Wie vind het mooi/fijn dat er een getuigenis-topic komt?
Zonder 'koude' oorlog.
En wie bijt de spits af?

Een getuigenis-topic op zichzelf in alle oprechtheid, daar kan ik onmogelijk bezwaren in zien, mits dat de God der Eere dan ook alle Eer krijgt die Hem toekomt.

Ik "bijt de spits niet af", maar ik wil wel stellen dat vanuit mijzelf de "durf" ten enen male ontbreekt om vanuit mezelf te getuigen.

Als er al wat mag wezen is dat niet mijn getuigenis, maar Zijn Werk in een dode zondaar.

Jvdg, ik snap je angst een beetje, maar je snapt iets toch nog niet helemaal. Het is wel JOU getuigenis... maar niet van eigen kunnen of kracht. Je zal ZIJN getuige zijn. Getuig dan, door de Geest, van Hem. God wil dat je zijn getuige bent. Wees er dus niet bang voor.

jvdg schreef: Als er al wat mag wezen is dat niet mijn getuigenis, maar Zijn Werk in een dode zondaar.

Jvdg wat hebben we gemist? Ben je gereincarneerd?

Daphne schreef:

jvdg schreef: Als er al wat mag wezen is dat niet mijn getuigenis, maar Zijn Werk in een dode zondaar.

Jvdg wat hebben we gemist? Ben je gereincarneerd?

Ik vind dit niet grappig.
Je begrijpt best wat ik bedoelde, en over zulke mooie en ernstige zaken ga je geen grappen maken.

Getuigenis-topic; geen topic waarom er wel of geen getuigenis-topic zou moeten zijn.

Lang verhaal kort:

Ongelovig opgevoed, van internaat naar internaat.
Tot mijn 19de in de ''wereld'' geleefd.
Door omstandigheden en het leven dat ik leidde (veel drinken/weed/vrouwen/vechten),
kwam ik in geestesnood, en heb God om hulp gesmeekt, weet de woorden niet meer, maar ik erkende dat ik fout zat en smeekte om hulp.

Er gebeurde niks, maar vond vlak erna een kinderbijbel, vreemd in een ongelovig huis maar ok, laten we het op ''toeval houden''.
Las het evangelie, en op het einde kon je Jezus in je hart vragen (ja de klassieke evangelische manier lol!)

vlak erna veranderde ik, ik kreeg vlagen van enorme kracht en vreugde in me, en liefde voor God en mede mens, ik wilde stoppen met zondigen en God dienen.
mijn persoonlijkheid begon zelfs te veranderen, had geen flauw idee wat er met me gebeurde.

Ben niet gelovig opgevoed, dus wist niks van kerken en dogma`s, ging toen ''het boek'' lezen een upgrade van de kinderbijbel, een parafrase van de Bijbel.
Toen las ik over de Heilige Geest en wedergeboorte, en wist ik wat er met me gebeurde.
Dat het geen projectie was, of placebo in moeilijke tijden. (ben erg nuchter)


Erna was ik zeer naief, iedereen met een kruisje om was een christen, lol!(dacht ik)
Mijn eerste kerk heeft daar wel verandering in gebracht.
Dat was een afrikaanse pinksterkerk of the worst kind, health and wealth.
Na een periode van dezelfde slappe en oppervlakkige baby-melk preken, toen ging ik af en toe naar de katwijke baptisten kerk waar Henk Bakker toen voorganger was.
Via hem theologie studeren, en kwam achter de foute leer van die kerk waar ik was.
Ging er weg, en wou lid worden bij de baptisten, maar kwam er nooit van ook omdat Bakker weg ging en het heel lang duurde voor er een vervanger kwam.

Nu wil ik eerst wat studie doen en beslissen of ik de evangelische leer aanhang of de calvinistische waar ik steed meer toe-getrokken word. Of stukjes van beiden, maar dan ben ik bij beiden niet welkom. is even lastig, ben nu van plan lid te worden bij de protestantse wijkkerk ichtus in noordwijk (ben verhuisd).

(dit is de extreem korte versie, zeer summier)

komen er nog meerdere?
anders wis ik deze, lol
staat zo stom 1 getuigenis.

Tja, soms zijn getuigenissen zo eenvoudig... Heb een ridje Ned-Oostenrijk en Oostenrijk-Ned er op zitten (180 km/u in Duitsland), plus 6 dagen bergbeklimmen (incl. sneeuwvelden en uitgestorven gebieden zonder telefoonbereik) en ik heb alleen maar wat zere voeten gehad. God heeft ons volmaakt bewaard voor elk gevaar.

Hoeft ook helemaal niet spectaculair te zijn.

En misschien ook wel niet in een apart topic. In een ander topic heb ik al eens eerder aangegeven hoe God met mij aan het werk is geweest: Ik ben opgevoed in een christelijk gezin, gedoopt, belijdenis gedaan toen ik bijna 19 was. Bewaard bij het geloof. En ook wijzer geworden: meer en meer gemerkt hoe ik zelf tekort schiet en het van de Heer moet hebben.

Daar houd ik het bij - voor hier en voor nu. Getuigen doe je namelijk niet op een relatief anoniem en beschermd onder-ons forum. Dat doe ik liever daar waar ik op mijn geloof en als kind van God aangesproken kan worden, en waar ik kan vertellen wij Hij is aan hen die Hem niet kennen. Want ik denk dat God liever heeft dat we daar getuigen.

Marco schreef:Getuigen doe je namelijk niet op een relatief anoniem en beschermd onder-ons forum. Dat doe ik liever daar waar ik op mijn geloof en als kind van God aangesproken kan worden, en waar ik kan vertellen wij Hij is aan hen die Hem niet kennen. Want ik denk dat God liever heeft dat we daar getuigen.

Helemaal mee eens, dat getuigen doen we te pas op plaatsen, gelegenheden en mensen waar God ons gesteld heeft.
Dan komt het meestal meer uit het hart en is het geen gepolijst cosmetisch getuigenis.

Marco schreef: Daar houd ik het bij - voor hier en voor nu. Getuigen doe je namelijk niet op een relatief anoniem en beschermd onder-ons forum. Dat doe ik liever daar waar ik op mijn geloof en als kind van God aangesproken kan worden, en waar ik kan vertellen wij Hij is aan hen die Hem niet kennen. Want ik denk dat God liever heeft dat we daar getuigen.

Ook dit gedeelte is al een getuigenis! Overigens ben ik het helemaal met je eens en voel er persoonlijk ook niets voor om dit hier te vertellen. Overigens, soms heb ik die neiging wel en laat het dan ook zeker in bepaalde dingen merken. Maar in dit topic zul je het niet vinden. Niet ons de eer en glorie, maar Hij.
Glorie aan God, glorie aan God. Overwinnaar zal Hij zijn over zonde, dood en pijn. Heel het rijk der duisternis, weet Wie Jezus Christus is; Hij is de hoogste Heer.'

Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het hebt gedaan. Geloofd zij God met diepst ontzag!

Heel mooi dit topic. Maar laten we niet vergeten dat het deze getuigenissen persoonlijk zijn en dat we niet moeten gaan denken dat we eerst heel slecht of eerst heel goed moeten/kunnen zijn om bij Hem te mogen horen.

Ik krijg altijd een rare smaak van als je hoort van al die getuigenissen waarin iemand verslaafd is geweest etc...Daar zeggen we allemaal van: och, aaah oooh... dat is mooi en fijn dat hij/zij toch (weer) geloofd. Ik denk niet dat zoiets echt de bedoeling is wat God van ons vraagt.

Lassie schreef:Heel mooi dit topic. Maar laten we niet vergeten dat het deze getuigenissen persoonlijk zijn en dat we niet moeten gaan denken dat we eerst heel slecht of eerst heel goed moeten/kunnen zijn om bij Hem te mogen horen.

Ik krijg altijd een rare smaak van als je hoort van al die getuigenissen waarin iemand verslaafd is geweest etc...Daar zeggen we allemaal van: och, aaah oooh... dat is mooi en fijn dat hij/zij toch (weer) geloofd. Ik denk niet dat zoiets echt de bedoeling is wat God van ons vraagt.

Met je eens hoor Lassie.

Het gaat erom dat wij kunnen getuigen van het feit dat God een diep gevallen mens/zondaar door Zijn Genade en de Kruisverdienste van Christus door een door Hem geschonken geloof heeft willen aannemen.

Dan vallen de persoonlijke ervaringen weg, dan blijft over: 't Is door Hem door Hem alleen om het eeuwig welbehagen.
Dan is de getuigenis van een vrome kerkganger gelijk aan de getuigenis van een verslaafde prostitué,...of van wie dan ook die tot bekering mocht komen.

Dat getuigenis van de Farizeeen in Lukas 15 vers 2 heb ik wel eens zo'n groot getuigenis en vertroostende predikatie gevonden (en nog steeds):

Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen.