O, maar dat vergat ik:
het zijn refo's!
Wij zitten momenteel ook in zo'n Bible-belt-wijk...
Hoewel je er aan zou twijfelen op sommige momenten :
Ook 3 jaar en refo, en roept tegen mijn kleine onwetende kind:
Ik ga jou dood slaan :shock: Net als scar :shock:
(Op mijn vraag wie dat was: iets met Simba?)
Heb ik uiteraard gezegd dat ik dat soort dingen niet wil horen.
En uitgelegd waarom. Kind: :shock: O
Hoe was jou sexuelevoorlichting?
tsja, wat moet ik daar nog op zeggen?Ma Vis schreef:O, maar dat vergat ik:
het zijn refo's!
Wij zitten momenteel ook in zo'n Bible-belt-wijk...
Hoewel je er aan zou twijfelen op sommige momenten :
Ook 3 jaar en refo, en roept tegen mijn kleine onwetende kind:
Ik ga jou dood slaan :shock: Net als scar :shock:
(Op mijn vraag wie dat was: iets met Simba?)
Heb ik uiteraard gezegd dat ik dat soort dingen niet wil horen.
En uitgelegd waarom. Kind: :shock: O
(myster houdt verslagen zijn mond)
Ik ook; houd ook verslagen mijn mond op zo'n moment.
Da's natuurlijk niet goed.
Waarschijnlijk moet ik een gesprek aangaan met de ouders.
Moeilijk. Want ik ben zelf slechter dan zij. Dus heb ik niet het recht om iets te zeggen. Of toch wel.
Mijn schoonmoeder zegt: hou ze maar uit de buurt.
Laat hem maar alleen spelen. Liefst binnen.
En dát kan natuurlijk ook weer niet.
Da's natuurlijk niet goed.
Waarschijnlijk moet ik een gesprek aangaan met de ouders.
Moeilijk. Want ik ben zelf slechter dan zij. Dus heb ik niet het recht om iets te zeggen. Of toch wel.
Mijn schoonmoeder zegt: hou ze maar uit de buurt.
Laat hem maar alleen spelen. Liefst binnen.
En dát kan natuurlijk ook weer niet.
Nee, links laten liggen is niet goed. En kinderen zoeken elkaar toch op. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om de ouders aan te spreken. Zou ik ook hebben. En toch... soms met lood in de schoenen beginnen en dan merken dat zo'n gesprek makkelijker loopt dan gedacht. (En soms ook wel moeilijker, geef ik toe.)
En het ergste van alles is: wat doen je eigen kinderen als je niet in de buurt bent? Kun je daar zeker van zijn? Ik vrees daar wel eens voor. En zeker als ik kijk naar mijn eigen jeugd :
Bidden is noodzakelijk. Voor de buurkinderen maar ook voor onze eigen kinderen en niet in de minste plaats voor onszelf.
(Ik schrijf dit vanuit mijn eigen beleefwereld, dus niet ingeleefd in jouwes)
En het ergste van alles is: wat doen je eigen kinderen als je niet in de buurt bent? Kun je daar zeker van zijn? Ik vrees daar wel eens voor. En zeker als ik kijk naar mijn eigen jeugd :
Bidden is noodzakelijk. Voor de buurkinderen maar ook voor onze eigen kinderen en niet in de minste plaats voor onszelf.
(Ik schrijf dit vanuit mijn eigen beleefwereld, dus niet ingeleefd in jouwes)
Nou, inderdaad; als ik denk wat ik zelf heb gedaan : .
Zo de waard is vertrouwd hij zijn gasten.
Maar dat maakt júist dat ik niet het lef heb om er iets van te zeggen.
Gevoelsmatig héb ik dat recht niet.
Hoewel ik wel weer weet dat het natuurlijk niet om mij gaat,
maar om die kleine kinderen, die immers alleen maar naleven wat ze voorgeleefd krijgen.
Zolang niemand er wat van zegt zal het niet veranderen.
Lastig, lastig,
maar je hebt natuurlijk gelijk met je opmerking dat bidden noodzakelijk is.
Ook dat is moeilijk.
Zo de waard is vertrouwd hij zijn gasten.
Maar dat maakt júist dat ik niet het lef heb om er iets van te zeggen.
Gevoelsmatig héb ik dat recht niet.
Hoewel ik wel weer weet dat het natuurlijk niet om mij gaat,
maar om die kleine kinderen, die immers alleen maar naleven wat ze voorgeleefd krijgen.
Zolang niemand er wat van zegt zal het niet veranderen.
Lastig, lastig,
maar je hebt natuurlijk gelijk met je opmerking dat bidden noodzakelijk is.
Ook dat is moeilijk.
Maar ze zullen hoogstwaarschijnlijk niet altijd in of bij die bible-belt blijven.myster schreef:Nou, wees dan maar lekker preuts toch? Ik sta er net zo tegenover als jij hoor. En daarom maar wat blij dat ik in een dorp woon waar dat gelukkig niet aan de orde is. (bible-belt hè? Is toch ergens goed voor )Ma Vis schreef:Misschien ben ík preuts, maar ik sta nog steeds :shock:
Geef de kinderen de goede wapens.
Die hoop ik ze ook te geven. Want ik weet heel goed dat de zonde niet buiten ons dorp is, niet buiten ons huis en zelfs niet buiten ons hart. Dus de wapens zijn alleen al nodig om zelf een heilig en kuis leven te leiden. Niet alleen voor de "buurkinderen".jvdg schreef: Maar ze zullen hoogstwaarschijnlijk niet altijd in of bij die bible-belt blijven.
Geef de kinderen de goede wapens.
Dat heet ervaring, en dat leidt tot kennis. Door schade en schande wordt men wijs. Je hebt dan juist wel het recht om er wat van te zeggen. Omdat je weet wat de gevolgen zijn, wat er kan gebeuren etc. Net als dat rokers vaak het meest tegen anderen zeggen dat roken dom is en je er nooit aan moet beginnen. Hebben ze geen recht van spreken omdat ze zelf roken? Of hebben ze dat juist wel, juist omdat ze roken, en het verslavende en andere slechte kanten ervan kennen?Ma Vis schreef:Nou, inderdaad; als ik denk wat ik zelf heb gedaan : .
Zo de waard is vertrouwd hij zijn gasten.
Maar dat maakt júist dat ik niet het lef heb om er iets van te zeggen.
Gevoelsmatig héb ik dat recht niet.
Hoewel ik wel weer weet dat het natuurlijk niet om mij gaat,
maar om die kleine kinderen, die immers alleen maar naleven wat ze voorgeleefd krijgen.
Zolang niemand er wat van zegt zal het niet veranderen.
Lastig, lastig,
maar je hebt natuurlijk gelijk met je opmerking dat bidden noodzakelijk is.
Ook dat is moeilijk.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."