Trouw artikel

[ndonselaar]

Het is beter voor de discussie om de reacties over de 'derde weg' even weg te halen. Dit blijkt een blokkade te zijn voor samen na te denken over de promotie van Dr. N. Hijwege. Zelf heb ik de studie deels gelezen en ik moet eerlijk zeggen dat het artikel van Trouw geen karikatuur neerzet. Simpelweg omdat het goed het boek weergeeft. Eindelijk is het heel erg als je dit allemaal leest. Natuurlijk moet je ook deze studie met kanttekeningen lezen, maar dan nog! Geldt voor ons nu niet wat eens voor de zeven gemeenten gold? Laten we de waarschuwingen uit Openbaringen ter harte nemen.

[elbert]

Ik vond nog een ander artikel over dezelfde dissertatie in het Friesch Dagblad (zie de link).

Een paar onderdelen uit dat artikel die volgens mij het overwegen waard zijn (en hiermee wil ik me op de inhoudelijke kant richten):

Opvallend was het gegeven dat veel mensen uit bevindelijk-gereformeerde kring wel lid zijn van een kerkelijke gemeenschap en ook daarin actief betrokken zijn, zònder een relatie met God te hebben - zoals een aantal geïnterviewden zelf constateert. Die status blijkt tamelijk normaal in deze kring. Hijweege: ,,Veel mensen wachten op de bekeringservaring, die vaak aangeduid wordt als een ‘Paulusbekering’. De apostel Paulus werd op een heel duidelijke, bijna dramatische wijze tot bekering gebracht. Dat was zó duidelijk, daar kon hijzelf nooit meer aan twijfelen. In bevindelijke kring ligt de twijfel altijd op de loer. De Paulusbekering is aantrekkelijk, omdat die alle twijfel lijkt uit te sluiten.’’

Wat mij hierin opvalt is dat mensen de zekerheid zoeken in hun ervaring (bevinding) in plaats van buiten zichzelf in Christus zoals de Bijbel dat leert. Dat is overigens wel herkenbaar en we moeten volgens mij oppassen voor een ervaringsgeloof in tegenstelling tot geloofservaring.

Een belangrijke conclusie uit haar onderzoek betreft de diepe kloof die er is tussen hen die de status ‘bekeerd’ hebben bereikt en zij die zich onbekeerd achten. ,,Doordat bekeerden spreken in de Tale Kanaäns en doordat nog niet bekeerden het beeld hebben dat bekering zich als ervaring duidelijk aan mensen opdringt - denk aan de Paulusbekering - verliezen zij het zicht op het ‘verwervingsproces’. Hoe kan je als onbekeerde de weg de bekering gaan bewandelen en het doel bereiken? In dit proces van verwerving speelt de kerkganger een actieve rol, zo blijkt uit mijn analyse. Hij kan zich niet langer verschuilen achter verlangend zuchten en klagen. Hij zal zich actief in relatie tot God moeten stellen, anticiperen op Zijn handelen, verwachtingsvol uit zien naar signalen van Gods betrokkenheid op het eigen leven. Op dat proces en de persoonlijke en sociale obstakels die een individu daar tegenkomt, geven de verhalen uit het tweede stadium zicht.’’
,,Je komt heel diverse mensen tegen bij het onderzoek zoals ik dat heb uitgevoerd. Er zijn mensen die de bevindelijke visie op de bekering te vuur en te zwaard verdedigen en toch zelf er geen deel aan hebben. Dat ervaren sommigen als heel normaal, ze leggen zich erbij neer. Ook trof ik mensen aan die heel intens met God leefden en een sterk verlangen hadden naar God. Zij spraken vertrouwensvol over gebeurtenissen in het eigen leven waarin zij Gods hand hadden ervaren. Mensen die zekerheid hadden in hun relatie met God en die anderen die zekerheid ook van harte gunden. Maar pijnlijk zijn de twijfel en de angst die er ook leven.’’
,,In mijn boek geef ik aan dat de wortels van die angst en twijfel niet alleen teruggevoerd kunnen worden op religieuze dogma’s of voorschriften. Van grote invloed zijn ervaringen die zijn opgedaan in relaties met belangrijke medemensen. Ik denk dan onder andere aan de aan- of afwezigheid van basisvertrouwen, zoals dat in de eerste levensjaren tot stand komt. Dit basisvertrouwen is de grond voor hoop. Verder denk ik aan ingesleten relatiepatronen. Als zo’n relatiepatroon gekenmerkt wordt door een ‘voor wat hoort wat houding’, heeft dat vaak gevolgen voor de verwachtingen die men heeft ten aanzien van de relatie met God. Ook loyaliteit speelt een rol: kan een kind aan het Avondmaal aangaan terwijl zijn ouders dat niet doen omdat zij tobben rond de eigen bekering?’’

[Aangepast op 25/8/04 door elbert]

[jacob]

ik denk dat mensen die juist uit deze wereld komen niet objectief kunnen zijn.

Staan er dan onwaarheden in. Ik denk dat het geen karikatuur is, maar dat het in de meeste gevallen zo is.

opmerkelijk vond ik dit:

Je komt heel diverse mensen tegen bij het onderzoek zoals ik dat heb uitgevoerd. Er zijn mensen die de bevindelijke visie op de bekering te vuur en te zwaard verdedigen en toch zelf er geen deel aan hebben. Dat ervaren sommigen als heel normaal, ze leggen zich erbij neer. ’’

iemand die de media een beetje heeft gevolgd het afgelopen jaar, kan weten dat een hoog geplaatst persoon binnen onze gemeenten dit voor zich zelf onderschrijft.

[Aangepast op 25/8/04 door jacob]

[Adorote]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door Adorote
Dit artikel vertelt precies zo als het is.

Voor de buitenstaanders die op zoek zijn ,geen enkele geloofsaantrekkelijkheid.

Waar is de geloofsblijheid gebleven.

Waar is de Heilige Verlosser gebleven, met zijn Woorden van Eeuwig Leven .

Komt alleen herwaarts tot Mij en Ik zal u rust geven .

[Aangepast op 25/8/04 door Adorote]

op zich heb je wel gelijk, adorote

maar wat ik toch duidelijk proef in het artikel is dat hijweege het niet vanbinnen uit kent
ze komt niet uit de bevindelijke kringen en dat is te merken
dat neem ik haar niet kwalijk, ze heeft zich zelfs aangepast om tussen de bevindelijken zich vrij te kunnen bewegen

maar toch... ze neemt waar, ze heeft het niet zelf van jongs af aan doorproefd
en zodoende komt het op mij toch een beetje over als een karikatuur

jammer, ik wenste wel dat iemand die het wel allemaal aan den lijve heeft ondervonden eens precies zo'n studie zou doen en schrijven...

Goede Anemoon;

Juist de buitenstaander ziet dit heel scherp,en zeer zeker als men niet vijandig is.

En hen die van binnen komen ,en eerlijk zijn,zullen dat artikel beamen .

In Christo+++

[gravo]

De ongemakkelijkheid die we voelen bij de studie van Hijweege komt maar ten dele voort uit het feit, dat ze herkenbare dingen beschrijft. De meest opmerkelijke fenomenen uit haar onderzoek gelden niet voor de brede gereformeerde gezindte en daarom kunnen we er wel een antwoord op vinden.
Ook het feit dat ze geen insider is, schept een natuurlijke afstand tot de uitkomsten van haar wetenschappelijk onderzoek.

Het echte ongemakkelijke is waarschijnlijk, dat we ons steeds meer bewust worden van de betrekkelijk marginale positie, die de gereformeerde gezindte in het geheel van kerk en samenleving gaat innemen. Onbegrepen, voor velen vreemd en beslist een kleine minderheid. Dat wetenschappers dit fenomeen onderzoeken duidt er ook al op, dat deze psychologie van deze geloofsvorm niet meer algemeen bekend is. Het moet onderzocht worden, alsof het een nieuw te exploreren onderzoeksterrein is.

Met enige verbazing kijken we nu naar onszelf, alsof we een nieuwe diersoort zijn. We hebben (voor de psychologie / theologie) kennelijk iets interessants in huis, waar echter weinig (meer) van wordt begrepen.
Wij zijn niet langer in de positie, dat wij een oordeel over de samenleving kunnen vellen of de tekortkomingen buiten de kerk kunnen aanwijzen.
We worden beoordeeld en onze tekortkomingen worden aangewezen.

Heel lang is toch de gedachte van Nederland als een door het calvinisme beinvloede en gestempelde samenleving een zekere trots van de gereformeerden geweest. Nederland kerkenland, Nederland Domineesland.

Nu worden we gezien als een kleine rest, die allerlei psychologische eigenaardigheden heeft overgehouden aan de keuze voor het isolement. En dat slaat wel degelijk ook terug op onszelf. Zijn wij door die veranderingen niet uit de koers geraakt?

Is deze eilandpositie wel wat we als calvinisten willen of wat Calvijn voor ogen stond? De grote invloed van Calvinisme / Puritanisme is blijkbaar voorgoed voorbij? hoe komt dat eigenlijk?

gravo

[gravo]

Oorspronkelijk gepost door Adrianus

Oorspronkelijk gepost door gravoWij zijn niet langer in de positie, dat wij een oordeel over de samenleving kunnen vellen of de tekortkomingen buiten de kerk kunnen aanwijzen.

Misschien bedoel je dat het Bijbelse geluid minder ingang zal vinden door de algemene verveemding van het Woord. Maar dit doet aan onze positie in die zkin niets af dat we altijd in de positie blijven dat we tegen iedereen mogen en moeten zeggen "alzo zegt de Heere". Daarbij is het getal volstrkt irrelevant. Noach stopte ook niet met preken toen de rest van de samenleving rijp was voor het oordeel.

Inhoudelijk maakt het inderdaad niet uit. Zelfs in je eentje kun je een mening of oordeel hebben over je omgeving.

Echter, het aantal gelovigen bepaalt wel degelijk de mate waarin de boodschap relevant wordt gevonden. Volle kerken, invloedrijke gelovige politici (politiek = aantal), massale bijeenkomsten (toogdagen of familiedagen), ze hebben altijd een belangrijke functie gehad in het zelfbeeld van de gelovige (bij ons zitten de kerken nog vol) en bij het beeld dat de buitenwacht heeft. Vanwege het fenomeen Bible-belt (concentratie van behoudende gemeenten) speelt de visie en mening van de gereformeerde gezindte een rol. Vergelijk dat eens met de vaak gememoreerde marginale positie van de vrijzinnigheid!

Hoewel misschien niet snel wordt toegegeven, speelt aantal een hele grote rol in de (zelf) waardering van de gereformeerde gezindte. De discussie over de breuk PKN / HNHK gaat ook vaak over meerderheden / minderheden. Zelfs zoiets als OSW bestaat bij de gratie van het samen voor iets staan.

Spreken is één. Gehoord worden is twee. En juist dat laatste lijkt de laatste tijd moeilijker te worden voor de gereformeerde gezindte. Andere christelijke groeperingen (bv evangelisch) hebben toch meer oog voor het belang van communicatie door de boodschap toe te snijden op te hoorder. De discussie geloof <> cultuur neigt hier eerder tot een toewenden naar onze huidige cultuur. En dat vind je terug in de ...aantallen.

gravo

[gerrit de 2e]

Er wordt gesproken over 300000 mensen.
Tevens wordt er aangegeven de studie verricht te hebben onder de 3 'gemeente's' (O)GG (iN).
Ruw geschat geloof ik dat er ongeveer 150000mensen tot deze group behoren.

Het gaat wel heel erg ver om dan het dubbele aantal ook nog eens over 1 kam te scheren.