In de Waarheidsvriend van 15 mei zal onderstaande reactie geplaatst worden. Voorzitter ds. G.D. Kamphuis en algemeen secretaris drs. P.J. Vergunst hebben zich inmiddels namens het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond per brief tot het moderamen van de hervormde synode gericht.


Geschokt
Het Europese Forum van Homoseksuele en Lesbische Christenen heeft begin deze maand zijn tweejaarlijkse bijeenkomst gehad. Wie via de pers kennisneemt van het gedachtegoed dat hier gepropageerd wordt, beseft opnieuw dat we leven in een land waarin de geboden van de levende God meer en meer terzijde geschoven worden: na de erkenning van het homohuwelijk door onze overheid beijvert men zich voor "de gelijkwaardigheid van alle manieren waarop mensen hun relaties en seksualiteit beleven". De voorzitter van de Remonstrantse Broederschap betoogde dat "de dominantie van het huwelijk het maatschappelijke idee versterkt dat mannen en vrouwen alleen hun levensvervulling kunnen vinden in een levenslange relatie met één ander persoon". Hij bedoelde niet dat wie niet tot een huwelijk komt, ook een zinvol leven in toewijding aan God en zijn naaste kan leiden. Nee, de "intolerante houding van christelijk rechts" werd gehekeld.
Het is schokkend om te lezen. Maar niet minder aangrijpend is dat de vice-preses van de hervormde synode, ouderling-kerkvoogd J. van Heijst, op de slotdag van deze bijeenkomst aanwezig was. Namens de kerken! Tegenover het Reformatorisch Dagblad verklaarde het moderamenlid geen inhoudelijke bijdrage aan de conferentie geleverd te hebben, terwijl "de leiding van de conferentie erg blij was met de aanwezigheid van de SoW-kerken". Waar de verenigde kerk zo verdeeld blijkt over het huwelijk dat in de grondleggende artikelen van de kerkorde er geen artikel aan gewijd is, bezoekt de vice-preses deze bijeenkomst! Een beschamende vertoning, shockerend voor diegenen die blijvend een diepe pijn beleven aan de synodebesluiten rond de zegening van alternatieve relaties en -erger nog- blamerend voor het getuigenis van de kerk naar buiten. De kerk kan en mag het terzijdeschuiven van de heilzame geboden van God niet bevorderen of gedogen. Dáár ligt het speerpunt van ons afstand nemen van de aanwezigheid als moderamenlid op deze dag. Wie op de bodem van de Schrift niet staat, doet de Schepper oneer aan. Waar het getuigenis van het Evangelie niet profetisch klinkt, laat de geest van de tijd zijn invloed gelden. Moet de breuk met de kerk der eeuwen in dit opzicht steeds dieper worden? Moeten we nog dieper door de crisis? "Heere, hoe lang zult Gij toezien?"

Als een gedeelte van de 'staf' binnen de SOW-kerken voor inzegening van het homohuwelijk is hoeft er toch ook niet 'geschokt' gereageerd te worden als een van hen zo'n bijeenkomst bezoekt?

Dat is dan toch het gevolg van dat standpunt?

Een beetje vreemde en overtrokken reactie van 'de bond'.



Een 'breekje' van Breekijzertje

Voorbijganger, je bedoelt dat het spreken van de bond nu wat mager overkomt. Veel vaker had ze moeten spreken, maar toen zweeg ze.

Toch is dat niet altijd zo, ik vond de reactie van P.J. Vergunst richting Dr. Zwanepol zeker niet getuigen van een aangenomen overeenstemming. Maar dat kwam misschien meer omdat de Lutheranen bij monde van Zwanepol hun ware aard lieten zien. Zo zie je dus dat de Bond moet laveren tussen allerlei standpunten. Dit had niet nodig geweest als ze altijd duidelijk was geweest.