Namens mij ook bedankt, Henry.johann sebastian schreef:Bedankt voor je verslag, Henry. Helaas kon ik er niet bij zijn.Henry P schreef:Ongeduldige bedoeling hier! Ik heb werk, vandaar.
Maar hier dan het verslag:
(...)
Samengevat een concert waar ik van genoten heb. De heren spelen muziek die de mensen raakt en ze spelen die muziek gewoon erg goed.
Hoe oud is die man eigenlijk?Petrus schreef:In het dagelijks leven een zeer amaibel mens, en heel rustig van aard in doen en laten, je merkt pas dat ie er woont als je hem tegenkomt op de oprit van het huis.jan03 schreef:Hoe kun je nu heerlijk rustig wonen met zo'n buurman??
Heeeeeeeeeee makker, hou jij je een beetje in met je "hele oude mensen"??? Ik heb het allereerste begin van zijn carriere mee mogen maken, en ondanks m'n bijna 60 wintertjes ben ik nog lekker jong van hart en geest, dus niet generaliseren please, anders ga je over de knie van klits klets klandere, van de ene bil op de andere......................................jvdg schreef:
Toen ik nog jong was (hele oude mensen kunnen zich dat herinneren) bestond ie al, en toen vond ik hem al wat ouder.
Dus jij bent een oudere snotneus die nauwelijks droog achter de oren is?Petrus schreef:Heeeeeeeeeee makker, hou jij je een beetje in met je "hele oude mensen"??? Ik heb het allereerste begin van zijn carriere mee mogen maken, en ondanks m'n bijna 60 wintertjes ben ik nog lekker jong van hart en geest, dus niet generaliseren please, anders ga je over de knie van klits klets klandere, van de ene bil op de andere......................................jvdg schreef:
Toen ik nog jong was (hele oude mensen kunnen zich dat herinneren) bestond ie al, en toen vond ik hem al wat ouder.
hij is trouwens halverwege de 60..........aan de verkeerde kant van de 60 dus.
Ik deed het bijna in m'n broek van dit stukje....Avond vol muzikaal entertainment
Wie niet van Waldo de los Rios of the Young Mozart houdt moet echt eens luisteren naar wat deze beide rasmusici klaarstomen. Conservatoriumdirecteuren zullen wellicht hun neus ophalen, maat schuim en vonken spatten er woensdagavond vanaf. Beide toetsenisten – na een tournee van 20 optredens 100% op elkaar ingespeeld - weten wat het is om het publiek in de volbezette kerkzaal te behagen. De concertvleugel klinkt dankzij de elektronica iets groter dan levensgroot. Het prachtige driemanuelige Naberorgel van de St. Joriskerk heeft niets drakerigs, integendeel. Martin Mans is meestentijds een fijnzinnig registrator en weet lieflijke klanken aan dit machtige instrument te ontlokken. In Amazing Grace (Waarheen, waarvoor) ontlokt hij zelfs doedelzakken aan het pijpwerk. Subtiel en hoogst effectief hoe Martin Mans het orgelpedaal onder pianoklanken van Jan Vayne weet te vlijen. Het is een sprankelende muzikale cocktail die beide mannen serveren. Ik telde zo’n 40 bekend-klassieke werken die voorbij kwamen, maar heb er vast enkele niet genoteerd. Opmerkelijk hoe je van het slotkoor uit Beethovens 9e terecht komt in de orgelsymfonie van Saint Saens: If I had words. Beethovens Mondschein sonate gaat via Finlandia van Sibelius naar Once upon a Time in the West. En waar past de supertheatrale muziek van Queen beter dan bij dit duo en in deze kerk? Handenwrijvend hoort het publiek de Toccata en Fuga in D aankomen, Bachs beroemdste orgelwerk. De eerste maten klateren echter van onder de pianoklep. Het triomfkoor uit Verdi’s Aida klant eruit en het is wonderbaarlijk (nooit over nagedacht) hoe mooi orgel en piano samenklinken. Het optreden wemelt van lekkere verrassingen. Ik denk dat we Jan Wayne niet meer zo gauw in een vol-klassiek recital zullen horen, maar laat hem maar lekker improviseren en parafraseren. Wat een parelend toucher! Massieve dubbelgrepen, octaafsprongen, prallers, grote en kleine loopjes; hij etaleert achteloos alle pianistische prettechnieken maar gaat nooit met de muziek op de loop.Letterlijke uitsmijters waren de mars The Stars & Stripes (Sousa) en zo’n lekker ‘karakterstuk’als de Petersburger Schlittenfahrt (Eilenberg) voor piano vierhandig. Hier schoten 88 toetsen tekort om dit flitsend pianoduo te verwerken. The Yamaha vleugel kreinde onder het geweld! Hun nieuwste CD heet’Twee klaviervirtuozen in concert” en dit optreden hoor je deels op terug. Ik schat dat er woensdagavond honderden CD’s over de tafel gingen. Beide musici signeerden zich een kramp.En dat na zoveel heerlijke noten in dit optreden!
