Als ik oude meditaties uit Om Sions Wil of uit oude prekenboekenlees dan komt het mij voor dat er vroeger toch wel heel anders geschreven- en gepreekt werdt dan tegenwoordig.
Een groot verlangen in mij gaat er dan uit naar de woorden die ik vroeger in mijn jeugd hoorden en die zo bekend in het geheugen liggen. Het gunnende en het waarschuwende naar de mensen toe mis ik tegenwoordig zoveel. Men wil niet meer gewaarschuwd worden, de tendens is: we zijn allemaal bekeerd.
Soms verlang ik zo naar de kerkdiensten van vroeger en bekruipt me de angst als ik in de kerk zit dat ons een verkeerd Evangelie wordt voorgehouden. Wanneer komen we nog uit de kerk bemoedigd of aangespoord om verandering in ons leven te brengen.
Ondanks alle vernieuwingen in de kerk zie ik de kerk alleen maar steeds leger worden.
Was het vroeger nu echt beter? of hangen we teveel aan vroeger en gaat het tegenwoordig ook goed.?
Ik voel me in elk geval niet meer thuis in mijn eigen kerk, de preken schieten vaak in alles te kort.
Wat ervaren jullie in deze tijd?
Was het vroeger beter?
-
Jelle
Als ik oude meditaties uit Om Sions Wil of uit oude prekenboekenlees dan komt het mij voor dat er vroeger toch wel heel anders geschreven- en gepreekt werdt dan tegenwoordig.
Een groot verlangen in mij gaat er dan uit naar de woorden die ik vroeger in mijn jeugd hoorden en die zo bekend in het geheugen liggen. Het gunnende en het waarschuwende naar de mensen toe mis ik tegenwoordig zoveel. Men wil niet meer gewaarschuwd worden, de tendens is: we zijn allemaal bekeerd.
Soms verlang ik zo naar de kerkdiensten van vroeger en bekruipt me de angst als ik in de kerk zit dat ons een verkeerd Evangelie wordt voorgehouden. Wanneer komen we nog uit de kerk bemoedigd of aangespoord om verandering in ons leven te brengen.
Ondanks alle vernieuwingen in de kerk zie ik de kerk alleen maar steeds leger worden.
Was het vroeger nu echt beter? of hangen we teveel aan vroeger en gaat het tegenwoordig ook goed.?
Ik voel me in elk geval niet meer thuis in mijn eigen kerk, de preken schieten vaak in alles te kort.
Wat ervaren jullie in deze tijd?
Een groot verlangen in mij gaat er dan uit naar de woorden die ik vroeger in mijn jeugd hoorden en die zo bekend in het geheugen liggen. Het gunnende en het waarschuwende naar de mensen toe mis ik tegenwoordig zoveel. Men wil niet meer gewaarschuwd worden, de tendens is: we zijn allemaal bekeerd.
Soms verlang ik zo naar de kerkdiensten van vroeger en bekruipt me de angst als ik in de kerk zit dat ons een verkeerd Evangelie wordt voorgehouden. Wanneer komen we nog uit de kerk bemoedigd of aangespoord om verandering in ons leven te brengen.
Ondanks alle vernieuwingen in de kerk zie ik de kerk alleen maar steeds leger worden.
Was het vroeger nu echt beter? of hangen we teveel aan vroeger en gaat het tegenwoordig ook goed.?
Ik voel me in elk geval niet meer thuis in mijn eigen kerk, de preken schieten vaak in alles te kort.
Wat ervaren jullie in deze tijd?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Tja Jelle, vroeger was het altijd beter.
Dit betreft ook het normale leven:
Veel koudere winters, meer sociale controle, de samenleving was veel meer samenbindend etc.
Dit komt men ook tegen op het kerkelijk erf. De heimwee naar vroeger. Toch zit er zeker een kern van waarheid in je betoog. In het landelijk kerkblad van de OGG wordt verontrust geconstateerd dat onze jeugd maar even achteroploopt. Daar bedoeld men dan uiteraard de wereld in materiele zin mee. Toch stelt men dan heel terecht de 'waarom' vraag. En men vindt het antwoord dan niet in de boze wereld, nee men steekt de hand in eigen boezem. Men zegt 'waar zijn de levende geloofsbrieven' die de gemeente levend houden. Ik moet zeggen ik was verrast door deze conclusie. De vervolgvraag die dan opkomt is, waarom zijn er geen levende geloofsbrieven meer. Deze vraag dient beantwoordt te worden.
Dit betreft ook het normale leven:
Veel koudere winters, meer sociale controle, de samenleving was veel meer samenbindend etc.
Dit komt men ook tegen op het kerkelijk erf. De heimwee naar vroeger. Toch zit er zeker een kern van waarheid in je betoog. In het landelijk kerkblad van de OGG wordt verontrust geconstateerd dat onze jeugd maar even achteroploopt. Daar bedoeld men dan uiteraard de wereld in materiele zin mee. Toch stelt men dan heel terecht de 'waarom' vraag. En men vindt het antwoord dan niet in de boze wereld, nee men steekt de hand in eigen boezem. Men zegt 'waar zijn de levende geloofsbrieven' die de gemeente levend houden. Ik moet zeggen ik was verrast door deze conclusie. De vervolgvraag die dan opkomt is, waarom zijn er geen levende geloofsbrieven meer. Deze vraag dient beantwoordt te worden.
Tijdens de avonddienst van biddag verwoorden onze dominee het heel mooie en daarbij stak hij ook zijn hand in eigen boezem.
De preek ging over de weenende Jezus bij de stad Jeruzalem. Jezus huilde luidkeels en smartelijk over de stad Jeruzalem omdat ze Hem niet als Gods Zoon erkende.
De dominee haalde toen aan dat al de preken eigenlijk moeten worden gemaakt onder een stroom van oprechte tranen over de zielenheil van de toehoorders. Net zoals Christus om de stad Jeruzalem weende. Hij gaf aan dat dit ook bij hem erg tekort schoot.
In deze tijd wordt -denk ik- de oprechte aandrang richting Christus gemist.
De preek ging over de weenende Jezus bij de stad Jeruzalem. Jezus huilde luidkeels en smartelijk over de stad Jeruzalem omdat ze Hem niet als Gods Zoon erkende.
De dominee haalde toen aan dat al de preken eigenlijk moeten worden gemaakt onder een stroom van oprechte tranen over de zielenheil van de toehoorders. Net zoals Christus om de stad Jeruzalem weende. Hij gaf aan dat dit ook bij hem erg tekort schoot.
In deze tijd wordt -denk ik- de oprechte aandrang richting Christus gemist.
-
Refojongere
-
Gerrie
Was het vroeger allemaal beter?
Of zijn we nu kritischer geworden?
Het Woord van God is in ieder geval wel hetzelfde gebleven.
Is God vergeten om genadig te zijn zoals in psalm 77 wordt verwoord?
Of zijn we te rijk om nog iets uit de hand van God te ontvangen (verg. Openb. 3:17).
Kortom: waar ligt het aan dat we denken dat het vroeger beter was?
:#
Of zijn we nu kritischer geworden?
Het Woord van God is in ieder geval wel hetzelfde gebleven.
Is God vergeten om genadig te zijn zoals in psalm 77 wordt verwoord?
Of zijn we te rijk om nog iets uit de hand van God te ontvangen (verg. Openb. 3:17).
Kortom: waar ligt het aan dat we denken dat het vroeger beter was?
:#
Jelle,
ondanks dat ik heel wat jonger ben dan jij ( denk ik zo
) begrijp ik denk ik wel wat jij bedoelt.
het lijkt er tegenwoordig ( ook op dit forum) weles op dat iedereen HET al heeft. Dit zou natuurlijk heel groot zijn , laat dat wel wezen. God werkt anno 2002 ook nog steeds!! We moeten niet te karig denken over Gods werk!
maar je mist denk ik weles berichten en preken van ""de onbekeerde"" bekeerde.
Mensen die het in en met zichzelf niet meer kunnen vinden, omdat ze zelf inzien niet te kunnen en niet gewild te hebben.
Ik denk dat vroeger de mensen veel meer in afhankelijkheid van GOD leefden, (dichter bij God misschien wel, ook de ""onbekeerden"") Men werd uitgedreven tot GOD en nu lijkt het erop dat met een ""verstandelijke"" zonde-kennis en erkenning tot God wordt gevlucht.
maar wie is Billy om hier over te oordelen?
1 ding weet ik! De prediking waar jij (jelle) op doelt is niet verdwenen hoor!!!
en GODS WOORD is ook niet veranderd.
vroeger beter? ik weetet niet, toen was er ook veel strijd onder elkaar. ( rond 1834,1907,1953)
afgelopen biddag hoorde ik van een jonge gergem dominee ( die hier op het forum ook weles is bekritiseerd) een preek over de GODSONTMOETING. In deze preek was duidelijk een ernstige waarschuwing te horen dat we zoals we geboren zijn, God niet kunnen ontmoeten. Er bleef niet veel over van ons!
Als we eens beseften wat die ontmoeting waarlijk inhoud hadden we geen rust meer voor onze ziel.
Maar ook een hartelijke gunning , ontbrak zeker niet!!
Wat mij dan zo verontrust is dat je er een tijdje van onder de indruk bent en dat je dan weer verder gaat met je dagelijkse beslommeringen.
Laten we voor elkaar bidden!!
Deze ds. wees ons terzijde ook nog op het volgende, en ik wil dat ook hier neerzetten:
""
Er wordt veel gediscussieerd en geschreven (bekritiseerd) over dominees en leeruitspraken van o.a. ds. Kersten, maar verdiep je nou eens niet in deze discussies maar lees de geschriften van deze ouden onder ons eens ZELF. Lees wat deze godvrezende mannen ZELF schrijven over de weg
en over de GODsontmoeting die voor ons alle aanstaande is.""""
en ik denk dat dit niet alleen voor de gergem geld maar voor de gehele gereformeerde gezindte. God heeft binnen alle kerkverbanden ZIJN kerk daar ben ik van overtuigd.
Waarom worden zo'n beetje elke 50 jaar leerstellingen weer onder de loep genomen en bekritiseerd?
We hebben toch DORDT gehad?
Tja, ik schrijf maar wat neer nu; maar misschien is dit ook wel de reden dat ik niet zo actief mee-discussieer onder Kerk en Geloof. Wat heb ik voor zinnigs toe te voegen in dat soort discussies??
allen een hartelijke groet
[Edited on 3/18/02 by Billy]
ondanks dat ik heel wat jonger ben dan jij ( denk ik zo
) begrijp ik denk ik wel wat jij bedoelt.het lijkt er tegenwoordig ( ook op dit forum) weles op dat iedereen HET al heeft. Dit zou natuurlijk heel groot zijn , laat dat wel wezen. God werkt anno 2002 ook nog steeds!! We moeten niet te karig denken over Gods werk!
maar je mist denk ik weles berichten en preken van ""de onbekeerde"" bekeerde.
Mensen die het in en met zichzelf niet meer kunnen vinden, omdat ze zelf inzien niet te kunnen en niet gewild te hebben.
Ik denk dat vroeger de mensen veel meer in afhankelijkheid van GOD leefden, (dichter bij God misschien wel, ook de ""onbekeerden"") Men werd uitgedreven tot GOD en nu lijkt het erop dat met een ""verstandelijke"" zonde-kennis en erkenning tot God wordt gevlucht.
maar wie is Billy om hier over te oordelen?
1 ding weet ik! De prediking waar jij (jelle) op doelt is niet verdwenen hoor!!!
en GODS WOORD is ook niet veranderd.
vroeger beter? ik weetet niet, toen was er ook veel strijd onder elkaar. ( rond 1834,1907,1953)
afgelopen biddag hoorde ik van een jonge gergem dominee ( die hier op het forum ook weles is bekritiseerd) een preek over de GODSONTMOETING. In deze preek was duidelijk een ernstige waarschuwing te horen dat we zoals we geboren zijn, God niet kunnen ontmoeten. Er bleef niet veel over van ons!
Als we eens beseften wat die ontmoeting waarlijk inhoud hadden we geen rust meer voor onze ziel.
Maar ook een hartelijke gunning , ontbrak zeker niet!!
Wat mij dan zo verontrust is dat je er een tijdje van onder de indruk bent en dat je dan weer verder gaat met je dagelijkse beslommeringen.
Laten we voor elkaar bidden!!
Deze ds. wees ons terzijde ook nog op het volgende, en ik wil dat ook hier neerzetten:
""
Er wordt veel gediscussieerd en geschreven (bekritiseerd) over dominees en leeruitspraken van o.a. ds. Kersten, maar verdiep je nou eens niet in deze discussies maar lees de geschriften van deze ouden onder ons eens ZELF. Lees wat deze godvrezende mannen ZELF schrijven over de weg
en over de GODsontmoeting die voor ons alle aanstaande is.""""
en ik denk dat dit niet alleen voor de gergem geld maar voor de gehele gereformeerde gezindte. God heeft binnen alle kerkverbanden ZIJN kerk daar ben ik van overtuigd.
Waarom worden zo'n beetje elke 50 jaar leerstellingen weer onder de loep genomen en bekritiseerd?
We hebben toch DORDT gehad?
Tja, ik schrijf maar wat neer nu; maar misschien is dit ook wel de reden dat ik niet zo actief mee-discussieer onder Kerk en Geloof. Wat heb ik voor zinnigs toe te voegen in dat soort discussies??
allen een hartelijke groet
[Edited on 3/18/02 by Billy]
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Misschien zou je het niet van mij verwachten, maar ik ben ook behoorlijk bang voor een toegenomen oppervlakkigheid. En misschien promoot ik dat ook op deze site. Maar als ik naar de gemeente kijk waar ik zelf in zit, zie ik een toenemende onverschilligheid als het om rechtzinnigheid gaat. Dit hele gebeuren zie je overal lijkt het wel. De EO lijkt de tijd van Binnendijk voorbij, en alles wat zich Christelijk noemt is Christelijk. Men mag geen kritiek meer hebben. Zelfs niet opbouwend.
Zelf ben ik ook zo hard als een steen. Het is me zelf gelukt om de preek "sinners in the hand of an angry God" van Jonathan Edwards te lezen zonder ook maar iets er door bewogen te worden. En als ik een keer wel aangeraakt wordt is het vaak zo weg.
Aan de andere kant, wil en mag ik er geen vrede mee hebben dat er mensen onbekeerd zijn. Je gelooft dan niet God op Zijn Woord, Je gelooft niet dat geloof genoeg is. Je gelooft niet dat Hij je liefhebt. Je gelooft niet dat Hij Koning van de wereld is. In het boekje "de zekerheid van het geloof" van Ebenezer Erskine wordt onderscheid gemaakt tussen zekerheid van het gevoel en zekerheid van het geloof. Dit verschil heb ik lange tijd willen benoemen hier, maar ik begreep het zelf ook niet helemaal. Daarom in ieder geval een aandringen om dit boekje van Erskine te lezen. Dit is geen oproep tot oppervlakkigheid (al werd Erskine daar in zijn tijd ook van beschuldigd), maar van vertrouwen op de grote genade van God.
Over leerstellingen, neem deze maar onder de loep, wel op een bescheiden manier, eerlijk. Maar als je ze niet meer onder de loep neemt dan gaan ze ook niet meer voor je leven. Geloof je nog wat je gelooft of is het alleen maar wat je hoort te geloven? Stel de vragen dan maar. Maar wees niet zo eigenwijs als ik vaak ben. Dan maak je het God een stuk moeilijker om je op de rechte weg te houden.
Vaya con Dios,
parsifal
Zelf ben ik ook zo hard als een steen. Het is me zelf gelukt om de preek "sinners in the hand of an angry God" van Jonathan Edwards te lezen zonder ook maar iets er door bewogen te worden. En als ik een keer wel aangeraakt wordt is het vaak zo weg.
Aan de andere kant, wil en mag ik er geen vrede mee hebben dat er mensen onbekeerd zijn. Je gelooft dan niet God op Zijn Woord, Je gelooft niet dat geloof genoeg is. Je gelooft niet dat Hij je liefhebt. Je gelooft niet dat Hij Koning van de wereld is. In het boekje "de zekerheid van het geloof" van Ebenezer Erskine wordt onderscheid gemaakt tussen zekerheid van het gevoel en zekerheid van het geloof. Dit verschil heb ik lange tijd willen benoemen hier, maar ik begreep het zelf ook niet helemaal. Daarom in ieder geval een aandringen om dit boekje van Erskine te lezen. Dit is geen oproep tot oppervlakkigheid (al werd Erskine daar in zijn tijd ook van beschuldigd), maar van vertrouwen op de grote genade van God.
Over leerstellingen, neem deze maar onder de loep, wel op een bescheiden manier, eerlijk. Maar als je ze niet meer onder de loep neemt dan gaan ze ook niet meer voor je leven. Geloof je nog wat je gelooft of is het alleen maar wat je hoort te geloven? Stel de vragen dan maar. Maar wees niet zo eigenwijs als ik vaak ben. Dan maak je het God een stuk moeilijker om je op de rechte weg te houden.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
legde Het Woord vroeger niet meer beslag op de mensen als nu?Zelf ben ik ook zo hard als een steen. Het is me zelf gelukt om de preek "sinners in the hand of an angry God" van Jonathan Edwards te lezen zonder ook maar iets er door bewogen te worden. En als ik een keer wel aangeraakt wordt is het vaak zo weg.
we hebben tegenwoordig zoveel omhanden en druk met ons werk/hobbys/ vakanties etc. m.a.w. we komen veel minder tot geestelijke! nood en ""rust""??
het gaat ons weles te goed tegenwoordig - in het materieele- denk ik!!
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
sochrio
Ik begrijp jullie verontrusting en deel het ten dele (klinkt leuk!) Ik vind ook dat het allemaal zo oppervlakkig gaat tegenwoordig. Las je bijv. iets vertelt over de hardheid die je ervaart bij jezelf dan zie je van die glazige ogen op je gericht. Ze weten echt niet waar je het over hebt.
Toch moeten we ook weer oppassen dat we niet het ervaren van veel hardheid, of diepe ellendekennis of groot berouw als een voorwaarde gaan stellen voor het geloof.
In de HC wordt het ware geloof omschreven al een stellig weten of kennis waardoor je Gods Woord voor waar houdt en een vast vertrouwen dat ook jouw zonden vergeven zijn en dat je straks voor eeuwig bij God mag zijn.
Hierin lees ik niets over diepe ellende kennis. En natuurlijk moeten mensen gewaarschuwd worden. Dat is onze opdracht! Maar wat doen we: Waarschuwen we voor de hel of lokken we voor de hemel?
Toch moeten we ook weer oppassen dat we niet het ervaren van veel hardheid, of diepe ellendekennis of groot berouw als een voorwaarde gaan stellen voor het geloof.
In de HC wordt het ware geloof omschreven al een stellig weten of kennis waardoor je Gods Woord voor waar houdt en een vast vertrouwen dat ook jouw zonden vergeven zijn en dat je straks voor eeuwig bij God mag zijn.
Hierin lees ik niets over diepe ellende kennis. En natuurlijk moeten mensen gewaarschuwd worden. Dat is onze opdracht! Maar wat doen we: Waarschuwen we voor de hel of lokken we voor de hemel?
-
montarsolo
- Berichten: 81
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Zeg niet: Wat is er, dat de vorige dagen beter geweest zijn, dan deze? Want gij zoudt naar zulks niet uit wijsheid vragen.
Prediker, hoofdstuk 7, vers 10
zou dit de geestelijke zaken betreffen of de aardse/ maatschappelijke zaken??
( gezien ook de rest van het hoofdstuk?)
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Refojongere
Het is gewoon een feit dat het vroeger beter was. Dat wil zeggen: veel meer geestelijk leven. Ja, het is natuurlijk wel zo dat hoe voller de kerken zijn en hoe vanzelfsprekender het is om naar de kerk te gaan, hoe meer vorm en hypocrisie erbij komt kijken.
Dode orthodoxie en lauwheid komen we nu meer en meer tegen. Wat is de oorzaak hier toch van? De wereldsgezindheid, gebrek aan zelfkennis waardoor we uitgedreven worden naar Christus. Want uit Hem is alle leven, ook het geestelijke.
Ook is het voor de jeugd: goede voorbeelden maken jaloers. In mijn gemeente mag ik ook nog echt volk van God zien, dat echt heel bescheiden is over zichzelf en groot spreekt van de Heere. Een diepe afhankelijkheid. Dat maakt me jaloers, zo'n innig leven met God. Kennen we nog mensen om ons heen waar echt wat van uit gaat? Gaat er van onze levenstijl en gedrag en praat echt nog wat uit? Of praten we oppervlakkig mee en zijn we niet echt bewogen over het heil van onze naasten? Verootmoediging past ons, en zoeken steeds meer met de Levensvorst verbonden te raken, alleen uit Hem, in Hem is onze hoop voor de kerk en de lauwheid daaruit. Dan kan het denk ik vroeger beter zijn, maar in de toekomst ook! En daar gaat het om.
Dode orthodoxie en lauwheid komen we nu meer en meer tegen. Wat is de oorzaak hier toch van? De wereldsgezindheid, gebrek aan zelfkennis waardoor we uitgedreven worden naar Christus. Want uit Hem is alle leven, ook het geestelijke.
Ook is het voor de jeugd: goede voorbeelden maken jaloers. In mijn gemeente mag ik ook nog echt volk van God zien, dat echt heel bescheiden is over zichzelf en groot spreekt van de Heere. Een diepe afhankelijkheid. Dat maakt me jaloers, zo'n innig leven met God. Kennen we nog mensen om ons heen waar echt wat van uit gaat? Gaat er van onze levenstijl en gedrag en praat echt nog wat uit? Of praten we oppervlakkig mee en zijn we niet echt bewogen over het heil van onze naasten? Verootmoediging past ons, en zoeken steeds meer met de Levensvorst verbonden te raken, alleen uit Hem, in Hem is onze hoop voor de kerk en de lauwheid daaruit. Dan kan het denk ik vroeger beter zijn, maar in de toekomst ook! En daar gaat het om.
-
wpv