Laatst hoorde ik iemand zeggen:

De gereformeerde kerk is een verzuilde gemeenschap in een ontzuilde samenleving. Ze hebben last van het jezelf zien als de prinses in de kasteeltoren syndroom.

Nu vind ik dit nogal een rare uitspraak, maar ben zelf geen refo, dus gaarne kunnen sommigen van jullie vertellen waarom dit niet zo zou zijn, of misschien juist weer wel.

Origineel geplaatst door Madtice
Laatst hoorde ik iemand zeggen:

De gereformeerde kerk is een verzuilde gemeenschap in een ontzuilde samenleving. Ze hebben last van het jezelf zien als de prinses in de kasteeltoren syndroom.

Nu vind ik dit nogal een rare uitspraak, maar ben zelf geen refo, dus gaarne kunnen sommigen van jullie vertellen waarom dit niet zo zou zijn, of misschien juist weer wel.

Haha....af en toe schiet je gemoed vol van hoe gevoelig bepaalde mensen iets kunnen formuleren...!

Haha.....'verzuild' in 'ontzuild'.......kasteeltorensyndroom.....

Echt....'k heb veel respect voor zulke taalvondsten..

Maaruh.....een antwoord heb ik niet Mad! :$



Een 'breekje' van Breekijzertje

Verzuild in ontzuild kan ik me nog voorstellen. Ondanks de secularisatie blijft de kerk bestaan...
Maar dat je je dan een prinses moet voelen in het kasteel syndroom?
Het klinkt negatief... Een syndroom lijkt mij niet positief, het lijkt me dat er mee wordt bedoeld, dat de mensen in de zuil zijn besmet met het syndroom van die zuil. Ze kunnen niet verder zien...
Zo komt het bij mij over!

Maar ik denk dat je dat niet zo kunt stellen. Zeker zijn er mensen die zich alleen begeven in hun zuil en verder niet komen, denken of voelen. Maar alle mensen in een zuil over 1 kam scheren vind ik ver gaan. Buiten de zuilen kijken is nooit verkeerd.
Onderzoekt alle dingen en behoud het goede...
:du

Ik kan me zo voor stellen dat mensen vanuit de zuil de mensen buiten de zuil ook over één kam scheren. Beetje het Raymzter effect, zeg maar.