Het is duidelijk dat er meerdere visies op dit punt zijn.Marnix schreef:Idd, dat was ook mijn interpretatie nav de rest van Romeinen 12, helder uitgewerkt. Wel of niet wereldgelijkvrmig zijn zit hem nem niet in het wel of niet eten van offervlees of wat dan ook.
Ik voel me zelf meer thuis bij wat de kanttekenaren noemen:
niet gelijkvormig;
Dat is, neemt niet aan den vorm of de gedaante dezer boze wereld. Hoedanig deze vorm nu was, beschrijft de apostel Rom. 13:13; Ef. 4:18,19, en Petrus, 1 Petr. 4:3, en Johannes, 1 Joh. 2:16.
De tekstverwijzingen gaan inderdaad over de gezindheid van de wereld. Echter de vorm / gedaante wordt als aanduiding gebruikt wat mijns inziens aangeeft dat vorm en intentie hand in hand gaan.
De vorm is breed te zien.
De wijze van omgang met elkaar. De uiterlijke vertoning in kleding. Eetgewoontes, matiging, verbale toon, geen uitzinnigheden.
Dit geldt in mijn optiek voor alle terreinen. Ook voor de muziek.
Juist voor de muziek, die zo sterk de emotie beroert. Muziek is in staat iemand mee te slepen in ritme, klank, melodie etc. Het kan iemand ophitsen. Buiten zinnen doen geraken. Daarom een speciale aandacht voor muziek.
Een citaat van een gereformeerde oudvader:
Houd de oefening van uw geloof gedurig levendig. Wek uw honger en dorst naar Christus gedurig op; en vlied, loop tot Hem dagelijks met al uw noden. Als u gezondigd hebt, neem toevlucht tot Zijn bloed ter verzoening. Langs die weg zou ge u van uw gelovig uitgaan bewust worden, en dat het u om Jezus te doen is. Vernieuw dagelijks uw keuze voor de Heere, dat u de Zijne wilt zijn, en dat u het, met verlating van de zonde en de wereld, met Hem wilt houden. Tracht vooral toch zeer gezet en teer voor de Heere te leven. Wacht u toch voor en wereldgelijkvormige wandel. Toon, dat u niet van de wereld zijt, maar dat u tot het getal van Gods volk behoort. Als men zich niet teer genoeg gedraagt, dan trekt God Zijn licht en liefde in.
Ik zou graag van gedachten willen wisselen over de vraag of er grenzen zijn als het gaat over uiterlijkheden.
Is er verschil zichtbaar, tussen Christenen en niet-christenen?
Is dat een Bijbelse opdracht, of is dat een misvatting van de reformatorische gezindte?