voorbijganger: Spreekt de vraagsteller niet elders zelf over de orthodoxie het satanisch uit?
Nee, dat spreekt de vraagsteller niet.
De vraagsteller (dat ben ik dus) is zelf een aanhanger van het orthodoxe (rechtzinnige) geloof.
Ik noemde het verengen van het verlossingswerk van Christus satanisch.
Het belemmeren van de zaligheid van anderen noemde ik satanisch.
Voorbijganger: De relatie man-vrouw en daarmee de positie van de vrouw is verbonden met de verhouding tussen Christus en Zijn gemeente.
De relatie man-vrouw wordt als voorbeeld gegeven voor de relatie Christus en Zijn gemeente. Dat is iets anders dan 'verbondenheid'.
Zoals christenen ook kinderen, erfgenamen, ex-slaven genoemd worden.
maar over slavernij. Juist een item dat in het hier en nu speelt. M.a.w. waar er een heel andere voorstelling van is, dan een groot aantal jaren geleden.
Het is je kennelijk ontgaan dat ook de positie van de vrouw niet meer is zoals die een groot aantal jaren geleden speelde.
Wat dat betreft gaat de vergelijking op.
voorbijganger: Slavernij, daarvan zeggen we nu: nooit meer. Daarom richten we ook monumenten op. Zo nooit weer. En dan? De gelijkstelling ligt in de vraag opgesloten. Met het afwijzen van de slaver
Ik geef je eigen openingszin als commentaar:
"Hoe verleidelijk slim."
de discussie deze kant op buigen,
en de eigenlijke discussie: "Wat moeten we wel, en wat moeten we niet in de cultuur-historische context zien"
Zo, dat hebben we gehad.
Nu de werkelijke inhoudelijke reacties.
Lebaoth: Slaaf hoeft niet altijd een negatieve betekenis te hebben, iets wat het nu wel heeft. Net zoals onderdanigheid niet altijd iets negatiefs hoeft in te houden.
Dat klopt.
Zoals er ook in de gouden eeuw slaven waren die en goed leven hadden (oom Tom voor hij verkocht werd)
Misschien zijn de slaven van toen wel de werknemers van nu.
en
Strik: De slaven waarover de Bijbel spreekt waren geen slaven in de context van de 'Afro-Amerikaanse' slavernij (waar Nederland ook zijn 'steentje' aan heeft bijgedragen).
Je mag het vertalen als knecht, werknemer.
Nee, dat is duidelijk niet zo.
Er is een duidelijk verschil tussen huurlingen (knechten) (zie ook de gelijkenissen van Jezus) en slaven.
Slaven zijn het eigendom van eigenaren.
En net zoals in de gouden eeuw konden die eigenaars 'goed' zijn en 'slecht'.
Slaven kunnen niet zelf beschikken over hun eigen lichaam (verhuizen, ander werk zoeken) en tijd.
Daarom roept Paulus dan ook de christelijke slavenhouders op om goed voor hun slaven te zorgen.
Kennelijk is het hebben van samen met het goed onderhouden van slaven geen zonde.
De vraag kan wel gesteld worden of het niet in de cultuurhistorische context geplaatst moet worden.
De cultuurhistorische context hoeft ook niet per sé als 'fout' aangeduid te worden.
Het is een maatschappelijke situatie.
Voor sommige is het slavendom een uitweg geweest, om schulden af te betalen.
Wat de Bijbel in ieder geval van ons vraagt is ons op de juiste manier te bewegen in een bepaalde sociale situatie.
Dus, als slaven houden legaal is, wees dan goed voor ze, en verzorg ze.
In het Oude Testament worden meer zaken toegelaten, denk aan polygamie.
Zeker niet.
De wet van Mozes verbiedt dit ten strengste.
Dat de straf vaak uitblijft is geen teken van 'toestaan'.
Maar dit terzijde.
Gangbare praktijken worden niet goedgekeurd, maar er worden regels gegeven om deze praktijken leefbaar te laten verlopen.
Zo zou je dus ook Paulus' regels over de vrouw kunnen lezen.
Sterker nog, stel je voor dat Paulus de slaaf zou 'vrijspreken'?
Dan was het christelijk geloof niet het geloof van vrije en slaven, rijken en armen geweest, maar dan was het het emancipatie vehicel geworden van de slaven.
Zo ook met de vrouwen.
Maar de Bijbel brengt geen maatschappelijke sociale vernieuwing.
En juist vrouwen en slaven die zich wel zo denken krijgen van Paulus een vermaning. Geen maatschappelijke onrust. Voeg je naar je man, voeg je naar je meester.
het leren in een gemeente was een gangbare praktijk (dat maak ik tenminste op uit 1 Kor 14). Deze werd expliciet verboden door Paulus; het wordt zelfs niet toegelaten, iets wat bij het slaven houden wel het geval was.
Iets wat in die tijd zowieso niet gangbaar was, dat een vrouw haar man 'leerde'.
De positie van de vrouw van toen was absoluut niet te vergelijken met de positie van de vrouw nu.
Bovendien worden de 'regels' van Paulus aan vrouwen niet aan alle gemeenten gegeven. Hoe wisten die andere gemeenten dat?
Wellicht speelde de 'emancipatie beweging' daar niet?
Vooralsnog zie ik geen algemeen gebod.
En vooral een evangelie dat zich beweegd binnen het sociaal maatschappelijk kader.