Bekeerd worden...

[freek]

Ik las vandaag in de krant de vraag van een meisje. Ze wil graag bekeerd worden. Maar het lukt nog niet erg. Of het antwoord haar nou zo geholpen heeft, is nog maar de vraag. 'Stel je toch voor dat je de Heere Jezus mag gaan leren kennen', 'Wie weet wat de Heere nog gaat doen'... Ik vroeg me af, en vraag het me nog steeds af: hebben wij wel de juiste ideeën over 'bekeerd zijn', 'bekeerd worden'. Moet je jongeren die met deze vraag lopen: hoe kom ik bekeerd, afschepen met: 'vraag er toch ernstig om', of iets dergelijks. Is bekeerd worden iets wat je overkomt? Ben je uberhaupt wel ooit 'bekeerd'. Het gaat toch om geloof?
Hoe denken jullie hierover?

[Bert Mulder]

Hoe kijk je daar zelf tegenaan, Freek? Wat zegt de Schrift hierover?

13 Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen,22) in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben?23) En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?24)
15 En hoe zullen zij prediken,25) indien zij niet gezonden worden?26) Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten27) dergenen, die vrede verkondigen,28) dergenen, die het goede verkondigen!

[Andrea]

Ik las vandaag in de krant de vraag van een meisje. Ze wil graag bekeerd worden. Maar het lukt nog niet erg. Of het antwoord haar nou zo geholpen heeft, is nog maar de vraag. 'Stel je toch voor dat je de Heere Jezus mag gaan leren kennen', 'Wie weet wat de Heere nog gaat doen'... Ik vroeg me af, en vraag het me nog steeds af: hebben wij wel de juiste ideeën over 'bekeerd zijn', 'bekeerd worden'. Moet je jongeren die met deze vraag lopen: hoe kom ik bekeerd, afschepen met: 'vraag er toch ernstig om', of iets dergelijks. Is bekeerd worden iets wat je overkomt? Ben je uberhaupt wel ooit 'bekeerd'. Het gaat toch om geloof?
Hoe denken jullie hierover?

Fijn dat je deze vraag stelt, dit is één van de dingen waar ik mee rondloop. Kun je me zeggen waar je deze vraag+antwoord gelezen hebt? Ik ben erg benieuwt naar het antwoord wat gegeven werd.

[Mister]

Freek, ik denk dat jij onderstaand artikel heb gelezen?

Ff serieus: Ik wil graag bekeerd worden

Vraag

Ik vraag de Heere om vergeving van de zonden en bekering. Dat vraag ik elke dag en nog ben ik niet bekeerd. Ik begrijp dat niet. Ik wil heel graag bekeerd worden. Ik snap het gewoon niet.

Antwoord

Allereerst, wat fijn dat je zo met deze dingen bezig bent. Veel jongeren weten niet eens dat ze bekeerd moeten worden. Bij anderen weegt het helemaal niet op hun hart. Wat vriendelijk van de Heere, dat je bij de Bijbel bent opgegroeid en dat Hij ook nog het verlangen geeft om bekeerd te worden.

Toen ik je vraag las, moest ik even denken aan de rijke jongeling. Hij was er ook ernstig mee bezig. En weet je, wat er staat in Markus 10? Er staat dat de Heere Jezus naar hem keek en hem beminde. Ik begrijp dat ook niet helemaal, maar het moet wel betekenen dat de Heere Jezus met ogen vol ontferming op je neerziet als je Hem ijverig zoekt.

Toch liep het helemaal niet goed af met die rijke jongeling. Er was iets waarvan hij nog meer hield dan van de Heere Jezus. Iets waarnaar hij nog meer verlangde dan naar de liefde van Christus.

Is dat met jou ook zo? Ga dat nu eens biddend na. Zeg bijvoorbeeld: „Heere ik verlang er naar om U te leren kennen. Maar misschien is het met mij net zoals die rijke jongeling. Wilt U mij dat eens laten zien.”

Ik ben nogmaals blij dat je zo met deze dingen bezig bent. Het is werkelijk het allerbelangrijkste. Daar kun je je tijd het beste aan besteden. Stel je toch voor dat je de Heere Jezus mag leren kennen. Dat het Woord tot je gaat spreken en dat de liefde van Christus je hart gaat vervullen. Dan heb je een vrede en vreugde die alle verstand te boven gaat.

Ga toch maar door. Ik las van een Engelse prediker die zei: „Ik heb er weinigen gezien die met al hun kracht de Heere aan het zoeken waren, aan het kloppen, bidden, smeken, en die teruggevallen zijn. Ik heb er veel gezien, die eerst klaagden en zeiden: „Ik kan mijn hart niet mee krijgen in dat bidden. O, het is zo treurig”, maar die dan uiteindelijk toch mochten zeggen: „Hij is gekomen!”

Meisje, keer je niet bedroefd van Christus af, zoals die rijke jongeling. Houd aan. Wie weet wat de Heere nog gaat doen!

S. D. Post

[Jongere]

Ik las vandaag in de krant de vraag van een meisje. Ze wil graag bekeerd worden. Maar het lukt nog niet erg. Of het antwoord haar nou zo geholpen heeft, is nog maar de vraag. 'Stel je toch voor dat je de Heere Jezus mag gaan leren kennen', 'Wie weet wat de Heere nog gaat doen'... Ik vroeg me af, en vraag het me nog steeds af: hebben wij wel de juiste ideeën over 'bekeerd zijn', 'bekeerd worden'. Moet je jongeren die met deze vraag lopen: hoe kom ik bekeerd, afschepen met: 'vraag er toch ernstig om', of iets dergelijks. Is bekeerd worden iets wat je overkomt? Ben je uberhaupt wel ooit 'bekeerd'. Het gaat toch om geloof?
Hoe denken jullie hierover?

Ik heb toch wat gemengde gevoelens bij het antwoord van dhr. Post.
Ds. Vreugdenhil heeft een lezing gehouden (voor o.a. CSFR) over bekering. Die is hier te downloaden:
http://www.prekenweb.nl/preken/Vreugden ... kering.mp3
Hoewel het misschien een beetje een taalkwestie is zegt hij wel leerzame dingen. Ongeveer als volgt:
"Als u mij had gevraagd voor de lezing: 'dominee, bent u bekeerd?' dan zeg ik: 'ja, een klein beetje'. Maar als jullie me vragen 'bent u wedergeboren?' dan zeg ik: 'ja, ik ben wedergeboren en ik heb God lief met heel mijn hart'.
De strekking lijkt duidelijk: bekering is een proces wat je - als je God lief hebt - je hele leven blijft meemaken, elke dag opnieuw. Als iemand zegt: 'dat vraag ik elke dag en nog ben ik niet bekeerd' zou ik haast willen vragen: als dat je ernst is, ben je er dan al aan begonnen? Met jezelf bekeren? Want dat is wat de Bijbel leert: bekeert u! Jezus zegt dat zelf, terwijl Hij Zelf het allerbeste weet dat het onmogelijk is om tot Hem te komen tenzij dat de Vader iemand trekt. En tòch geeft Hij de opdracht. Ik denk dat het in zekere zin goed is om mensen als deze vragenstelster aan het werk te zetten. Want dàt is de beste manier om er achter te komen dat er niets van lukt. Niet het horen van de preekstoel dat je het niet kunt, maar het ervaren in je eigen leven. En dat drijft je als vermoeide en belaste naar Hem die rust geeft.

Om de discussie wat te verlevendigen plaats ik dit document:
http://www.webkey.nl/hc7/images2/3l.%20 ... Maritz.doc

PS. Dit blijft natuurlijk een gevoelig onderwerp (ook in die zin 'gevoelig' dat je het zelf moet 'gevoelen'. Dat is noodzakelijk om er ook maar één zinnig woord over te kunnen zeggen.)

[Marco]

Ik heb er helemaal geen gemengde gevoelens over. Die reactie klopt gewoon niet. Lees nou de Bijbel eens, en kijk eens naar het gebruik van het werkwoord 'bekeren'. Ga eens naar biblija.net en tik als zoektermen de verschillende vervoegingen van het werkwoord in. Bekijk de resultaten.

Onafhankelijk van de vertaling zul je vinden dat de HEER in de Bijbel spreekt over bekeren als een actieve bezigheid. 'Bekeert u!', of 'Gij zult u bekeren'. Vrijwel nergens gaat het over bekeerd worden. Het gebruik van het begrip 'bekeerd worden' is dus niet terug te voeren op het bijbelse gebruik van het werkwoord 'bekeren'.

Is het dan wellicht een vorm die wel bijbels is, maar in de Bijbel niet als zodanig omschreven?
Dat is wat lastiger. Soms wordt er op de HEER 'gewacht', maar dat is nooit een wachten óf er iets zou gaan gebeuren. Het is altijd een vorm van verwachten. De gelovige die weet dat de HEER zal komen. Maar de vorm van wachten tot het geloof komt is in de Bijbel niet terug te vinden. Ook niet in de vele verslagen van Paulus' zendingsreizen. Daar wordt simpelweg gesproken over 'tot geloof komen' of gewoon 'geloven'.

Dus maar weer eens: Wie wil geloven moet dat doen. Hij of zij moet niet denken dat dat niet mag of zo. Wel mag en moet gevraagd worden om versterking van dat geloof. Maar dat is een heel ander verhaal.

Overigens, Jongere: Mooi document. Ik moet het nog eens (een keer of twee) doorlezen, maar bijvoorbeeld in de antwoorden op de vragen (3 en verder!) is hij heel helder!

[Tiberius]

Jongere en Marco,
Er is sprake van een bekering in engere zin en in bredere zin. Oftewel de eerste bekering (= de wedergeboorte) en verdere bekering (heiligmaking).
Ds. Vreugdenhil legt dat verschil in zijn lezing duidelijk uit. Dhr. Post gaat uit van de eerste bekering.

[JolandaOudshoorn]

Ik las vandaag in de krant de vraag van een meisje. Ze wil graag bekeerd worden. Maar het lukt nog niet erg. Of het antwoord haar nou zo geholpen heeft, is nog maar de vraag. 'Stel je toch voor dat je de Heere Jezus mag gaan leren kennen', 'Wie weet wat de Heere nog gaat doen'... Ik vroeg me af, en vraag het me nog steeds af: hebben wij wel de juiste ideeën over 'bekeerd zijn', 'bekeerd worden'. Moet je jongeren die met deze vraag lopen: hoe kom ik bekeerd, afschepen met: 'vraag er toch ernstig om', of iets dergelijks. Is bekeerd worden iets wat je overkomt? Ben je uberhaupt wel ooit 'bekeerd'. Het gaat toch om geloof?
Hoe denken jullie hierover?

Ik heb toch wat gemengde gevoelens bij het antwoord van dhr. Post.
Ds. Vreugdenhil heeft een lezing gehouden (voor o.a. CSFR) over bekering. Die is hier te downloaden:
http://www.prekenweb.nl/preken/Vreugden ... kering.mp3
Hoewel het misschien een beetje een taalkwestie is zegt hij wel leerzame dingen. Ongeveer als volgt:
"Als u mij had gevraagd voor de lezing: 'dominee, bent u bekeerd?' dan zeg ik: 'ja, een klein beetje'. Maar als jullie me vragen 'bent u wedergeboren?' dan zeg ik: 'ja, ik ben wedergeboren en ik heb God lief met heel mijn hart'.De strekking lijkt duidelijk: bekering is een proces wat je - als je God lief hebt - je hele leven blijft meemaken, elke dag opnieuw. Als iemand zegt: 'dat vraag ik elke dag en nog ben ik niet bekeerd' zou ik haast willen vragen: als dat je ernst is, ben je er dan al aan begonnen? Met jezelf bekeren? Want dat is wat de Bijbel leert: bekeert u! Jezus zegt dat zelf, terwijl Hij Zelf het allerbeste weet dat het onmogelijk is om tot Hem te komen tenzij dat de Vader iemand trekt. En tòch geeft Hij de opdracht. Ik denk dat het in zekere zin goed is om mensen als deze vragenstelster aan het werk te zetten. Want dàt is de beste manier om er achter te komen dat er niets van lukt. Niet het horen van de preekstoel dat je het niet kunt, maar het ervaren in je eigen leven. En dat drijft je als vermoeide en belaste naar Hem die rust geeft.

Om de discussie wat te verlevendigen plaats ik dit document:
http://www.webkey.nl/hc7/images2/3l.%20 ... Maritz.doc

PS. Dit blijft natuurlijk een gevoelig onderwerp (ook in die zin 'gevoelig' dat je het zelf moet 'gevoelen'. Dat is noodzakelijk om er ook maar één zinnig woord over te kunnen zeggen.)

Het dikgedrukte gedeelte is ook wel eens zo verwoord door ds Kohbrugge, dus hij is in goed gezelschap. Aan de ene kant is het idd goed om de vragenstelster aan het werk te houden, haar aan te moedigen te volharden in haar zoektocht en gebed. Aan de andere kant mogen we haar ook op de belofte wijzen die God heeft voor de Zijnen. "Zoekt en gij zult vinden, klopt en u zal opengedaan worden, bid en gij zult ontvangen!" Een zin als: wie weet wat de Heere nog gaat doen" klinkt mij wat ongelukkig in de oren, omdat we weten wat Hij doet vanuit Zijn woord. Maar ik neem aan dat SD Post hier wat anders mee bedoelt.

[henriët]

Waar is het u, die voor Gods Woord wegzinkt, om te doen? Is het u daar niet om te doen, dat u Gods aangezicht mag zien en uw ziel genezen worde? Gij zoekt overal, en vindt niets. Troost is er voor u op de gehele aarde niet. Hoe hard zijn de stenen, waarpo gij gaat; hoe hard is de legerstede. Hoe stom zijn de wolken, hoe zwijgen de maan en de sterren, en de hemel is als metaal. Hoe diep is de afgrond, voor welke gij staat; hoe verloren, hoe alleen voelt gij u op de wereld, en geen lichtstraal van boven, alles duisternis!
Houd u evenwel zó aan Gods Woord, aan de uitspraken van Zijn mond, en zoek op de bodem van dit Woord Gods aangezicht. Al zijn beloften zijn toch voor dezulken die verloren zijn. Houd Hem deze beloften voor, gelijk Jakob ze de Heere voorgehouden heeft. Zegt tot HEm: 'God der armen en ellendigen, Die Zelf gezegd hebt, dat Gij een iegelijk genadig zijt, die Gij genadig zijt. Ik ben het onwaardig, dat Gij mij barmhartigheid zou bewijzen. Ik ben het onwaardig, dat Gij mij hiertoe in Uw lankmoedigheid gedragen en mij alles goeds bewezen hebt. Maar gelijk Gij God zijt, zo verlos mij uit de hand des duivels en uit de macht van alle kwaad, opdat de vijand mij niet voor eeuwig verslinde. Red mij uit de afgrond, voer mij uit, uit de diepte dezer hel, uit de juil zinder water, en uiti het diepste slijk mijner zonden en noden. Gij hebt gezegd: 'Wend u tot Mij toe en wordt behouden, o alle gij einden der aarde'".
H.F. Kohlbrugge

[Da Capo]

Ik vrees dat we weer in een discussie belanden waarin we de verantwoordelijkheid van de mens en het 100%, eenzijdig Gods werk, door ons beperkt verstand als een kloppend geheel willen krijgen.
Wij zijn voor de volle 100% verantwoordelijk. Als we onbekeerd sterven, is dat 100% aan onszelf te wijten. Als we als kind van God mogen sterven, dan is dat 100% te danken aan God.

Posters, waak ervoor om de Bijbel 'eenzijdig' te citeren. Probeer iets zinnigs toe te voegen, anders belanden we weer in een topic van een x-aantal pagina's.

Persoonlijk heb ik veel aan het boekje van Spurgeon gehad, Rondom de enge poort. Daar dringt hij de lezer erg aan op het ingaan in de enge poort, maar daar 'tegenover' staat ook de onmacht van jezelf. En die 'spagaat' dreef mij juist uit naar Hem, die mij naar binnen trok, Hem alleen zij de eer!

[Marco]

Tiberius,

Het spreken over de wedergeboorte als bekering in engere zin als passieve zaak is op z'n minst niet zo handig.
Het spreken over de wedergeboorte is vooral terug te voeren op het gesprek met Nicodemus. Nicodemus komt bij Jezus, en drukt zijn respect uit. Maar niet zijn geloof in die zin, dat hij alles van Hem verwacht. Hij constateert alleen, dat Jezus van God gekomen moet zijn.

Dan zegt Jezus, dat wie het koninkrijk van God wil zien, opnieuw van boven geboren moet worden. En let dan op: Na Nicodemus' verwondering gaat Hij direct door met de verhoging van de Zoon van de mens, en dat die eeuwig leven zou geven aan ieder die in Hem gelooft.

Let ook eens op het gedeelte waar dit in staat: Lees Joh 2: 23-25 mee: Mensen liepen met Hem mee, maar geloofden niet echt; alleen vanwege de tekenen die Hij deed. Het gaat ook hier in eerste instantie om geloof!

Het spreken over bekering als alleen maar passieve zaak is ook met het oog op Johannes 3 onterecht. Ook in Johannes 3 roept Jezus op, om in Hem te geloven. Actief.

Vertrouw op Gods beloften, en ga geen extra voorwaarden stellen. Wend u tot Hem en word behouden!

[JolandaOudshoorn]

Ik vrees dat we weer in een discussie belanden waarin we de verantwoordelijkheid van de mens en het 100%, eenzijdig Gods werk, door ons beperkt verstand als een kloppend geheel willen krijgen.
Wij zijn voor de volle 100% verantwoordelijk. Als we onbekeerd sterven, is dat 100% aan onszelf te wijten. Als we als kind van God mogen sterven, dan is dat 100% te danken aan God.

Posters, waak ervoor om de Bijbel 'eenzijdig' te citeren. Probeer iets zinnigs toe te voegen, anders belanden we weer in een topic van een x-aantal pagina's.

Persoonlijk heb ik veel aan het boekje van Spurgeon gehad, Rondom de enge poort. Daar dringt hij de lezer erg aan op het ingaan in de enge poort, maar daar 'tegenover' staat ook de onmacht van jezelf. En die 'spagaat' dreef mij juist uit naar Hem, die mij naar binnen trok, Hem alleen zij de eer!

Da Capo, ik ben het helemaal met je eens. Laten we de oproep, de strijd niet vergeten. Ik denk dat we daar best wel eens meer moeten op aandringen: strijd om in te gaan. Om dan in die "spagaat" te belanden. "Ik kan het niet, Heere, help mij" En dan weet ik : "Hij zal helpen!" Meer nog: Hij doet het voor je! Want wij zullen dan inzien dat er helemaal, maar dan ook helemaal niets van ons bij zat, bij de zaligheid van Hem aan ons gegeven.

[Afgewezen]

Ik heb er helemaal geen gemengde gevoelens over. Die reactie klopt gewoon niet. Lees nou de Bijbel eens, en kijk eens naar het gebruik van het werkwoord 'bekeren'. Ga eens naar biblija.net en tik als zoektermen de verschillende vervoegingen van het werkwoord in. Bekijk de resultaten.

Onafhankelijk van de vertaling zul je vinden dat de HEER in de Bijbel spreekt over bekeren als een actieve bezigheid. 'Bekeert u!', of 'Gij zult u bekeren'. Vrijwel nergens gaat het over bekeerd worden. Het gebruik van het begrip 'bekeerd worden' is dus niet terug te voeren op het bijbelse gebruik van het werkwoord 'bekeren'.

Is het dan wellicht een vorm die wel bijbels is, maar in de Bijbel niet als zodanig omschreven?
Dat is wat lastiger. Soms wordt er op de HEER 'gewacht', maar dat is nooit een wachten óf er iets zou gaan gebeuren. Het is altijd een vorm van verwachten. De gelovige die weet dat de HEER zal komen. Maar de vorm van wachten tot het geloof komt is in de Bijbel niet terug te vinden. Ook niet in de vele verslagen van Paulus' zendingsreizen. Daar wordt simpelweg gesproken over 'tot geloof komen' of gewoon 'geloven'.

Dus maar weer eens: Wie wil geloven moet dat doen. Hij of zij moet niet denken dat dat niet mag of zo. Wel mag en moet gevraagd worden om versterking van dat geloof. Maar dat is een heel ander verhaal.

Overigens, Jongere: Mooi document. Ik moet het nog eens (een keer of twee) doorlezen, maar bijvoorbeeld in de antwoorden op de vragen (3 en verder!) is hij heel helder!

Jij zegt: Wie wil geloven moet dat doen.
Maar het kan nu juist de nood van je leven zijn dat je dat niet kunt! Dat je niet eens weet wat geloven is, terwijl je wél weet dat je ziel gered moet worden. Mag je dan niet bidden óm geloof, óm genade?

[Bert Mulder]

Jij zegt: Wie wil geloven moet dat doen.
Maar het kan nu juist de nood van je leven zijn dat je dat niet kunt! Dat je niet eens weet wat geloven is, terwijl je wél weet dat je ziel gered moet worden. Mag je dan niet bidden óm geloof, óm genade?

Zeker mag je, nee MOET je daarom bidden. Want onze Hemelse Vader wil erom gebeden worden. En zelfs de Heilige Geest bid ook voor ons.

[Marco]

Ja, je moet er om bidden. Maar bidden doe je al in (een vorm van) geloof. En wie vraagt om geloof zal dat krijgen. Maar je moet dan inderdaad wel weten waar je om vraagt.

Vraag dus niet te weinig. Vraag alles. En vertrouw er op dat je het krijgt. Want dat is de belofte.

Ik denk dat daar de kern van het probleem zit. Bij het verwachtingspatroon, als het ware.