aanhalen citaten uit de krant

[albion]

Ik weet niet of hier al een topic van is. Ik open maar even een nieuw topic.

In de krant van vandaag (RD) is een citaat opgenomen van ds. B. de Jong.
Hij schreef dit in het nieuws- en opinieblad Christelijk Weekblad over trouw
zijn als predikant:

'We versmallen het evangelie vaak tot iets wat je bij de gemiddelde talkshow
van de grootste familie van Nederland hoort en wat ieder weldenkend mens mee
kan maken: respect, een beetje lief zijn voor de ander en tolerantie.
Maar daarmee halen we denk ik de angel uit het evangelie, en daarmee ook de kracht,
de uitdaging en het avontuur.'

[jvdg]

Ik weet niet of hier al een topic van is. Ik open maar even een nieuw topic.

In de krant van vandaag (RD) is een citaat opgenomen van ds. B. de Jong.
Hij schreef dit in het nieuws- en opinieblad Christelijk Weekblad over trouw
zijn als predikant:

'We versmallen het evangelie vaak tot iets wat je bij de gemiddelde talkshow
van de grootste familie van Nederland hoort en wat ieder weldenkend mens mee
kan maken: respect, een beetje lief zijn voor de ander en tolerantie.
Maar daarmee halen we denk ik de angel uit het evangelie, en daarmee ook de kracht,
de uitdaging en het avontuur.'

Van die laatste regel begrijp ik, eerlijk gezegd, geen hout.
Dat van die angel, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar 'uitdaging" en "avontuur" ontgaat mij volledig.

[Hendrikus]

Ik weet niet of hier al een topic van is. Ik open maar even een nieuw topic.

In de krant van vandaag (RD) is een citaat opgenomen van ds. B. de Jong.
Hij schreef dit in het nieuws- en opinieblad Christelijk Weekblad over trouw
zijn als predikant:

'We versmallen het evangelie vaak tot iets wat je bij de gemiddelde talkshow
van de grootste familie van Nederland hoort en wat ieder weldenkend mens mee
kan maken: respect, een beetje lief zijn voor de ander en tolerantie.
Maar daarmee halen we denk ik de angel uit het evangelie, en daarmee ook de kracht,
de uitdaging en het avontuur.'

Van die laatste regel begrijp ik, eerlijk gezegd, geen hout.
Dat van die angel, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar 'uitdaging" en "avontuur" ontgaat mij volledig.

Ik denk dat je dat niet zo letterlijk moet nemen, maar dat deze predikant heeft willen onderstrepen dat het evangelie zich niet voegt naar menselijke maatstaven.
Zoals ik deze week tijdens een preek nog hoorde, n.a.v. Zondag 1 "....dat ik niet mijn , maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben". Hoezo eigendom van een ander? De slavernij is toch allang afgeschaft? We zijn toch allemaal eigen baas?
Eigendom zijn van een Ander is volstrekt tégen de mens. Om daar toch "Amen op te zeggen, ja, dat is uitdaging én avontuur!

[jvdg]

... Om daar toch "Amen op te zeggen, ja, dat is uitdaging én avontuur!

Die redeneerlijn van jou volgend, ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen.

Maar dat taalgebruik sluit niet aan bij de beleving van deze "oudere" refo.

Ik moet daarbij ook denken aan Lukas 15:

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.

Ik zie dit niet als een uitdaging of avontuur.

[Marco]

Je kunt zowel voor als tegen een tekst uit de Bijbel grissen. "Met mijn God spring ik over een muur" (Ps. 30) klinkt bijvoorbeeld weer wel heel avontuurlijk. En of een uitspraak past bij je beleving.. is natuurlijk iets persoonlijks.

Ik denk dat degenen voor wie de uitspraak bedoeld is, niet helemaal de doelgroep van dit forum is. Al ligt er altijd een uitdaging om geloven en gelovig leven als 'avontuur' te zien. Het zou nog wel eens wat frisse denkbeelden op kunnen leveren.

De gedachte dat het evangelie veel verder gaat dan een voel-goed doe-lief gedachte spoort uiteindelijk aan tot een sprong in het diepe: alles overlaten aan een Ander, jezelf helemaal overgeven. Dat klinkt eng. Maar als je dat doet, dan ga je nog eens wat beleven. Toch?

[refo]

... Om daar toch "Amen op te zeggen, ja, dat is uitdaging én avontuur!

Die redeneerlijn van jou volgend, ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen.

Maar dat taalgebruik sluit niet aan bij de beleving van deze "oudere" refo.

Ik moet daarbij ook denken aan Lukas 15:

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.

Ik zie dit niet als een uitdaging of avontuur.

De verloren zoon heeft natuurlijk nooit bestaan (het is maar een verhaal).
Maar de verzen 17 t/m 19 zijn wel degelijk een uitdaging en avontuur.

[albion]

Ik weet niet of hier al een topic van is. Ik open maar even een nieuw topic.

In de krant van vandaag (RD) is een citaat opgenomen van ds. B. de Jong.
Hij schreef dit in het nieuws- en opinieblad Christelijk Weekblad over trouw
zijn als predikant:

'We versmallen het evangelie vaak tot iets wat je bij de gemiddelde talkshow
van de grootste familie van Nederland hoort en wat ieder weldenkend mens mee
kan maken: respect, een beetje lief zijn voor de ander en tolerantie.
Maar daarmee halen we denk ik de angel uit het evangelie, en daarmee ook de kracht,
de uitdaging en het avontuur.'

Van die laatste regel begrijp ik, eerlijk gezegd, geen hout.
Dat van die angel, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar 'uitdaging" en "avontuur" ontgaat mij volledig.

Als ik lees hoe het bv. in de kerk van Amsterdam toeging als ze het niet met elkaar eens waren dan loog het er niet om. Ze waren helemaal niet lief voor elkaar en over tolerantie gesproken... ik denk dat ze dat woord niet eens kenden. Het is alles of niets. En dat is het Evangelie ook. De uitdaging en het avontuur is ook hoe je met je naaste hierover van gedachten kan wisselen.

[albion]

... Om daar toch "Amen op te zeggen, ja, dat is uitdaging én avontuur!

Die redeneerlijn van jou volgend, ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen.

Maar dat taalgebruik sluit niet aan bij de beleving van deze "oudere" refo.

Ik moet daarbij ook denken aan Lukas 15:

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.

Ik zie dit niet als een uitdaging of avontuur.

De verloren zoon heeft natuurlijk nooit bestaan (het is maar een verhaal).
Maar de verzen 17 t/m 19 zijn wel degelijk een uitdaging en avontuur.

Wie vertelt dat verhaal?