Het is een goede zaak dat we het oude jaar uitgaan als kerkelijke gemeente (en zovelen als zich daar dan bijvoegen) in een kerkdienst, en het nieuwe jaar aanvangen met een samenkomst.

De oudejaarsdienst is vaak een weemoedige dienst, waarin de toonzetting vaak somber is, en waarbij scherp wordt gewaarschuwd tegen de festiviteiten die in die nacht plaatsvinden.
Bovendien wordt in vele gemeentes herdacht welke mensen ons het afgelopen jaar ontvallen zijn.
Veel stof tot overdenking.
Oproep tot bekering en bezinning
Veel emotie.

En ik heb daar alle begrip voor.

Dan de volgende morgen, nieuwjaarsmorgen.
Dan komt vaak uit: Des avonds is er geween, en 's morgens is er gejuich.
Dat geween en dat gejuich wens ik eenieder toe.

De oudejaarsdienst die ik mocht beluisteren was zonder de bekende kretologie.
De preek ging over: Mene, Mene, Tekel Upharsin.......
Knikkende knieën, bleek van aangezicht.
Roep de man Gods om het te verklaren.
Die verklaring kwam, en...:
En het feest ging door.....
In die nacht werd Beltsazar gedood.

Géén pathetiek, géén verkeerde emotie, maar een heenwijzing en aanwijzing naar Christus als enige mogelijkheid tot behoud van ellendige zondaren.
Ja, dat was een ernstige waarschuwing met een rijke Evangelieboodschap.
Gaat het feest voor ons ook door.....?

Ik ben nieuwsgierig naar jullie ervaringen met de oudejaarsdienst en D.V. de nieuwjaarsdienst van morgen.

Bij ons:
vanmiddag in naburige gemeente:

Maleachi 3: Alsdan spreken die den HEERE vrezen, een ieder tot zijn naaste: De HEERE merkt er toch op en hoort en er is een gedenkboek voor Zijn aangezicht geschreven, voor degenen, die den HEERE vrezen, en voor degenen, die aan Zijn Naam gedenken.

vanavond:
Genesis 7: En de Heere sloot achter hem toe. De ark des behouds. In de ark-buiten de ark. Wat een verschil. Nog is het genadetijd, nog kunt u schuiling vinden in de Ark, die Schuilplaats des Allerhoogsten. Straks niet meer. Haast u...

jvdg schreef:
De oudejaarsdienst die ik mocht beluisteren was zonder de bekende kretologie.
De preek ging over: Mene, Mene, Tekel Upharsin.......
Knikkende knieën, bleek van aangezicht.
Roep de man Gods om het te verklaren.
Die verklaring kwam, en...:
En het feest ging door.....
In die nacht werd Beltsazar gedood.

Preek van dezelfde strekking, in ieder geval dezelfde tekst. Bijzonder ook de voorspelling die zo'n 175 jaar eerder al gedaan werd door Jesaja (45:1): "Alzo zegt de HEERE tot Zijn gezalfde, tot Cores, wiens rechterhand Ik vat, om de volken voor zijn aangezicht neder te werpen; en Ik zal de lendenen der koningen ontbinden, om voor zijn aangezicht de deuren te openen, en de poorten zullen niet gesloten worden".

Gisteren al: Maleachi 3.

Bij ons: Wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende. Het eerste stuk vond ik heel mooi en troosvol in de preek. Ook een aansporing om te volharden in het zoeken. Paulus zegt niet dat we geen blijvende stad hebben, maar: we hebben HIER geen blijvende stad! Het laaste stuk bleef de ds. wat herhalen, wat ik jammer vond. Maar verder wel een erg mooie oudejaarspreek.

Wij hebben een preek gehad over Ps. 90:12

12 Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen

Een vermaning om onze tijd wijs te gebruiken, en wijsheid te zoeken.

graag geef ik jullie de dienst van vanochtend door..


Veel kerken vragen zich af in het nieuwe jaar.’ Wat moet er toch van de kerk terechtkomen?’’Wat straalt er nog van de kerk uit.. Dan moet je weleens zeggen.. zal het dan met Uw kerk Uw koninkrijk op niets uitlopen. Deze vraag is niet nieuw. Ook tijdens de rondwandeling van de Heere Jezus werd deze vraag al gesteld. Het lijkt wel een hopeloze zaak, iedereen lijkt zich van de Heere Jezus af te keren. De Heere Jezus kent deze vraagt, en gaat de menigte leren door gelijkenissen. Het koninkrijk der hemelen is gelijk een mosterdzaad. Heel klein, maar het wordt een boom, waar de vogelen des hemels zich nestelen. Zo zal het ook zijn met het koninkrijk der hemelen. Ook al lijkt het begin nietig, maar velen zullen daarin komen. Het koninkrijk is gelijk een zuurdesum.Het is verborgen in het meel, doet onzichtbaar zijn kracht, totdat het hele brood doortrekt. Zo zal het zijn met het koninkrijk der hemelen, maar u behoeft zich geen zorgen te maken, over Mijn koninkrijk. Maar zegt de Heere Jezus, maakt u zich zorgen of u/ jij bij dit Koninkrijk behoort. Daarom geeft de Heere nu vanmorgen een dringend appèl om te strijden.

Luk13:23/24

Christus oproep om te strijden om in te gaan.
1 Aanleiding tot die oproep
2 Inhoud van deze oproep
3 Grond van die oproep
Vanmorgen treffen we een hoorder aan, die geluisterd heeft naar de woorden van de Heere Jezus. Deze man ziet dat er toch maar weinigen zijnm die de Heere belijden. Hij ziet juist veel haat en vijandschap in de ogen van de Farizeeen en de Schriftgeleerden. Deze man heeft ook gehoord van de Heere Jezus, dat Zijn volgelingen zal bestaan uit een klein kuddeken. En gaat naar de Heere Jezus toe en vraagt, Zijn er ook weinigen die zalig worden.

Er zijn dingen in deze vraag die je positief kunt duiden
*Deze man brengt zijn vraag bij de Heere Jezus, ons tot voorbeeld.
*Deze man is doordrongen van de hoogste plaats die de Heere Jezus heeft.. Heere
*Deze man is bezig met wezenlijke zaken.Hij ziet dat het een persoonlijke zaak is om zalig te worden.

Je kunt ook scepsis beluisteren in deze vraag.
iemand die uit is op een theologisch debat of iemand die alles s van een afstand bekijkt. Zo is het ook nu nog, er zijn nu mensen in de kerk die bezig zijn met geestelijke zaken, maar die uiteindelijk niet verder komen. Er zijn er ook die zitten met een kritische blik, zij kijken naar de kerk.. zijn dàt nu mensen die zalig worden. Er zijn ook mensen in de kerk die zich zo graag bezig houden met een theologisch debat, zonder een brandend hart.
Wij weten niet wat er geleefd heeft op de bodem van het hart van deze man uit Lukas 13. Er is er Een Die het wel weet, Joh2:24:”omdat Hij hen allen kende”. Hij kent van verre mijn gedachten.Tegen Sam.. de mens ziet aan wat voor ogen is, maar Ik ken het hart van de mens.
De Heere Jezus beseft dat deze man wakker geschud moet worden. Hij beseft niet dat hij een verloren zondaar is. Ook al lopen wij met vele vragen rond, en zijn niet doorgegaan door de enge poort, dan staan we nog buiten.
De Heere kent deze man, maar ziet ook ons nu vanmorgen aan.. ziet de bodem van het hart. Hoe ziet de Heere ons. Als de Heere iemand nog verloren ziet, dan grijpt Hij radicaal in, om zo n verlorene te redden. Dan moet je ontdekt worden.
En daarom klinkt het uit de mond vande Heere Jezus: “STRIJDT OM IN TE GAAN DOOR DE ENGE POORT!”
Als je in een brandende flat staat, en de vlammen je omringen, ga je toch ook niet vragen hoeveel mensen er al over de brandtrap naar beneden zijn gegaan, maar moet je zelf naar die brandtrap gaan..
Zo staat de Heere Jezus aan het begin van 2009: Ik heb maar 1 boodschap: Strijdt!

2de inhoud van deze oproep
De enge poort: denk aan een groot machtig kasteel met torens, daarin maar 1 poort.. alleen door die poort kun je ingaan tot het kasteel.
Je moet ingaan in het koninkrijk der hemelen.. door een poort ingaan. Dat zegt de Heere Jezus ook tegen Nicodemus, tenzij je wederom geboren wordt.. kun je het koninkrijk niet zien.
Ingaan door de Deur.
eng betekent klein, nauw, smal. Dat je alleen zalig kunt worden als je door die smalle poort doorgaat. Deze poort is te nauw voor mensen die de wereld liefhebben. De wereldse schatten kunnen er niet doorheen, dat past niet.
Het poortje is ook te nauw voor mensen die hun eigen vlees mee willen nemen, hun zonden hun begeerten/ zondige verlangen.
Het is ook te smal voor mensen met goede werken. Alles wat ik al gedaan heb.. kerkgang, bidden, enz.
‘Nee’ zegt de Heere Jezus, ‘het is een enge/ smalle poort’.

Ingaan door die poort gaat niet vanzelf, maar ingaan kan alleen door te strijden. Wanneer ga je dan strijden? .. als er vijanden zijn die tegenhouden om binnen te gaan door die poort. Strijd op leven en dood. Heidelberger Cathechismus: doodsvijanden: vorst der duisternis, wereld en mijn eigen vlees.

Als je strijdt heb je toch wapens nodig.. welke wapens heb je nodig dan..
*met het wapen van het Woord, weerleg de duivel, zeg hem dat hij een leugenaar is, zeg tegen de wereld, dat de wereld vergaat, zeg tegen je vlees dat het vlees zal vergaan in eeuwigheid.
*strijdt, klopt, bidt. Houdt aan in de gebeden.

Waarvoor moet je strijden
*om iets te beschermen, te behouden.. voor je onsterfelijke ziel! Opdat je ziel eeuwig leven mag hebben
Wanneer moet je dan strijden
*NU! Heden! Want velen zullen zoeken binnen te gaan en het niet kunnen, wanneer de enge poort gesloten is, de dag des oordeels.
:25Namelijk nadat de Heer des huizes zal opgestaan zijn, en de deur zal gesloten hebben, en gij zult beginnen buiten te staan, en aan de deur te kloppen, zeggende: Heere, Heere, doe ons open! en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: Ik ken u niet, van waar gij zijt.
26 Alsdan zult gij beginnen te zeggen: Wij hebben in Uw tegenwoordigheid gegeten en gedronken, en Gij hebt in onze straten geleerd.
27 En Hij zal zeggen: Ik zeg u, Ik ken u niet, van waar gij zijt; wijkt van Mij af, alle gij werkers der ongerechtigheid!
Gij hebt in onze straten geleerd.. wij hebben in Uw huis gezeten… velen..
werkers der ongerechtigheid..nooit willen strijden.. die hebben zich altijd uitgeleefd, vroom of minder vroom, en daarom waarschuwt de Heere ons aan t begin van 2009, velen willen gaan strijden als het te laat is..
daarom strijdt dan… NU!
als je zo n strijder gaat worden, omdat Gods Woord met kracht in je ziel komt.. wat wordt dan je ondervinding.. dat de hel losbarst.. dan ga je ervaren de geweldige kracht van de zonden, dat je in jezelf geen kracht hebt om te strijden, je gaat t wel proberen.. heilig leven… je strijdt en worstelt wat af om in te gaan. In die strijd kom je erachter dat je zelf niet kunt. En in die worsteling/ strijd..daar wordt een gebed geboren.. twist met mijn twisters Heere.. Ga GIJ mijn bestrijders toch te keer.
3 De grond van deze oproep
De Heere Jezus spreekt niet over genade. Maar roept hier een dood mens op om te strijden. Tegen een mens in zijn verlorenheid, de Heere Jezus zegt hier niet, Ik zal openen, nee.. Hij spreekt.. Strijdt.
Waarom doet de Heere dat?
*om ons met de volle verantwoordelijkheid te confronteren voor onze eigen ondergang.
*om ons te leren wel geroepen te strijden, maar dat we het niet kunnen, en dat we in die weg gaan leren.. dat de Heere van ons vraagt, dat Hij dat ons schenken wil. Er wordt een roepen geboren.. om Christus.. om Hem nu nodig te krijgen, als zo n strijder verloren dreigt te gaan, dan komt Christus, .. Ik zal je door die poort leiden.Ik zal voor je strijden. Dan wordt het verlies eeuwige winst.. Voor de poort.. strijdt .. aan de andere zijde.. van die poort.. “uit genade zijt gij zalig geworden”.

De Heere Jezus zegt hier tot 2 maal toe, Strijdt.. IK zeg u.. De Heere zegt het.. Daarom moet het ook alleen van de Heere komen..
Opent Uwe mond.. eist van Mij, al wat u ontbreekt.. hoe kan ik strijden… al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij t smeekt, mild en overvloedig.
Als de Heere dat geeft.. dan kun je als een arme.. ingaan door de enge poort, omdat Christus alles voor je heeft verworven, de grond ligt in Hem.
Ik zal je doen strijden, Ik zal je doen overwinnen.
Dat door deze oproep van de Heere een gebed zal geboren worden.. maak mij een strijder, en geeft mij Uw genade. De strijd in jezelf verliezen, en in Christus te strijden.
Met de wapenrusting wordt geleerd.. Welkom in de strijd!
In Hem meer dan overwinnaars. Dan komt er straks aan het einde van die smalle poort.. de poort des hemels.. een poort zonder strijd.. en dan zal Hij zeggen.. Komt in gij gezegende..
Zijn er weinigen… nee ….Het zal een schare zijn.. die niemand tellen kan!
---Strijdt…Voorts is mij weggelegd de kroon der overwinning!---

Gisterenavond stond er een vrouw op de kansel, voor mij een steen des aanstoots, reden voor mij om niet te gaan. Vanmorgen een "dhr" op de kansel, dus ook niet écht "je van het"......dus ook maar niet gegaan, ondertussen een dienst gevolgd op audioserver..........

Vanmorgen:
Lezingen van de Heilige Schrift: Jesaja 65 vers 17 t/m 25
Openbaringen 21 vers 1 t/m 8

Tekst: Openbaringen 21 vers 5-6

Kern van de preek was samen te vatten in de (heerlijke) toekomst van de kerk des Heeren.

Ik was in de gelegenheid om met Oudjaar 2 diensten te beluisteren.

's Middags werd in de Oud Gereformeerde Gemeente (Bevervoorde) het woord bediend door ds. C.L. Onderdelinden uit Psalm 90, en 's avonds werd in de Noorderkerk ook uit Psalm 90 gepreekt. Wel totaal andere preken!
Ds. Onderdelinden had de gehele Psalm als tekst, maar nam vers 1 als uitgangspunt:
GOD IS ONZE ENIGE TOEVLUCHT, luidde het thema, en hij stond stil bij:
1. In het heden
2. In het verleden
3. In de toekomst.

Vanmorgen dan de derde preek over Psalm 90, nu alleen het 1e vers:
Werd er gisteren door ds. stilgestaan bij
MOZES' GEBED BIJ HET OUDE JAAR, vanmorgen had hij als thema MOZES' GEBED BIJ HET NIEUWE JAAR. Verdeeel in 3 punten:
1. Wie de Heere was
2. Wie de Heere is
3. Wie de Heere blijft

-DIA-

Even een algemene vraag. Waar komt het gebruik van deze kerkdiensten vandaan? Sinds wanneer, en door wie ingesteld?

Herman schreef:Even een algemene vraag. Waar komt het gebruik van deze kerkdiensten vandaan? Sinds wanneer, en door wie ingesteld?

Uit het ND van eergisteren:

ND schreef:ND Geplaatst: 30 december 2008

Preken met tegenzin op oudejaarsavond
door onze redacteur Willem Bouwman

UTRECHT - Met oudjaar gaan de mensen massaal naar de kerk, aangespoord door sentimenten uit de achttiende eeuw.

Kerkdiensten op oudejaarsavond 'hebben iets'. Het kerkgebouw is goed gevuld, er hangt een zweem van oliebollengeur en buiten knalt het vuurwerk. Een voorganger met gevoel voor wat de mensen bezighoudt, verwijst naar uren, dagen, maanden en jaren die als een schaduw heen vlieden.

Toch hebben voorgangers vanouds weinig of zelfs niets met kerkdiensten op oudejaarsavond. De nostalgische gevoelens die op oudejaarsdag op de mensen neerdalen, wekken weleens ergernis bij hen die het ritme van het kerkelijk jaar doorgronden en waarderen. ,,De Oudejaarsavond heeft met het kerkelijk leven als zoodanig, niets uitstaande'', schreef de hervormde hoogleraar E.F. Kruijf in 1901 in een liturgische handleiding voor hervormde dominees.

Het zinnetje klonk een beetje bits, alsof ook Kruijf zelf liever niets met oudejaarsavond te maken had. Maar negeren ging niet. Hij moest er aandacht aan besteden, omdat de hervormde synode in 1817 had bepaald dat er op oudejaarsavond een kerkdienst moest worden belegd. ,,Wij menschen'', schreef Kruijf berustend, ,,voelen ons in den regel ernstig gestemd wanneer de eenheid welke wij gewoon zijn 'jaar' te noemen 'zinkt in der tijden nacht'.''

Ook buiten de Hervormde Kerk werd de kerkdienst op oudejaarsavond met tegenzin aanvaard. ,,De Oudejaarsdag heeft met het kerkelijk leven niets te maken'', schreef H. Bouwman in 1934 in zijn Gereformeerd Kerkrecht . Bouwman was hoogleraar kerkgeschiedenis en kerkrecht aan de gereformeerde Theologische School in Kampen; hervormde synodebesluiten over de kerkelijke viering van oudjaar deerden hem niet. Toch oordeelde hij milder dan zijn hervormde collega Kruijf. Hij vond het 'alleszins betamelijk', dat de gemeente op oudejaarsavond samenkwam om God te danken en de zonden te belijden en om vergeving te smeken. In de oudejaarsdienst moesten de mensen met God en met zichzelf in het reine komen.

Offeren aan Janus
Over de stichtelijke betekenis van een kerkdienst op nieuwjaarsdag liet Bouwman zich niet uit. Hij noteerde slechts historische bijzonderheden. Nieuwjaarsdag werd in de eerste jaren na de Reformatie niet gevierd, de eerste januari was van oorsprong een Romeins feest: veel reden voor een kerkelijke viering was er kennelijk niet.

De zaak waarover Bouwman en Kruijf zich bogen, was bijna tweeduizend jaar eerder begonnen met de Romeinse heerser Julius Caesar. Hij voerde in 46 voor Christus de Juliaanse kalender in en bepaalde het begin van het nieuwe jaar op 1 januari, de dag waarop de nieuwe senaat werd geïnstalleerd. Het was een dag van vreugde, vermaak en uitspattingen. Op de eerste dag van januari werd er geofferd aan Janus, de tweehoofdige god van de tijd, die het verleden en de toekomst gelijktijdig overzag. Naar hem is de maand januari genoemd.

De christelijke kerk verzette zich tegen de wilde feesten van de Romeinen. De kerkvader Augustinus (354-430) vond dat christenen op 1 januari moesten vasten en boeten. ,,Zij mogen dan nieuwjaarsgeschenken geven, u zult aalmoezen geven; zij mogen uitgelaten liederen zingen, u zult u laten aantrekken door het woord van de Schrift; zij mogen naar het theater ijlen, u naar de kerk; zij mogen zich een roes drinken, u zult vasten.''

De oproep van Augustinus vond gehoor bij de kerkelijke vergaderingen. Gelovigen werden aangespoord om de eerste drie dagen van januari te boeten en te vasten. Wie deelnam aan heidense nieuwjaarsvieringen, werd uit de kerkelijke gemeenschap gestoten.

Toen het christendom omstreeks 600 naar het noordwesten van Europa kwam, werd het geconfronteerd met de midwinterfeesten van de heidenen, die in de periode van Kerst tot nieuwjaar gehouden werden. De heidenen stookten vuren, droegen maskers en maakten lawaai om de boze geesten te verjagen of mild te stemmen. Als ze zich bekeerden tot het christendom, hielden ze vaak vast aan de heidense nieuwjaars- of midwintergebruiken.

Om het kwaad te keren besloot de kerk van het midwinterfeest een christelijk feest te maken. Aan het begin kwam Kerst, aan het eind Driekoningen. Op 1 januari werd de besnijdenis van Christus herdacht, maar dat sloeg nauwelijks aan, omdat het ritueel van de besnijdenis de heidenen vreemd was. Zo bleef de voorchristelijke viering van Oud en Nieuw met veel kabaal bestaan. Wel kreeg de laatste dag van het jaar een christelijke naam, Silvesteravond, genoemd naar paus Silvester I, die op 31 december 335 gestorven was. Oudjaar heet in het Duits nog steeds Silvesterabend .

Lediggang voorkomen
Na de Reformatie werden nieuwe pogingen gedaan om Oud en Nieuw te kerstenen. De kerkhervormer Maarten Luther toornde tegen de nieuwjaarsgebruiken. Hij preekte op 1 januari over de besnijdenis van Christus, maar vond in de Nederlanden weinig navolging. De gereformeerde synode van 's-Gravenhage besloot in 1586 dat de 'ledigganck' op de christelijke feestdagen moest omslaan in 'heylige ende nutte oeffening', vooral op de dag van de besnijdenis van Christus - kennelijk was kerkgang op 1 januari nog niet vanzelfsprekend. De nationale synode van Dordrecht zei in 1618/'19 dat 'de dag der Besnijdenisse' in het hele land onderhouden moest worden. Haar woord vond geleidelijk gehoor, maar niet overal, want in Zeeland en Amsterdam werd het besnijdenisfeest nooit gevierd.

Omstreeks 1700 kreeg de kerkelijke viering van de besnijdenis meer en meer de kleur en de geur van een nieuwjaarsviering. De tekst ging over de besnijdenis, de preek was goeddeels gewijd aan het korte, onzekere bestaan en werd omgeven door een nieuwjaarsgroet en een nieuwjaarswens. De dienst werd massaal bezocht. Na afloop gingen de mensen bij elkaar op bezoek en gaf men elkaar drank, spijs en geschenken, hoezeer strenge dominees ook protesteerden tegen deze 'heidense' gebruiken.

De kerkelijke viering van oudjaar dateert van 1817 en gebeurde in opdracht van de hervormde synode. Zij signaleerde geestelijke lauwheid onder het kerkvolk en nam een reeks maatregelen om de kerkdiensten op een hoger plan te brengen. Een kerkdienst op oudejaarsavond moest ,,stemmen tot ernstig nadenken over ons zelven, en over de wegen van God met ons gehouden''.

De oudejaarsdienst sloot goed aan bij de tijdgeest. In de voorgaande eeuw waren uurwerken geperfectioneerd en werd de tijd tot op de seconde aangegeven. Op de schoorsteenmantel stond een pendule, horloges werden niet alleen meer door bemiddelde mannen gedragen en in de fabrieken en werkplaatsen gaf een klok de werktijden aan. Mensen werden zich sterker bewust van het verstrijken van de tijd. Het oudejaarslied 'Uren, dagen, maanden, jaren / vlieden als een schaduw heen' werd in die tijd door Rhijnvis Feith (1753-1824) geschreven.

Het lied werd uiteindelijk opgenomen in de hervormde bundel Evangelische Gezangen. In 1976 werd het geweerd uit het Liedboek der Kerken en tijdens oudejaarsdiensten wordt het weinig meer gezongen. Maar vraag een kerkganger op oudejaarsavond welk lied hem door het hoofd maalt, en hij zal, tien tegen een, de eerste regels van Rhijnvis Feith citeren.

Bedankt voor het plaatsen van het artikel.

Nu snap ik ook waarom ik op nieuwjaarsdag altijd een rijksdaalder van opa en oma in ontvangst mocht nemen. Dat is gewoon een heidens gebruik. (Ze zullen het niet geweten hebben, want anders...)

Herman schreef:Bedankt voor het plaatsen van het artikel.

Nu snap ik ook waarom ik op nieuwjaarsdag altijd een rijksdaalder van opa en oma in ontvangst mocht nemen. Dat is gewoon een heidens gebruik. (Ze zullen het niet geweten hebben, want anders...)

Poehhhhhh, heb ik ook mazzel gehad zeg.
Ik had die karrewielen niet graag willen missen.

Welgelukzalig is het volk, dien het alzo gaat; welgelukzalig, is het volk, wiens God de HEERE is.

Preek over: Martha Martha...op nieuwejaarsmorgen.