Heel goed dat je dat niet ziet. De rechtvaardigmaiking is inbegrepen bij het geloof. Dat hoeft niet nog eens apart zichtbaar gemaakt te worden.
En blijkbaar is het wel degelijk een beschrijfelijk wonder. De HC beschrijft het toch maar. En het adjectief 'dor' komt op jouw conto.
de vierschaar
Re: de vierschaar
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Re: de vierschaar
Maar voor mij persoonlijk is dat wonder onbeschrijflijk........refo schreef:Heel goed dat je dat niet ziet. De rechtvaardigmaiking is inbegrepen bij het geloof. Dat hoeft niet nog eens apart zichtbaar gemaakt te worden.
En blijkbaar is het wel degelijk een beschrijfelijk wonder. De HC beschrijft het toch maar. En het adjectief 'dor' komt op jouw conto.
En als ik zeg dat het dor is bedoel ik alleen maar dat het het voor mij geen inhoud heeft als het niet persoonlijk is.
Re: de vierschaar
Onlangs las ik een preek uit de zestiende eeuw waarin werd gesproken over de vierschaar die door de consciëntie in het hart werd gespannen. Dit kan bij iedere zonde weer opnieuw gebeuren: als een zondaar het aanklagen van de duivel voelt. Het geweten wordt hier de 'onderrechter Gods' genoemd. Het fungeerde hier dus als een beeld uit het geloofsleven van een kind van God.
Toch wonderlijk hoe deze uitdrukkingen een geheel eigen (bevindelijk) leven gaan leiden door de eeuwen heen. Het kan geen kwaad om eens te bekijken hoe ze oorspronkelijk gebruikt werden. De lezing van ds. Harinck gaat daar volgens mij ook op in.
Toch wonderlijk hoe deze uitdrukkingen een geheel eigen (bevindelijk) leven gaan leiden door de eeuwen heen. Het kan geen kwaad om eens te bekijken hoe ze oorspronkelijk gebruikt werden. De lezing van ds. Harinck gaat daar volgens mij ook op in.
Re: de vierschaar
Heel juist, Jongere! Goede posting!Jongere schreef:Onlangs las ik een preek uit de zestiende eeuw waarin werd gesproken over de vierschaar die door de consciëntie in het hart werd gespannen. Dit kan bij iedere zonde weer opnieuw gebeuren: als een zondaar het aanklagen van de duivel voelt. Het geweten wordt hier de 'onderrechter Gods' genoemd. Het fungeerde hier dus als een beeld uit het geloofsleven van een kind van God.
Toch wonderlijk hoe deze uitdrukkingen een geheel eigen (bevindelijk) leven gaan leiden door de eeuwen heen. Het kan geen kwaad om eens te bekijken hoe ze oorspronkelijk gebruikt werden. De lezing van ds. Harinck gaat daar volgens mij ook op in.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)