Refdag schreef:Minister Van Ardenne: Dertien kinderen is veel te veel

TARIN KOWT (ANP) – „Hoeveel kinderen heeft u?" Met vragende ogen kijkt minister Agnes van Ardenne (Ontwikkelingssamenwerking) het hoofd van de provinciale raad Molawi Hamdullah aan tijdens haar werkbezoek aan de vrouwenvleugel van het belangrijkste ziekenhuis van Uruzgan. Dertien, is het antwoord. „Dat is toch veel te veel", zegt de minister.

„Weet u hoe dat is voor een vrouw? Wilt u nog meer kinderen?" Molawi Hamdullah wel: „Kinderen krijgen is een vreugde." Daar is de minister het mee eens, maar dertien is haar echt te veel. „Dat is zo zwaar voor uw vrouw", zegt ze. Dan kijkt ze gouverneur Abdul Hakim Munib aan. „U heeft er zes. U moet zorgen dat dat het maximum wordt."

:shock:

Nederlandse minister actief in Afghanistan.
Misschien kan ze eens een column schrijven voor 'Opzij' ??

Dit is wel helemaal belachelijk. Laat iedereen lekker zelf uitmaken hoeveel kinderen hij/zij wil. Ik vind dit toch echt wel een toppunt van intolerantie en bemoeizucht...

ja zeg dat wel. Het is toch aan de ouders zelf de verantwoordelijkheid? waar bemoeien mensen zich eigenlijk mee. gggrrrr.....

Lassie schreef:ja zeg dat wel. Het is toch aan de ouders zelf de verantwoordelijkheid? waar bemoeien mensen zich eigenlijk mee. gggrrrr.....

Geloof ik ook, kom zelf uit gezin van 16 kinderen, altijd gezellig geweest hoor..

pierre27 schreef:

Lassie schreef:ja zeg dat wel. Het is toch aan de ouders zelf de verantwoordelijkheid? waar bemoeien mensen zich eigenlijk mee. gggrrrr.....

Geloof ik ook, kom zelf uit gezin van 16 kinderen, altijd gezellig geweest hoor..

tsja ik kom ook uit een gezin van 7 (eigenlijk 8).

(klint misschien heel lomp, maar mijn ouders hadden bij de 8e zoiets van: ik denk dat het wel goed nu zo is. Een soort van verantwoordelijkheid. Want in een groot gezin gaat het niet altijd even goed, Mijn ouders zijn een keer even een weekje eruit geweest omdat m'n moeder een beetje overspannen was).

Ik geloof niet zo in mega-gezinnen. Om allerlei redenen. Maar een minister die gaat vertellen hoeveel kinderen iemand mag hebben, vind ik absurd. Ze hoeft mij ook niet te vertellen dat ik teveel of te weinig aardappels eet.

Ik vraag me trouwens af of ze het lef heeft om in Elspeet of Staphorst op de markt deze vraag te stellen en dit antwoord te geven. Daar geloof ik namelijk niets van.

Waarom dan in Afghanistan wel? Ik denk dat daar onbewust een diepe gedachte achter zit: die mensen daar zijn achterlijk en moeten nodig wat westerse cultuur bijgebracht worden.

Vroeger hadden we daar een mooi woord voor, wat tegenwoordig een vloek is:

KOLONISATIE

punt 1: waar bemoeit ze zich mee ?!
punt 2: als je ergens op bezoek bent ga je normaal gesproken niet je gastheren beledigen; "Dat is toch veel te veel" hoe haalt ze het in d'r hoofd om het te zeggen

het is maar goed dat ze niet voor mijn moeder (moeder van 13 kinderen :mrgreen: ) had gestaan....

sjonge waar bemoeit ze zich mee. Ze zal vast zelf geen 13 hebben, dus ze kan ook niet zeggen dat het te zwaar is.

Het is schandalig dat zij dit moet zeggen. Waar bemoeit ze zich mee. We hoeven ons toch niet te mengen is een andermans gezin. En daar nogwel in een hele andere cultuur. Daar is het nog veel gewoner als hier. Als je daar komt moet je niet iemand beledigen maar als gast gedragen. Daar horen niet zulksoort opmerkingen bij.

Sw. 25

Om even advocaat van de duivel te spelen: laten we ons wel de context van het verhaal realiseren... Ik vind veel van de reacties iets te makkelijk vanuit onze Hollandse luie stoel geredeneerd. Bovendien heeft het RD vast niet het hele gesprek weergegeven.

Of je dertien kinderen grootbrengt in Nederland, nog steeds een van de rijkste landen ter wereld, of in Afghanistan, in vergelijking met ons bijna een derde wereldland (geworden), is (letterlijk) een wereld van verschil. In die zin is het morele appèl dat Van Ardenne doet in mijn ogen minder aanmatigend dan het lijkt. Kinderen ter wereld brengen is één, maar je moet ze ook na die daad wat te bieden hebben. En dan gaat het me primair gewoon om de meest elementaire levensbehoeften.

Het gaat mij in elk geval veel te ver om te suggereren dat Van Ardenne haar uitspraken vanuit een soort morele superioriteit of ordinaire bemoeizucht heeft gedaan. Wat mij betreft gewoon een goede en betrokken christen-minister.

Josephus schreef:Om even advocaat van de duivel te spelen: laten we ons wel de context van het verhaal realiseren... Ik vind veel van de reacties iets te makkelijk vanuit onze Hollandse luie stoel geredeneerd. Bovendien heeft het RD vast niet het hele gesprek weergegeven.

Of je dertien kinderen grootbrengt in Nederland, nog steeds een van de rijkste landen ter wereld, of in Afghanistan, in vergelijking met ons bijna een derde wereldland (geworden), is (letterlijk) een wereld van verschil. In die zin is het morele appèl dat Van Ardenne doet in mijn ogen minder aanmatigend dan het lijkt. Kinderen ter wereld brengen is één, maar je moet ze ook na die daad wat te bieden hebben. En dan gaat het me primair gewoon om de meest elementaire levensbehoeften.

Het gaat mij in elk geval veel te ver om te suggereren dat Van Ardenne haar uitspraken vanuit een soort morele superioriteit of ordinaire bemoeizucht heeft gedaan. Wat mij betreft gewoon een goede en betrokken christen-minister.

In Nederland kun je je veroorloven "maar" een paar kinderen te hebben. Je hebt ze niet nodig als arbeidskracht, niet voor je oude-dags-voorziening (hoewel dat macro-economisch op de lange termijn nog wel anders kan blijken te zijn). In landen waar het er allemaal wat minder welvarend aan toe gaat is dat wel anders. Bovendien sterven daar nog heel veel kinderen op jonge leeftijd. En dan komt er zo'n minister uit een land, waar ze bij wijze van spreken eerder sterven van overvloed dan van gebrek, even vertellen dat het allemaal wat minder moet met die kinderen.

@ Josephus:

Jij vind de opmerking van onze minister bij een 'goede christen' passen?

Mister schreef:@ Josephus:

Jij vind de opmerking van onze minister bij een 'goede christen' passen?

Hangt van haar intentie af.

Indien vanuit moreel superioriteitsgevoel of ordinaire bemoeizucht: nee!

Indien vanuit oprechte betrokkenheid: ja!

limosa schreef:In Nederland kun je je veroorloven "maar" een paar kinderen te hebben. Je hebt ze niet nodig als arbeidskracht, niet voor je oude-dags-voorziening (hoewel dat macro-economisch op de lange termijn nog wel anders kan blijken te zijn). In landen waar het er allemaal wat minder welvarend aan toe gaat is dat wel anders. Bovendien sterven daar nog heel veel kinderen op jonge leeftijd. En dan komt er zo'n minister uit een land, waar ze bij wijze van spreken eerder sterven van overvloed dan van gebrek, even vertellen dat het allemaal wat minder moet met die kinderen.

In datzelfde Nederland kun je je ook veroorloven om dertien kinderen te hebben. In Afghanistan niet, maar je moet eigenlijk wel. Daarmee heb je een punt. Je geeft terecht ook aan dat de kindersterfte daar hoog is, maar het is te kort door de bocht om dat als belangrijkste reden te noemen voor de grote gezinnen. Het is zelfs enigszins tegenstrijdig. Met je laatste zin maak je een karikatuur van haar woorden. Bovendien suggereer je daarmee ook dat ze er eigenlijk geen barst van meent.

Ik blijf ook bij mijn vermoeden dat het RD hier waarschijnlijk selectief heeft geciteerd. Het gesprek zal ongetwijfeld verder zijn gegaan, om dan alleen dit gedeelte weer te geven, is wel te begrijpen maar m.i. niet helemaal fair.

Josephus schreef:

limosa schreef:In Nederland kun je je veroorloven "maar" een paar kinderen te hebben. Je hebt ze niet nodig als arbeidskracht, niet voor je oude-dags-voorziening (hoewel dat macro-economisch op de lange termijn nog wel anders kan blijken te zijn). In landen waar het er allemaal wat minder welvarend aan toe gaat is dat wel anders. Bovendien sterven daar nog heel veel kinderen op jonge leeftijd. En dan komt er zo'n minister uit een land, waar ze bij wijze van spreken eerder sterven van overvloed dan van gebrek, even vertellen dat het allemaal wat minder moet met die kinderen.

In datzelfde Nederland kun je je ook veroorloven om dertien kinderen te hebben. In Afghanistan niet, maar je moet eigenlijk wel. Daarmee heb je een punt. Je geeft terecht ook aan dat de kindersterfte daar hoog is, maar het is te kort door de bocht om dat als belangrijkste reden te noemen voor de grote gezinnen. Het is zelfs enigszins tegenstrijdig. Met je laatste zin maak je een karikatuur van haar woorden. Bovendien suggereer je daarmee ook dat ze er eigenlijk geen barst van meent.

Ik blijf ook bij mijn vermoeden dat het RD hier waarschijnlijk selectief heeft geciteerd. Het gesprek zal ongetwijfeld verder zijn gegaan, om dan alleen dit gedeelte weer te geven, is wel te begrijpen maar m.i. niet helemaal fair.

Ik suggereer niet dat ze het niet meent. Ze zal het best menen. Maar het past van geen kant om dat daar zo te zeggen. Ik bedoel ook niet een karikatuur van haar woorden te maken maar jij zei dat je de reacties hier teveel vanuit de luie stoel vond komen. Ik beweer dat juist haar woorden vanuit een luxe positie gesproken worden.

Waar je je vermoeden dat het RD in deze berichtgeving onzorgvuldig is op baseert is me overigens een raadsel.