Tja, Kuitert....

't Is te hopen dat hij niet velen in zijn val meesleurt. Vorige week stonden in het RD en ND mooie recenties van zijn werk.

Bienveillance

Ik heb het nieuwe boek niet gelezen, ik heb het wel aangeboden gekregen voor recensie in ons blad maar heb er voor bedankt.
Als ik het stuk in het RD lees over dit boek dan maakt mij dat alleen maar bevreesd voor een ieder die door hem wordt meegesleurd.
Wat zal het voor hem vreselijk zijn als hij plotseling zal moeten verschijnen voor die God die hij nu niet erkent.
Ik ril als ik zijn gedachten lees en er over hoor, daarom heb ik dat boek liever niet in mijn bezit.

Gisteren in het programma "Heilig Vuur" van de NCRV was Kuitert er ook. Hij zegt nog wel te geloven.
De presentatrice vroeg hem toen waar hij zijn troost dan vandaan haalde.

Waarop Kuitert antwoordde: Ik kan best begrijpen dat mensen troost halen uit het geloof, maar ik denk dat het maar menselijke inbeelding is etc. etc. Hij ontweek het antwoord.

"Wat is uw enige troost in leven en in sterven?"

Klein pluspuntje temidden van alle Godslastering: hij keurt in zijn boek het 'noodgeloof' af. Hij ziet dat als een goedkoop geloof, een gebruiken van God. Alleen als je in nood zit, dan roepen ze Hem aan, maar als het goed gaat weer niet enzovoorts. Meer goeds heb ik niet kunnen ontdekken.

Ik heb zijn boek ook niet gelezen, maar ben er vanwege alle commotie wel benieuwd naar... wat zegt hij nou echt? Ik heb er niet het beste vertrouwen in, maar dan kunnen we lekker gaan afkraken natuurlijk :,

In ieder geval, ik las in het befaamde opinieblad de Spits dat hij in het boek God afschaft. Een theoloog die God afschaft, is dat niet net zoiets als een cabaratier die humor afschaft? Of een koningin die de monarchie afschaft?

Tja...

Hartelijke Groet
Matthijs

Zijn er inmiddels al mensen die (iets van/’de nieuwste’) Kuitert hebben gelezen?
Ik wil iets heel frapants citeren, wat hij schreef in zijn boek Over religie (2000):

‘Opgevoed als gereformeerd jongetje met een tas vol voorstellingen die zo licht was dat je niet eens voelde dat je hem meedroeg. Langzamerhand het gewicht ervan voelend, artikel na artikel verwijderd, en ten slotte, ja wat ten slotte? Tas leeg, niets meer over? Nee, tas een vergissing [...]’

Er is inderdaad een vergissing gaande. Naar mijn bescheiden mening is hijzelf bezig zich steeds meer te vergissen; is het niet die ‘gereformeerde tas’ die een vergissing is, maar zijn eigen Godsontkennende theologie, waarin God een uitleg is van iets dat aan ‘God’ (als woord op zich), voorafgaat: het zich aangesproken voelen van de mens.

Kuitert spreekt van christenen met merkwaardige voorstellingen over God, Jezus en het leven na de dood. Daar wil ik nu slechts één opmerking tegenin brengen, en wel een hele flauwe: als er iemand is met merkwaardige voorstellingen, is het doctor H.M. Kuitert wel.

Bienveillance

Hij was gast in Heilig Vuur (NCRV) twee weken geleden.
Het is allemaal wel ernstig wat hij roept. Eén van de gereformeerde predikanten bij ons in Leusden schreef in het kerkblad dat dit toch hopelijk zijn laatste boek zou zijn. Er kan toch eigenlijk niemand meer zijn -behalve atheïsten- die dit serieus neemt. Of eigenlijk, zelf bij atheïsten is nog meer respect voor mensen met een religieuze opvatting te bespeuren,
Zoals hij daar zat, zat hij met een ongelooflijke minachting, een beetje schamper, te reageren op mensen die zeiden nog wel degelijk te geloven in God.

Het heeft geen zin dit soort boeken te lezen. Lees maar 'gewoon' de Bijbel, dat is betere literatuur dan een boek van Kuitert.