiden lopen ze dag en nacht te wenen, over de liefdesbreuk die er gevallen is. Hoe moet dat goed komen? De man durft zijn vrouw niet meer onder ogen te komen, en probeert het goed te maken met caedeautjes en andere prullaria. Nee, zegt z'n vrouw ik zoek deze dingen niet, maar ik zoek jouw liefde. De man komt in de schuld bij z'n vrouw en weent het uit, en belijdt het dat hij tegen haar liefdestrouw heeft gezondigd, zeggende: "ben je me dan nog moe en zat geworden, en mag ik dan nog bij je blijven...?" Waarop z'n vrouw hem alles vergeeft, en haar man zegt dat ze elkander toch voor het leven trouw hebben beloofd?! De man kan de liefde van zijn vrouw haast niet op, en kwijnt weg onder deze woorden van zijn lieve vrouw die hem, ondanks het gebeurde, toch trouw wil blijven. Deze liefde is veel zwaarder om te dragen, en bewaart vele malen meer voor de evt. volgende keer, dan dat zijn vrouw hem een waarschuwend gebod had opgelegd, zeggende : "Wanneer je me dat nog één keer flikt, dan ga ik van je af etc...."

Gods volk is niet meer onder de dienstbaarheid der wet, maar onder de genade c.q. de liefde van Christus.

Maar tegen welke uitspraken maak je nu toch steeds bezwaar?
Want met bovenstaande kan ik grotendeels gewoon instemmen.

[DWW]

Naar mijn bescheiden mening hebben sommigen op dit forum moeite om de dienstbaarheid van de wet en de vrijheid van het Evangelie, uit elkander te houden. Dit kwam mij zo telkens voor vanuit de vragen die op mij werden afgevuurd in de discussie over de oude mens. Ik zou dit graag een weinig willen verduidelijken met een hedendaags voorbeeld.

Een man en vrouw zijn een trouwverbond met elkaar aangegaan voor het leven. Ze hebben elkaar vanuit de liefde trouw beloofd voor het leven. Na enige jaren valt de man in de zonde van het zevende gebod. De vrouwt komt erachter, en heeft er ontzaggelijk veel smart en verdriet van. Beiden lopen ze dag en nacht te wenen, over de liefdesbreuk die er gevallen is. Hoe moet dat goed komen? De man durft zijn vrouw niet meer onder ogen te komen, en probeert het goed te maken met caedeautjes en andere prullaria. Nee, zegt z'n vrouw ik zoek deze dingen niet, maar ik zoek jouw liefde. De man komt in de schuld bij z'n vrouw en weent het uit, en belijdt het dat hij tegen haar liefdestrouw heeft gezondigd, zeggende: "ben je me dan nog moe en zat geworden, en mag ik dan nog bij je blijven...?" Waarop z'n vrouw hem alles vergeeft, en haar man zegt dat ze elkander toch voor het leven trouw hebben beloofd?! De man kan de liefde van zijn vrouw haast niet op, en kwijnt weg onder deze woorden van zijn lieve vrouw die hem, ondanks het gebeurde, toch trouw wil blijven. Deze liefde is veel zwaarder om te dragen, en bewaart vele malen meer voor de evt. volgende keer, dan dat zijn vrouw hem een waarschuwend gebod had opgelegd, zeggende : "Wanneer je me dat nog één keer flikt, dan ga ik van je af etc...."

Gods volk is niet meer onder de dienstbaarheid der wet, maar onder de genade c.q. de liefde van Christus.

Maar tegen welke uitspraken maak je nu toch steeds bezwaar?
Want met bovenstaande kan ik grotendeels gewoon instemmen.

Velen op dit forum, plaatsen middels hun denken, hun redeneren, hun gestelde vragen, of middels hun schrijven, de Wet achter het Evangelie, in het stuk der heiligmaking. Door deze dingen wordt Gods bevrijde en verloste volk veelal weer in het werkhuis van deugden en plichten gebracht. Het 'dit doen en dat laten der wet', waaraan zij juist gestorven zijn, Gal. 2:19-20, wordt dan voor velen een dwangbuis waarin, door het spreken en/of schrijven van anderen, geperst worden. Hierdoor wordt hen die verkregen vrijheid ontnomen, omdat ze door dit gedoe weer in de dienstbaarheid worden gebracht. Terwijl juist de ingestorte liefde Gods uit Christus in hun verloren zielen de vervulling der wet is. Deze liefde was het die hun ziel, na hun verloren gaan voor God, in de vrijheid zette, middels de beloften van het Evangelie. Het stuk van de heiligmaking is, ik steeds slechter worden, en Hij steeds meer waarde krijgen voor zoéén als ik ben. Eigenlijk net als in een aards huwelijk. Ik en m'n vrouw, later is het dan mijn vrouw en ik, en ten laatste alleen nog maar mijn vrouw, het voorwerp van mijn liefde. Dat zie je vaak bij oude mensen die samen oud mogen worden. Die mogen elkander vaak nog véél inniger liefhebben dan jonge mensen. Wanneer dan vaak de één sterft, volgt vaak de ander na. Om de reden dat zijn vrouw, of haar man zijn/haar leven alleen nog maar was geworden. Zo gaat het in het geestelijke huwelijk net eender. Johannes zei daarom dat Hij moest wassen, en Johannes minder worden. Tenslotte is het, "IK leef en gij zult leven."

Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding;

Dit wetende, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam der zonde te niet gedaan worde, opdat wij niet meer de zonde dienen. Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven; Wetende, dat Christus, opgewekt zijnde uit de doden, niet meer sterft; de dood heerst niet meer over Hem. Want dat Hij gestorven is, dat is Hij der zonde eenmaal gestorven; en dat Hij leeft, dat leeft Hij Gode. Alzo ook gijlieden, houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in Christus Jezus, onzen Heere. Dat dan de zonde niet heerse in uw sterfelijk lichaam, om haar te gehoorzamen in de begeerlijkheden deszelven lichaams. En stelt uwe leden niet der zonde tot wapenen der ongerechtigheid; maar stelt uzelven Gode, als uit de doden levende geworden zijnde, en stelt uw leden Gode tot wapenen der gerechtigheid. Want de zonde zal over u niet heersen; want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade. Wat dan? Zullen wij zondigen, omdat wij niet zijn onder de wet, maar onder de genade? Dat zij verre. Weet gij niet, dat wien gij uzelven stelt tot dienstknechten ter gehoorzaamheid, gij dienstknechten zijt desgenen, dien gij gehoorzaamt, of der zonde tot den dood, of der gehoorzaamheid tot gerechtigheid? Maar Gode zij dank, dat gij wel dienstknechten der zonde waart, maar dat gij nu van harte gehoorzaam geworden zijt aan het voorbeeld der leer, tot hetwelk gij overgegeven zijt; En vrijgemaakt zijnde van de zonde, zijt gemaakt dienstknechten der gerechtigheid, Rom. 6:5-18.

Kan je nu deze woorden ook wat beter begrijpen c.q. verstaan...?

[refo]

Om niet nogmaals de vraag van Luther te herhalen, maar het ziet er naar uit dat je tegen windmolens vecht.

De wet is er voor de kennis der ellende. Als je dat wilt horen is het juist.

De HC behaldelt de 'regels' toch echt in het stuk van de dankbaarheid.
Als je vindt dat sommigen anderen te veel regels opstellen, dan is dat ook wel juist.

Je voorbeelden over huwelijken gaan maar deels op. Want het is wel aardig van die vrouw en mens op mens moet het zo.
Maar de wet blijft oordelen. Er is geen rechtvaardigheid geschied.

[DWW]

Om niet nogmaals de vraag van Luther te herhalen, maar het ziet er naar uit dat je tegen windmolens vecht.

De wet is er voor de kennis der ellende. Als je dat wilt horen is het juist.

De HC behaldelt de 'regels' toch echt in het stuk van de dankbaarheid.
Als je vindt dat sommigen anderen te veel regels opstellen, dan is dat ook wel juist.

Je voorbeelden over huwelijken gaan maar deels op. Want het is wel aardig van die vrouw en mens op mens moet het zo.
Maar de wet blijft oordelen. Er is geen rechtvaardigheid geschied.

Je hebt het helaas nóg niet begrepen, Refo. Het beeld wat ik probeerde voor te stellen, was natuurlijk het beeld van Christus en Zijn verloste bruid. Die bruid is Hem getrouwd middels een weg van bloedstorting en gerechtigheid. Zo niet, dan is de zondaar Zijn bruid niet. In het huwelijk met Christus is het geloof werkende door de liefde. Door dit geloof is de zondaar verenigd met het Voorwerp van zijn geloof, dat is Christus. In dit huwelijk is de wet een tuchtmeester tot Christus. Wat wil zeggen, "wat u niet heb, heb IK volkomen voldaan en betaald voor u". Ook wanneer die zondaar komt te vallen in erge zonden. Al is de verloste zondaar ontrouw, Hij is de Getrouwe. Daarom is het huwelijk een trouwverbond, dat gedragen wordt door de liefde.

[Avi]

Hoi DWW,

Ik wil graag je mening horen over het genadeverbond.
Door al de stukjes heen merk ik dat je veel oudvaders leest.
Zou je nog eens kunnen kijken in Bostons boek over het genadeverbond?
Vooral Hoofdstuk 6 en dan onder het kopje: 'De wetten van het verbond zijn in hun harten.'
Dwaalt Boston hierin?
Is het niet op de bijbel gegrond, wat hij zegt?

[DWW]

Hoi DWW,

Ik wil graag je mening horen over het genadeverbond.
Door al de stukjes heen merk ik dat je veel oudvaders leest.
Zou je nog eens kunnen kijken in Bostons boek over het genadeverbond?
Vooral Hoofdstuk 6 en dan onder het kopje: 'De wetten van het verbond zijn in hun harten.'
Dwaalt Boston hierin? Is het niet op de bijbel gegrond, wat hij zegt?

Wij allen kennen en weten maar ten dele, dus ook Boston. Daarbij kende, en wist Boston ten dele (veel) meer dan ik ten dele mag kennen en weten. In ieder geval kom je met de theologie en de leer van Thomas Boston niet bedrogen uit, op weg en reis naar de eeuwigheid. Dus lees en herlees zijn werken maar gerust, Avi.

[Fjodor]

Hoi DWW,

Ik wil graag je mening horen over het genadeverbond.
Door al de stukjes heen merk ik dat je veel oudvaders leest.
Zou je nog eens kunnen kijken in Bostons boek over het genadeverbond?
Vooral Hoofdstuk 6 en dan onder het kopje: 'De wetten van het verbond zijn in hun harten.'
Dwaalt Boston hierin? Is het niet op de bijbel gegrond, wat hij zegt?

Wij allen kennen en weten maar ten dele, dus ook Boston. Daarbij kende, en wist Boston ten dele (veel) meer dan ik ten dele mag kennen en weten. In ieder geval kom je met de theologie en de leer van Thomas Boston niet bedrogen uit, op weg en reis naar de eeuwigheid. Dus lees en herlees zijn werken maar gerust, Avi.

DWW, u geeft geen antwoord! Wees eerlijk en zeg dat u geen antwoord geeft, of geef wel antwoord. Wat is uw mening met betrekking tot het aangereikte stuk van Boston? U praat dubbelzinnig, aan de ene kant zegt u dat Boston maar ten dele kent, en aan de andere kent zegt u dat we met de leer van hem niet bedrogen uitkomen. Geldt dat dan ook met betrekking tot dat kopje: 'de wetten van het verbond zijn in hun harten'?? Volgens mij vond u de rechte leer zo belangrijk..
Vind zo'n reactie eigenlijk echt niet kunnen. U bent niet eerlijk naar de vraagsteller toe...

gr

[RJVerhoeks]

Hoi DWW,

Ik wil graag je mening horen over het genadeverbond.
Door al de stukjes heen merk ik dat je veel oudvaders leest.
Zou je nog eens kunnen kijken in Bostons boek over het genadeverbond?
Vooral Hoofdstuk 6 en dan onder het kopje: 'De wetten van het verbond zijn in hun harten.'
Dwaalt Boston hierin? Is het niet op de bijbel gegrond, wat hij zegt?

Wij allen kennen en weten maar ten dele, dus ook Boston. Daarbij kende, en wist Boston ten dele (veel) meer dan ik ten dele mag kennen en weten. In ieder geval kom je met de theologie en de leer van Thomas Boston niet bedrogen uit, op weg en reis naar de eeuwigheid. Dus lees en herlees zijn werken maar gerust, Avi.

DWW, u geeft geen antwoord! Wees eerlijk en zeg dat u geen antwoord geeft, of geef wel antwoord. Wat is uw mening met betrekking tot het aangereikte stuk van Boston? U praat dubbelzinnig, aan de ene kant zegt u dat Boston maar ten dele kent, en aan de andere kent zegt u dat we met de leer van hem niet bedrogen uitkomen. Geldt dat dan ook met betrekking tot dat kopje: 'de wetten van het verbond zijn in hun harten'?? Volgens mij vond u de rechte leer zo belangrijk..
Vind zo'n reactie eigenlijk echt niet kunnen. U bent niet eerlijk naar de vraagsteller toe...

gr

Wij kennen ten dele, en wij weten ten dele is een uitspraak van de apostel Paulus, dat bedoelt DWW.
Hij geeft aan dat de theologie van Boston zuiver is, dat is toch een eerlijke opmerking? Of heb jij bezwaar tegen de theologie van Boston? Jij praat dubbelzinnig!

[Avi]

Hoi DWW,

Ik wil graag je mening horen over het genadeverbond.
Door al de stukjes heen merk ik dat je veel oudvaders leest.
Zou je nog eens kunnen kijken in Bostons boek over het genadeverbond?
Vooral Hoofdstuk 6 en dan onder het kopje: 'De wetten van het verbond zijn in hun harten.'
Dwaalt Boston hierin? Is het niet op de bijbel gegrond, wat hij zegt?

Wij allen kennen en weten maar ten dele, dus ook Boston. Daarbij kende, en wist Boston ten dele (veel) meer dan ik ten dele mag kennen en weten. In ieder geval kom je met de theologie en de leer van Thomas Boston niet bedrogen uit, op weg en reis naar de eeuwigheid. Dus lees en herlees zijn werken maar gerust, Avi.

Ik ken ook maar ten dele.
Ik vraag je ook geen toestemmng om Bostons boeken te lezen maar ik stelde een gerichte vraag aan jouw adres.
Is het waar dat een geredde zondaar de hele wet goedkeurt omdat de wet het beeld van Zijn heiligheid uitdrukt?
Stem je ermee in dat een geredde zondaar de wet helemaal liefheeft, omdat alles wat erin een afschrift is van die heiligheid.
Het Hoofd van het verbond is in hun ogen 'hun Liefste' ( hoogl 5:16).
Ben je het ermee eens dat de wetten van het verbond op Hem lijken, en daarom ook voor hen het liefste moeten zijn.
Dat zijn zomaar wat vragen, die vanuit Bostons boek op ons af komen.
Hoe zie jij de wet in de heiligmaking?

Kan jij met Boston zeggen: Mijn hart is tot de gehele wet, voorzover ik die ken, genegen. Het is mijn gewoonte om te proberen mijn levenswandel in overeenstemming van de hele wet te krijgen. Psalm 119 :6.
Staat ons hart open voor hetgeen we nog niet weten van de wetten van het verbond?

En doe het alsjeblieft niet af met: Lees en herlees.