Er is een museum in Moddergat {'t Viskershûske} dat daar aan herinnert.
===
naar aanleiding van dit boekje, althans het is de kapstok waar ik dit aan ophang, plaats ik hier wat foto's die rechtstreeks met dit onderwerp te maken hebben.
Staande aan de voet van de Seedyk, naar bovenkijkende, zie je het monument voor de omgekomen vissers, 83 in getal.
Rondom het monument staan 4 muren met daarin platen met álle namen van de omgekomen vissers, in de leeftijden van 12 (!) tot 60 jaar
Kijk je recht vooruit, dan kijk je over de Waddenzee uit
Draai je je weer óm, dan kijk je uit over een deel van Moddergat (spreek uit: Móddergaot)
Aan de voet van de Seedyk, tegenover het monument, is het museum 't Fiskershûske dat de herinnering levend houdt aan de Stormramp, en een beeld geeft hoe men in die tijd leefde.
Iets bezijden het Vissersmonument, staat het monument ter nagedachtenis aan de vissersweduwen aan de voet van de Seedyk (seediek)
De Hervormde Kerk van Peazens-Moddergat (pèèzes-moddergaot) herbergt nog een aantal graven ter nagedachtenis aan de omgekomen vissers
Ná die vreselijk stormramp van 1883 is er nooit meer een vissersvloot geweest. álle schepen waren vergaan, en er was geen enkele volwaardige bemanning meer op de been te krijgen, laat staan dat er geld was om nog een schip te bouwen.
Wierum, Moddergat en Paesens zijn heel lang in een inktzwarte rouw én bittere armoede gedompeld geweest, waarbij Moddergat het zwaarste werd getroffen met de meeste slachtoffers, en navenant de grootste rouw en armoede.
De foto's heb ik deze zomer gemaakt.
