Bijbelstudie Duizendjarig rijk

[Joannah]

@toeschouwer
Zo zie ik het ook.
de gemiddelde predikant durft zijn handen volgens mij niet te branden aan het laatste bijbelboek, vandaar dat het velen nieuw en onbekend is.
vreemd, want het is juist ter bemoediging en waarschuwing geschreven, en we doen er zo weinig mee.

[Alexander CD]

Na de duizend jaren (dit is de zesde keer dat dit getal hier genoemd wordt, wat duidelijk op het aardse en het menselijke karakter van dit rijk wijst) wordt de satan voor een kleine tijd ontbonden. Dan blijkt weer duidelijk dat zelfs de rijkste zegeningen van vrede, gerechtigheid en overvloed het menselijke hart niet kunnen vernieuwen. Want onmiddellijk krijgt hij een grote menigte “van de vier hoeken der aarde”, dus waarschijnlijk uit de periferie van het rijk, achter zich die een opstand tegen de Koning ontketent. Deze rebellie sorteert echter niet het minste effect en wordt kort en krachtig neergeslagen naar het voorbeeld van Numeri 16.
Dan is de overwinning volkomen, dan is God alles en in allen. Dan is het zo als God bedoeld heeft met de eerste Adam, maar die faalde, maar de laatste Adam heeft op Golgotha overwonnen. Een blij vooruitzicht!

Bij ons vrederijk, in de tijd dat God vrede met de mensen maakt vanaf het kruis tot de wederkomst, is het een eeuwige vrede. Gods kinderen hebben dan vanaf hun bekering eeuwig vrede met God.

Maar bij jullie vrederijk is er dus vooral schijnvrede want de mensen vallen gelijk weer van hun geloof af als ze de kans krijgen en worden vervolgens door God vernietigt.
Nu vraag ik mij wel af hoe die Gods regering dan in dat vrederijk zal zijn, het lijkt wel een regieme dat de mensen onderdrukt want hun aards onbekeerd karakter hebben ze nog steeds, geen vrede met God dus.
Zoiets zou ik geen vrederijk noemen.
Ik zou zeggen God beware ons voor dat type "vrederijk".

[Toeschouwer]

Na de duizend jaren (dit is de zesde keer dat dit getal hier genoemd wordt, wat duidelijk op het aardse en het menselijke karakter van dit rijk wijst) wordt de satan voor een kleine tijd ontbonden. Dan blijkt weer duidelijk dat zelfs de rijkste zegeningen van vrede, gerechtigheid en overvloed het menselijke hart niet kunnen vernieuwen. Want onmiddellijk krijgt hij een grote menigte “van de vier hoeken der aarde”, dus waarschijnlijk uit de periferie van het rijk, achter zich die een opstand tegen de Koning ontketent. Deze rebellie sorteert echter niet het minste effect en wordt kort en krachtig neergeslagen naar het voorbeeld van Numeri 16.
Dan is de overwinning volkomen, dan is God alles en in allen. Dan is het zo als God bedoeld heeft met de eerste Adam, maar die faalde, maar de laatste Adam heeft op Golgotha overwonnen. Een blij vooruitzicht!

Bij ons vrederijk, in de tijd dat God vrede met de mensen maakt vanaf het kruis tot de wederkomst, is het een eeuwige vrede. Gods kinderen hebben dan vanaf hun bekering eeuwig vrede met God.

Maar bij jullie vrederijk is er dus vooral schijnvrede want de mensen vallen gelijk weer van hun geloof af als ze de kans krijgen en worden vervolgens door God vernietigt.
Nu vraag ik mij wel af hoe die Gods regering dan in dat vrederijk zal zijn, het lijkt wel een regieme dat de mensen onderdrukt want hun aards onbekeerd karakter hebben ze nog steeds, geen vrede met God dus.
Zoiets zou ik geen vrederijk noemen.
Ik zou zeggen God beware ons voor dat type "vrederijk".

Beste AlexanderCD,
Dit vrederijk bedoel ik, ik kan het niet helpen dat dit niet overeenkomt met het vrederijk wat jij in gedachten hebt.
Het staat er echt en daar wil ik het bij houden.

1 En ik zag een engel afkomen uit den hemel, hebbende den sleutel des afgronds, en een grote keten in zijn hand;
2 En hij greep den draak, de oude slang, welke is de duivel en satanas, en bond hem duizend jaren;
3 En wierp hem in den afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde dien boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geëindigd zijn. En daarna moet hij een kleinen tijd ontbonden worden.

4 En ik zag tronen, en zij zaten op dezelve; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen dergenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jezus, en om het Woord Gods, en die het beest, en deszelfs beeld niet aangebeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zij leefden en heersten als koningen met Christus, de duizend jaren.
5 Maar de overigen der doden werden niet weder levend, totdat de duizend jaren geëindigd waren. Deze is de eerste opstanding.
6 Zalig en heilig is hij, die deel heeft in de eerste opstanding; over deze heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen heersen duizend jaren.

7 En wanneer de duizend jaren zullen geëindigd zijn, zal de satanas uit zijn gevangenis ontbonden worden.
8 En hij zal uitgaan om de volken te verleiden, die in de vier hoeken der aarde zijn, den Gog en den Magog, om hen te
vergaderen tot den krijg; welker getal is als het zand aan de zee.
9 En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad; en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden.
10 En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in den poel des vuurs en sulfers, alwaar het beest en de valse profeet zijn; en zij zullen gepijnigd worden dag en nacht in alle eeuwigheid.

[Afgewezen]

Dan blijkt weer duidelijk dat zelfs de rijkste zegeningen van vrede, gerechtigheid en overvloed het menselijke hart niet kunnen vernieuwen.

En juist die vernieuwing van het menselijk hart is de zegen van het nieuwe verbond! Dus kan ik een dergelijk vrederijk niet rijmen met de rijke belofte van het nieuwe verbond, maar vind ik het slechts een armelijke afspiegeling van wat écht zal komen.

[Afgewezen]

De vraag is in Rom 9-11over welk Israel gaat het?

1. Er is een groep die zegt; het gaat over de etnische joden
2. een andere groep zegt het gaat over de kerk waarin beide joden en heidenen zitten.
3. nog een andere groep zegt het gaat over de uitverkoren etnische joden.

Als je de hoofdstukken goed door leest gaat het echter over;
1. de uitverkoren joden
2. de Joden die verloren gaan
3. en over het Israel Gods bestaande uit Joden en heidenen.

het gaat over drie groepen en sommigen hebben daar moeite mee en komen daardoor tot onjuiste conclusies.

Niet allen zijn Israel die van Israel zijn blijkt duidelijk dat het om uitverkorenen en niet uitverkorenen (verloren) gaat.

Rom 9 vs 6 Doch ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.

Rom 9 vs 18 Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.

Twee groepen, een Israel dat verloren gaat en een Israel det behouden is. beide etnisch blijkt wel uit
[color=#0000FF]Jakob heb Ik liefgehad, en Ezau heb Ik gehaat[/color]

In vers 30 komen de heidenen er ook bij.

Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.

en dan komen we in 10 vs 11, dat niet de etniciteit de beslissende factor is maar het geloof.

Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.

vs 12 van Hfst 10 verduidelijk dat nog even.

Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek; want eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen

In hoofdstuk 11 wordt het duidelijk dat de heidenen ingeplant zijn met de gelovige jood

En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden

Van deze structuur zul uitmoeten gaan wil je het hoofdstuk begrijpen, als er over Israel gesproken wordt gaat het over al deze 3 groepen.
Vandaar uitspraken over hen allen 2 x in dezelfde zin.

Ik kan ook wel lezen, hoor. Maar Paulus' probeem zit 'm niet in het geestelijk Israël, maar betreft juist het vleselijk Israël, zijn broeders naar het vlees.

[Alexander CD]

Beste Toeschouwer, waarom wordt na het "vrederijk"de duivel losgelaten waar dient dat voor?

[Alexander CD]

De vraag is in Rom 9-11over welk Israel gaat het?

1. Er is een groep die zegt; het gaat over de etnische joden
2. een andere groep zegt het gaat over de kerk waarin beide joden en heidenen zitten.
3. nog een andere groep zegt het gaat over de uitverkoren etnische joden.

Als je de hoofdstukken goed door leest gaat het echter over;
1. de uitverkoren joden
2. de Joden die verloren gaan
3. en over het Israel Gods bestaande uit Joden en heidenen.

het gaat over drie groepen en sommigen hebben daar moeite mee en komen daardoor tot onjuiste conclusies.

Niet allen zijn Israel die van Israel zijn blijkt duidelijk dat het om uitverkorenen en niet uitverkorenen (verloren) gaat.

Rom 9 vs 6 Doch ik zeg dit niet, alsof het woord Gods ware uitgevallen; want die zijn niet allen Israel, die uit Israel zijn.

Rom 9 vs 18 Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.

Twee groepen, een Israel dat verloren gaat en een Israel det behouden is. beide etnisch blijkt wel uit
[color=#0000FF]Jakob heb Ik liefgehad, en Ezau heb Ik gehaat[/color]

In vers 30 komen de heidenen er ook bij.

Wat zullen wij dan zeggen? Dat de heidenen, die de rechtvaardigheid niet zochten, de rechtvaardigheid verkregen hebben, doch de rechtvaardigheid, die uit het geloof is.

en dan komen we in 10 vs 11, dat niet de etniciteit de beslissende factor is maar het geloof.

Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.

vs 12 van Hfst 10 verduidelijk dat nog even.

Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek; want eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen

In hoofdstuk 11 wordt het duidelijk dat de heidenen ingeplant zijn met de gelovige jood

En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden

Van deze structuur zul uitmoeten gaan wil je het hoofdstuk begrijpen, als er over Israel gesproken wordt gaat het over al deze 3 groepen.
Vandaar uitspraken over hen allen 2 x in dezelfde zin.

Ik kan ook wel lezen, hoor. Maar Paulus' probeem zit 'm niet in het geestelijk Israël, maar betreft juist het vleselijk Israël, zijn broeders naar het vlees.

Ik twijfel niet aan jouw leeskunst, Afgewezen, maar er zijn anderen die in vers 26 aan gans Israel aan een groep toewijzen die het juist niet is.
Paulus legt het hoe is zit met nationaal Israel, er is altijd onderscheidt geweest in Israel van het eerste begin af, Ismael en Isaac.
Niet iedereen in Nationaal Israel was behouden en het zal nooit anders worden, ze behoorden wel tot het externe verbond maar daarmee ben je niet automatisch een kind van God. Velen missen dit punt samen de verandering van verbond( testament).

[Toeschouwer]

Beste Toeschouwer, waarom wordt na het "vrederijk"de duivel losgelaten waar dient dat voor?

Ja, Waarom? Beste Alexander CD.

Zo wil de Heere het, dat is geen dooddoener. Maar wie ben ik om daar mijn vraagteken bij te zetten. Waarom die lange weg van paradijs naar Golgotha? Hier past mij een eerbiedig stilzwijgen.
Ik kan je hier geen antwoord op geven.

[vogeltje]

Ik weet het ook niet. Een duizenjarig rijk, Jezus spreekt er Zelf met geen woord over.
Ik vraag me af of de tijd van het ontbonden worden van de satan niet al begonnen is. Zelf denk ik wel.
Het geloven in een vrederijk - 1000 jaar is dan levensgevaarlijk.

[Afgewezen]

Ik weet het ook niet. Een duizenjarig rijk, Jezus spreekt er Zelf met geen woord over.
Ik vraag me af of de tijd van het ontbonden worden van de satan niet al begonnen is. Zelf denk ik wel.
Het geloven in een vrederijk - 1000 jaar is dan levensgevaarlijk.

Ik zie er ook te weinig Bijbelse grond voor. Om aan een paar verzen in Openb. 20 een complete eschatologie op te hangen, die dan ook nog eens in strijd lijkt te zijn met de rest van de Bijbelse gegevens - ik vind dat nogal wat.
Het is overigens jammer dat een echt gesprek hierover niet mogelijk is, maar dat er altijd verwijtende posts komen in de trant van 'de kerk heeft het al jarenlang mis gehad en jullie willen het maar niet zien'.

[vogeltje]

Ik weet het ook niet. Een duizenjarig rijk, Jezus spreekt er Zelf met geen woord over.
Ik vraag me af of de tijd van het ontbonden worden van de satan niet al begonnen is. Zelf denk ik wel.
Het geloven in een vrederijk - 1000 jaar is dan levensgevaarlijk.

Ik zie er ook te weinig Bijbelse grond voor. Om aan een paar verzen in Openb. 20 een complete eschatologie op te hangen, die dan ook nog eens in strijd lijkt te zijn met de rest van de Bijbelse gegevens - ik vind dat nogal wat.
Het is overigens jammer dat een echt gesprek hierover niet mogelijk is, maar dat er altijd verwijtende posts komen in de trant van 'de kerk heeft het al jarenlang mis gehad en jullie willen het maar niet zien'.

Die opmerkingen sieren de mens idd niet nee. Jammer! Want dan is een gelijkwaardig gesprek eigenlijk niet mogelijk.

[Alexander CD]

Beste Toeschouwer, waarom wordt na het "vrederijk"de duivel losgelaten waar dient dat voor?

Ja, Waarom? Beste Alexander CD.

Zo wil de Heere het, dat is geen dooddoener. Maar wie ben ik om daar mijn vraagteken bij te zetten. Waarom die lange weg van paradijs naar Golgotha? Hier past mij een eerbiedig stilzwijgen.
Ik kan je hier geen antwoord op geven.

Toeschouwer, vanuit het historisch christelijke amillennial eschatologie wordt de satan met en bepaald doel vrijgelaten, Ik vroeg mij af waarom de duivel losgelaten wordt vanuit het chiliastisch oogpunt, dat is mij nl niet duidelijk.
Gaat de Heere Jezus dan weer terug naar de hemel aan het eind van het vrederijk, er is zo weinig van bekend en er wordt zo verschillend over gedacht.

[Alexander CD]

Ik weet het ook niet. Een duizenjarig rijk, Jezus spreekt er Zelf met geen woord over.
Ik vraag me af of de tijd van het ontbonden worden van de satan niet al begonnen is. Zelf denk ik wel.
Het geloven in een vrederijk - 1000 jaar is dan levensgevaarlijk.

Je hebt gelijk, ik geloof het ook de grote afval is al ver heen, velen zijn al verleidt en van het geloof afgevallen.
Het duizendjarig vrederijk is een misleiding.
Openbaring 20 spreekt niet over een rijk, alleen maar over gestorven christenen die met Christus regeren.

Het leven in een duizendjarige vrederijk zou voor de christen wel heel gemakkelijk zijn, niet realistisch zelfs.
De Heere Jezus zegt dat we in de wereld verdrukking hebben te verwachten, als ze Mij gehaat hebben zullen ze ook u haten, dit zou dus niet voor het "vrederijk" gelden, maar dat zegt de Heere Jezus nergens.
Heel openbaring is vol symboliek zouden dan die 1000 jaar wel letterlijk zijn, 10 is het getal van de volheid en dat is 1000 ook, het is een symbolische periode tussen de hemelvaart en de wederkomst.
Een tijd waarin God de mensen vrede geeft door het verzoenend sterven van de Heere Jezus
Het geloven is en duizendjarig vrederijk is voor mij een teken dat iemand misleid is,zo iemand begeeft zich op een gladde weg di verkeerd uitkomt.

[Toeschouwer]

Beste Alexander CD en Vogeltje een klein stukje kerkgeschiedenis en haar theologische ontwikkeling, daar komen we verder mee dan met allerlei vermoedens uit te spreken.

Paulus schrijft nergens dat het koninkrijk voor Israël is afgedaan, wel dat het uitgesteld is. Het was dan ook de leer en de belijdenis van de apostelen en de eerste Kerkvaders zoals Polycarpus, Ignatius, Irenaeus, die leerlingen van de apostelen waren, dat Christus bij Zijn wederkomst Israël verlossen en herstellen zou (Rom.11:26), het aan Israël beloofde Koninkrijk oprichten (Hand. 15:13-18) en met de heiligen uit de eerste opstanding over Israël en de volken regeren (Openb. 20:4). Dit was dan ook de algemene belijdenis en geloofsverwachting van de kerk gedurende de eerste eeuwen zolang zij onder de vervolging en verdrukking van de heidense keizers leefde. Maar toen in de vierde eeuw na Christus door de bekering van Constantijn de Grote, de vervolging ophield en het christendom tot staatsgodsdienst verheven werd veranderde dat. Tevoren was de Kerk als een vreemdeling in de wereld, maar toen kwam de wereld in de Kerk (Luk. 13:19). Keizer Constantijn werd benoemd tot voorzitter van de synode toen hij nog niet eens gedoopt was! De Romeinse legioenen van het “christelijke” Rome overwonnen de heidense volken, met priesters in de achterhoede om ze door de doop in het “Heilige Roomse Rijk” in te lijven. Het spreekt vanzelf dat hierbij in verre weg de meeste gevallen geen sprake was van bekering en geloof in de Heere Jezus; het was eenvoudig een politieke zaak. Men had maar te kiezen, de doop of de dood! Het is de Kerkvader Augustinus geweest die deze “overwinning van het christendom” (wat nog iets anders is dan de Gemeente van Christus) ook theologisch onderbouwd heeft. Augustinus leerde dat Israël voorgoed had afgedaan en de kerk nu de belichaming was van het aan Israël beloofde koninkrijk. Om dit aannemelijk te maken nam hij zijn toevlucht tot de “vergeestelijkingsmethode”. Dit vraagt een nadere verklaring. Augustinus was voor zijn bekering een groot bewonderaar van de Griekse wijsgeer Plato. In dit heidense denken was het stoffelijke, het aardse iets minderwaardig, iets van voorlopige aard, iets dat er eigenlijk niet bij hoorde. Het geestelijke, het bovennatuurlijke, daar gaat het eigenlijk om. Vandaar die heidense uitdrukking “stoffelijke overschot” in rouwadvertenties die tot in onze tijd in zwang is. Het zal intussen wel duidelijk zijn dat in deze denkwijze het bijbels evenwicht tussen het stoffelijke en het geestelijke volkomen zoek is! Want in de Schrift hoort het aardse, het stoffelijke er wel degelijk bij. Immers, ook het stof is dienstbaar aan God wanneer het door de Geest doorademd wordt! God schiep de mens uit het stof der aarde, blies er de levensadem in en alzo werd de mens tot een levende ziel (Gen. 2:7; 1Kor. 15:45). Alles wat adem heeft love de Heere! (Ps. 150:6). Origenes is drie eeuwen na zijn dood als ketter veroordeeld, maar zijn filosofische Schriftuitlegging niet (Col. 2:8), want die was inmiddels door Augustinus overgenomen. En zo werd het historische Israël gereduceerd tot slechts een voorlopig gestalte, een pseudoniem en wegwerpverpakking van het “geestelijke Israël” de alleenzaligmakende kerk, die de definitieve gestalte van het aan Israël beloofde koninkrijk heette te zijn. Benamingen als Sion, Jeruzalem en dergelijke moesten dus op de Kerk toegepast worden en al de profetieën van het O.T. werden vergeestelijkt en op de Kerk overgebracht. Hier kende de fantasie werkelijk geen grenzen! En geen wonder, als men eenmaal de letterlijke betekenis en uitleg heeft los gelaten, kan ieder er van maken wat hij wil en wordt de Schrift een passe-partout voor elk geestelijk denkbeeld. W. à Brakel waarschuwt in zijn Redelijke Godsdienst deel I Cap 2 dan ook ernstig tegen deze verderfelijke methode, hoewel hij er zelf in zijn uitleg van de Openbaringen ook niet helemaal aan ontkomen is. Na de Reformatie is het zo dat iedere rechtzinnige Gereformeerde theoloog erkent dat wanneer en zolang de Schrift een duidelijke letterlijke betekenis weergeeft, ook als deze in een allegorische vorm wordt voorgesteld, daaraan geen vergeestelijkte of allegorische betekenis mag worden gegeven. Als iemand de schepping, de zondeval en de opstanding van Christus symbolisch verklaart wordt hij, en terecht, buiten het geloof der Kerk geplaatst en vrijzinnig genoemd. Maar bij de verklaring van de profetie wordt deze regel opeens volledig losgelaten. Dan is iemand die de eerste opstanding, het herstel van Israël, de oprichting van de troon van David (Jes. 9:6) en het duizendjarige Messiaanse vrederijk loochent, pas echt rechtzinnig, goed gereformeerd enz. Maar wee degenen die in hun eenvoudigheid ook hier de Schrift letterlijk geloven! Dat zijn sektariërs, chiliasten, fundamentalisten.
Wat Rome ook van de Reformatie scheidt, hierin zijn Pilatus en Herodes vrienden! Keren wij nu terug naar de tijd van Augustinus. De kerk werd dus het geestelijke Israël, Christus werd “ Koning van de Kerk”, de doop kwam in de plaats van de besnijdenis, de eerste dag der week werd de sabbat enz. kortom de kerk gaf het hemelse standpunt waarop Christus haar door Zijn opstanding geplaatst had volledig prijs en kroop in de huid van Israël. En zo kregen wij een duizendjarig vrederijk zonder Israël, zonder de wederkomst, zonder de eerste opstanding, terwijl honger, oorlogen, pestilentiën en allerlei rampen “gewoon” doorgingen, dat in flagrante tegenstelling is met dat wat de profeten over het vrederijk leren (Jes. 2:1-5). Het kwam tenslotte zover dat geen keizer het in zijn hoofd haalde de troon te beklimmen zonder eerst door de paus gekroond te zijn! Wie een Jood vermoordde deed een Gode welgevallig werk. Eeuwenlang ging deze Israëlsimulatie, dit bedrieglijke rollenspel door. Kortom, de geschiedenis van kerk en christendom is het treurigste verhaal dat ooit te boek gesteld is. De lamp van het Goddelijk getuigenis ging bijna uit, kerkelijk bederf in allerlei vorm, priesterheerschappij met al de vreselijke gevolgen van dien. Wel heeft God, laten wij Hem daarvoor danken, altijd gezorgd dat er een getuigenis was. Hier en elders, van tijd tot tijd, zoals vroeger bij Israël, verwekte Hij mannen om voor Hem op te treden. Zo getuigt Hiëronymus, die in de vijfde eeuw leefde, dat de christenen in Palestina algemeen de chiliastische mening toegedaan waren. Hij zei daarover onder meer, “Wij kunnen ze niet veroordelen; want vele kerkelijke mannen en martelaren hebben zulke dingen gezegd. Vatten we de Openbaringen (en ik zou hier wel bij kunnen voegen heel de Schrift) letterlijk op, dan komen wij in het Joodse spoor; verstaan we haar geestelijk zoals ze (volgens Hiëronymus) bedoeld is, dan komen we in conflict met de opvatting van vele ouden” in de dikke duisternis van de middeleeuwen waren er de Waldenzen, de Katharen en de aanhangers van Wycliff en Hus die, zij het dan ook in een vervormde gestalte, aan de letterlijke interpretatie van de Schrift vast hielden. Zo stonden dus de zaken ten tijde van de Hervorming. In haar geweldige strijd tegen Rome en de sekten kon de Reformatie niet dan een zeer ondergeschikte aandacht wijden aan vraagstukken van de tweede rang, zoals de eschatologie. Er is nog nooit een bijbels leerstuk geweest waarvan niet op een gruwelijke wijze misbruik is gemaakt. Dat geldt ook van de leer van de rechtvaardiging door het geloof, (Rom.3:8; 6:1; vr. 64 H.C. zie ook 2 Petr.3:16). Moeten wij daarom de waarheid verzwijgen? Dat zij verre! (Jes. 62:1) Hoe het ook zij, sinds de Reformatie wordt ieder christen die door Gods genade Christus mag kennen in de openbaring van Zijn koninklijke eer en ambt (Ps. 21 berijmd) en daar getuigenis van geeft met wantrouwen bekeken als een gevaarlijke sektariër of op zijn best genegeerd en niet serieus genomen. Want de troon van David staat immers al eeuwenlang in de kerk, het geestelijk Jeruzalem. Tijdens de Nadere Reformatie zijn er echter wel vele godzalige theologen geweest die, overweldigd door het heldere getuigenis van de profeten, zeer gereserveerd stonden ten opzichte van de Roomse vervangingstheologie en leerden dat God in de laatste tijd Israël zou bekeren en terugbrengen in het beloofde land. Echter, ook zij hebben zich niet kunnen ontworstelen aan het kerkelijk absolutisme, de gedachte dat de genade Gods in Christus zich uitsluitend binnen de Kerk voltrekt. Wilde de belofte vervuld en Israël behouden worden dan moest in deze gedachtegang Israël noodzakelijk in de christelijke Kerk worden ingelijfd, want er is immers maar één Kerk en één verbond van Adam tot de jongste dag.... God heeft volgens deze redenering Zijn verbond met Abraham in de Kerk voortgezet, en dus kan Israël nooit gezegend worden buiten de Kerk om. “Buiten de Kerk geen zaligheid”was en is nog steeds het adagium van bijna alle theologen, of ze nu Rooms of Protestants zijn. Zo ontstond het zogenaamde postchiliasme; Kerk en Israël samengevoegd tot één volk in een duizendjarige heerlijke kerkstaat op aarde. Echter, alweer zonder de wederkomst van Christus en de eerste opstanding. Hieruit kunnen wij zien hoe de opstanding van Christus en Zijn wederkomst altijd weer de spil is waar alles om draait, want de Schrift is christocentrisch. Maar ondanks deze bezwaren getuigde het postchiliasme van de oud-vaders van meer bijbelse visie op Israël dan de door de Reformatie van Rome overgenomen vervangingsleer. Het had dan ook een heel goed uitgangspunt kunnen zijn voor nader Schriftonderzoek. Het neocalvinisme onder de invloed van Kuyper en Bavinck heeft deze opvatting echter radicaal afgewezen en de kerk teruggevoerd tot de Roomse vervangingsleer. Hoe Kersten ook van Kuyper en Bavinck verschilde, maar in de vervangingsleer was er geen verschil, ook hij handhaafde de Roomse vervangingsleer. Zo stonden dus de zaken in 1948, toen Israël uit zijn graf opstond (Ezech.37) en als een zelfstandige natie zijn plaats weer innam onder de volken. De verwarring was groot onder de theologen en ze is dit nog. Hoe kon dit nu: Israël had immers afgedaan? Aanvankelijk trachtte men nog elk verband met de bijbelse profetie te ontkennen. Dit was echter niet vol te houden. De feiten spraken daarvoor een veel te duidelijke taal toen de Heere tijdens de Juni-oorlog van 1967 op bijna oudtestamentische wijze voor Israël streed. Kort samengevat: De theologen zijn radeloos, maken reizen naar Israël, houden bezinningsconferenties en komen er natuurlijk niet uit (Jer .8:9). Allerlei bizarre sekten springen in dit gat, want de tijd dringt; de Koning is komende en het kerkvolk vraagt om leiding en bijbels onderwijs. Het heeft daar ook recht op. Tot zover een stukje kerkgeschiedenis van een oude broeder uit Rotterdam.

[Fjodor]

En zo kregen wij een duizendjarig vrederijk zonder Israël, zonder de wederkomst, zonder de eerste opstanding, terwijl honger, oorlogen, pestilentiën en allerlei rampen “gewoon” doorgingen, dat in flagrante tegenstelling is met dat wat de profeten over het vrederijk leren (Jes. 2:1-5).

Toeschouwer, naar aanleiding van een video die ik via hier ergens op RF eens bekeken heb een vraag aan jou.
Ik quote hier de laatste verzen van openbaring 19. Hoe kan het dan dat er in Openbaring 20 (dat jij chronologisch na 19 plaatst volgens mij) nog vijanden verslagen worden (nl. Gog en Magog)? Die worden hier in openbaring 19 toch vernietigd?

17 En ik zag een engel, staande in de zon;43 en hij riep met een grote stem, zeggende tot al de vogelen,44 die in het midden des hemels vlogen: Komt herwaarts, en vergadert u tot het avondmaal des45 groten Gods;
18 Opdat gij eet het vlees der koningen,46 en het vlees der oversten over47 duizend, en het vlees der sterken, en het vlees der paarden en dergenen, die daarop zitten; en het vlees van alle vrijen en dienstknechten, en kleinen en groten.
19 En ik zag het beest,48 en de koningen der aarde, en hun heirlegers vergaderd, om krijg te voeren tegen Hem, Die op het paard zat, en tegen Zijn heirlegers.
20 En het beest werd gegrepen,49 en met hetzelve de valse profeet,50 die de tekenen in de tegenwoordigheid van hetzelve gedaan had, door welke hij verleid had, die het merkteken van het beest ontvangen hadden, en die deszelfs beeld aanbaden. Deze twee zijn levend geworpen in den poel des vuurs, die met sulfer brandt.51
21 En de overigen werden gedood met het zwaard Desgenen, Die op het paard zat, hetwelk uit Zijn52 mond ging; en al de vogelen werden verzadigd van hun vlees.

Als iemand de schepping, de zondeval en de opstanding van Christus symbolisch verklaart wordt hij, en terecht, buiten het geloof der Kerk geplaatst en vrijzinnig genoemd. Maar bij de verklaring van de profetie wordt deze regel opeens volledig losgelaten. Dan is iemand die de eerste opstanding, het herstel van Israël, de oprichting van de troon van David (Jes. 9:6) en het duizendjarige Messiaanse vrederijk loochent, pas echt rechtzinnig, goed gereformeerd enz. Maar wee degenen die in hun eenvoudigheid ook hier de Schrift letterlijk geloven! Dat zijn sektariërs, chiliasten, fundamentalisten.

Jes 9: 5 Want16 een Kind17 is ons20 geboren,18 een Zoon19 is ons gegeven,21 en de heerschappij22 is op Zijn schouder; en men noemt Zijn naam23 Wonderlijk,24 Raad,25 Sterke God,26 Vader der eeuwigheid,27 Vredevorst;28
6 Der grootheid dezer heerschappij29 en des vredes zal geen einde zijn op den troon van David30 en in zijn koninkrijk, om dat te bevestigen, en dat te sterken met gericht31 en met gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid toe. De ijver des HEEREN32 der heirscharen zal zulks doen.

Joh 18: 36 Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.46 Indien Mijn Koninkrijk van deze wereld ware, zo zouden Mijn dienaren gestreden hebben, opdat Ik den Joden niet ware overgeleverd; maar nu is Mijn Koninkrijk niet van hier.47
37 Pilatus dan zeide tot Hem: Zijt Gij dan48 een Koning? Jezus antwoordde: Gij zegt, dat49 Ik een Koning ben. Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, opdat Ik der waarheid getuigenis50 geven zou. Een iegelijk, die uit de waarheid51 is, hoort Mijn stem.52

Is het hier niet duidelijk dat Jezus het koninkrijk zoals Jesaja dat beschrijft heel anders interpreteert dan dat jij dat doet?
Jesaja 9:6 heeft het verder ook over een koninkrijk zonder einde. Dat lijkt mij niet echt te kloppen met datgene wat jij schrijft. Als je het wilt interpreteren aan de hand van jouw 1000 jarig rijk, dan heeft het wel een einde.
Er staat trouwens in vers 6 'van nu aan'. Ik denk dat dat is vanaf het moment dat 'een Kind ons geboren is'. Hoe zou jij dat 'van nu aan' interpreteren in jouw visie van het 1000-jarig rijk dat je hier meent te lezen?