Oorspronkelijk gepost door Unionist
-Hoe gaan we om met mensen op school, op ons werk, in onze gemeente, in onze familie- en vriendenkring, die worstelen met hun homoseksuele geaardheid of die worsteling verloren hebben?
Hen bijstaan door ze lief te hebben en voor ze te bidden.
Oorspronkelijk gepost door Unionist
-Wat zeggen wij tegen deze mensen? "Je mag het wel zijn maar je mag het niet doen" is een ontzettende dooddoener. Je zegt ook niet tegen een neger: je mag wel zwart zijn maar je nite als neger gedragen. Of gaat die vergelijking niet op?
Biede groepen kunnen er niets aan doen dat ze als kleurling c.q. homofiel geboren zijn. Dat is de vergelijking die ik zie. Voor wat betreft het gedrag van de homofiel, daar ben ik nog niet uit. Zolang we ze maar niet oordelen, want dat is niet aan ons. Het is heel makkelijk om telkens die ene bijbeltekst aan te halen waarin staat dat God het een gruwel vindt. Maar wat als een homofiel mij aanspreekt op mijn zonden? Zijn we volgens mij net zo lang, zij het niet langer bezig.
Oorspronkelijk gepost door Unionist
-Slaan de Bijbelteksten over homoseksualiteit vooral op orgieën en op nichterig gedrag of ook op twee mannen die elkaar trouw beloven en monogaam samenleven?
Moet zeggen dat ik 'nichterig gedrag' niet zo aardig omschreven vind. Heeft een erg negatieve lading. Zie verder punt twee.
Oorspronkelijk gepost door Unionist
-homoseksualteit is een aspect van de gebrokenheid van ons bestaan, een gevolg van de zondeval. Ziekte ook. Kun je dit met elkaar vergelijken? Is homoseksualiteit een ziekte en is het te genezen, zoals sommigen beweren?
Het is geen ziekte en het is niet te genezen. Je bent zo of je bent het niet. Ik kan toch ook niet van mijn heterosexualiteit afkomen?[/quote]