Hier een gedeelte van een gedicht wat ik met jullie wil delen.
Zelf vindt ik het diep en erg mooi, las het vandaag voor het eerst.
De dood van Mozes
Op de bergtop, hoog verheven,
staat Mozes aan het einde van zijn leven.
Hij houdt de ogen vast gericht
op het beloofde land, dat voor hem ligt.
´Zo vervult Gij, Heer, wat komen zou
nooit werd Gij uw woord ontrouw.
Uw genade redt ons en maakt vrij,
Uw toorn tuchtigt en verstoot mij.
Trouwe Heer, Uw knecht is U niet waardig,
ik weet het, Gij zijt altijd rechtvaardig.
Heden zult Gij uw straf aan mij voltrekken,
mij met de slaap des doods bedekken.
Alleen wie ongeschonden zijn geloof bewaarde,
proeft de druiven van de beloofde aarde.
Geef mij, twijfelaar, maar bittere drank.
In het geloof zeg ik U lof en dank
Gij hebt wonderen aan mij gedaan,
verbittering in zachtmoedigheid om doen slaan.
Laat mij zien door de sluier de doodswoestijn,
hoe mijn volk optrekt naar het groots festijn.
Ik zink weg in Uw eeuwigheid, God, voorgoed
maar zie: mijn volk gaat de vrijheid tegemoet.
Gij, die zonde streft en graag vergeeft,
God, ik heb voor dit volk geleefd.
Dat ik de lasten ervan droeg,
en nu zijn heil aanschouw - dat is genoeg.
Houd mij vast! Mij ontvalt mijn staf.
Trouwe God, geef mij een graf.`
Gedicht Dietrich Bonnhoeffer
-
Christiaan
- Berichten: 2057
- Lid geworden op: 01 sep 2006, 10:03
- Locatie: Zeeland
Gedicht Dietrich Bonnhoeffer
Bij het lezen van de bijbel zijn twee fouten mogelijk: men neemt alles letterlijk of met vergeestelijkt alles (Blaise Pascal)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Deze vind ik ook zo mooi:
Van goede machten
Door goede machten stil en trouw omgeven,
beschermd, getroost, beveiligd wonderbaar,
zo wil ik deze dagen met U leven
en met U binnengaan in 't nieuwe jaar.
Nog drukt de zware last van kwade dagen,
nog komt het oude kwellen hart en hoofd.
Voor onze opgejaagde zielen vragen
wij, Heer, het heil dat Gij ons hebt beloofd.
En zo Gij ons de bittere kelk wilt geven
vol leed, gevuld tot boven aan de rand,
dan nemen wij hem dankbaar, zonder beven,
uit Uwe goede en getrouwe Hand.
Maar wilt Gij ons nog eenmaal vreugde schenken
aan deze wereld en de glans der zon,
dan willen wat voorbijging wij gedenken:
U zij ons leven dat uit U begon.
Laat warm en stil vandaag de kaarsen branden:
Gij hebt ze in onze duisternis gebracht.
Breng, als het zijn kan, ons weer bij elkander.
Wij weten het, Uw licht schijnt in de nacht.
Zij het dat diepe stilten ons omringen,
laat ons toch horen, Heer, nu als voorheen,
het lofgezang dat al Uw kinderen zingen,
het volle lied der wereld om ons heen.
Door goede machten wonderbaar geborgen,
wachten wij rustig, wat ons lot ook zij.
God is met ons in de avond en de morgen
en elke nieuwe dag is Hij nabij.
Dietrich Bonhoeffer
Van goede machten
Door goede machten stil en trouw omgeven,
beschermd, getroost, beveiligd wonderbaar,
zo wil ik deze dagen met U leven
en met U binnengaan in 't nieuwe jaar.
Nog drukt de zware last van kwade dagen,
nog komt het oude kwellen hart en hoofd.
Voor onze opgejaagde zielen vragen
wij, Heer, het heil dat Gij ons hebt beloofd.
En zo Gij ons de bittere kelk wilt geven
vol leed, gevuld tot boven aan de rand,
dan nemen wij hem dankbaar, zonder beven,
uit Uwe goede en getrouwe Hand.
Maar wilt Gij ons nog eenmaal vreugde schenken
aan deze wereld en de glans der zon,
dan willen wat voorbijging wij gedenken:
U zij ons leven dat uit U begon.
Laat warm en stil vandaag de kaarsen branden:
Gij hebt ze in onze duisternis gebracht.
Breng, als het zijn kan, ons weer bij elkander.
Wij weten het, Uw licht schijnt in de nacht.
Zij het dat diepe stilten ons omringen,
laat ons toch horen, Heer, nu als voorheen,
het lofgezang dat al Uw kinderen zingen,
het volle lied der wereld om ons heen.
Door goede machten wonderbaar geborgen,
wachten wij rustig, wat ons lot ook zij.
God is met ons in de avond en de morgen
en elke nieuwe dag is Hij nabij.
Dietrich Bonhoeffer
‘Hier zijn nog een paar regels, die mij de laatste avonden zijn ingevallen. Ze zijn een Kerstgroet voor jou, onze ouders en zuster.’Hendrikus schreef:Deze vind ik ook zo mooi:
Van goede machten
Met deze woorden voegde Dietrich Bonhoeffer zijn beroemd geworden gedicht ‘Door goede machten trouw omgeven’ bij de brief die hij vanuit gevangenschap verstuurde. Drie maanden later, op 9 april 1945, werd hij door de Nationaal-Socialisten vermoord.
Zijn gedicht is een getuigenis van kracht, moed en vertrouwen. Het groeide uit tot een uniek voorbeeld van hoop en kracht voor zeer veel mensen.
-
Dathenum
Nog een gedicht van Bonhoeffer:
Dietrich Bonhoeffer, Christen und Heiden
Menschen gehen zu Gott in ihrer Not,
flehen um Hilfe, bitten um Glück und Brot,
Um Errettung aus Krankheit, Schuld und Tod.
So tun sie alle, alle, Christen und Heiden.
Menschen gehen zu Gott in Seiner Not,
finden ihn arm, geschmäht, ohn Obdach und Brot,
seh’n ihn verschlungen von Sünde, Schwachheit und Tod.
Christen stehen bei Gott in seinem Leiden.
Gott geht zu allen Menschen in ihrer Not,
sättigt den Leib und die Seele mit Seinem Brot,
stirbt für Christen und Heiden den Kreuzestod,
und vergibt ihnen beiden.
Wat vinden jullie van de ondersteepte regel?
Dietrich Bonhoeffer, Christen und Heiden
Menschen gehen zu Gott in ihrer Not,
flehen um Hilfe, bitten um Glück und Brot,
Um Errettung aus Krankheit, Schuld und Tod.
So tun sie alle, alle, Christen und Heiden.
Menschen gehen zu Gott in Seiner Not,
finden ihn arm, geschmäht, ohn Obdach und Brot,
seh’n ihn verschlungen von Sünde, Schwachheit und Tod.
Christen stehen bei Gott in seinem Leiden.
Gott geht zu allen Menschen in ihrer Not,
sättigt den Leib und die Seele mit Seinem Brot,
stirbt für Christen und Heiden den Kreuzestod,
und vergibt ihnen beiden.
Wat vinden jullie van de ondersteepte regel?
-
Bert Mulder
- Berichten: 9087
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Kun je het voor me vertalen? Mijn duits is namelijk erg slecht, omdat ik in de Havo het vertikte om duits te leren (had een 3)Dathenum schreef:Nog een gedicht van Bonhoeffer:
Dietrich Bonhoeffer, Christen und Heiden
Menschen gehen zu Gott in ihrer Not,
flehen um Hilfe, bitten um Glück und Brot,
Um Errettung aus Krankheit, Schuld und Tod.
So tun sie alle, alle, Christen und Heiden.
Menschen gehen zu Gott in Seiner Not,
finden ihn arm, geschmäht, ohn Obdach und Brot,
seh’n ihn verschlungen von Sünde, Schwachheit und Tod.
Christen stehen bei Gott in seinem Leiden.
Gott geht zu allen Menschen in ihrer Not,
sättigt den Leib und die Seele mit Seinem Brot,
stirbt für Christen und Heiden den Kreuzestod,
und vergibt ihnen beiden.
Wat vinden jullie van de ondersteepte regel?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-
Dathenum
Ik heb hier een Nederlandse versie. Als Bonhoeffer bedoelt wat ik erin leest vind ik het zeer dubieus.
Christen en heiden
mensen gaan naar God toe in hun nood,
smeken om hulp, vragen om voorspoed, brood,
redding uit ziekte, verlossing uit schuld en dood.
Zo doet elk mens, elk mens, christen en heiden.
Mensen gaan naar God toe in zijn nood
Vinden Hem arm, gehoond, geen onderdak, geen brood,
Zien hem verslonden door zonde, zwakte en dood.
Een christen staat naast God in al zijn lijden.
God gaat tot alle mensen in hun nood,
Verzadigt lijven en zielen met zijn brood,
Lijdt voor christen en heiden aan’t kruis de dood,
En vergeeft ze beiden.
Of interpreteer ik Bonhoeffer verkeert als ik vermoed dat hij hier de alverzoening leert? (het zou kunnen dat hij inderdaad alverzoening leerde, Bonhoeffer was Barthiaan)
Christen en heiden
mensen gaan naar God toe in hun nood,
smeken om hulp, vragen om voorspoed, brood,
redding uit ziekte, verlossing uit schuld en dood.
Zo doet elk mens, elk mens, christen en heiden.
Mensen gaan naar God toe in zijn nood
Vinden Hem arm, gehoond, geen onderdak, geen brood,
Zien hem verslonden door zonde, zwakte en dood.
Een christen staat naast God in al zijn lijden.
God gaat tot alle mensen in hun nood,
Verzadigt lijven en zielen met zijn brood,
Lijdt voor christen en heiden aan’t kruis de dood,
En vergeeft ze beiden.
Of interpreteer ik Bonhoeffer verkeert als ik vermoed dat hij hier de alverzoening leert? (het zou kunnen dat hij inderdaad alverzoening leerde, Bonhoeffer was Barthiaan)
-
Bert Mulder
- Berichten: 9087
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
dat doet hij, mijns insziens, inderdaad.
Dus geen Christelijk lied.
Dus geen Christelijk lied.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
-
Dathenum
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
nee, dat klopt niet. Hij is omgekomen omdat hij een aanslag op Hitler had beraamd.Dathenum schreef:Dat lijkt me niet. Hij is juist omgekomen omdat hij geen blad voor de mond nam wat betreft zijn opvattingen tegen het nationaal socialisme.Miscanthus schreef:misschien bedoelde hij stiekum "Jood en heiden".
Hji leefde in nationaal-socialistisch Duitsland.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Evangelische Omroep
Historische Documentairenieuws4 maart 2005
Dietrich Bonhoeffer: navolger van Christus
'Dit is voor mij het einde van het leven, maar ook het begin ervan'
De Duitse theoloog Bonhoeffer, groot denker en toegewijd christen, wordt vanwege zijn verzet tegen het nazi-regime op 9 april 1945, elf dagen voor de bevrijding, opgehangen.Waar stond de theoloog Bonhoeffer? Was hij vrijzinnig of toch reformatorisch? Bonhoeffer is niet makkelijk in een hokje te plaatsen. Hij was vooral een navolger van Christus.
Bekijk de documentaire 'Bonhoeffer, theoloog in verzet'.
Dietrich Bonhoeffer is nog geen veertig jaar oud geworden. Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog ontdeed Hitler zich van deze ‘hinderlijke dissident’, die tot de vroegste en meest principiële tegenstanders van zijn regime had behoord. Dietrich wordt op 4 februari 1906 geboren als zoon van een gevierde psychiater en groeit op in het gegoede academische milieu van Berlijn. De aristocratische Bonhoeffers zijn wel lid van de kerk, maar niet godsdienstig. Als Dietrich in 1923 theologie gaat studeren, is dat meer uit filosofische interesse en zeker niet de eerste keus van zijn ouders, die een glansrijker rol voor hun zoon zagen weggelegd.
Geschriften van Karl Barth hebben belangrijke invloed op het denken van Bonhoeffer. Daarin klinken enkele woorden door die bij hem blijven haken: Christus, de kerk en de prediking. In 1927 – hij is dan 21 jaar – promoveert hij op een dissertatie over de kerk: 'Communio Sanctorum' (de gemeenschap der heiligen). Na zijn promotie gaat hij voor een jaar naar Amerika voor verdere studie. Daar, in New York, in de zwarte gemeente van Harlem, vindt zijn ommekeer plaats. In Berlijn is hij theoloog geworden, maar in Amerika wordt hij christen. Daar ontdekt hij in de prediking dat Christus de Levende is, Die mensen weghaalt uit de werkelijkheid van zonde en schuld.
In 1930 promoveert hij nogmaals en wordt docent en studentenpredikant in Berlijn. Verschillende periodes van zijn leven brengt hij in het buitenland door. In 1939 vertrekt hij uit grote afkeer van het nazi-regime naar New York. Maar eenmaal in Amerika voelt hij zich schuldig en vindt dat hij terug moet naar Duitsland.
Seminarie
Vanaf het begin neemt Bonhoeffer deel aan het kerkelijk verzet tegen het nationaal-socialisme. De Duitse kerk had zich op sleeptouw laten nemen door het nazisme en alle Joden uit de kerk geweerd. Als reactie daarop was de Bekennende Kirche (Belijdende kerk) ontstaan. Bonhoeffer gaat lesgeven aan het seminarie van de Belijdende kerk in Finkenwalde, waar zijn christocentrisch denken belangrijke invloed heeft op de studenten.
Tijdens die tweejarige periode in Finkenwalde schrijft hij zijn meest bekende boek Navolging, waarin hij stelt dat een christen pas echt een gelovige christen is als hij in alles zeer radicaal Christus volgt. Het gevolg is dan een totaal ander leven. "Zo schept de oproep tot navolging dadelijk een nieuwe situatie. In de oude situatie blijven en toch navolgen sluiten elkaar uit". Bonhoeffer brengt het zelf in praktijk.
In Finkenwalde ontmoet hij Maria von Wedemeyer, een meisje dat negentien jaar jonger is dan hij. Zij worden verliefd op elkaar en twee maanden voor zijn arrestatie verloven ze zich. Bonhoeffer komt in de gevangenis terecht en schrijft aan Maria zijn bekende Bruidsbrieven, die, gebundeld, ook in het Nederlands verschenen zijn. In zijn cel werkt hij aan zijn Ethiek en schrijft hij ook brieven aan zijn familie en zijn vriend Eberhard Bethge (Verzet en overgave, Ten Have Baarn).
De reden van zijn arrestatie is het dubbelleven dat Bonhoeffer leidt. Aan de ene kant is hij theoloog, predikant en docent, aan de andere kant werkt hij mee aan de verzetsbeweging Abwehr onder leiding van de Duitse admiraal Canaris, de groep die op 20 juli 1944 een aanslag pleegt op Hitler.
Onterechte verwarring
De theologische denkbeelden van Bonhoeffer, die gerekend wordt tot de meest invloedrijke theologen van de vorige eeuw, roepen bij de naoorlogse kerken vragen en verwarring op. Hij wordt enerzijds geannexeerd door de moderne vrijzinnige theologen en anderzijds door theologen van reformatorische snit, zoals dr. Huntemann. Hoe is dat mogelijk?
Bonhoeffer-kenner prof.dr. G.C. den Hertog vindt het onterecht als vrijzinnige theologen Bonhoeffer annexeren als de kampioen van de 'God-is-doodtheologie'. "Men heeft bepaalde passages uit het geheel van zijn gevangenisbrieven geïsoleerd. Alleen kon men in die theologie geen recht doen aan andere teksten die hij ook in de gevangenis schreef. Heel orthodoxe teksten en een warme bijbeluitleg."
De gereformeerde theologie heeft zich daardoor volgens dr. Den Hertog Bonhoeffer laten ontfutselen. "Dat is de afgelopen jaren rechtgetrokken door publicaties van meer reformatorischen huize over Bonhoeffer en door andere boekjes uit zijn gevangenistijd, zoals Bidden met de Psalmen en studies over Bonhoeffer bij uitgeverij Groen. In de jaren '90 zijn de Bruidsbrieven gepubliceerd. Brieven die hij met zijn toenmalige verloofde gewisseld heeft. Als je die brieven leest en nagaat hoe open Bonhoeffer met zijn verloofde over de leiding van God in het leven schreef en over Gods almacht, is het heel helder dat je hem vertekent en naar eigen snit moduleert als je er een puur moderne of vrijzinnige Bonhoeffer uitlicht."
Selectief
Bonhoeffer was volgens de hoogleraar ernstig teleurgesteld in de kerk. Den Hertog: "Dan bedoelt hij dat de traditionele religie van toen zomaar kon uitmonden in een religieuze verheerlijking van het nationaal-socialisme. 'We moeten weer doen wat de kerk in de eerste eeuwen deed, namelijk bidden, doen wat rechtvaardig is onder de mensen en wachten op het verlossende woord', zegt Bonhoeffer.
De moderne theologen uit de jaren zestig, die zeiden de echte erfgenamen van Bonhoeffer te zijn omdat ook zij zeggen dat het aankomt op te doen wat rechtvaardig is onder de mensen, vergeten dat het zinnetje staat ingeklemd tussen 'We moeten bidden' en 'wachten op het verlossende woord'. Dus dat God geeft dat Zijn Woord de mensen weer aanspreekt. Woorden als wedergeboorte, rechtvaardiging, heiliging en vergeving moesten weer nieuwe glans en betekenis krijgen. Er wordt dus heel selectief met zijn geschriften omgegaan."
Bonhoeffer was volgens Den Hertog duidelijk een lutheraan. "Wezenlijk voor hem is dat hij niet alleen maar in zijn christologische benadering de weg terugvindt naar de traditie van de kerk der eeuwen, maar dat hij die zo toespitst, dat het geen dogma is, maar de levende Christus. Maar leer en navolging kun je op geen enkele manier tegen elkaar kunt uitspelen. Die horen wezenlijk bij elkaar."
Als de 39-jarige Bonhoeffer op 9 april 1945 de galg betreedt, zegt hij: "Dit is voor mij het einde van het leven, maar ook het begin ervan."
Ar Sikking
Historische Documentairenieuws4 maart 2005
Dietrich Bonhoeffer: navolger van Christus
'Dit is voor mij het einde van het leven, maar ook het begin ervan'
De Duitse theoloog Bonhoeffer, groot denker en toegewijd christen, wordt vanwege zijn verzet tegen het nazi-regime op 9 april 1945, elf dagen voor de bevrijding, opgehangen.Waar stond de theoloog Bonhoeffer? Was hij vrijzinnig of toch reformatorisch? Bonhoeffer is niet makkelijk in een hokje te plaatsen. Hij was vooral een navolger van Christus.
Bekijk de documentaire 'Bonhoeffer, theoloog in verzet'.
Dietrich Bonhoeffer is nog geen veertig jaar oud geworden. Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog ontdeed Hitler zich van deze ‘hinderlijke dissident’, die tot de vroegste en meest principiële tegenstanders van zijn regime had behoord. Dietrich wordt op 4 februari 1906 geboren als zoon van een gevierde psychiater en groeit op in het gegoede academische milieu van Berlijn. De aristocratische Bonhoeffers zijn wel lid van de kerk, maar niet godsdienstig. Als Dietrich in 1923 theologie gaat studeren, is dat meer uit filosofische interesse en zeker niet de eerste keus van zijn ouders, die een glansrijker rol voor hun zoon zagen weggelegd.
Geschriften van Karl Barth hebben belangrijke invloed op het denken van Bonhoeffer. Daarin klinken enkele woorden door die bij hem blijven haken: Christus, de kerk en de prediking. In 1927 – hij is dan 21 jaar – promoveert hij op een dissertatie over de kerk: 'Communio Sanctorum' (de gemeenschap der heiligen). Na zijn promotie gaat hij voor een jaar naar Amerika voor verdere studie. Daar, in New York, in de zwarte gemeente van Harlem, vindt zijn ommekeer plaats. In Berlijn is hij theoloog geworden, maar in Amerika wordt hij christen. Daar ontdekt hij in de prediking dat Christus de Levende is, Die mensen weghaalt uit de werkelijkheid van zonde en schuld.
In 1930 promoveert hij nogmaals en wordt docent en studentenpredikant in Berlijn. Verschillende periodes van zijn leven brengt hij in het buitenland door. In 1939 vertrekt hij uit grote afkeer van het nazi-regime naar New York. Maar eenmaal in Amerika voelt hij zich schuldig en vindt dat hij terug moet naar Duitsland.
Seminarie
Vanaf het begin neemt Bonhoeffer deel aan het kerkelijk verzet tegen het nationaal-socialisme. De Duitse kerk had zich op sleeptouw laten nemen door het nazisme en alle Joden uit de kerk geweerd. Als reactie daarop was de Bekennende Kirche (Belijdende kerk) ontstaan. Bonhoeffer gaat lesgeven aan het seminarie van de Belijdende kerk in Finkenwalde, waar zijn christocentrisch denken belangrijke invloed heeft op de studenten.
Tijdens die tweejarige periode in Finkenwalde schrijft hij zijn meest bekende boek Navolging, waarin hij stelt dat een christen pas echt een gelovige christen is als hij in alles zeer radicaal Christus volgt. Het gevolg is dan een totaal ander leven. "Zo schept de oproep tot navolging dadelijk een nieuwe situatie. In de oude situatie blijven en toch navolgen sluiten elkaar uit". Bonhoeffer brengt het zelf in praktijk.
In Finkenwalde ontmoet hij Maria von Wedemeyer, een meisje dat negentien jaar jonger is dan hij. Zij worden verliefd op elkaar en twee maanden voor zijn arrestatie verloven ze zich. Bonhoeffer komt in de gevangenis terecht en schrijft aan Maria zijn bekende Bruidsbrieven, die, gebundeld, ook in het Nederlands verschenen zijn. In zijn cel werkt hij aan zijn Ethiek en schrijft hij ook brieven aan zijn familie en zijn vriend Eberhard Bethge (Verzet en overgave, Ten Have Baarn).
De reden van zijn arrestatie is het dubbelleven dat Bonhoeffer leidt. Aan de ene kant is hij theoloog, predikant en docent, aan de andere kant werkt hij mee aan de verzetsbeweging Abwehr onder leiding van de Duitse admiraal Canaris, de groep die op 20 juli 1944 een aanslag pleegt op Hitler.
Onterechte verwarring
De theologische denkbeelden van Bonhoeffer, die gerekend wordt tot de meest invloedrijke theologen van de vorige eeuw, roepen bij de naoorlogse kerken vragen en verwarring op. Hij wordt enerzijds geannexeerd door de moderne vrijzinnige theologen en anderzijds door theologen van reformatorische snit, zoals dr. Huntemann. Hoe is dat mogelijk?
Bonhoeffer-kenner prof.dr. G.C. den Hertog vindt het onterecht als vrijzinnige theologen Bonhoeffer annexeren als de kampioen van de 'God-is-doodtheologie'. "Men heeft bepaalde passages uit het geheel van zijn gevangenisbrieven geïsoleerd. Alleen kon men in die theologie geen recht doen aan andere teksten die hij ook in de gevangenis schreef. Heel orthodoxe teksten en een warme bijbeluitleg."
De gereformeerde theologie heeft zich daardoor volgens dr. Den Hertog Bonhoeffer laten ontfutselen. "Dat is de afgelopen jaren rechtgetrokken door publicaties van meer reformatorischen huize over Bonhoeffer en door andere boekjes uit zijn gevangenistijd, zoals Bidden met de Psalmen en studies over Bonhoeffer bij uitgeverij Groen. In de jaren '90 zijn de Bruidsbrieven gepubliceerd. Brieven die hij met zijn toenmalige verloofde gewisseld heeft. Als je die brieven leest en nagaat hoe open Bonhoeffer met zijn verloofde over de leiding van God in het leven schreef en over Gods almacht, is het heel helder dat je hem vertekent en naar eigen snit moduleert als je er een puur moderne of vrijzinnige Bonhoeffer uitlicht."
Selectief
Bonhoeffer was volgens de hoogleraar ernstig teleurgesteld in de kerk. Den Hertog: "Dan bedoelt hij dat de traditionele religie van toen zomaar kon uitmonden in een religieuze verheerlijking van het nationaal-socialisme. 'We moeten weer doen wat de kerk in de eerste eeuwen deed, namelijk bidden, doen wat rechtvaardig is onder de mensen en wachten op het verlossende woord', zegt Bonhoeffer.
De moderne theologen uit de jaren zestig, die zeiden de echte erfgenamen van Bonhoeffer te zijn omdat ook zij zeggen dat het aankomt op te doen wat rechtvaardig is onder de mensen, vergeten dat het zinnetje staat ingeklemd tussen 'We moeten bidden' en 'wachten op het verlossende woord'. Dus dat God geeft dat Zijn Woord de mensen weer aanspreekt. Woorden als wedergeboorte, rechtvaardiging, heiliging en vergeving moesten weer nieuwe glans en betekenis krijgen. Er wordt dus heel selectief met zijn geschriften omgegaan."
Bonhoeffer was volgens Den Hertog duidelijk een lutheraan. "Wezenlijk voor hem is dat hij niet alleen maar in zijn christologische benadering de weg terugvindt naar de traditie van de kerk der eeuwen, maar dat hij die zo toespitst, dat het geen dogma is, maar de levende Christus. Maar leer en navolging kun je op geen enkele manier tegen elkaar kunt uitspelen. Die horen wezenlijk bij elkaar."
Als de 39-jarige Bonhoeffer op 9 april 1945 de galg betreedt, zegt hij: "Dit is voor mij het einde van het leven, maar ook het begin ervan."
Ar Sikking
-
Christiaan
- Berichten: 2057
- Lid geworden op: 01 sep 2006, 10:03
- Locatie: Zeeland
Dietrich Bonnhoeffer schreef het in 1944,Gian schreef:Ik heb aardig wat van Bonhoeffer gelezen, en geloof niet dat het zo bedoelt wordt. Misschein dat het een gedicht was wat hij maakte voor zijn bekering in Amerika.
toen hij gevangen zat.
Bij het lezen van de bijbel zijn twee fouten mogelijk: men neemt alles letterlijk of met vergeestelijkt alles (Blaise Pascal)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Om alle vuurwerk-, receptie- en andere oud-en-nieuwdiscussies bij elkaar te hebben, heb ik dit topic maar even naar boven gehaald... 
Schitterend lied, dat bijna elk jaar terugkomt in de oudejaarsavondliturgie... (alleen dit lied is soms al een reden om naar die dienst uit te kijken!)
Schitterend lied, dat bijna elk jaar terugkomt in de oudejaarsavondliturgie... (alleen dit lied is soms al een reden om naar die dienst uit te kijken!)
Hendrikus schreef:Deze vind ik ook zo mooi:
Van goede machten
Door goede machten stil en trouw omgeven,
beschermd, getroost, beveiligd wonderbaar,
zo wil ik deze dagen met U leven
en met U binnengaan in 't nieuwe jaar.
Nog drukt de zware last van kwade dagen,
nog komt het oude kwellen hart en hoofd.
Voor onze opgejaagde zielen vragen
wij, Heer, het heil dat Gij ons hebt beloofd.
En zo Gij ons de bittere kelk wilt geven
vol leed, gevuld tot boven aan de rand,
dan nemen wij hem dankbaar, zonder beven,
uit Uwe goede en getrouwe Hand.
Maar wilt Gij ons nog eenmaal vreugde schenken
aan deze wereld en de glans der zon,
dan willen wat voorbijging wij gedenken:
U zij ons leven dat uit U begon.
Laat warm en stil vandaag de kaarsen branden:
Gij hebt ze in onze duisternis gebracht.
Breng, als het zijn kan, ons weer bij elkander.
Wij weten het, Uw licht schijnt in de nacht.
Zij het dat diepe stilten ons omringen,
laat ons toch horen, Heer, nu als voorheen,
het lofgezang dat al Uw kinderen zingen,
het volle lied der wereld om ons heen.
Door goede machten wonderbaar geborgen,
wachten wij rustig, wat ons lot ook zij.
God is met ons in de avond en de morgen
en elke nieuwe dag is Hij nabij.
Dietrich Bonhoeffer