We hebben het hier al wel eens over gehad. Lees de handelingen eens. Daar staat meerdere keren dat de apostelen vervuld werden met de Geest. Daarmee wordt aangeduidt dat je op dat moment niet anders kan dan goed spreken van God, niet anders dan dingen doen tot Zijn eer!freek schreef:Ik heb een aantal lezingen gelezen van ds Etienne Maritz, die ook wel eens op de Heartcry-conferenties spreekt. Hij heeft het meerdere keren over 'vervulling met de Geest', een moment na je wedergeboorte waar je de strijd tegen de zonde a.h.w opgeeft ('aan het eind van jezelf komt') en komt tot algehele overgave. Je krijgt dan een vervulling met Gods Geest. Maar je wordt met de wedergeboorte toch al vervuld met Gods Geest. Als je voor het eerst waarde ziet in de betekenis van Gods offer? En, is deze vervulling met de Heilige Geest hetzelfde als de doop met de Geest, waarbij je in charismatische kringen in tongen gaat spreken. We hebben het of RF meerdere keren hierover gehad, maar ik snap het nog steeds niet...
Moet ik die herhaaldelijke vervulling met de Geest zien als de voortgaande bekering? Zo ja, dan kan ik het begrijpen. Maar het idee dat je wedergeboorte pas compleet is als je een vervulling met de Geest heb meegemaakt, vind ik een beetje eng. Ben geloof ik een beetje allergisch voor standenleer geworden.
Ik vind de lezingen van Maritz trouwens heel aanspreken. Maar ik kom hier nog niet echt uit.
Jessie Pen Lewis schrijft ook over doop met de Heilige Geest. Toen ik dat bewuste hoofdstuk las kwam ik erachter dat ze gewoon hetzelfde bedoeld als wat Jolanda schrijft.JolandaOudshoorn schreef:We hebben het hier al wel eens over gehad. Lees de handelingen eens. Daar staat meerdere keren dat de apostelen vervuld werden met de Geest. Daarmee wordt aangeduidt dat je op dat moment niet anders kan dan goed spreken van God, niet anders dan dingen doen tot Zijn eer!freek schreef:Ik heb een aantal lezingen gelezen van ds Etienne Maritz, die ook wel eens op de Heartcry-conferenties spreekt. Hij heeft het meerdere keren over 'vervulling met de Geest', een moment na je wedergeboorte waar je de strijd tegen de zonde a.h.w opgeeft ('aan het eind van jezelf komt') en komt tot algehele overgave. Je krijgt dan een vervulling met Gods Geest. Maar je wordt met de wedergeboorte toch al vervuld met Gods Geest. Als je voor het eerst waarde ziet in de betekenis van Gods offer? En, is deze vervulling met de Heilige Geest hetzelfde als de doop met de Geest, waarbij je in charismatische kringen in tongen gaat spreken. We hebben het of RF meerdere keren hierover gehad, maar ik snap het nog steeds niet...
Moet ik die herhaaldelijke vervulling met de Geest zien als de voortgaande bekering? Zo ja, dan kan ik het begrijpen. Maar het idee dat je wedergeboorte pas compleet is als je een vervulling met de Geest heb meegemaakt, vind ik een beetje eng. Ben geloof ik een beetje allergisch voor standenleer geworden.
Ik vind de lezingen van Maritz trouwens heel aanspreken. Maar ik kom hier nog niet echt uit.
Dank je, Aritha. Kon het zelf niet beter zeggenaritha schreef: Jessie Penn-Lewis wordt door bijzonder veel evangelischen op handen gedragen. Op Google moet je maar eens proberen kritieken over haar “War on the Saints” te vinden. In plaats daarvan worden er veel citaten gevonden, op overigens getrouwe sites, die dat boek aanprijzen als gezaghebbend.
Weinigen lijken in te zien dat ervaringen, buitenbijbelse ingevingen of fantasieën al te veel haar Schriftuitleg bepalen. Het behoren echter niet de ervaringen te zijn die de Schrift uitleggen, maar omgekeerd: de Schrift moet de ervaringen uitleggen. Alles moet door het filter gaan van de Schrift, de ultieme en genoegzame gezagsbron van waarheid: Sola Scriptura. De Heilige Geest zal ons niets openbaren wat boven of buiten de Schrift gaat. De duivel doet dat echter wel … en de zovelen die in zijn val getrapt zijn.
De dwaling van “Alle waarheid [uit welke bron ook] is Gods waarheid” heeft al velen als slachtoffer meegevoerd op de weg van de duivel. Wij moeten goed onderscheid maken tussen de door ons ge-geven en verleende Waarheid, de Schrift, en alle geestelijke openbaring en kennis die daarbuiten valt. Dat laatste is buitenbijbelse en daarom ònbijbelse èn verboden openbaring.
Ik heb mijn reserves bij het horen van haar naam.
En ook bij de Keswick-beweging.
Hoezo anders dan charismatischen leren?
Wat bedoel je met je laatste zin? JPL heeft juist veel geschreven over het onderscheid tussen werk van de Geest en werk van de Satan. Vooral over wat er fout gaat in de charismatische kringen. Ik ben met je eens dat ze veel uit ervaring schrijft. Dat ze de Schrift vanuit haar ervaring verklaart vind ik wat ver gaan.aritha schreef: Sola Scriptura. De Heilige Geest zal ons niets openbaren wat boven of buiten de Schrift gaat. De duivel doet dat echter wel … en de zovelen die in zijn val getrapt zijn.
De dwaling van “Alle waarheid [uit welke bron ook] is Gods waarheid” heeft al velen als slachtoffer meegevoerd op de weg van de duivel. Wij moeten goed onderscheid maken tussen de door ons ge-geven en verleende Waarheid, de Schrift, en alle geestelijke openbaring en kennis die daarbuiten valt. Dat laatste is buitenbijbelse en daarom ònbijbelse èn verboden openbaring. [/color]
Ik heb mijn reserves bij het horen van haar naam.
En ook bij de Keswick-beweging.
Hoezo anders dan charismatischen leren?
Ik bedoel met hoezo anders dan charismatischen leren of jij misschien het verschil weet tussen JPL en de charismatische beweging.Gian schreef:Wat bedoel je met je laatste zin? JPL heeft juist veel geschreven over het onderscheid tussen werk van de Geest en werk van de Satan. Vooral over wat er fout gaat in de charismatische kringen. Ik ben met je eens dat ze veel uit ervaring schrijft. Dat ze de Schrift vanuit haar ervaring verklaart vind ik wat ver gaan.aritha schreef: Sola Scriptura. De Heilige Geest zal ons niets openbaren wat boven of buiten de Schrift gaat. De duivel doet dat echter wel … en de zovelen die in zijn val getrapt zijn.
De dwaling van “Alle waarheid [uit welke bron ook] is Gods waarheid” heeft al velen als slachtoffer meegevoerd op de weg van de duivel. Wij moeten goed onderscheid maken tussen de door ons ge-geven en verleende Waarheid, de Schrift, en alle geestelijke openbaring en kennis die daarbuiten valt. Dat laatste is buitenbijbelse en daarom ònbijbelse èn verboden openbaring. [/color]
Ik heb mijn reserves bij het horen van haar naam.
En ook bij de Keswick-beweging.
Hoezo anders dan charismatischen leren?
Veel zaken uit het boek van JPL en Evan Roberts kan ik ook niet plaatsen, en een aantal dingen ben ik het niet zeker niet mee eens. Maar ik heb wel veel geleerd over de werkingen en de macht van de Satan is, vooral zijn werk in het kind van God.
Wat er mis is met de Keswick beweging weet ik niet. Misschien wat methodisch. Dat zijn we allemaal een beetje.
PS, ik denk dat we afstand moeten nemen van de gedachte dat een theoloog 100% zuiver moet zijn. Die bestaan niet. Onderscheid maken is belangrijk bij alles wat je buiten het Woord om tot je neemt. Dat geld voor boeken, preken, conferenties ed.
Packer was heel open in het theologiseren.Gian schreef:
PS, ik denk dat we afstand moeten nemen van de gedachte dat een theoloog 100% zuiver moet zijn. Die bestaan niet. Onderscheid maken is belangrijk bij alles wat je buiten het Woord om tot je neemt. Dat geld voor boeken, preken, conferenties ed.
. In 'Wandelen door de Geest' behandelt hij bepaalde elementen uit de leer van Keswick. Hij wijst die met argumenten af. Sola Scriptura schreef:Eerst wil ik mijn persoonlijke studie doen over de verschillen tussen de evangelicalen en de calvinisten. daarna is het boek van jpl aan de beurt, heb hem al in huis.
Eerlijk moet ik zijn en zeggen dat ik ook zo mijn reserves heb bij deze ''openbaringen''
Henk Bakker heeft in zijn boek goed de lijnen en gevaren tussen montanus en de huidige evangelische beweging laten zien. (in ''zij hebben lief maar worden vevolgd'')
Aan de andere kant wil ik me ook niet statisch vast houden aan ''veiligste'' theologen en sta ik ook open voor ervaringsdeskundigen, broeders en zuster die weten waar ze over praten en niet alleen droge theorie verkopen, stuurlui aan wal.
Boeken die ik erna en ernaast zal lezen zijn
'Wandelen door de Geest' van Packer
The Century of the Holy Spirit: Vinson Synan
Na dit alles gelezen te hebben zal de Schrift de eindtoetssteen zijn, en is een waakzame terughoudendheid zeker wijs, zoals andere christenen hier ook betogen.
Zeker in deze tijden, er kan dwaling zijn zo sneaky en geraffineerd dat zelfs de Heiligen verleidt zouden worden als God het niet tegenhield.(2 tess 2)
Om nu ons hoofd in het zand te steken, en het kind met het badwater weggooien.....
laten we alles onderzoeken en het goede behouden!
Ik ben heel beneiuwd naar jouw reactie na het lezen van al die boeken!Op het moment dat we tot het geloof in Christus komen gebeuren er onder andere 3 dingen als het gaat over (het werk van) de Geest.freek schreef:Ik heb een aantal lezingen gelezen van ds Etienne Maritz, die ook wel eens op de Heartcry-conferenties spreekt. Hij heeft het meerdere keren over 'vervulling met de Geest', een moment na je wedergeboorte waar je de strijd tegen de zonde a.h.w opgeeft ('aan het eind van jezelf komt') en komt tot algehele overgave. Je krijgt dan een vervulling met Gods Geest. Maar je wordt met de wedergeboorte toch al vervuld met Gods Geest. Als je voor het eerst waarde ziet in de betekenis van Gods offer? En, is deze vervulling met de Heilige Geest hetzelfde als de doop met de Geest, waarbij je in charismatische kringen in tongen gaat spreken. We hebben het of RF meerdere keren hierover gehad, maar ik snap het nog steeds niet...
Moet ik die herhaaldelijke vervulling met de Geest zien als de voortgaande bekering? Zo ja, dan kan ik het begrijpen. Maar het idee dat je wedergeboorte pas compleet is als je een vervulling met de Geest heb meegemaakt, vind ik een beetje eng. Ben geloof ik een beetje allergisch voor standenleer geworden.
Ik vind de lezingen van Maritz trouwens heel aanspreken. Maar ik kom hier nog niet echt uit.
ik snap wat je bedoeld en ben het volledig met je eens.freek schreef:Grace, bedankt voor je heldere toelichting. Mijn punt is alleen een beetje: als vervulling met de Geest voortdurend plaatsvind (en dat schijn je te kunnen herleiden vanuit de grondtaal) dan lijkt me dat die vervulling ook al plaatsvind als je tot geloof komt. De vrede die je dan ervaart is toch ook een gevolg/vrucht van de vervulling met de Geest? Weliswaar nog 'in beginsel', maar niet zozeer iets dat in de praktijk pas later in het christenleven voor het eerst plaatsvindt. Snap je wat ik bedoel?
