Wat is de juiste manier om van kerk te veranderen

[MarthaMartha]

Sluit je terugkeer naar de kerk waar je gedoopt bent (en belijdenis hebt gedaan) hiermee uit, als die kerk niet behoort tot wat jij noemt `de vaderlandse kerk´?

hoe staan ánderen hier tegenover?

Ik herhaal de vraag maar weer eens...................

Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:

tja....

[Rens]

Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:

sorry, die snap ik niet helemaal...........

het is een algemeen gestelde vraag, die los staat van mijn eigen persoontje......................

dus, als voorbeeld moge dienen: iemand is in de Baptistengemeente gedoopt etc, is later overgegaan naar een kerk van de ger.gezindte, maar denkt er over na om tóch weer terug te keren naar zijn/haar oorspronkelijke kerk, de Baptistengemeente dus.................................................

[Bert Mulder]

Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:

sorry, die snap ik niet helemaal...........

het is een algemeen gestelde vraag, die los staat van mijn eigen persoontje......................

dus, als voorbeeld moge dienen: iemand is in de Baptistengemeente gedoopt etc, is later overgegaan naar een kerk van de ger.gezindte, maar denkt er over na om tóch weer terug te keren naar zijn/haar oorspronkelijke kerk, de Baptistengemeente dus.................................................

Dus wat is volgens jou het Bijbelse antwoord?

[Marnix]

Tja dat valt niet zo te zeggen, dat ligt aan het waarom. Maar ik begrijp dat die persoon nooit naar de gereformeerde gezindte over had mogen stappen?

[henriët]

Denk dat de juiste manier aan de ene kant een gemakkelijke en aan de andere kant een moeilijke weg is.
Dat is: Bidden, bidden voor de predikant en de gemeente,
maar ook elke stap die je wilt doen biddende voorleggen aan God.

precies
(overigens denk ik dat het ook heel erg afhankelijk is van hoe de kerkenraad zich opstelt, zijn zij van te voren al vooringenomen, wanneer je de kerk mogelijk zou kunnen verlaten, met andere woorden, dulden ze 'andere gedachten'?)

Geachte zuster, dit klinkt wel een beetje vooringenomen tegen de kerkeraad. Let wel, dat het ambt de eer waard is, om Christus wil! Als de kerkeraad dus tegen je zondigt, dan komt de plicht van jouw kant daarmee naar de classis te stappen.

En laten we hier even eerlijk blijven. De kerkeraad zal er nooit op uit zijn leden te verliezen, maar hoort altijd behoudend te werken.

BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe

[Rens]

Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:

sorry, die snap ik niet helemaal...........

het is een algemeen gestelde vraag, die los staat van mijn eigen persoontje......................

dus, als voorbeeld moge dienen: iemand is in de Baptistengemeente gedoopt etc, is later overgegaan naar een kerk van de ger.gezindte, maar denkt er over na om tóch weer terug te keren naar zijn/haar oorspronkelijke kerk, de Baptistengemeente dus.................................................

Dus wat is volgens jou het Bijbelse antwoord?

Het gaat ook niet om mijzelf, ik ben prima op m'n plek in de ger.kerk. Het is hier een tikkie behoudender dan in Harskamp, maar daar is niks op tegen, integendeel.

Ik vroeg het me af, omdat iemand in mijn "omgeving" met die vraag zit.

[Bert Mulder]

BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe

Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:

15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)

Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:

"Vergeef mij, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"

Dus ten eerste zijn we verantwoordelijk om de zonden van onze naaste te vergeven. Ook de zonden van de kerkeraad.

Daarnaast zijn we verantwoordelijk wanneer onze broeders kerkeraad tegen ons zondigen, naar hun toe te gaan en hun op hun zonden wijzen, op de manier van Mat. 18.

Weglopen is geen keuze. Niet in mijn Bijbel.

[henriët]

BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe

Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:

15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)

Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:

"Vergeef mij, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"

Dus ten eerste zijn we verantwoordelijk om de zonden van onze naaste te vergeven. Ook de zonden van de kerkeraad.

Daarnaast zijn we verantwoordelijk wanneer onze broeders kerkeraad tegen ons zondigen, naar hun toe te gaan en hun op hun zonden wijzen, op de manier van Mat. 18.

Weglopen is geen keuze. Niet in mijn Bijbel.

je standpunt is helder

[Marnix]

BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe

Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:

15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)

Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:

"Vergeef mij, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"

Dus ten eerste zijn we verantwoordelijk om de zonden van onze naaste te vergeven. Ook de zonden van de kerkeraad.

Daarnaast zijn we verantwoordelijk wanneer onze broeders kerkeraad tegen ons zondigen, naar hun toe te gaan en hun op hun zonden wijzen, op de manier van Mat. 18.

Weglopen is geen keuze. Niet in mijn Bijbel.

Tja maar als je uit die kerk wil naar een ander kerkverband ivm verhuizing relatie of wat dan ook en men zegt: "Dat mag niet" kan je ze gaan vermanen maar als ze je dan niet willen laten gaan? Dan kan je ze op hun zonde aanspreken maar als ze dan niet luisteren houdt het wel een keer op natuurlijk. Als de kerkelijke weg volgen er dan voor zorgt dat je bij die andere gemeente geen lid kan worden? Dan zou ik niet de kerkelijke weg blijven volgen maar ondertussen wel (zonder hun toestemming) lid worden. Je mag anderen aanspreken op hun zonden maar je mag je leven met God niet negatef laten beinvloeden door de zonden van anderen.

[henriët]

bij deze wil ik de volgende zin terugnemen,
Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek.

[Rens]

Tja maar als je uit die kerk wil naar een ander kerkverband ivm verhuizing relatie of wat dan ook en men zegt: "Dat mag niet" kan je ze gaan vermanen maar als ze je dan niet willen laten gaan? .

als er min of meer in je nieuwe woonomgeving een gemeente van je eigen kerkverband is, is er niets aan de hand............je attestatie behoort dan gewoon naar de nieuwe gemeente te worden verzonden.

Is er in de wijde omgeving geen gemeente van je eigen kerkverband te vinden (zoals bijvoorbeeld in Friesland), en je kunt je goed vinden in de prediking van een ánder kerkverband die min of meer verwant is aan je eigen kerkverband, dan kun je toch moeilijk verlangen van een gemeentelid dat die idioot lange reizen gaat maken om naar de dichtstbijzijnde gemeente van het kerkverband waar je toe behoort te gaan.

Ik heb het "geluk" dat een gemeente van mijn eigen kerkverband op slechts 200 meter van huis is.........dus dat is het bekende "fluitje van een halve eurocent". Als dat nu niet het geval was geweest, en er waren geen andere vormen van vervoer beschikbaar geweest, ja, dán wordt het verhaal ánders.

En daartoe kan de kerkenraad van je oorspronkelijke gemeente geen enkele blokkade opwerpen t.a.v. een nadere, andere, kerkverband-keuze.

[WillemFrederik]

Maar wat als mijn probleem met de huidige gemeente niet zozeer de leer is, maar meer de manier waarop e.e.a. gebracht wordt? Zeg maar: de cultuur van de gemeente, de matig-belangrijke zaken zoals hoekjes en rodjes, psalmen en gezangen (en opwekking), orgelspel en drumstel?

Dan kan ik wel in mijn gemeente blijven (resultaat: ik gefrustreerd), proberen de cultuur in mijn gemeente te veranderen (resultaat: gemeente gefrustreerd) of een combinatie van beiden (resultaat: de gemeente en ik gefrustreerd), maar beter lijkt het me om gewoon een andere gemeente te zoeken.

Als ik zo'n manier van redeneren lees, ben ik altijd bang voor een menselijke redenering in plaats van een goddelijke. Omdat het zo goed voelt en ''logisch'' klinkt.
Maar ik kan goed begrijpen wat je bedoelt, zelf heb ik ook iets gelijkends meegemaakt denk ik. En mijn ervaring is deze:
In de gemeente waar ik eerst zat heb ik nooit mijn draai kunnen vinden, en heb altijd wel vraagtekens gehad bij bepaalde uitingen in leer en leven (en dus ook orde van dienst zoals jij beschrijft). Na veel tijd, en de nodige geestelijke groei en kennis van Gods Woord, werden voor mij de signalen duidelijker. Na de nodige vragen, brieven en gesprekken kwam ik erachter dat de uitingen die ik zag een wortel hadden. En die wortel was een afkeer van het ware Evangelie. Op die grond heb ik toen de gemeente verlaten.

Ik heb trouwens bij de pol gekozen voor: ''Ja, de kerkrechterlijke weg tot einde volgen'', omdat de ouderlingen eer en gezag, beide bezitten en verdienen, en zij over je herderen.

Ik denk nu aan mijn verleden in de nogal ''vrije'' gemeente, die geen leer of gemeente regels op papier hadden staan. Aangezien je je dan niet op formulieren kan beroemen vraag ik mij af wat jullie dan denken dat de beste/goddelijke weg is?
Ik stond toentertijd voor dezelfde vragen en ben in de Bijbel op zoek gegaan. Ik kwam al snel op Mattheus 18, zoals ook door jullie aangehaald. Maar ook Titus 3:10 2 Thess 3:6 Rom 16:7 en zelfs 2 Johannes 1:10
De uiteindelijke keuze om de gemeente te verlaten, nadat ze de vermaningen hadden verworpen, heb ik gedaan op basis van 1 Timotheus 6:20 ''O Timótheüs, bewaar het pand u toebetrouwd, een afkeer hebbende van het ongoddelijk ijdel-roepen, en van de tegenstellingen der valselijk genaamde wetenschap;''
Andere gemeenteleden heb ik gewaarschuwd op basis van de nadruk die je in de Bijbel ziet m.b.t. waakzaakheid en de gevaren van valse leer. En in het speciaal 2 Timotheus 2:25-26

Hoewel ik achteraf nog steeds vraagtekens heb bij mijn eigen Schriftbegrip, en kennis Gods, denk ik dat m.b.t. tot afscheidingen, het om het Ware Evangelie gaat, en je daarvoor moet arbeiden. En dwalingen die leiden tot ketterij en het loochenen van Christus (2 Petrus 2:1) voldoende grond zijn om een gemeente te verlaten (na alle stappen). Hoewel een beetje desem natuurlijk het hele deeg zuur maakt...

[Tiberius]

Na de nodige vragen, brieven en gesprekken kwam ik erachter dat de uitingen die ik zag een wortel hadden. En die wortel was een afkeer van het ware Evangelie. Op die grond heb ik toen de gemeente verlaten.

Dat is nogal wat. Een kerk met een afkeer van het ware Evangelie.
Dan heb je zeker de plicht om die kerk te verlaten. De NGB noemt een aantal kenmerken waarin de ware kerk zich van een valse onderscheidt. De eerste daarvan is de rechte verkondiging van het Evangelie. Als dat niet goed gaat, zal het met de andere kenmerken wel mis zijn: de sacramentsbediening en tuchtuitoefening.

[memento]

Na de nodige vragen, brieven en gesprekken kwam ik erachter dat de uitingen die ik zag een wortel hadden. En die wortel was een afkeer van het ware Evangelie. Op die grond heb ik toen de gemeente verlaten.

Dat is nogal wat. Een kerk met een afkeer van het ware Evangelie.
Dan heb je zeker de plicht om die kerk te verlaten. De NGB noemt een aantal kenmerken waarin de ware kerk zich van een valse onderscheidt. De eerste daarvan is de rechte verkondiging van het Evangelie. Als dat niet goed gaat, zal het met de andere kenmerken wel mis zijn: de sacramentsbediening en tuchtuitoefening.

Ik denk dat we ons wel moeten beseffen dat dingen als de rechte verkondiging van het Evangelie een ruim begrip is. De denkfout wordt vaak gemaakt dat een prediking die niet voldoet aan een bepaald model daarom geen rechte verkondiging is. Stiekum maak je dan jouw opvatting over hoe het moet tot norm.

Wie zich verdiept in de geschiedenis van de preek-kunde, zal zien dat er vanaf het vroege begin veel verschil is geweest, zowel in stijl (bv de verheven stijl van Ambrosius vs. de dialoogstijl van Augustinus) als qua inhoud (bv de allogerie van Origenes vs. de gewoon-lezen-wat-er-staat exegese van Calvijn).

Ik denk dus dat je daarom moet oppassen om te rigoreus een bepaalde soort prediking te bestempelen als afkeer van het evangelie. Hoe verduisterd de boodschap ook zijn moge, de kern van het evangelie, nl. dat Jezus Christus, de Zoon van God, en onze Heer (Kurios), stierf voor zondaren die door het geloof in Hem behouden worden, is (haast) altijd wel te vinden.

[Tiberius]

Even voor de duidelijkheid: het stempel "afkeer van het Evangelie" is niet van mij, maar van Willem Frederik.