uit het RD van vandaag:
„Gereformeerde Bond leeft te vaak in getto”
Dr. Plaisier en ds. Lam gaan in debat
LEIDEN - De Gereformeerde Bond leeft door zijn gerichtheid op de leer en het belang dat hij hecht aan bepaalde uiterlijke vormen te vaak in een getto. Daarmee doet hij zichzelf en de Protestantse Kerk als geheel tekort.
Dat betoogde dr. B. Plaisier, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), woensdag op de Leidse Universiteit in een dispuut met ds. H. J. Lam, die volgend voorjaar voorzitter wordt van de Gereformeerde Bond (GB).
De twee debaters gingen woensdag voor enkele tientallen studenten en andere belangstellenden met elkaar in gesprek over de rol van de modaliteiten in de Protestantse Kerk en over de door ds. Lam geschreven brochure over de prediking, met de titel ”Naar Christus toe”.
In het debat, dat onder leiding stond van prof. dr. G. G. de Kruijf, werd gediscussieerd over zes stellingen die beide predikanten hadden opgesteld. Tal van onderwerpen passeerden de revue.
Steeds benadrukte dr. Plaisier, ondanks de waardering die hij voor de GB uitsprak, dat de Bond zich te veel opsluit in de eigen groep, te weinig het echte gesprek zoekt met andere delen van de kerk en daardoor zichzelf en de kerk tekortdoet. „De kracht en vitaliteit van het gereformeerd belijden wordt te veel voor de eigen kring bewaard en verkommert daar”, zo meent dr. Plaisier.
Volgens ds. Lam gaat de Bond wel degelijk het gesprek aan met anderen in de kerk, maar wordt dat in de kerk niet altijd op prijs gesteld. „De Bond wordt vaak gewaardeerd om zaken die sociologisch en psychologisch van aard zijn. Maar theologische waardering blijft meestentijds achterwege, omdat verdiscontering van wat de Gereformeerde Bond theologisch wil inbrengen, eigen theologiseren onder kritiek stelt en tot bijstelling noopt”, aldus de predikant van de hervormde gemeente in Rijssen.
Samen op Weg
De toon van het dispuut werd emotioneler toen het ging over de manier waarop de Bond met Samen op Weg is omgegaan. Volgens dr. Plaisier was de „negativiteit over Samen op Weg in de Bond een grote vergissing en tot op heden een onopgelost probleem. In de kerk moeten we leren dat de ander geen bedreiging is, maar een gave. De GB moet vergeten wat achter hem ligt, zelfbewuster investeren in het protestant-zijn en werken aan een nieuwe liefde voor en trouw aan de kerk.”
„Als u spreekt van een grote vergissing, dan zou ik kunnen zeggen dat de positiviteit over SoW een grote vergissing is”, repliceerde ds. Lam. „De bron van SoW is goed: eenheid tussen kerken. Het lichaam van Christus mag niet gebroken zijn. Maar de weg die naar die eenheid leidde, was er een vol kuilen en gaten.
En als u vraagt of ik mijzelf protestant voel en noem, dan zeg ik: historisch gezien wel. Maar ik voel bij de term protestant toch heel iets anders dan wanneer ik zeg dat ik hervormd ben.
De Bond werd door SoW in een geweldige spagaat gebracht. Enerzijds trouw willen zijn aan de belijdenis, anderzijds trouw willen blijven aan de kerk. In dat proces kwam de liefde voor de kerk van de kant van de GB. En het is de vraag met hoeveel wederliefde deze liefde beantwoord is.”
Dr. Plaisier: „Had de kerk echte liefde getoond als SoW gestaakt was? Dat zinnetje doet me echt een beetje pijn. Heeft de synode u de liefde niet getoond door op allerlei manieren regelingen te treffen op punten waar u daarom vroeg, juist omdat we u erbij willen hebben?”
Ds. Lam: „Wij zijn gebleven.”
Dr. Plaisier: „Gelukkig wel.”
Ds. Lam: „Maar u verkijkt zich op wat er van ons gevraagd is. Dat getuigt van onze sterke liefde voor de kerk.”
Conservatief
Een ander spannend moment in het dispuut was toen dr. Plaisier van de GB een positievere kijk op de pluriformiteit in de PKN vroeg. Volgens hem profileren de GB en de meeste GB-gemeenten zich te vaak als conservatief. „Alsof dit hetzelfde is als orthodox. Enerzijds is dit conservatieve de conserverende kracht van de Bond, anderzijds dreigen zij hierdoor in een onvruchtbaar isolement terecht te komen.”
Volgens dr. Plaisier worden de tegenstellingen tussen Bondsgemeenten en andere delen van de kerk bovendien „onnodig verdiept” door de vormgeving van de diensten, de muziekwijzen, de gebruikte Bijbelvertaling en de visie op de vrouw in het ambt.
Ds. Lam zei dat heel anders te zien. „Wie is dr. Plaisier dat hij het functioneren van het gemeenteleven in een groot deel van de kerk zo onder kritiek stelt? Waarom zouden wij 1773 niet mogen zingen en moeten we ineens overstappen op de Nieuwe Berijming?”
Dr. Plaisier: „Als bepaalde zaken, bijvoorbeeld wel of niet-ritmisch zingen, zo hoog gespeeld worden dat er in gemeenten zelfs scheuringen door komen, dan wijst dat toch op conservatisme? Met dit soort zaken leeft de Bond in een soort getto. De buitenkant is dan te veel bepalend voor de manier waarop de Bond in de kerk functioneert.”
Een student uit de zaal vroeg ds. Lam of een gesprek tussen hem en een vrijzinnig kerklid wel echt een gesprek zou zijn, of meer een vorm van getuigen. „Als de belijdenis meedoet, wordt het een gesprek, anders is het een getuigen”, antwoordde ds. Lam.
„Maar accepteert u zo’n vrijzinnig iemand wel voluit als lid van de kerk?” vroeg dr. Plaisier.
Ds. Lam: „Zou dat eerlijk zijn? Iemand die de verzoening door de voldoening van Christus loochent, die kan ik niet erkennen. Dan zeg ik met Paulus: zo iemand is me een beminde omwille van het verbond, maar omwille van het hart van het Evangelie kan ik niet met hem door één deur.”
„Ruimte voor iedereen in de kerk is geen vorm van kerk-zijn”, mengde prof. dr. W. Verboom zich vanuit het publiek in de discussie. „Juist omdat je broeders bent, ga je het geding aan. Ik was blij verrast dat ik dr. Plaisier hoorde spreken over pluriformiteit en niet over pluraliteit in de kerk. Pluraliteit kun je niet accepteren, omdat er geen twee waarheden naast elkaar kunnen bestaan. De vorm van liefde waarin je het geding met elkaar aangaat, is verre te verkiezen boven het alles maar van elkaar accepteren.”
Hoever dat gaat? „Zo ver dat je nooit tegen iemand kunt zeggen: ophoepelen jij. Nee, altijd vasthouden. Altijd in gesprek blijven. Daar zijn we in de kerk toe verplicht.”
„Gereformeerde Bond leeft te vaak in getto”
Hoezo woordspelletjes die niets met de werkelijkheid te maken hebben. Of ze nu willen of niet, de PKN is een pluritaire (of hoe je dat ook schrijven mag) kerk. Tenminste, vanuit het oogpunt van de gereformeerde belijdenis (die kennen ze bij de GB toch nog wel?)„Ruimte voor iedereen in de kerk is geen vorm van kerk-zijn”, mengde prof. dr. W. Verboom zich vanuit het publiek in de discussie. „Juist omdat je broeders bent, ga je het geding aan. Ik was blij verrast dat ik dr. Plaisier hoorde spreken over pluriformiteit en niet over pluraliteit in de kerk. Pluraliteit kun je niet accepteren, omdat er geen twee waarheden naast elkaar kunnen bestaan. De vorm van liefde waarin je het geding met elkaar aangaat, is verre te verkiezen boven het alles maar van elkaar accepteren.”
Ik waardeer het trouwens wél heel erg dat er ruimte is voor debat, aan de zijde van de GB. Hier kunnen de afgescheiden kerken nog wat van leren!
Precies. Diezelfde positieve openheid blijkt bijvoorbeeld ook uit de publicatie van het boekje In de leer bij Luther, de bundeling van een serie artikelen uit de Waarheidsvriend waar op eenzelfde open manier wordt gekeken naar Luther en de lutheranen: waar staan ze voor, wat kunnen we van hen leren, wat hebben we gemeen?memento schreef:Ik waardeer het trouwens wél heel erg dat er ruimte is voor debat, aan de zijde van de GB. Hier kunnen de afgescheiden kerken nog wat van leren!
Woorden, woorden, woorden...... En waar heeft dit toe geleid?Hendrikus schreef:Precies. Diezelfde positieve openheid blijkt bijvoorbeeld ook uit de publicatie van het boekje In de leer bij Luther, de bundeling van een serie artikelen uit de Waarheidsvriend waar op eenzelfde open manier wordt gekeken naar Luther en de lutheranen: waar staan ze voor, wat kunnen we van hen leren, wat hebben we gemeen?memento schreef:Ik waardeer het trouwens wél heel erg dat er ruimte is voor debat, aan de zijde van de GB. Hier kunnen de afgescheiden kerken nog wat van leren!
Of: wat is dan de volgende stap?
-
Adorote
Onbegrijpelijk twee mensen van een en de zelfde kerk Hervormd/PKN zo discussie hebben; al die modaliteiten in boven genoemde kerk streven naar de macht met de GB voorop, waar zij het voor het zeggen hebben krijgt de ander geen micro milie meter ruimte; de GB heeft vanouds al machtshonger en denken dat zij de enige waarheid hebben , veel waarheden in een kerk kan al zo niet, er is maar een waarheid.Waar geen leergezag is krijgt je een verdeeld huis wat bovengenoemde kerk is , alle mooie praatjes van de twee heren ten spijt, en zal niet bijdragen tot eenheid ,integendeel.
Adorote, je gaat het de GB op een reformatorisch forum kwalijk nemen dat ze de exclusiviteit van de gereformeerde leer voorstaan?Adorote schreef:Onbegrijpelijk twee mensen van een en de zelfde kerk Hervormd/PKN zo discussie hebben; al die modaliteiten in boven genoemde kerk streven naar de macht met de GB voorop, waar zij het voor het zeggen hebben krijgt de ander geen micro milie meter ruimte; de GB heeft vanouds al machtshonger en denken dat zij de enige waarheid hebben , veel waarheden in een kerk kan al zo niet, er is maar een waarheid.Waar geen leergezag is krijgt je een verdeeld huis wat bovengenoemde kerk is , alle mooie praatjes van de twee heren ten spijt, en zal niet bijdragen tot eenheid ,integendeel.
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Voor zover ik weet is er geen sprake van machtshonger, maar de drang om de waarheid (en ja, er is maar een waarheid, nl. de Bijbelse) in de breedte van de kerk uit te dragen. Ik ben dankbaar dat de GB, ondanks haar gebreken, dit doet.Adorote schreef: de GB heeft vanouds al machtshonger en denken dat zij de enige waarheid hebben , veel waarheden in een kerk kan al zo niet, er is maar een waarheid.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
De afgescheiden kerken permitteren zichzelf soms (gelukkig niet altijd) de luxe om niet het debat aan te gaan, vanwege de eigen kerkmuren. Soms lijkt het wel of men denkt dat dit niet nodig is en niet hoeft: "de wereld is daar, de kerk is hier en daar hebben we een dikke kerkmuur tussen". De realiteit is echter bedreigender: de wereld zit in de kerk, hoewel op papier de belijdenissen deugen. Daarom is voortdurend het getuigende debat nodig met tegenstemmen, of die nu binnen of buiten de kerk te horen zijn. Dit alles omdat er geen plek mag zijn, waar God niet Koning is.memento schreef:Ik waardeer het trouwens wél heel erg dat er ruimte is voor debat, aan de zijde van de GB. Hier kunnen de afgescheiden kerken nog wat van leren!
Wie wat wil leren van die debatbereidheid, hoeft alleen maar te kijken naar de reformatoren en de oude kerkvaders, die met de heidense buitenwereld, de roomse clerus, lutheranen, zwinglianen enz. in debat gingen (en die debatten waren soms behoorlijk fel als je de verslagen ervan leest).
-
Adorote
In debat gaan is altijd goed alleen er is een voorwaarde dan moet men wel in debat willen en dat ook kunnen en beheersen, maar als men en hen die vervult van haat zijn tegen de ander van een andere Christelijke denominatie houdt alle debat op , en hen die dan in debat zouden willen , willen nog geen eens meer daar het zinloos is om dat er disrespect is. Ondanks dat het er heftig aan toe ging hadden zowel de clerus van de Romana, Anglicana Lutherana en de calvijnse navolgers diep respect voor elkaar , daar zij er totaal van bewust waren dat zij allen Christenen waren en zijn op weg naar de Eeuwigheid; zij wisten ook /// Op dat zij alleen een zijn.///.
Hetzelfde diepe respect dat de ouderlingen en schrifgeleerden voor Stefanus hadden, inderdaad.Adorote schreef:Ondanks dat het er heftig aan toe ging hadden zowel de clerus van de Romana, Anglicana Lutherana en de calvijnse navolgers diep respect voor elkaar
Hun respect ging zo diep, dat hun harten berstten en zij de tanden tegen hem knersten.
Beste Adorote,
Het wordt hoog tijd dat je in de komende kerstweek eens een dag aan Stefanus gedenkt. Vergeet dan ook de andere martelaren niet; hen, die door de roomse clerus zijn omgebracht.
Zo is dat.Josephus schreef:Dat herdenken kan dan mooi op de Tweede Kerstdag, die namelijk tevens de gedenkdag van Stefanus is...
En, Adorote, mocht je niet precies weten over welk respect ik het heb, dan kan ik je het boek "Historie der martelaren" van Adrianus Haemstedius warm ter lezing aanbevelen. Want ik merk enige onkunde betreffende deze zaken aan jouw kant.
Mocht je niet beschikken over dat boek, dan kan je het digitaal lezen. Het is dan opgesplitst in zeven delen.
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7