Wie kent het boekje 'Ja, maar...' ??? En wat vinden jullie daarvan?
Het is nu opnieuw uitgegeven bij S.R.A.. Taalkundig en inhoudelijk is het stukken verbeterd. Ook de layout is nu een stuk aantrekkelijker.
Het boekje heeft als thema: 'Ja, maar...' Het is een boekje waarin de verontschuldigingen die er kunnen zijn in het komen tot Christus bijbels worden weerlegd.
Ja, maar’s…die onder andere worden weerlegd zijn:
- Ja, maar het moet je toch gegeven worden!
- Ja, maar het gaat zomaar niet!
- Ja, maar ik ben het niet waard!
- Ja, maar het is toch ellende-verlossing-dankbaarheid!
Het is een duidelijk en aansprekend boekje voor zoekende zielen die met deze geestelijke zaken rondlopen. De prijs is slechts €2,00 als hij wordt aangeschaft via http://www.jongerenavonden.nl/brochures.php
Ja., maar (in het komen tot Christus)
-
AlgeheleOvergave
- Berichten: 7
- Lid geworden op: 21 feb 2007, 11:31
- Locatie: Sliedrecht
- Contacteer:
-
Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Het is maar goed dat je dat er even bijzet. Ik dacht al.Tiberius schreef: Niet dat ik op de doe-het-zelf toer wil, overigens.
Ja, idd. Vast bang dat ie onder cencuur komt te staan met zijn verleiding.Tiberius schreef: En wie heeft het geschreven? Het is al veelzeggend, dat er geen schrijver bij staat.
-
Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Tja en de mens is experts in zijn ja maar :!:Kaw schreef:Sorry, maar als dit te activistisch is? Wat is dan je vervanging? Wat heb jij te bieden?
De dominees zijn experts in het vertellen hoe het niet moet en hoe het ging, maar ik hoor nooit eens (altans in het grijze gebied) hoe het dan wel moet.
En waar komt dat vandaan
omdat we het zelf zo goed weten soms 
of vaak uit vijandschap 
Het boekje heet niet voor niets 'ja maar'.Adrianus schreef:Een redelijk centrale passage lijkt me de volgende te zijn:
Ik heb wat dingen vet gemaakt. De mens wordt aan het werk gezet: vooral goed nadenken en dan conclusies trekken. Het recept voor de geestelijke doe het zelver. Dat is het ten diepste, ondanks alles wat er verder in de brochure wordt gezegd. Natuurlijk wordt beleden dat het geloof een gave Gods is, maar dat functioneert op deze wijze niet meer. Terwijl Gods kinderen het moeten hebben van wat de Heere hen persoonlijk door ZIjn Woord en Geest schenkt. Dat we rechteloos zijn en Gods souverein is klinkt niet door. Omdat dit onderwerp al vele malen is bediscussieerd op het forum volsta ik in dit topic met deze waarschuwende posting.Twijfelende, verslagen en verontruste zondaar, je hebt gelezen, gedacht, geluisterd, gebeden, geworsteld, onderzocht, boeken geraadpleegd die over het geloof handelen en lijsten gelezen die merktekenen van de bekering bevatten, aan anderen gevraagd wat ze voelen en wat ze zien als vruchten van het werk van de genade. Toch ben je niet gerustgesteld over je staat. Je bent als een beest in het slijk; ondanks al je worstelen zink je dieper en dieper weg.
Sla dan een andere weg in, want je pogingen hebben gefaald. Maak je geen zorgen over je vruchten. Zie op Christus; houd je oog op Hem gericht. Denk na over je eigen verlorenheid. Denk dan na over de Godheid van Zijn persoon, de algenoegzaamheid van Zijn verzoening, de volmaaktheid van Zijn rechtvaardigheid, de rijkdommen van Zijn genade, de algemeenheid van Zijn uitnodigingen. Als je dit allemaal inziet, geef je dan aan Hem over om op Zijn wijze zalig te worden. Wacht op de zaligheid die Hij bepaald heeft.
Hoe meer je dat doet, hoe duidelijker en hoe sterker je geloof zal worden. Naarmate je geloof sterker is, zal ook je vrede groter worden. Aan de andere kant zal een gelovige zich in de eerste plaats geen zorgen maken over zijn persoonlijke geloof, maar over de eer van God. Hem alle lof, dankzegging en eer toebrengen is de nieuwe drijfveer die door de Geest zal worden ingeplant. Daarbij valt je vrede in het niet.
Twijfel niet wanneer je niet dadelijk antwoord ontvangt. Hij heeft daar Zijn wijze bedoelingen mee, om te zien of het jou ernst is. Blijf aanhouden en het antwoord zal niet uitblijven. ‘Ik zal u niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent’ (Gen. 32:26)
Misschien wacht je op een gevoelige indruk of een opwelling in je hart, zodat het voor je nog duidelijker wordt dat je mag geloven. Je spant je in om te weten dat je een gelovige bent vóór je echt gelooft. Je wilt er verzekerd van zijn dat je door Christus aangenomen bent, opdat je tot Hem kunt gaan om aangenomen te worden.
Het geloof is niet een zeker weten dat jij een christen bent, maar een voor waar houden dat Christus voor zondaren stierf. Ongeloof is niet twijfelen of jij wel gekomen bent, maar twijfelen aan Christus’ gewilligheid om jou te redden. Laat daarom de verzekerdheid in eerste instantie rusten; je moet er niet over spreken of denken. Op dit moment moet je het geloof in Christus zoeken te verkrijgen. Je moet je ziel doen rusten op de verzoening van Christus, je moet ervan overtuigd zijn dat Hij stierf voor zondaren en dat Hij gewillig is om je te redden.
Waaruit weet je dat je gekomen bent? Hieruit, dat God de eerste plaats in je leven heeft en niet je eigen ik. Dat je wilt inzien dat je niet meer zonder de Heere kan leven en zijn verlossingswerk nodig hebt ter betaling van je zonden.
Of het moet niet?Oude-Waarheid schreef:Tja en de mens is experts in zijn ja maar :!:Kaw schreef:Sorry, maar als dit te activistisch is? Wat is dan je vervanging? Wat heb jij te bieden?
De dominees zijn experts in het vertellen hoe het niet moet en hoe het ging, maar ik hoor nooit eens (altans in het grijze gebied) hoe het dan wel moet.
En waar komt dat vandaanof vaak uit vijandschap
Ja en als je lekker selectief dingen er uit gaat lichten kan je dat bij elk stuk wel doen, dan kan je zelfs Calvijns woorden bijvoorbeeld of erger nog, de Bijbel zelf bijvoorbeeld zo gaan verdraaien dat de mens voorop zou komen te staan. Het gaat in dit stuk juist om het God op de eerste plaats zetten en niet jezelf. Je eigen trots [b[moet je[/b] overboord zetten. Dat vraagt om ZELFverloochening. [b[We moeten[/b] ophouden met onszelf belangrijk vinden en het zelf willen doen maar het kruis op ons nemen en Hem volgen en zoeken naar zijn koninkrijk, bidden en kloppen... en zoeken naar zijn wil en weg.Adrianus schreef:Een redelijk centrale passage lijkt me de volgende te zijn:
Ik heb wat dingen vet gemaakt. De mens wordt aan het werk gezet: vooral goed nadenken en dan conclusies trekken. Het recept voor de geestelijke doe het zelver. Dat is het ten diepste, ondanks alles wat er verder in de brochure wordt gezegd. Natuurlijk wordt beleden dat het geloof een gave Gods is, maar dat functioneert op deze wijze niet meer. Terwijl Gods kinderen het moeten hebben van wat de Heere hen persoonlijk door ZIjn Woord en Geest schenkt. Dat we rechteloos zijn en Gods souverein is klinkt niet door. Omdat dit onderwerp al vele malen is bediscussieerd op het forum volsta ik in dit topic met deze waarschuwende posting.Twijfelende, verslagen en verontruste zondaar, je hebt gelezen, gedacht, geluisterd, gebeden, geworsteld, onderzocht, boeken geraadpleegd die over het geloof handelen en lijsten gelezen die merktekenen van de bekering bevatten, aan anderen gevraagd wat ze voelen en wat ze zien als vruchten van het werk van de genade. Toch ben je niet gerustgesteld over je staat. Je bent als een beest in het slijk; ondanks al je worstelen zink je dieper en dieper weg.
Sla dan een andere weg in, want je pogingen hebben gefaald. Maak je geen zorgen over je vruchten. Zie op Christus; houd je oog op Hem gericht. Denk na over je eigen verlorenheid. Denk dan na over de Godheid van Zijn persoon, de algenoegzaamheid van Zijn verzoening, de volmaaktheid van Zijn rechtvaardigheid, de rijkdommen van Zijn genade, de algemeenheid van Zijn uitnodigingen. Als je dit allemaal inziet, geef je dan aan Hem over om op Zijn wijze zalig te worden. Wacht op de zaligheid die Hij bepaald heeft.
Hoe meer je dat doet, hoe duidelijker en hoe sterker je geloof zal worden. Naarmate je geloof sterker is, zal ook je vrede groter worden. Aan de andere kant zal een gelovige zich in de eerste plaats geen zorgen maken over zijn persoonlijke geloof, maar over de eer van God. Hem alle lof, dankzegging en eer toebrengen is de nieuwe drijfveer die door de Geest zal worden ingeplant. Daarbij valt je vrede in het niet.
Twijfel niet wanneer je niet dadelijk antwoord ontvangt. Hij heeft daar Zijn wijze bedoelingen mee, om te zien of het jou ernst is. Blijf aanhouden en het antwoord zal niet uitblijven. ‘Ik zal u niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent’ (Gen. 32:26)
Misschien wacht je op een gevoelige indruk of een opwelling in je hart, zodat het voor je nog duidelijker wordt dat je mag geloven. Je spant je in om te weten dat je een gelovige bent vóór je echt gelooft. Je wilt er verzekerd van zijn dat je door Christus aangenomen bent, opdat je tot Hem kunt gaan om aangenomen te worden.
Het geloof is niet een zeker weten dat jij een christen bent, maar een voor waar houden dat Christus voor zondaren stierf. Ongeloof is niet twijfelen of jij wel gekomen bent, maar twijfelen aan Christus’ gewilligheid om jou te redden. Laat daarom de verzekerdheid in eerste instantie rusten; je moet er niet over spreken of denken. Op dit moment moet je het geloof in Christus zoeken te verkrijgen. Je moet je ziel doen rusten op de verzoening van Christus, je moet ervan overtuigd zijn dat Hij stierf voor zondaren en dat Hij gewillig is om je te redden.
Waaruit weet je dat je gekomen bent? Hieruit, dat God de eerste plaats in je leven heeft en niet je eigen ik. Dat je wilt inzien dat je niet meer zonder de Heere kan leven en zijn verlossingswerk nodig hebt ter betaling van je zonden.
Je bent vervooroordeeld en gaat alles waar "ik" in staat uitvergroot lezen, terwijl Jezus zef ons ook oproept om dingen te doen. Werk het bekerende werk van de Geest maar tegen.... en veroordeel maar weer bevooroordeeld als mensen door dat werk en van dat werk getuigen.
Tberius, misschien staat er geen schrijver bij omdat die persoon God centraal wil zetten en het niet om hem gaat? Als er wel een schrijver bij had gestaan waren er vast weer mensen geweest die daar moeite mee hadden, omdat de nadruk dan teveel op de schrijver zou komen te liggen (kijk eens wat ik allemala heb meegemaakt)
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Dat zou je toch moeten weten, namelijk:Unionist schreef:Bekeert u en gelooft het Evengelie
Tiberius, wat vind jij van de Hebreeënbrief?
Want de profetie is voortijds niet voortgebracht door de wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods van den Heilige Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken.
Dat wil je toch niet van een SRA-boekje beweren?
Hebr. 4:
1 Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.
2 Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben.
3 Want wij, die geloofd hebben, gaan in de rust, gelijk Hij gezegd heeft: Zo heb Ik dan gezworen in Mijn toorn: Indien zij zullen ingaan in Mijn rust! hoewel [Zijn] werken van de grondlegging der wereld af al volbracht waren.
4 Want Hij heeft ergens van den zevenden [dag] aldus gesproken: En God heeft op den zevenden dag van al Zijn werken gerust.
5 En in deze [plaats] wederom: Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!
6 Dewijl dan blijft, dat sommigen in dezelve [rust] ingaan, en degenen, dien het Evangelie eerst verkondigd was, niet ingegaan zijn vanwege de ongehoorzaamheid,
7 Zo bepaalt Hij wederom een zekeren dag, [namelijk] heden, door David zeggende, zo langen tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.
8 Want indien Jozua hen in de rust gebracht heeft, zo had Hij daarna niet gesproken van een anderen dag.
9 Er blijft dan een rust over voor het volk Gods.
10 Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne.
11 Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle.
12 Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten.
13 En er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem; maar alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen Desgenen, met Welken wij te doen hebben.
14 Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen doorgegaan is, [namelijk] Jezus, den Zoon van God, zo laat ons deze belijdenis vasthouden.
15 Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, [doch] zonder zonde.
16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.
1 Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.
2 Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben.
3 Want wij, die geloofd hebben, gaan in de rust, gelijk Hij gezegd heeft: Zo heb Ik dan gezworen in Mijn toorn: Indien zij zullen ingaan in Mijn rust! hoewel [Zijn] werken van de grondlegging der wereld af al volbracht waren.
4 Want Hij heeft ergens van den zevenden [dag] aldus gesproken: En God heeft op den zevenden dag van al Zijn werken gerust.
5 En in deze [plaats] wederom: Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!
6 Dewijl dan blijft, dat sommigen in dezelve [rust] ingaan, en degenen, dien het Evangelie eerst verkondigd was, niet ingegaan zijn vanwege de ongehoorzaamheid,
7 Zo bepaalt Hij wederom een zekeren dag, [namelijk] heden, door David zeggende, zo langen tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.
8 Want indien Jozua hen in de rust gebracht heeft, zo had Hij daarna niet gesproken van een anderen dag.
9 Er blijft dan een rust over voor het volk Gods.
10 Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne.
11 Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle.
12 Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten.
13 En er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem; maar alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen Desgenen, met Welken wij te doen hebben.
14 Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen doorgegaan is, [namelijk] Jezus, den Zoon van God, zo laat ons deze belijdenis vasthouden.
15 Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, [doch] zonder zonde.
16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.
Nee? Kan de Heilige Geest geen mensen drijven om een SRA-boekje te schrijven?Tiberius schreef:Dat zou je toch moeten weten, namelijk:Unionist schreef:Bekeert u en gelooft het Evengelie
Tiberius, wat vind jij van de Hebreeënbrief?
Want de profetie is voortijds niet voortgebracht door de wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods van den Heilige Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken.
Dat wil je toch niet van een SRA-boekje beweren?