Zijn we tevreden zo?
Geplaatst: 18 apr 2005, 18:11
Graag jullie reactie op onderstaande meditatie van de HHK_site:
Mvrgr, Grace
---------------------------------------------------
Overdenking Ezra 3 : 10-13
En? Zijn we tevreden zo? Het loopt intussen allemaal wel met die Hersteld Hervormde Kerk. De structuren zijn opgezet. De formele basis ligt er. Met de opleiding is alles geregeld. Sommige gemeenten hebben al kerkgebouwen kunnen kopen! Nee, dat gaat wel goed.
Het loopt allemaal wel met de teruggekomen ballingen. Er is volharding betracht. Ze zijn ijverig bezig geweest aan de herbouw van de tempel. En nu: de basis ligt er. De instrumenten zijn erbij gehaald. De liturgie is geregeld. De priesters hebben hun ambtsgewaden weer aan! Nee, dat gaat wel goed. Het kan beginnen.
Maar velen […] die oud waren, die het eerste huis gezien hadden […] weenden met luider stem.
Waarom? Het gaat toch goed? Nee! De ouderen herinneren zich de tempel van Salomo. Ze herinneren zich dat daar de ark was. Ze herinneren zich dat de heerlijkheid van God in het heilige der heilige was. Ze herinneren zich uit de geschriften dat toen de eerste tempel werd ingewijd, dat de heerlijkheid van God het huis vervulde. Wat is er nu van te zien? Niets! Een huis van God, zonder de heerlijkheid van God! En ze beginnen ze huilen. Ze wenen met luider stem. Ze schreeuwen het uit van verdriet. ‘Wij verlangen er niet naar een tempel te zien, wij verlangen ernaar dat de heerlijkheid van God in dit huis zal zijn.’
Maar wij zijn wel tevreden zo. Wij kunnen de liturgie invullen zoals wíj dat willen. Wij kunnen het Woord preken zoals wíj dat willen. Maar er zijn mensen, die herinneren zich dat de heerlijkheid van de Heere over hen kwam, toen ze tot bekering kwamen. Ze herinneren zich dat de Geest hen aanraakte. Ze herinneren zich uit de geschriften van een paar eeuwen geleden, dat de heerlijkheid van God Nederland aanraakte. Ze herinneren zich uit het Woord van God dat de Heerlijkheid van God aan het kruis stierf. Dat deze Heerlijkheid Zichzelf wil openbaren in de kerk.
Wat is er nu van te zien? Niets! Althans: weinig; we mogen er soms een glimp van zien. Waar is de heerlijkheid van God? Zijn we tevreden zo? Laten we niet denken dat we gearriveerd zijn met deze kerk! Laten we niet denken dat we ‘de enige ware kerk’ zijn; natuurlijk, we zéggen van niet, maar ons denken… het moet vernieuwd worden. Laten we herinneren wat God deed in het verleden en het tot Hem uitroepen, zoals de oudere mensen uit Ezra 3. Weent! Met luider stem! Roep tot Hem! Of Hij toch die gearriveerdheid, die zelfingenomenheid, die arrogantie uit ons en onze kerk wil halen. We verlangen er niet naar een nieuwe (?) kerk te zien, wij verlangen ernaar dat de heerlijkheid van God in ons land zal zijn!
Heere! Wij verlangen niet naar een kerk met eigen regels en wetten! Wij verlangen niet naar een eigen, strakke liturgie en een onwrikbare dogmatiek! Wij verlangen naar Uw heerlijkheid! Wij verlangen U te mogen aanschouwen! Kom, Heilige Geest van God! Kom, en vul dit huis!
Mvrgr, Grace
---------------------------------------------------
Overdenking Ezra 3 : 10-13
En? Zijn we tevreden zo? Het loopt intussen allemaal wel met die Hersteld Hervormde Kerk. De structuren zijn opgezet. De formele basis ligt er. Met de opleiding is alles geregeld. Sommige gemeenten hebben al kerkgebouwen kunnen kopen! Nee, dat gaat wel goed.
Het loopt allemaal wel met de teruggekomen ballingen. Er is volharding betracht. Ze zijn ijverig bezig geweest aan de herbouw van de tempel. En nu: de basis ligt er. De instrumenten zijn erbij gehaald. De liturgie is geregeld. De priesters hebben hun ambtsgewaden weer aan! Nee, dat gaat wel goed. Het kan beginnen.
Maar velen […] die oud waren, die het eerste huis gezien hadden […] weenden met luider stem.
Waarom? Het gaat toch goed? Nee! De ouderen herinneren zich de tempel van Salomo. Ze herinneren zich dat daar de ark was. Ze herinneren zich dat de heerlijkheid van God in het heilige der heilige was. Ze herinneren zich uit de geschriften dat toen de eerste tempel werd ingewijd, dat de heerlijkheid van God het huis vervulde. Wat is er nu van te zien? Niets! Een huis van God, zonder de heerlijkheid van God! En ze beginnen ze huilen. Ze wenen met luider stem. Ze schreeuwen het uit van verdriet. ‘Wij verlangen er niet naar een tempel te zien, wij verlangen ernaar dat de heerlijkheid van God in dit huis zal zijn.’
Maar wij zijn wel tevreden zo. Wij kunnen de liturgie invullen zoals wíj dat willen. Wij kunnen het Woord preken zoals wíj dat willen. Maar er zijn mensen, die herinneren zich dat de heerlijkheid van de Heere over hen kwam, toen ze tot bekering kwamen. Ze herinneren zich dat de Geest hen aanraakte. Ze herinneren zich uit de geschriften van een paar eeuwen geleden, dat de heerlijkheid van God Nederland aanraakte. Ze herinneren zich uit het Woord van God dat de Heerlijkheid van God aan het kruis stierf. Dat deze Heerlijkheid Zichzelf wil openbaren in de kerk.
Wat is er nu van te zien? Niets! Althans: weinig; we mogen er soms een glimp van zien. Waar is de heerlijkheid van God? Zijn we tevreden zo? Laten we niet denken dat we gearriveerd zijn met deze kerk! Laten we niet denken dat we ‘de enige ware kerk’ zijn; natuurlijk, we zéggen van niet, maar ons denken… het moet vernieuwd worden. Laten we herinneren wat God deed in het verleden en het tot Hem uitroepen, zoals de oudere mensen uit Ezra 3. Weent! Met luider stem! Roep tot Hem! Of Hij toch die gearriveerdheid, die zelfingenomenheid, die arrogantie uit ons en onze kerk wil halen. We verlangen er niet naar een nieuwe (?) kerk te zien, wij verlangen ernaar dat de heerlijkheid van God in ons land zal zijn!
Heere! Wij verlangen niet naar een kerk met eigen regels en wetten! Wij verlangen niet naar een eigen, strakke liturgie en een onwrikbare dogmatiek! Wij verlangen naar Uw heerlijkheid! Wij verlangen U te mogen aanschouwen! Kom, Heilige Geest van God! Kom, en vul dit huis!