Het moe(s)t je gegeven worden

Grace · Bericht door **Grace** » 04 mei 2007, 14:43

Column (2) - Het moe(s)t je gegeven worden

(van de site van de SRA gehaald)

Vierentachtig jaren lagen achter haar. Ze behoorde tot degenen die de leeftijd der zeer-sterken bereikt hadden. Nu bevond ook zij zich in het grensgebied tussen leven en dood. Het moment was aangebroken dat ze het tijdelijke met het eeuwige moest verwisselen.
Haar neef kwam afscheid nemen. “Tante”, zo zei hij, terwijl hij zich over haar heen boog, “tante, bent u bereid om God te ontmoeten?” Even kwam er beweging in het roerloze lichaam. Haar mond opende zich en nauwelijks hoorbaar fluisterde ze: “Jongen, dat moet je gegeven worden.” Het was even stil. Toen klonk het, vermoeid: “Ik heb daar wel veel om gevraagd..”
Een paar dagen later stierf ze.

Toen haar neef het me vertelde, zag ik haar, en ook mezelf, in gedachten voor Gods troon staan en vroeg me af wat daar gezegd zou worden. Zouden we daar, voor Zijn heilig aangezicht, ook antwoorden op de vraag of we het Evangelie van Zijn Zoon gehoorzaam geweest zijn: Nee, dat moest me gegeven worden?
In mijn gedachten kwamen enkele teksten. Teksten die gaan over God Die met vlammend vuur wraak zal doen over mensen, die het Evangelie ongehoorzaam geweest zijn. Over mensen, die niet in kunnen gaan vanwege hun ongeloof. Over mensen, tegen wie gezegd zal worden: Ga weg van Mij, gij die niet gewild hebt dat Ik koning over u zou zijn. En over mensen, om wie de Opperste Wijsheid zal lachen en spotten als hun vreze komt, omdat Hij op aarde geroepen had en zij geweigerd hadden, Zijn hand uitgestrekt had en zij die niet opgemerkt hadden.
Zou ik, of tante, of wie dan ook, dàn nog een weerwoord hebben, dacht ik? Nee toch? Het zou dan wel heel stil worden. Doodstil…

Ik schrok op uit mijn gedachten. Weer herinnerde ik me de woorden van tante. Het moet je gegeven worden, had ze gezegd. Maar nee, realiseerde ik me ineens. Deze uitspraak komt wel dìcht bij de waarheid. Maar toch niet helemaal. Er is eigenlijk maar één letter verschil. Niet het moet, maar het moest ons gegeven worden.
Inderdaad, want er was geen andere weg om weer met God verzoend te worden. Ik, tante en de wereld lagen verloren in zonden en schuld. Vanuit onszelf was er geen enkele mogelijkheid meer om met een heilig God verzoend te worden. De zaligheid kon niet meer verdiend worden. Integendeel, ze moest geschònken worden. En daar was een gave Gods voor nodig. Maar is dat nu juist niet gebeurd? Jazeker, dacht ik, de Zoon ìs ons gegeven. Ruim tweeduizend jaar geleden werd Hij naar deze wereld gezonden, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet zou verderven.

De duivel weet dat heel goed. Daarom doet hij er alles aan om zondaren bij Christus, de Gave Gods, vandaan te houden. Hij doet dat op een wereldse en goddeloze manier, of op een vrome en ogenschijnlijk rechtzinnige manier. Het maakt hem niet uit hoe. Als ze maar wegblijven.
En de Aap van God is het gevaarlijkst als hij mensen bedriegt met de waarheid. Dat deed hij in het Paradijs. Hij deed dat een paar duizend jaar later in de woestijn. En dat doet hij nu nog steeds. Mensen, zo roept, schrijft, fluistert of preekt hij, afblijven hoor… het is een gave, daar mag je niet aankomen, dat moet je gegeven worden. En dat klinkt zo rechtzinnig en zo waar. Net zo waar als iemand die mensen altijd waarschuwt om maar niet bij water te komen, want je kan er in verdrinken. Maar die er nooit bij zal zeggen dat je dat water ook nodig hebt om te leven.

Inderdaad. Het moest ons gegeven worden. Dáárom kan God zeggen wat Hij zàl zeggen tegen degenen die Zijn gave geweigerd hebben.

Wat een gave. Maar ook: wat een opgave. En, vooral niet te vergeten, wat een Gever!

Pieter Wemmers

--------------------------------------------

Met vriendelijke groet,
Grace

Marnix · Bericht door **Marnix** » 04 mei 2007, 14:59

goede column. Goed genuanceerd verhaal.

memento · Bericht door **memento** » 04 mei 2007, 15:43

Waarom is het zo moeilijk om de hele Schrift te laten staan. Geloof is een gave Gods. Christus is aan ons mensheid gegeven, maar moet ook persoonlijk gegeven worden, anders baat het ons niets!

Natuurlijk is wat die stervende tante doet afschuwelijk. Het is immers het openbaren van een gruwelijk ongeloof; alsof God niet wil zaligen die Hem daarom met een boetvaardig hart vragen! Het is gewoon een vrome mantel over de harde werkelijkheid, Jezus niet nodig te hebben.

Maar, ook al wordt er helaas gedwaald, door het leerstuk van geschonken genade en totale verlorenheid en reddeloosheid, in het extreme te trekken, dat doet niets af aan die leerstukken. Die zijn immers naar de Schrift! Laten we ze daarom lekker laten staan, ipv onder vrome woorden precies hetzelfde te doen als die tante uit dat verhaal, alleen dan eenzijdig de andere kant op.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 04 mei 2007, 16:00

volgens mij wordt er in de column niks naar het extreme getrokken. Er wordt enkel tegen wat die tante zegt ingegaan.

Geloof is een gave Gods... ongeloof is dat echter niet een ontbreken van die gave.

De column doet niets af aan dat genade geschonken wordt en niet zelf verdiend. Het gaat om gebrek aan geloof en dat de schuld daarvan altijd bij mensen ligt en niet bij God. Omdat mensen niet wilden geloven. Niet omdat het niet geschonken werd.

En inderdaad. De duivel gebruikt zelfs het "het moet ons geschonken worden om mensen passief te maken en bij Hem weg te houden.

J.C. Philpot · Bericht door **J.C. Philpot** » 04 mei 2007, 18:42

Marnix schreef:Geloof is een gave Gods... ongeloof is dat echter niet een ontbreken van die gave.

Wat een onzin, natuurlijk is geen geloof het ontbreken van die gave. Deze gave word blijkbaar niet aan iedereen geschonken, dat is duidelijk uit de bijbel die aangeeft dat geloof een gave is. Het ongeloof is ook het moedwillig doorgaan van de zondaar in zijn weigering van God's genade. Daar is de mens zelf de schuld van.

Marnix schreef:Het gaat om gebrek aan geloof en dat de schuld daarvan altijd bij mensen ligt en niet bij God.

Klopt.

Marnix schreef:Omdat mensen niet wilden geloven.

Klopt.

Marnix schreef:Niet omdat het niet geschonken werd.

Klopt niet. Vanwege onze slechtheid wil en zal niemand geloven, tenzij het geschonken word om te geloven.

Marnix schreef:En inderdaad. De duivel gebruikt zelfs het "het moet ons geschonken worden om mensen passief te maken en bij Hem weg te houden.

En dat klopt weer wel.

Bert Mulder · Bericht door **Bert Mulder** » 04 mei 2007, 18:56

memento schreef:Waarom is het zo moeilijk om de hele Schrift te laten staan. Geloof is een gave Gods. Christus is aan ons mensheid gegeven, maar moet ook persoonlijk gegeven worden, anders baat het ons niets!

Natuurlijk is wat die stervende tante doet afschuwelijk. Het is immers het openbaren van een gruwelijk ongeloof; alsof God niet wil zaligen die Hem daarom met een boetvaardig hart vragen! Het is gewoon een vrome mantel over de harde werkelijkheid, Jezus niet nodig te hebben.

Maar, ook al wordt er helaas gedwaald, door het leerstuk van geschonken genade en totale verlorenheid en reddeloosheid, in het extreme te trekken, dat doet niets af aan die leerstukken. Die zijn immers naar de Schrift! Laten we ze daarom lekker laten staan, ipv onder vrome woorden precies hetzelfde te doen als die tante uit dat verhaal, alleen dan eenzijdig de andere kant op.

Ben ik het hierop wel met Memento eens, en niet met JC:

Wat een onzin, natuurlijk is geen geloof het ontbreken van die gave. Deze gave word blijkbaar niet aan iedereen geschonken, dat is duidelijk uit de bijbel die aangeeft dat geloof een gave is. Het ongeloof is ook het moedwillig doorgaan van de zondaar in zijn weigering van God's genade. Daar is de mens zelf de schuld van.

Alsof God niet soverein was in Zijn genade. Alsof de mens God kan wederstaan in de genade. Hierover de DL:

3/4-11. Voorts, wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt dien wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen.

Maar dit haalt geenszins de verantwoordelijkheid bij de mens weg. Wij zijn, in Adam, verantwoordelijk voor de zondeval. Daar zit de schuld in de eerste plaats. Het ongeloof is alleen verzwaring van die schuld.

3/4-9. Dat er velen, door de bediening des Evangelies geroepen zijnde, niet komen en niet bekeerd worden, daarvan is de schuld niet in het Evangelie, noch in Christus, door het Evangelie aangeboden zijnde, noch in God, Die door het Evangelie roept, en Zelf ook dien Hij roept onderscheiden gaven mededeelt; maar in degenen, die geroepen worden; van dewelken sommigen, zorgeloos zijnde, het woord des levens niet aannemen; anderen nemen het wel aan, maar niet in het binnenste huns harten, en daarom is het, dat zij, na een kortstondige blijdschap van het tijdgeloof, wederom terugwijken; anderen verstikken het zaad des Woords door de doornen der zorgvuldigheden en wellusten der wereld, en brengen geen vruchten voort; hetwelk onze Zaligmaker leert in de gelijkenis van het zaad (Matth. 13).

Dus het verschrikkelijke dat deze vrouw doet, is dat ze de schuld op God werpt. Ze zegt dat zij wel wilde, maar blijkbaar God wilde niet....

J.C. Philpot · Bericht door **J.C. Philpot** » 04 mei 2007, 18:58

Bert,
Kun je aangeven wat het verschil is tussen mijn visie, jouw visie en Memento's visie? Volgens mij ben ik het namenlijk helemaal met jullie eens...

Mijn stelling is namenlijk: zonder de gave van geloof gaat de mens door in zijn zonde en ongeloof. Pas als God het schenkt zal de zondaar zich tot Christus keren. Maar het is wel de verantwoordelijkheid van de mens, in de prediking word een bevel van geloof en bekering verkondigt (Dortse Leerregels). Als we ons daar vanaf maken met "het moet je maar gegeven worden" zal deze schijnvromigheid ons zwaar aangerekend worden.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 04 mei 2007, 19:05

J.C. Philpot schreef:
Marnix schreef:Geloof is een gave Gods... ongeloof is dat echter niet een ontbreken van die gave.
Wat een onzin, natuurlijk is geen geloof het ontbreken van die gave. Deze gave word blijkbaar niet aan iedereen geschonken, dat is duidelijk uit de bijbel die aangeeft dat geloof een gave is. Het ongeloof is ook het moedwillig doorgaan van de zondaar in zijn weigering van God's genade. Daar is de mens zelf de schuld van.

Toch heeft Marnix in die zin wel een punt, dat het ontbreken van die gave niet op dezelfde wijze de oorzaak is van het ongeloof van die vrouw, als dat het geloof een gave is.
Dit naar analogie van onze DL, die de opvatting verwerpt "dat de verwerping op gelijke wijze de oorzaak is der ongelovigheid en goddeloosheid, gelijk de verkiezing is de fontein en oorzaak des geloofs en der goede werken".
Als Marnix echter bedoelt dat die vrouw ook die gave had, maar die niet gebruikte of iets in die geest, dan ben ik het volstrekt oneens met hem.

Bert Mulder · Bericht door **Bert Mulder** » 04 mei 2007, 19:05

JC, jij schreef dit:

J.C. Philpot schreef:Wat een onzin, natuurlijk is geen geloof het ontbreken van die gave. Deze gave word blijkbaar niet aan iedereen geschonken, dat is duidelijk uit de bijbel die aangeeft dat geloof een gave is. Het ongeloof is ook het moedwillig doorgaan van de zondaar in zijn weigering van God's genade. Daar is de mens zelf de schuld van.

Van jouw reactie blijkt het dus een slechte woordkeus van jou te zijn, omdat het lijkt dat je zegt dat men, door de vrije wil, of Gods genade kan aannemen, of kan weigeren. Accepteer dat je dit dus niet zegde. Mijn excuses daarvoor.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 04 mei 2007, 19:27

Wat een onzin, natuurlijk is geen geloof het ontbreken van die gave. Deze gave word blijkbaar niet aan iedereen geschonken, dat is duidelijk uit de bijbel die aangeeft dat geloof een gave is. Het ongeloof is ook het moedwillig doorgaan van de zondaar in zijn weigering van God's genade. Daar is de mens zelf de schuld van.

Klopt, maar in feite kon de mens daar dus niet wat aan doen. Weet je wat, laten we het bij die tante houden. Ze kende het evangelie, was wekelijks opgeroepen tot bekering. Dat ze zich niet bekeerde is haar eigen fout. Ze gaf geen gehoor aan die oproepen. Dat zal haar verweten worden. Het negeren van die oproep. En ik vind het een goede zaak dat de schrijver zich verzet tegen een dergelijke boodschap waarin toch passiviteit zit. De tante die niet kon, wel wilde, God er ook telkens om vroeg. En die dan met zo'n antwoord komt. Het moet gegeven worden, ik heb het niet gekregen. Helaas. Meer kon ze niet doen. Ze was niet uitverkoren. Dat is te kort door de bocht en te ongenuanceerd. Ik ontken niet dat het gegeven t... maar dergelijke passiviteit kan wel dodelijk zijn. Dan is van toepassing wat Jezus uitroept: Jeruzalem Jeruzalem, hoe vaak heb ik u niet willen verzamelen zoals een hen haar kuikens verzamelt, maar u hebt het niet gewild

Mijn vraag: Hoe kan je dat verklaren in combinatie met wat je hier schrijft?

Zelfde geldt voor het tweede stukje waarbij je het niet met me eens bent.

Zoals de meesten hier weten geloof ik dat God geloof geeft, maar dat mensen ook verantwoordelijkheid hebben. Zoals God over Israel zegt: De hele dag heb ik mijn handen uitgestrekt naar een ongehoorzaam volk. Het gebeurt blijkbaar dat God zijn handen naar mensen uitstrekt maar dat ze ongehoorzaam zijn. Ik vind dat wel iets zeggen over de verantwoordelijkheid die we hierin ook krijgen. Ik mis wel eens die kant die de Bijbel ook duidelijk noemt. Alsof die is weggeredeneerd tegen de andere kant van uitverkiezing en Gods almacht en alwetendheid.

Laat u met God verzoenen. Laat uw licht schijnen. Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil.
Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe. Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. Laat hen voor wie Christus gestorven is niet verloren gaan door het voedsel dat u eet. (die is helemaal scherp, lezen jullie wat daar staat? Laat iemand voor wie Hij gestorven is niet verloren gaan door wat je eet. over verantwoordelijkheid gesproken.)

Kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijn. Wie van mij eet zal nooit meer honger hebben en wie drinkt nooit meer dorst.

ik kan zo nog een poos doorgaan maar doe dat niet. Ik haal deze dingen aan en weet dat het verhaal twee kanten heeft. Die andere kant vergeet ik niet maar ik heb het idee dat de kant die ik noem een beetje weggeredeneerd is omdat we dat niet kunnen rijmen met de kant die in de rechtse flank van de gereformeerde gezindte de nadruk heeft.

Ik ben benieuwd naar een uitleg omtrend die kan die de Bijbel ook noemt.

Bert Mulder · Bericht door **Bert Mulder** » 04 mei 2007, 19:35

wist je Marnix, ik denk dat het grootste probleem in de gereformeerde gezindte de zekerheid des geloofs is.

Alsof twijfel iets goed was.

Meen ik te weten, dat velen, de het van zichzelf niet durven te zeggen, toch ware gelovigen zijn.

Maar dat ook die zwakte des geloofs vaak komt omdat men alle middelen, zoals het Heilig Avondmaal, niet gebruikt.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 04 mei 2007, 19:36

oh even ter informatie, ik noem hier vooral dingen die ik in sommige andere betogen mis. Daardoor kan het wat ongebalanceerd lijken en teveel gericht op die verantwoordelijkheid... dat is echter niet mijn leer en ook niet die van mijn kerk bijvoorbeeld (voor ik weer arminiaan ben enzo.) Maar ik heb dus allerlei Bijbelteksten aangehaald die ik ken en die ik niet kan rijmen met bepaalde dingen. En wil graag jullie uitleg daarover horen.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 04 mei 2007, 19:44

Bert Mulder schreef:wist je Marnix, ik denk dat het grootste probleem in de gereformeerde gezindte de zekerheid des geloofs is.

Alsof twijfel iets goed was.

Meen ik te weten, dat velen, de het van zichzelf niet durven te zeggen, toch ware gelovigen zijn.

Maar dat ook die zwakte des geloofs vaak komt omdat men alle middelen, zoals het Heilig Avondmaal, niet gebruikt.

Klopt. Of het niet durft omdat haast niemand dat doet. Want hoe kan het nou wat je schrijft, die ware gelovigen zijn maar dat niet zien en durven zeggen. Dan klopt er toch iets niet?! Dan is die definitie van "gelovige" anders dan ze denken.

Ik ben het met je eens dat het gebrek aan zekerheid een serieus probleem is.

Wat ik over die tante schreef neem ik terug. Ik mag ook over haar niet oordelen, ook al zegt ze zelf dat ze het niet heeft gekregen. Misschien heeft ze het wel maar weet ze het niet omdat ze een verkeerd beeld ervan heeft of omdat haar altijd is aangepraat dat op haar knieen gaan en Jezus als Heer belijden en daarnaar leven niet voldoende is... dat het op een bijzondere manier moest.... terwiijl God iedere keer weer met open armen haar op stond te wachten en alles haar alles aanbood waar ze hem dikwijls om bad.

Als ik dit soort verhalen lees, over tante, word ik daar echt zwaar droevig van. Hoe kunnen mensen zo kortzichtig zijn. Hoe kan dit in sommige kerken doodgewoon zijn, en zijn vele begrafenissen daar ook droevig. Hoe kunnen er zoveel mensen zijn die elke keer er om bidden... en dan aan het eind van hun leven zeggen: Tja, ik heb het niet gekregen... en zonder hoop sterven? Is dat dan het "gereformeerde geloof"? Is dat overgebleven van vroeger? Van die monnik zonder hoop die in zijn Bijbel leest: De rechtvaardige zal door het geloof leven en dat herondekte niet voor zich kan houden maar blij en dankbaar het gaat verspreiden omdat hij zekerheid van het geloof eindelijk weer heeft gevonden? Zijn we weer terug bij de onzekerheid van toen? Het s zo in strijd met die leer... en met het hele evangelie...

Bert Mulder · Bericht door **Bert Mulder** » 04 mei 2007, 19:54

Is mijn stelling op dit punt:

Hoe is het mogelijk dat men interesse kan hebben in God, en Goddelijke zaken, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om een christelijk leven te lijden, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om "gelovig" je kinderen te laten dopen, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om belijdenis des "geloofs" te doen, als men niet in Hem gelooft?

Hoe is het mogelijk de kerke Christi te regeren, als predikant, ouderling of diaken, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk dat de prediking zo op de bevinding de nadruk legt, dat Christus in het niet verdwijnt?

Is het mogelijk, dat de balans de andere kant op geslagen is, zodat ons navelstaren, onze bevinding, de plaats van het werk van onze Middelaar inneemt?

Rens · Bericht door **Rens** » 04 mei 2007, 19:55

Bert Mulder schreef:Is mijn stelling op dit punt:

Hoe is het mogelijk dat men interesse kan hebben in God, en Goddelijke zaken, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om een christelijk leven te lijden, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om "gelovig" je kinderen te laten dopen, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk om belijdenis des "geloofs" te doen, als men niet in Hem gelooft?

Hoe is het mogelijk de kerke Christi te regeren, als predikant, ouderling of diaken, als men geen deel aan Hem heeft?

Hoe is het mogelijk dat de prediking zo op de bevinding de nadruk legt, dat Christus in het niet verdwijnt?

Is het mogelijk, dat de balans de andere kant op geslagen is, zodat ons navelstaren, onze bevinding, de plaats van het werk van onze Middelaar inneemt?

Bert, dat vraag ik mij ook wel eens in alle gemoede af.............