Net deze uitzending zitten bekijken. Ik werd er verdrietig van, maar hoop wel dat er nader onderzoek komt. Dit zijn mensen die nooit voor zichzelf op kunnen komen. Waarom zou Rouvoet dit (aanvankelijk) niet willen?
Het is een hele stap voor ouders om een kind in een instelling te plaatsen en dan zijn deze verhalen niet moedgevend. Zou er echt een beerput opengaan bij nader onderzoek? Ik vraag me sowieso al af hoe ze zo'n onderzoek zouden willen doen, maar ik ben wel bang dat het vaker voorkomt dan we dachten en vind het heel goed dat hier aandacht voor komt.

Het is verschrikkelijk.

Zelf werk ik ook met verstandelijk gehandicapten waar ook flink probleemgedrag kan voorkomen.
Het valt mij erg op dat wij heel respectvol de bewoners benaderen. Wij lopen zelfs nooit zomaar een kamer van ze op. Dat is hun domein.

Daarbij weet ik dat er dingen gebeuren op groepen waar ik zelf nooit aan zouden willen meeewerken. Begeleiders die de bewoners onderling laten slaan. Daar is een hirarchie onder de bewoners.
Ook zie je verwaarlozing op groepen. Bewoners snel in pyjama heizen en dan kunnen ze zelf GTST kijken. We hebben toch al zo weinig tijd voor de bewoners en begrijp dus niet dat mensen dan zo kunnen werken.

Trouwens logisch dat de directeur het neit wist. Zulke zaken worden nooit doorgegeven naar boven toe. Die 2 lagen kunnen over algemeen moeilijk met elkaar communiceren.

[quote="Lapressa"]Het is verschrikkelijk.

Daarbij weet ik dat er dingen gebeuren op groepen waar ik zelf nooit aan zouden willen meeewerken. Begeleiders die de bewoners onderling laten slaan. Daar is een hirarchie onder de bewoners.

En, wordt daar dan iets aan gedaan?
Zwijgen is hier meewerken..

Dit is niet persoonlijk bedoeld overigens. Maar soms zijn er gewoon te weinig klokkenluiders in de samenleving.

Guppy3 schreef:Maar soms zijn er gewoon te weinig klokkenluiders in de samenleving.

Dat is waar. Maar soms begrijp je ook waarom dat zo is...

http://www.depers.nl/binnenland/223605/ ... raude.html

Dit is echt om te huilen. Jammer genoeg kan ik er ook nog wel een boekje over open doen, hoewel het boekje niet zo heel erg dik is laat ik het toch liever dicht op een openbaar forum. Niet alleen over lichamelijke mishandeling, maar ook op emotioneel gebied.
Mijn ervaring is dat 'leidinggevende' net zo hard meewerken en soms deze situaties in de hand werken door niet naar medewerkers te luisteren. Als het al door gegeven wordt, of je geeft zelf situaties aan waar je tegenaan loopt, wordt de schuld in de schoenen van de medewerker geschoven is mijn ervaring.

edele strijdster schreef:Dit is echt om te huilen. Jammer genoeg kan ik er ook nog wel een boekje over open doen, hoewel het boekje niet zo heel erg dik is laat ik het toch liever dicht op een openbaar forum. Niet alleen over lichamelijke mishandeling, maar ook op emotioneel gebied.
Mijn ervaring is dat 'leidinggevende' net zo hard meewerken en soms deze situaties in de hand werken door niet naar medewerkers te luisteren. Als het al door gegeven wordt, of je geeft zelf situaties aan waar je tegenaan loopt, wordt de schuld in de schoenen van de medewerker geschoven is mijn ervaring.

Terwijl zo'n medewerker juist geholpen zou moeten worden...
Ik vind dit echt heel erg

Guppy3 schreef:En, wordt daar dan iets aan gedaan?
Zwijgen is hier meewerken..

Dit is niet persoonlijk bedoeld overigens. Maar soms zijn er gewoon te weinig klokkenluiders in de samenleving.

Ik heb het gehoord en zelf neit gezien. Zolang ik het niet zie vind ik niet dat ik de persoon ben om het hard te maken naar buiten toe. Dan word ik onzeker van mezelf op een gegeven moment en zal ik het niet meer stellig kunnen brengen om er echt iets tegen te doen.

1 keer is een bewoner vna mijn groep geslagen en dat is direct gemeld.
Iemand die met ze gymt en die houden wij zelf ook extra in de gaten.