Een blijde, optimistische heiligingskerk

[mayflower]

Een blijde, optimistische heiligingskerk:

Qoute:
"....We spreken dan ook liever over een vrijgemaakte wil dan over een vrije wil. We verschillen fors met de remonstranten doordat we de absoluutheid van de genade leren. Dat hebben we gemeen met het calvinisme, al leren we niet de volharding. De mens kan de genade weer kwijtraken. Daarom moet hij zijn geloof cultiveren......”

http://www.refdag.nl/artikel/1352410/Ee ... skerk.html

De volgende gedachten kwamen in mij op :

In het artikel wordt wel geschreven dat men absoluut genade verkondigd, maar hoe kan dit absoluut zijn, als men men die zelfde genade weer kan kwijtraken ?

Genade betekent toch dat we dat gene (verzoening-verlossing) ontvangen wat we niet verdienen, en het betekent toch ook dat God volkomen iets heeft bewerkstelligt (Verzoening-verlossing) wat wij nooit en te nimmer konden bewerkstelligen door onze zonde, dus als men de genade kan kwijtraken, betekent dat God volgens hun leer geen volkomen Zaligmaker is.

Of zit ik hier fout in mijn conclusie ?

[MarthaMartha]

Een blijde, optimistische heiligingskerk:

Qoute:
"....We spreken dan ook liever over een vrijgemaakte wil dan over een vrije wil. We verschillen fors met de remonstranten doordat we de absoluutheid van de genade leren. Dat hebben we gemeen met het calvinisme, al leren we niet de volharding. De mens kan de genade weer kwijtraken. Daarom moet hij zijn geloof cultiveren......”

http://www.refdag.nl/artikel/1352410/Ee ... skerk.html

De volgende gedachten kwamen in mij op :

In het artikel wordt wel geschreven dat men absoluut genade verkondigd, maar hoe kan dit absoluut zijn, als men men die zelfde genade weer kan kwijtraken ?

Genade betekent toch dat we dat gene (verzoening-verlossing) ontvangen wat we niet verdienen, en het betekent toch ook dat God volkomen iets heeft bewerkstelligt (Verzoening-verlossing) wat wij nooit en te nimmer konden bewerkstelligen door onze zonde, dus als men de genade kan kwijtraken, betekent dat God volgens hun leer geen volkomen Zaligmaker is.

Of zit ik hier fout in mijn conclusie ?

Ik denk dat je gelijk hebt!

[Marnix]

Ik zie het probleem niet zo. Dat je iets uit genade krijgt maakt het toch niet onmogelijk dat je het vervolgens weer kwijt kan raken. De Bijbel leert duidelijk dat we moeten strijden, najagen. En de Bijbel zegt ook het een en ander over vergeven zijn en de consequentie: Ook anderen vergeven anders.... Om dat laatste voorbeeld er even bij te pakken, als we eerst anderen zouden moeten vergeven voordat God ons zou vergeven zouden we onze redding zelf moeten verdienen. De Bijbel leert echter dat God ons vergeeft en vervolgens moeten wij ook anderen vergeven. Doen we dat niet, dan zal God ons ook niet vergeven.

Maar hij had ons toch al vergeven? Ja. Maar dat kunnen we verspelen als er geen dankbaarheid is. Denk maar aan de gelijkenis van de slaaf, die een torenhoge schuld kwijtgescholden wordt. Zijn schuld wordt eerst kwijtgescholden. Vervolgens gaat hij weg, komt een andere slaaf tegen en vergeeft hem zijn schuld niet. De koning hoort dat en laat de slaaf daarom alsnog gevangen zetten en zijn hele schuld betalen. (want indien u de mensen niet vergeeft zal uw hemelse vader u ook niet vergeven).

Genade krijg je zonder verdienste, maar is nog niet onvoorwaardelijk, dat je kan doen wat je wil en dat toch niet uitmaakt, of dat je je verantwoordelijkheid ook automatisch wel vervult. Heel Mattheus 25 gaat hier overigens over, misschien goed om dat hoofdstuk even te bestuderen.

[Tiberius]

Maar hij had ons toch al vergeven? Ja. Maar dat kunnen we verspelen als er geen dankbaarheid is.

Je wijkt met deze postings wel erg ver van de Bijbelse, gereformeerde leer af.
Op grond van de Bijbel belijden we met de Dordtse vaderen dat er geen afval der heiligen is. Dit in tegenstelling tot wat de remonstranten leren.
Genade is niet alleen onvoorwaardelijk maar ook onwerderstandelijk.

Nu is het wel zo, dat Gods kinderen ver af kunnen wijken en geen vruchten van dankbaarheid meer voortbrengen. Zoals inderdaad het geval is in de gelijkenis van de onrechtvaardige dienstknecht. En bij David in zijn zonde met Bathseba.
Daarmee gaan ze Gods vriendelijk aangezicht missen en komen (figuurlijk) in de gevangenis terecht. Maar Hij zal op Zijn eigen werk terug komen: Nooit zal Hij Zijn gevangenen begeven.
Dat staat los van de (Evangelische) verplichting om vruchten voort te brengen, maar ook daar belijden we van, dat het onmogelijk is, dat wie Christus door een waar geloof is ingelijfd, niet zal voortbrengen vruchten der dankbaarheid.

[Marnix]

Tja, het kan zo zijn, (hoewel wat je zegt een karikatuur is van de gereformeerde leer) maar ik wijk hier niet van de Bijbel af. Ik vertel het verhaal met de opeenvolging van gebeurtenissen zoals Jezus die in een gelijkenis vertelt... en de Bijbel sla ik het hoogst aan, niet wat mensen bedacht hebben.

Lees maar gewoon wat de Bijbel zegt, ik laat gewoon de Bijbel spreken.

23 Daarom is het Koninkrijk der hemelen te vergelijken met een koning, die afrekening wilde houden met zijn slaven. 24 Toen hij begon te rekenen, werd een voor hem geleid, die tienduizend talenten schuldig was. 25 Omdat hij niet bij machte was te betalen, beval zijn heer hem te verkopen, met zijn vrouw en kinderen en al wat hij bezat, opdat er betaald kon worden. 26 De slaaf wierp zich neder als smekeling en zeide: Heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. 27 De heer van die slaaf kreeg medelijden met hem en hij liet hem vrij en schold hem de schuld kwijt. 28 Toen die slaaf wegging, trof hij een zijner medeslaven aan, die hem honderd schellingen schuldig was, en hij greep hem bij de keel en zeide: Betaal wat gij schuldig zijt. 29 De medeslaaf nu wierp zich voor hem neder en bad hem dringend, zeggende: Heb geduld met mij en ik zal u betalen. 30 Doch hij wilde niet, maar ging heen en zette hem gevangen, totdat hij het verschuldigde zou betaald hebben. 31 Toen nu zijn medeslaven zagen, wat er gebeurd was, werden zij zeer verdrietig en gingen hun heer al wat er gebeurd was, mededelen. 32 Toen ontbood zijn heer hem en zeide tot hem: Slechte slaaf, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, daar gij het mij dringend hadt gevraagd. 33 Hadt ook gij geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ook ik medelijden had met u? 34 En zijn meester werd toornig en gaf hem in handen van de folteraars, totdat hij hem al het verschuldigde zou betaald hebben. 35 Alzo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet, een ieder zijn broeder, van harte vergeeft.

- De slaaf wordt vergeven
- De slaaf vergeeft niet
- De slaaf moet als nog zijn schuld betalen

Waarom is dat voor sommige gereformeerden toch zo moeilijk.....

[Tiberius]

Waarom is dat voor sommige gereformeerden toch zo moeilijk.....

Zo eenvoudig is die gelijkenis nu ook weer niet, gezien het feit dat jij hem verkeerd uitlegt.
En je bent niet de eerste die hier de plank mis slaat. Je moet de Bijbel altijd in de hele context lezen. Niet zomaar een stukje eruit pakken en voor je eigen karretje spannen.

De kanttekenaren geven hier in enkele eenvoudige woorden uitleg:
Het oogmerk van Christus is hier niet om te leren dat God de zonden eens vergeven hebbende, dezelve daarna nog zou straffen, want dat doet God niet, Hebr. 8:12, maar Hij verklaart Zijn oogmerk Zelf vers 35, en het is bekend dat de parabelen of gelijkenissen niet verder behoren getrokken te worden dan het voornaamste oogmerk derzelve lijden kan.

En nee, dat is geen karikatuur van de gereformeerde leer: artikel 5 van de Dordtse Leerregels verwoordt het op precies dezelfde manier.

[Afgewezen]

Ik zie het probleem niet zo. Dat je iets uit genade krijgt maakt het toch niet onmogelijk dat je het vervolgens weer kwijt kan raken. De Bijbel leert duidelijk dat we moeten strijden, najagen. En de Bijbel zegt ook het een en ander over vergeven zijn en de consequentie: Ook anderen vergeven anders.... Om dat laatste voorbeeld er even bij te pakken, als we eerst anderen zouden moeten vergeven voordat God ons zou vergeven zouden we onze redding zelf moeten verdienen. De Bijbel leert echter dat God ons vergeeft en vervolgens moeten wij ook anderen vergeven. Doen we dat niet, dan zal God ons ook niet vergeven.

Maar hij had ons toch al vergeven? Ja. Maar dat kunnen we verspelen als er geen dankbaarheid is.

'k Denk dat er dan uiteindelijk niemand in de hemel zou komen.

Denk maar aan de gelijkenis van de slaaf, die een torenhoge schuld kwijtgescholden wordt. Zijn schuld wordt eerst kwijtgescholden. Vervolgens gaat hij weg, komt een andere slaaf tegen en vergeeft hem zijn schuld niet. De koning hoort dat en laat de slaaf daarom alsnog gevangen zetten en zijn hele schuld betalen. (want indien u de mensen niet vergeeft zal uw hemelse vader u ook niet vergeven).

Genade krijg je zonder verdienste, maar is nog niet onvoorwaardelijk, dat je kan doen wat je wil en dat toch niet uitmaakt, of dat je je verantwoordelijkheid ook automatisch wel vervult. Heel Mattheus 25 gaat hier overigens over, misschien goed om dat hoofdstuk even te bestuderen.

Welja Marnix, misschien ben jij wel de eerste in de kerkgeschiedenis die dat doet.

[Marnix]

Bedankt voor de uitleg.


Als u probeert door God als een rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven, bent u van Christus losgemaakt en hebt u Gods genade verspeeld. (Galaten 5)

Ik heb het over dit verspelen. Ik lees dat ook in het verhaal van de ondankbare slaaf.

Ik kan me verder in de reactie vinden, vergeving is gekoppeld aan berouw en die slaaf laat door zijn handelen zien dat zijn berouw niet oprecht was.

Nogmaals, bedankt voor je uitleg, het is me een stuk duidelijker geworden.

[Tiberius]

Graag gedaan.

Als je er een werkelijk doorwrochte studie van wil lezen, kan ik je verwijzen naar een studie van William Huntington: http://www.theologienet.nl/documenten/H ... atth18.rtf

[Marnix]

Ik zal eens kijken of ik er aan toekom.

Blijft er natuurlijk wel onze verantwoordelijkheid. We moeten natuurlijk er voor waken dat het onwederstandelijke niet leidt tot een te makkelijke houding. De Bijbel leert het onwederstandelijke, en tegelijkertijd het strijden om in te gaan. Het "velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren" wordt wel eens te makkelijk geintepreteerd als "velen zijn geroepen, weinigen wordt de onwederstandelijke genade gegeven". Als God het ons niet geeft kunnen we niks doen, als God het wel geeft kan je niet anders. Dus wachten maar of Hij het geeft, dan verander ik vanzelf. Het kan nog wel eens voor passiviteit zorgen.

Dat blijf ik toch maar noemen... Dat God alles moet werken moet ons niet lui maken. Werkt uw zaligheid met vreze en beven, jaag er naar dat je het ook grijpen mag.

[Afgewezen]

Ik zal eens kijken of ik er aan toekom.

Blijft er natuurlijk wel onze verantwoordelijkheid. We moeten natuurlijk er voor waken dat het onwederstandelijke niet leidt tot een te makkelijke houding. De Bijbel leert het onwederstandelijke, en tegelijkertijd het strijden om in te gaan. Het "velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren" wordt wel eens te makkelijk geintepreteerd als "velen zijn geroepen, weinigen wordt de onwederstandelijke genade gegeven". Als God het ons niet geeft kunnen we niks doen, als God het wel geeft kan je niet anders. Dus wachten maar of Hij het geeft, dan verander ik vanzelf. Het kan nog wel eens voor passiviteit zorgen.

Heb je daar zoveel ervaring mee, Marnix? Het lijkt erop of jij bosjes mensen spreekt die zo praten.

[Marnix]

velen praten niet zo maar handelen wel zo. Ik kom daar genoeg voorbeelden van tegen. Van gewoon niks doen, afwachten... tot op je sterfbed zeggen: "Tja, het moest gegeven worden".... van gemeenten waar nooit een ongelovige een dienst bijwoont en men slechts financieel bijdraagt aan evangelisatie... en dat blijkbaar prima vindt. Er is veel te veel passiviteit in Christelijk Nederland en daarom gaat het ook zo slecht met de kerken, zijn er zoveel vooroordelen etc.

[albion]

...van gemeenten waar nooit een ongelovige een dienst bijwoont .....

...de mensen die in de kerk komen zijn toch allemaal gelovig??

[Lassie]

....ze zijn actief in het passief zijn....

[Marnix]

...van gemeenten waar nooit een ongelovige een dienst bijwoont .....

...de mensen die in de kerk komen zijn toch allemaal gelovig??

Als kerk heb je ook een evangelisatiefunctie in de stad. We lezen van de eerste gemeente bijvoorbeeld dat ze in de gunst staan van het volk en er dagelijks worden toegevoegd aan de kring van wie behouden worden. Ik een hoop kerken zie je nooit mensen van buitenaf bijkomen. De mensen gaan naar de kerk maar niemand die zijn buren of kennissen meeneemt, in de stad gebeurt weinig... waardoor er nooit ongelovigen in de kerk komen en mensen van buitenaf de kerkdiensten bezoeken. Het zou goed zijn als niet iedereen in de kerk gelovig was, als het is omdat de kerk in de gunst staat van het volk in de stad, mensen uit nieuwsgierigheid een dienst gaan bijwonen, ze daartoe ook worden uitgenodigd omdat men gastvrij is en de deur altijd voor ze openstaat.