Zonder eten naar bed
- jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Zonder eten naar bed
Toen ik onderstaande artikel las, dacht ik echt: "Hoe kan déze man nou spreken over "Jeugd en Gezin", als hij nooit thuis is... :| Zie vetgedrukt hieronder.
Jacob Hoekman Geplaatst: 23-02-2007 | 19:35
Zonder eten naar bed
SGP-gedeputeerde Van Heukelom draait overuren in verkiezingstijd
De provincie? Een ondoorzichtige, zelfs overbodige bestuurslaag, vindt menigeen. Onmisbaar! oordeelt een ander. Eén conclusie staat alvast: een provinciebestuurder hoeft niet te zoeken naar werk. G. R. J. van Heukelom, provinciebestuurder in Zeeland, over zijn hobby’s: „Lezen doe ik ’s nachts, tuinieren laat ik meestal aan mijn vrouw over.” Een dag op stap met de enige SGP-gedeputeerde van het land.
07.30 uur. De maandag breekt aan in huize Van Heukelom aan de Erling Steenstraat in Nieuwerkerk op het eiland Schouwen-Duiveland. George van Heukelom, de heer des huizes staat op, zet zich aan het ontbijt en maakt zich nuttig met wat boekhoudkwesties die privé om aandacht vragen. Het is de opmaat voor een lange werkdag waarin vrouw en kinderen -zes van de elf wonen er nog thuis- pa pas laat weer zullen zien. „Dat is het gevolg van deze baan. Soms is dat lastig. Dan ben ik eindelijk thuis en zeg ik wat over dingen waarvan ik vind dat ik er als vader wat over te zeggen heb. Dan is hun commentaar: Pa, je wás er niet.”
08.45 uur. De werkdag gaat echt beginnen. Van Heukelom stapt in zijn auto -een dienstwagen zit er vandaag niet in- en begeeft zich richting Middelburg, waar de eeuwenoude Abdij ook deze dag het bolwerk van ’s provincies bestuurlijke macht zal zijn. „We doen zo weinig mogelijk met de drie dienstauto’s”, legt Van Heukelom uit. „Soms wil ik ze ook niet eens. Als ik een overleg heb over de armoedemonitor, kan ik toch moeilijk met die donkerblauwe BMW komen aanrijden. Maar makkelijk zijn ze wel, hoor. Je kunt achterin in alle rust werken.”
09.50 uur. De SGP-gedeputeerde stapt zijn werkkamer binnen. Hij voert allereerst overleg met zijn secretaresse. „Nog wat nieuws?” De agendasessie is vaste prik voor Van Heukelom. „M’n secretaresse is oppermachtig wat dat betreft. Ze leest zich geweldig in. Soms weet ze nog beter dan ik wat er speelt. George, zei ze eens, volgens mij kun je helemaal niet op die dag. Dan is het dankdag bij jou. Ze gaat ook over de avonden. Als ik aangeef dat ik een verjaardag heb, vraagt ze wel eens of er tóch niet iets van het werk tussendoor kan. Maar als ik privé in mijn agenda zet, is het ook echt privé, dat weet ze. De 28e trouwt mijn zoon, midden in verkiezingstijd. Zo’n dag moet ik natuurlijk gewoon vrijhouden.”
Van Heukelom is na de verkiezingen in voor een eventuele tweede periode als gedeputeerde. „Het is een pittige baan, maar mijn gezin staat erachter. Nu ja, meestal.” Naast het werk wachten bovendien andere taken: Van Heukelom is ook ouderling en voorzitter van de kerkenraad van de gereformeerde gemeente in Nederland (buiten verband) in Nieuwerkerk. Ze kosten de bestuurder de nodige uren. „Ik ga iedere week voor, maar doe slechts een enkele keer huisbezoek. Dat gaat niet anders.”
10.00 uur. Een intermezzo. In de Statenzaal aan de overkant van het Abdijplein moet Van Heukelom de Zeeuwse voorronde van het Nationaal Jeugddebat openen. Als gedeputeerde voor onder meer Jeugd een kolfje naar zijn hand. „Ik ben gedeputeerde”, stelt hij zich voor aan de verzamelde tieners. „Sommigen zeggen gedupeerde, of zelfs gedetineerde.” Hij steekt de jongeren, die „natuurlijk stikzenuwachtig” zijn, nog snel een hart onder de riem en belooft later die dag te komen kijken naar hun bezigheden. Dan beent hij weg, terug naar het overleg.
11.30 uur. Gauw schuift Van Heukelom aan voor overleg rond een congres dat twee dagen later zal worden gehouden. De Driehoek Rond, heet het congres, dat gaat over een omslag in de beleidscultuur in Zeeland. ”Op de bank bij George van Heukelom”, vermeldt het programma onder meer. De gedeputeerde glimlacht. „Dan word ik bevraagd over mijn beleid. Jeugdbeleid is het effectiefst wanneer je vooraf al dingen kunt doen. Als gedeputeerde wil ik bewijzen dat je de sociale kant moet meenemen in je economisch en ecologisch denken. Doe je dat niet, dan kost het je geld. Ik ben begonnen het hele sociale beleid opnieuw op te zetten; het moet ingebed worden in álle beleidsvisies.”
12.45 uur. Na een snelle boterham moet het tweede deel van het Nationaal Jeugddebat worden geopend. Van Heukelom doet het opnieuw met verve. Twee jongeren die er ’s morgens ook bij waren, denken er anders over. „Precies dezelfde toespraak als vanmorgen”, zeggen ze tegen elkaar. Een stil verwijt klinkt door in hun stem. Van Heukelom hoort het niet. Hij is alweer verdwenen, op weg naar zijn kamer. Zich even voorbereiden op wat komen gaat.
Collega-gedeputeerde Toine Poppelaars van het CDA komt binnen. „George, ben jij al voor Maximaal geweest?” Dat is niet het geval. De opname voor de commerciële Zeeuwse tv-zender in het kader van de Statenverkiezingen staat gepland voor 15.00 uur. „Waar gaat het eigenlijk over?” Dát weet de SGP’er wel: „Het gaat nergens over, Toine. Da’s voor ons als politici wel makkelijk, natuurlijk.”
Van Heukelom maakt meteen van de gelegenheid gebruik om zijn collega te bevragen over de komende avond, wanneer voor beiden een verkiezingsavond van land- en tuinbouworganisatie ZLTO op het programma staat. „Er komt natuurlijk een vraag over intensieve veehouderij. Hoe gaan we daar mee om?” Poppelaars, die onder meer landbouw in zijn portefeuille heeft: „Terughoudend. Heel terughoudend.”
13.30 uur. Tijd voor het stafoverleg welzijn, een van de overkoepelende staven die Van Heukelom in zijn portefeuille heeft. Twee ambtenaren schuiven aan, plus de communicatieadviseur. Een tekort op de begroting is het eerste bespreekpunt. De schuldige, een van de Zeeuwse gemeenten, is snel gevonden.
Voor het volgende onderwerp is een andere ambtenaar nodig. „Die schuiven alleen op dat moment aan; dat werkt het meest praktisch”, legt Van Heukelom uit. Ambtenaar Jeroen grijpt al naar de telefoon. „Dag Peter, George wil even met jou overleggen over dat loverboyproject.” Peter stapt een luttele minuut later de kamer binnen. De terminologie rolt over tafel.
Andere kwesties, veelal verhuld in een net van ondoorzichtige afkortingen, passeren de revue. Het congres De Driehoek Rond komt ter sprake. „Overmorgen op het congres moet je wel schitteren, hè?”, zo moedigt Jeroen zijn baas aan. Van Heukelom haalt zijn schouders eens op. „Het congres moet goed verlopen, maar ík hoef niet te schitteren hoor. ’t Moet geen afgoderij worden.”
14.45 uur. Een rookpauze. Op de drempel van de Abdij -buiten regent het- rookt Van Heukelom in krap drie minuten een sigaret weg. „Schrijf dat maar niet op.” Daarna beent hij, zoals beloofd, nog even langs de Statenzaal, waar het debat van de jongeren juist voor twee minuten is geschorst. Van Heukelom maakt er dankbaar gebruik van door collega-gedeputeerde Maria LeRoy, die in het voorgestoelte zitting heeft, even aan te schieten. Samen met haar wordt hij voor de camera’s van Maximaal TV verwacht.
15.00 uur. Exact op tijd arriveert Van Heukelom in de barokke Admiraliteitszaal met z’n overdadige kroonluchters en fraai beklede stoelen. De camera’s van Maximaal TV zijn al warmgedraaid. Siem Buijs, Tweede Kamerlid voor het CDA én voor Zeeland, is door de tv-zender ingehuurd om interviews af te nemen met alle Zeeuwse lijsttrekkers. „Dag George, hoe is het!”
Als even later ook PvdA-lijsttrekker en gedeputeerde LeRoy binnen is, legt Buijs de bedoeling uit. „De opname moet gewoon leuk zijn. Informatief. Ik zie op de website van de provincie dat George als hobby’s lezen en tuinieren heeft. Dat lezen interesseert me niet zo veel, over dat tuinieren zal ik nog wel wat vragen.”
De cameraman telt af. Een zenuwtrekje schiet langs het oog van Van Heukelom. Dan mag hij zich voorstellen. „Met elf kinderen leveren wij een berhoorlijke bijdrage aan de campagne Welkom in Zeeland”, laat hij het publiek met een knipoog weten. Van zijn hobby’s blijkt weinig over te blijven. „Lezen doe ik ’s nachts, tuinieren heel af en toe. Dat laat ik meestal aan mijn vrouw over.”
De SGP-gedeputeerde en -lijsttrekker blijkt, ook voor de camera, wars van al te omzichtige formuleringen. Het landelijke regeerakkoord? „Ik ben er gelukkig mee.” Ontpolderen in Zeeland? „Move die handel, het wordt tijd dat dit dossier eens van tafel gaat.”
15.50 uur. Twintig minuten te laat snelt Van Heukelom de trappen af. In een andere zaal zit de bijna complete provinciale SGP-top in gezelschap van een PZC-journalist lijdzaam te wachten. Als laatste Zeeuwse partij presenteert de SGP vanmiddag haar verkiezingscampagne. Van Heukelom heeft exact twee minuten om om te schakelen. Hij ploft in de gereedstaande stoel en begint meteen aan het eerste onderwerp, jeugd en gezin. Alsof hij het de hele dag over niets anders heeft gehad.
De deur gaat open. Wim Kolijn, de voormalig lijsttrekker en landelijk voorzitter van de SGP, stapt binnen. Van Heukelom gaat door. De Westerschelde Container Terminal, nieuwe aansluitingen op de A58, zilte producten, ontpoldering, de dubbelrol van de Zeeuwse Milieu Federatie - hij vliegt in no time door het verkiezingsprogram.
16.30 uur. Een probleem dient zich aan. Van Heukelom moet zich delen. Boven, op zijn kamer, heeft een overleg van de staf onderwijs plaats. De gedeputeerde is daarbij onmisbaar. En beneden, in de Veerezaal, komt de eigen Statenfractie bijeen. De lijsttrekker is daarbij eveneens onmisbaar. De gedeputeerde annex lijsttrekker in kwestie kiest voor zijn hoofdtaak: die van bestuurder. Op zijn kamer maant hij de ambtenaren tot spoed. Die protesteren. „Je moet er zo meteen ook nog bij zijn!” Van Heukelom heft zijn handen quasivertwijfeld ten hemel. „Ik moet overál bij zijn! Ik heb nog een fractievergadering en moet me nog voorbereiden voor een politieke avond over een onderwerp waar ik nog erg weinig van afweet.”
Hij heeft geluk. Vijf minuten voor vijf is de stafvergadering al afgelopen. De agenda’s worden getrokken. „De 28e? Nee, dan kan ik niet. Dan trouwt mijn zoon Henk.” Hij wijst vol trots naar het gezinsportret dat uitvergroot aan de muur van zijn kamer hangt. „Dat is die militair, in dat zwarte shirtje.”
„Van dat snelle omschakelen heb ik tot nu toe nog weinig last”, zegt Van Heukelom onderweg naar de Veerezaal. „Toen ik nog op het Calvijn College werkte, moest dat ook altijd. Alhoewel, bij dit werk zijn de schakelingen wel sneller. Soms, als het heel druk is, kan ik ’s avonds niet meteen in slaap komen. Dan gaat alles door elkaar lopen.”
In de Veerezaal voert juist scheidend Statenlid Ko Houmes het woord over de Westerschelde Container Terminal, een belangrijk thema dat later die week in Provinciale Staten aan bod zal komen. Houmes doet z’n zegje in het Zeeuws. Dat vindt niemand vreemd - er is bovendien geen SGP’er in de zaal die het niet kan volgen.
19.55 uur. De warme maaltijd is er bij ingeschoten. „Dat gebeurt zo’n twee keer in de week”, zegt Van Heukelom. „De agenda liet het vandaag niet toe.” Na een korte voorbereiding arriveert de SGP-bestuurder in Heinkenszand op Zuid-Beveland.
De ZLTO organiseert daar samen met het Zeeuws Agrarisch Jongeren Kontakt (ZAJK) een politieke avond. De zaal stroomt vol boeren en boerengenoten. De provinciebestuurders zitten blijkbaar te vlassen op hun steun: behalve Van Heukelom zijn de gedeputeerden Poppelaars (CDA), LeRoy (PvdA) en Suurmond (VVD) van de partij. Ook Gert-Jan Minderhoud, een boer die tot voor kort met ontpoldering werd bedreigd en zich sindsdien heeft aangesloten bij de Partij voor Zeeland, laat van zich horen.
De voorzitter van het ZAJK benadrukt dat akkerbouw en veeteelt nog steeds de basis vormen van het boerenbedrijf in Zeeland -„een van de beste landbouwgebieden van West-Europa”- en geen provinciale bestuurder ontkent dat. „Nu zijn jullie opeens allemaal voor de boeren!” laat Minderhoud zich ontvallen. Van Heukelom haalt zijn schouders op. „Onze partij is gemaakt door de boeren. Het zou gek zijn als we ons daar niets aan gelegen lieten liggen.”
22.15 uur. Het einde van de dag is in zicht. De politieke avond is afgelopen; Van Heukelom mag het laatste spreekgestoelte van de dag verlaten. Vermoeid neemt hij plaats in zijn auto. De tocht naar Nieuwerkerk wacht. En dan naar bed - zonder eten. De eerste werkdag van de week zit erop. Morgen is het weer bijtijds dag.
© Reformatorisch Dagblad
Jacob Hoekman Geplaatst: 23-02-2007 | 19:35
Zonder eten naar bed
SGP-gedeputeerde Van Heukelom draait overuren in verkiezingstijd
De provincie? Een ondoorzichtige, zelfs overbodige bestuurslaag, vindt menigeen. Onmisbaar! oordeelt een ander. Eén conclusie staat alvast: een provinciebestuurder hoeft niet te zoeken naar werk. G. R. J. van Heukelom, provinciebestuurder in Zeeland, over zijn hobby’s: „Lezen doe ik ’s nachts, tuinieren laat ik meestal aan mijn vrouw over.” Een dag op stap met de enige SGP-gedeputeerde van het land.
07.30 uur. De maandag breekt aan in huize Van Heukelom aan de Erling Steenstraat in Nieuwerkerk op het eiland Schouwen-Duiveland. George van Heukelom, de heer des huizes staat op, zet zich aan het ontbijt en maakt zich nuttig met wat boekhoudkwesties die privé om aandacht vragen. Het is de opmaat voor een lange werkdag waarin vrouw en kinderen -zes van de elf wonen er nog thuis- pa pas laat weer zullen zien. „Dat is het gevolg van deze baan. Soms is dat lastig. Dan ben ik eindelijk thuis en zeg ik wat over dingen waarvan ik vind dat ik er als vader wat over te zeggen heb. Dan is hun commentaar: Pa, je wás er niet.”
08.45 uur. De werkdag gaat echt beginnen. Van Heukelom stapt in zijn auto -een dienstwagen zit er vandaag niet in- en begeeft zich richting Middelburg, waar de eeuwenoude Abdij ook deze dag het bolwerk van ’s provincies bestuurlijke macht zal zijn. „We doen zo weinig mogelijk met de drie dienstauto’s”, legt Van Heukelom uit. „Soms wil ik ze ook niet eens. Als ik een overleg heb over de armoedemonitor, kan ik toch moeilijk met die donkerblauwe BMW komen aanrijden. Maar makkelijk zijn ze wel, hoor. Je kunt achterin in alle rust werken.”
09.50 uur. De SGP-gedeputeerde stapt zijn werkkamer binnen. Hij voert allereerst overleg met zijn secretaresse. „Nog wat nieuws?” De agendasessie is vaste prik voor Van Heukelom. „M’n secretaresse is oppermachtig wat dat betreft. Ze leest zich geweldig in. Soms weet ze nog beter dan ik wat er speelt. George, zei ze eens, volgens mij kun je helemaal niet op die dag. Dan is het dankdag bij jou. Ze gaat ook over de avonden. Als ik aangeef dat ik een verjaardag heb, vraagt ze wel eens of er tóch niet iets van het werk tussendoor kan. Maar als ik privé in mijn agenda zet, is het ook echt privé, dat weet ze. De 28e trouwt mijn zoon, midden in verkiezingstijd. Zo’n dag moet ik natuurlijk gewoon vrijhouden.”
Van Heukelom is na de verkiezingen in voor een eventuele tweede periode als gedeputeerde. „Het is een pittige baan, maar mijn gezin staat erachter. Nu ja, meestal.” Naast het werk wachten bovendien andere taken: Van Heukelom is ook ouderling en voorzitter van de kerkenraad van de gereformeerde gemeente in Nederland (buiten verband) in Nieuwerkerk. Ze kosten de bestuurder de nodige uren. „Ik ga iedere week voor, maar doe slechts een enkele keer huisbezoek. Dat gaat niet anders.”
10.00 uur. Een intermezzo. In de Statenzaal aan de overkant van het Abdijplein moet Van Heukelom de Zeeuwse voorronde van het Nationaal Jeugddebat openen. Als gedeputeerde voor onder meer Jeugd een kolfje naar zijn hand. „Ik ben gedeputeerde”, stelt hij zich voor aan de verzamelde tieners. „Sommigen zeggen gedupeerde, of zelfs gedetineerde.” Hij steekt de jongeren, die „natuurlijk stikzenuwachtig” zijn, nog snel een hart onder de riem en belooft later die dag te komen kijken naar hun bezigheden. Dan beent hij weg, terug naar het overleg.
11.30 uur. Gauw schuift Van Heukelom aan voor overleg rond een congres dat twee dagen later zal worden gehouden. De Driehoek Rond, heet het congres, dat gaat over een omslag in de beleidscultuur in Zeeland. ”Op de bank bij George van Heukelom”, vermeldt het programma onder meer. De gedeputeerde glimlacht. „Dan word ik bevraagd over mijn beleid. Jeugdbeleid is het effectiefst wanneer je vooraf al dingen kunt doen. Als gedeputeerde wil ik bewijzen dat je de sociale kant moet meenemen in je economisch en ecologisch denken. Doe je dat niet, dan kost het je geld. Ik ben begonnen het hele sociale beleid opnieuw op te zetten; het moet ingebed worden in álle beleidsvisies.”
12.45 uur. Na een snelle boterham moet het tweede deel van het Nationaal Jeugddebat worden geopend. Van Heukelom doet het opnieuw met verve. Twee jongeren die er ’s morgens ook bij waren, denken er anders over. „Precies dezelfde toespraak als vanmorgen”, zeggen ze tegen elkaar. Een stil verwijt klinkt door in hun stem. Van Heukelom hoort het niet. Hij is alweer verdwenen, op weg naar zijn kamer. Zich even voorbereiden op wat komen gaat.
Collega-gedeputeerde Toine Poppelaars van het CDA komt binnen. „George, ben jij al voor Maximaal geweest?” Dat is niet het geval. De opname voor de commerciële Zeeuwse tv-zender in het kader van de Statenverkiezingen staat gepland voor 15.00 uur. „Waar gaat het eigenlijk over?” Dát weet de SGP’er wel: „Het gaat nergens over, Toine. Da’s voor ons als politici wel makkelijk, natuurlijk.”
Van Heukelom maakt meteen van de gelegenheid gebruik om zijn collega te bevragen over de komende avond, wanneer voor beiden een verkiezingsavond van land- en tuinbouworganisatie ZLTO op het programma staat. „Er komt natuurlijk een vraag over intensieve veehouderij. Hoe gaan we daar mee om?” Poppelaars, die onder meer landbouw in zijn portefeuille heeft: „Terughoudend. Heel terughoudend.”
13.30 uur. Tijd voor het stafoverleg welzijn, een van de overkoepelende staven die Van Heukelom in zijn portefeuille heeft. Twee ambtenaren schuiven aan, plus de communicatieadviseur. Een tekort op de begroting is het eerste bespreekpunt. De schuldige, een van de Zeeuwse gemeenten, is snel gevonden.
Voor het volgende onderwerp is een andere ambtenaar nodig. „Die schuiven alleen op dat moment aan; dat werkt het meest praktisch”, legt Van Heukelom uit. Ambtenaar Jeroen grijpt al naar de telefoon. „Dag Peter, George wil even met jou overleggen over dat loverboyproject.” Peter stapt een luttele minuut later de kamer binnen. De terminologie rolt over tafel.
Andere kwesties, veelal verhuld in een net van ondoorzichtige afkortingen, passeren de revue. Het congres De Driehoek Rond komt ter sprake. „Overmorgen op het congres moet je wel schitteren, hè?”, zo moedigt Jeroen zijn baas aan. Van Heukelom haalt zijn schouders eens op. „Het congres moet goed verlopen, maar ík hoef niet te schitteren hoor. ’t Moet geen afgoderij worden.”
14.45 uur. Een rookpauze. Op de drempel van de Abdij -buiten regent het- rookt Van Heukelom in krap drie minuten een sigaret weg. „Schrijf dat maar niet op.” Daarna beent hij, zoals beloofd, nog even langs de Statenzaal, waar het debat van de jongeren juist voor twee minuten is geschorst. Van Heukelom maakt er dankbaar gebruik van door collega-gedeputeerde Maria LeRoy, die in het voorgestoelte zitting heeft, even aan te schieten. Samen met haar wordt hij voor de camera’s van Maximaal TV verwacht.
15.00 uur. Exact op tijd arriveert Van Heukelom in de barokke Admiraliteitszaal met z’n overdadige kroonluchters en fraai beklede stoelen. De camera’s van Maximaal TV zijn al warmgedraaid. Siem Buijs, Tweede Kamerlid voor het CDA én voor Zeeland, is door de tv-zender ingehuurd om interviews af te nemen met alle Zeeuwse lijsttrekkers. „Dag George, hoe is het!”
Als even later ook PvdA-lijsttrekker en gedeputeerde LeRoy binnen is, legt Buijs de bedoeling uit. „De opname moet gewoon leuk zijn. Informatief. Ik zie op de website van de provincie dat George als hobby’s lezen en tuinieren heeft. Dat lezen interesseert me niet zo veel, over dat tuinieren zal ik nog wel wat vragen.”
De cameraman telt af. Een zenuwtrekje schiet langs het oog van Van Heukelom. Dan mag hij zich voorstellen. „Met elf kinderen leveren wij een berhoorlijke bijdrage aan de campagne Welkom in Zeeland”, laat hij het publiek met een knipoog weten. Van zijn hobby’s blijkt weinig over te blijven. „Lezen doe ik ’s nachts, tuinieren heel af en toe. Dat laat ik meestal aan mijn vrouw over.”
De SGP-gedeputeerde en -lijsttrekker blijkt, ook voor de camera, wars van al te omzichtige formuleringen. Het landelijke regeerakkoord? „Ik ben er gelukkig mee.” Ontpolderen in Zeeland? „Move die handel, het wordt tijd dat dit dossier eens van tafel gaat.”
15.50 uur. Twintig minuten te laat snelt Van Heukelom de trappen af. In een andere zaal zit de bijna complete provinciale SGP-top in gezelschap van een PZC-journalist lijdzaam te wachten. Als laatste Zeeuwse partij presenteert de SGP vanmiddag haar verkiezingscampagne. Van Heukelom heeft exact twee minuten om om te schakelen. Hij ploft in de gereedstaande stoel en begint meteen aan het eerste onderwerp, jeugd en gezin. Alsof hij het de hele dag over niets anders heeft gehad.
De deur gaat open. Wim Kolijn, de voormalig lijsttrekker en landelijk voorzitter van de SGP, stapt binnen. Van Heukelom gaat door. De Westerschelde Container Terminal, nieuwe aansluitingen op de A58, zilte producten, ontpoldering, de dubbelrol van de Zeeuwse Milieu Federatie - hij vliegt in no time door het verkiezingsprogram.
16.30 uur. Een probleem dient zich aan. Van Heukelom moet zich delen. Boven, op zijn kamer, heeft een overleg van de staf onderwijs plaats. De gedeputeerde is daarbij onmisbaar. En beneden, in de Veerezaal, komt de eigen Statenfractie bijeen. De lijsttrekker is daarbij eveneens onmisbaar. De gedeputeerde annex lijsttrekker in kwestie kiest voor zijn hoofdtaak: die van bestuurder. Op zijn kamer maant hij de ambtenaren tot spoed. Die protesteren. „Je moet er zo meteen ook nog bij zijn!” Van Heukelom heft zijn handen quasivertwijfeld ten hemel. „Ik moet overál bij zijn! Ik heb nog een fractievergadering en moet me nog voorbereiden voor een politieke avond over een onderwerp waar ik nog erg weinig van afweet.”
Hij heeft geluk. Vijf minuten voor vijf is de stafvergadering al afgelopen. De agenda’s worden getrokken. „De 28e? Nee, dan kan ik niet. Dan trouwt mijn zoon Henk.” Hij wijst vol trots naar het gezinsportret dat uitvergroot aan de muur van zijn kamer hangt. „Dat is die militair, in dat zwarte shirtje.”
„Van dat snelle omschakelen heb ik tot nu toe nog weinig last”, zegt Van Heukelom onderweg naar de Veerezaal. „Toen ik nog op het Calvijn College werkte, moest dat ook altijd. Alhoewel, bij dit werk zijn de schakelingen wel sneller. Soms, als het heel druk is, kan ik ’s avonds niet meteen in slaap komen. Dan gaat alles door elkaar lopen.”
In de Veerezaal voert juist scheidend Statenlid Ko Houmes het woord over de Westerschelde Container Terminal, een belangrijk thema dat later die week in Provinciale Staten aan bod zal komen. Houmes doet z’n zegje in het Zeeuws. Dat vindt niemand vreemd - er is bovendien geen SGP’er in de zaal die het niet kan volgen.
19.55 uur. De warme maaltijd is er bij ingeschoten. „Dat gebeurt zo’n twee keer in de week”, zegt Van Heukelom. „De agenda liet het vandaag niet toe.” Na een korte voorbereiding arriveert de SGP-bestuurder in Heinkenszand op Zuid-Beveland.
De ZLTO organiseert daar samen met het Zeeuws Agrarisch Jongeren Kontakt (ZAJK) een politieke avond. De zaal stroomt vol boeren en boerengenoten. De provinciebestuurders zitten blijkbaar te vlassen op hun steun: behalve Van Heukelom zijn de gedeputeerden Poppelaars (CDA), LeRoy (PvdA) en Suurmond (VVD) van de partij. Ook Gert-Jan Minderhoud, een boer die tot voor kort met ontpoldering werd bedreigd en zich sindsdien heeft aangesloten bij de Partij voor Zeeland, laat van zich horen.
De voorzitter van het ZAJK benadrukt dat akkerbouw en veeteelt nog steeds de basis vormen van het boerenbedrijf in Zeeland -„een van de beste landbouwgebieden van West-Europa”- en geen provinciale bestuurder ontkent dat. „Nu zijn jullie opeens allemaal voor de boeren!” laat Minderhoud zich ontvallen. Van Heukelom haalt zijn schouders op. „Onze partij is gemaakt door de boeren. Het zou gek zijn als we ons daar niets aan gelegen lieten liggen.”
22.15 uur. Het einde van de dag is in zicht. De politieke avond is afgelopen; Van Heukelom mag het laatste spreekgestoelte van de dag verlaten. Vermoeid neemt hij plaats in zijn auto. De tocht naar Nieuwerkerk wacht. En dan naar bed - zonder eten. De eerste werkdag van de week zit erop. Morgen is het weer bijtijds dag.
© Reformatorisch Dagblad
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ach, iémand moet het doen.
En als tie geen vader was kwam hij wellicht niet in aanmerking voor Jeugd en Gezin wegens te weinig ervaring.
En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.
Overigens komt het hele stuk niet zo sympathiek over op mij.
En als tie geen vader was kwam hij wellicht niet in aanmerking voor Jeugd en Gezin wegens te weinig ervaring.
En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.
Overigens komt het hele stuk niet zo sympathiek over op mij.
Wees gerust, die zijn er gelukkig nog wel!Ma Vis schreef:Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Pappa in onderstaand stukje moet alleen niet schrikken als het opeens niet goed gaat in z'n gezin. Zoals het nu gaat, gaat het niet goed. Als je zoveel wilt werken had je niet moeten trouwen.
waaah. geweldig!!!! k heb een reuze pappa.... ging s'ochtends om 8 uuur de deur uit en was s'middags om half 4 ong. thuis. Had iets van 20 keer een cursus in een jaar. M'n vader had vakantie wanneer wij als kinderen ook vakantie hadden!!!Ma Vis schreef:Ach, iémand moet het doen.
En als tie geen vader was kwam hij wellicht niet in aanmerking voor Jeugd en Gezin wegens te weinig ervaring.
En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.
Overigens komt het hele stuk niet zo sympathiek over op mij.
Maar als ik zo'n vader zou hebben zoals deze meneer. Dan wist ik het wel op m'n 18e ging ik de deur uit op mezelf!!!
Krijg een vreemd soort onderbuik gevoel van zo'n stuk en zo'n man.
Vaak hebben ze nog een heel uitgesporken mening over vrouwen die werken.........
Ik noem zo'n iemand geen vader of pappa. Waarschijnlijk is hij zondags te moe om het vlees te snijden.....
Maar ja, hij denkt kennelijk dat hij onmisbaar is in de politiek en kerk.... :o :roll:
Het is bijna hetzelfde als iemand die minister van defensie wordt en nog nooit in het leger heeft gezeten of de rangen van het leger niet kent
:
Vaak hebben ze nog een heel uitgesporken mening over vrouwen die werken.........
Ik noem zo'n iemand geen vader of pappa. Waarschijnlijk is hij zondags te moe om het vlees te snijden.....
Maar ja, hij denkt kennelijk dat hij onmisbaar is in de politiek en kerk.... :o :roll:
Het is bijna hetzelfde als iemand die minister van defensie wordt en nog nooit in het leger heeft gezeten of de rangen van het leger niet kent

Mijn vader was mijn éénna beste speelvriendje (broertje op de eeste plek) toen ik nog kleiner was. Hij is ambtenaar, maar voor een gezin is dat nog niet zo verkeerd.Ma Vis schreef:En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.
Ja, ambtenaren hebben daar dan ook tijd voor :mrgreen: :mrgreen:Kaw schreef:Mijn vader was mijn éénna beste speelvriendje (broertje op de eeste plek) toen ik nog kleiner was. Hij is ambtenaar, maar voor een gezin is dat nog niet zo verkeerd.Ma Vis schreef:En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.
- Bert Mulder
- Berichten: 9097
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Daarom begin ik, als ik het druk heb, om 5 uur 's morgens, en ga even voor het ontbijt naar huis. Dan kan ik 's avonds om 6 uur naar huis, en ben ik de avond ook thuis.
Werken als de vrouw en kinderen slapen
Werken als de vrouw en kinderen slapen
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
En vooral ook energie, want ze worden niet moe op hun werk. Integendeel, werk gebruikt een ambtenaar om uit de rusten vak vakantie, weekend... en spelen met je kinderenjvdg schreef:Ja, ambtenaren hebben daar dan ook tijd voor :mrgreen: :mrgreen:Kaw schreef:Mijn vader was mijn éénna beste speelvriendje (broertje op de eeste plek) toen ik nog kleiner was. Hij is ambtenaar, maar voor een gezin is dat nog niet zo verkeerd.Ma Vis schreef:En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.

Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Precies!!!jvdg schreef:Ja, ambtenaren hebben daar dan ook tijd voor :mrgreen: :mrgreen:Kaw schreef:Mijn vader was mijn éénna beste speelvriendje (broertje op de eeste plek) toen ik nog kleiner was. Hij is ambtenaar, maar voor een gezin is dat nog niet zo verkeerd.Ma Vis schreef:En 't geeft maar 1 dag weer. Wijs mij een vader aan die niet overwerkt. (Wel weer fijn voor het inkomen trouwens.)
Of een vader die niet na het eten in z'n krant of achter internet duikt.
Quality time is dun gezaaid bij de vaders. Tenzij ik in verkeerde kommen verkeer en een vertroebeld beeld heb.

4 x 9 uur werken enzo, 't kan allemaal
