welke Schriftvisie heeft u?
Geplaatst: 03 apr 2008, 22:33
van mijn studieBijbel cd rom (aan te raden)
*
Het gezag van de Schrift
1. Inleiding: drie schriftvisies
Er bestaan wijdverbreide twijfels bij de moderne mens met betrekking tot de taal als efficiënt communicatiemiddel. Wij leven in een beeldcultuur. Als de verbale communicatie tussen mensen van gelijke natuur al zo moeilijk ligt, hoeveel te meer dan in de relatie tussen God en de mens. Zo vinden we dan ook een wijdverbreid ongeloof onder vele moderne christenen dat God Zichzelf sprekend openbaart. De Bijbel is volgens hen niet een boek, waarin God spreekt tot mensen, maar waarin mensen spreken over God.
Een en ander wordt nog versterkt door de invloed van oosterse godsbeelden, die benadrukken dat God onpersoonlijk is, Zich dus niet verbaal uit en ook niet onder woorden te brengen is. Het is duidelijk dat hier de kern van het christelijk geloof in het geding is, te weten de zelfopenbaring van de God van Abraham, Isaak en Jakob.
We willen daarom in dit artikel onderzoeken wat de fundamenten zijn van het gezag van de Schrift en met name het Nieuwe Testament voor de hedendaagse kerk.
Packer (1980: 775-778) onderscheidt drie schriftvisies:
1. De 'traditionalistische visie', die stelt dat het uiteindelijk gezag over geloof en leven ligt bij de officiële leer van het instituut kerk. Om God en Bijbel te kennen moet men de traditie van de kerk raadplegen. Deze opvatting ontkent niet dat de Heilige Schrift door God gegeven is en dus gezaghebbend is, maar beweert wel dat de Bijbel niet volledig is en ook niet begrijpelijk zonder de uitleg van de kerk. Het meest bekende voorbeeld is de rooms-katholieke kerk met apocriefen in de canon, de Vulgaat als gezaghebbende vertaling en leerstellingen als de onfeilbaarheid van de paus en de hemelvaart van Maria.
2. Vervolgens is er de 'subjectivistische visie': het laatste gezag voor mijn geloof en leven ben ikzelf. Deze visie kent vele vormen, meer mystieke of spirituele en meer rationele of combinaties van beiden. De meer spirituele vorm hebben we bijvoorbeeld in de veel gehoorde populaire opmerking: ik geloof wat ik voel (over wat waar is of wat God zegt). De rationele component ontmoeten we bijvoorbeeld in de bijbelopvatting van veel bevrijdings-theologieën, waar de situatie van de hoorder of lezer de waarde van de bijbeltekst bepaalt. Alle vormen hebben echter één ding gemeen: het laatste gezag is het oordeel van mijn verstand, mijn geweten of mijn religieus gevoel. Ook veel van de historisch-kritische benaderingen van de Schrift vallen hieronder. Het lijkt erop dat geloof hier een zaak is van loyaal zijn aan de eigen religieuze overtuigingen.
3.Dan is er de 'evangelisch-reformatorische' visie. In deze opvatting worden gezag en inspiratie met elkaar verbonden. Het laatste gezag rust in de Bijbel zelf. De Heilige Schrift is het Woord van God. Dit gezag wordt bevestigd door het getuigenis van de Heilige Geest in ons hart en niet zozeer door het gezag van de kerk of van het verstand. Verder is de openbaring van God in de Bijbel volledig en behoeft niet aangevuld te worden door de kerkelijke traditie. Deze openbaring is ook begrijpelijk en er mag geen onafhankelijk gezag toegekend worden aan het verstand. De traditie, de kerk en de individuele christen kunnen dwalen en doen dat ook, maar de Bijbel, het Woord van God, moet hen corrigeren.
****
visie 3 is DUIDELIJK EN 100% mijn visie.
*
Het gezag van de Schrift
1. Inleiding: drie schriftvisies
Er bestaan wijdverbreide twijfels bij de moderne mens met betrekking tot de taal als efficiënt communicatiemiddel. Wij leven in een beeldcultuur. Als de verbale communicatie tussen mensen van gelijke natuur al zo moeilijk ligt, hoeveel te meer dan in de relatie tussen God en de mens. Zo vinden we dan ook een wijdverbreid ongeloof onder vele moderne christenen dat God Zichzelf sprekend openbaart. De Bijbel is volgens hen niet een boek, waarin God spreekt tot mensen, maar waarin mensen spreken over God.
Een en ander wordt nog versterkt door de invloed van oosterse godsbeelden, die benadrukken dat God onpersoonlijk is, Zich dus niet verbaal uit en ook niet onder woorden te brengen is. Het is duidelijk dat hier de kern van het christelijk geloof in het geding is, te weten de zelfopenbaring van de God van Abraham, Isaak en Jakob.
We willen daarom in dit artikel onderzoeken wat de fundamenten zijn van het gezag van de Schrift en met name het Nieuwe Testament voor de hedendaagse kerk.
Packer (1980: 775-778) onderscheidt drie schriftvisies:
1. De 'traditionalistische visie', die stelt dat het uiteindelijk gezag over geloof en leven ligt bij de officiële leer van het instituut kerk. Om God en Bijbel te kennen moet men de traditie van de kerk raadplegen. Deze opvatting ontkent niet dat de Heilige Schrift door God gegeven is en dus gezaghebbend is, maar beweert wel dat de Bijbel niet volledig is en ook niet begrijpelijk zonder de uitleg van de kerk. Het meest bekende voorbeeld is de rooms-katholieke kerk met apocriefen in de canon, de Vulgaat als gezaghebbende vertaling en leerstellingen als de onfeilbaarheid van de paus en de hemelvaart van Maria.
2. Vervolgens is er de 'subjectivistische visie': het laatste gezag voor mijn geloof en leven ben ikzelf. Deze visie kent vele vormen, meer mystieke of spirituele en meer rationele of combinaties van beiden. De meer spirituele vorm hebben we bijvoorbeeld in de veel gehoorde populaire opmerking: ik geloof wat ik voel (over wat waar is of wat God zegt). De rationele component ontmoeten we bijvoorbeeld in de bijbelopvatting van veel bevrijdings-theologieën, waar de situatie van de hoorder of lezer de waarde van de bijbeltekst bepaalt. Alle vormen hebben echter één ding gemeen: het laatste gezag is het oordeel van mijn verstand, mijn geweten of mijn religieus gevoel. Ook veel van de historisch-kritische benaderingen van de Schrift vallen hieronder. Het lijkt erop dat geloof hier een zaak is van loyaal zijn aan de eigen religieuze overtuigingen.
3.Dan is er de 'evangelisch-reformatorische' visie. In deze opvatting worden gezag en inspiratie met elkaar verbonden. Het laatste gezag rust in de Bijbel zelf. De Heilige Schrift is het Woord van God. Dit gezag wordt bevestigd door het getuigenis van de Heilige Geest in ons hart en niet zozeer door het gezag van de kerk of van het verstand. Verder is de openbaring van God in de Bijbel volledig en behoeft niet aangevuld te worden door de kerkelijke traditie. Deze openbaring is ook begrijpelijk en er mag geen onafhankelijk gezag toegekend worden aan het verstand. De traditie, de kerk en de individuele christen kunnen dwalen en doen dat ook, maar de Bijbel, het Woord van God, moet hen corrigeren.
****
visie 3 is DUIDELIJK EN 100% mijn visie.