Dan wil ik daar toch nog wat op zeggen, Memento:Oorspronkelijk gepost door mementoAbsoluut Lecram, de zekerheid ligt niet in het gevoel. Maarr, we hadden het niet over de zekerheid, maar over het komen tot Christus, en de onmogelijkheid vanuit de mens om tot Christus te gaan, en de weg die de Heere gebruikt om de mens tot de Zaligmaker te brengen.Oorspronkelijk gepost door LecramBeste vriend memento en Matthijs,Oorspronkelijk gepost door mementoEn hoevaak niet denkt het verstand, in de arrogantie die we allen hebben meegekregen vanuit onze diepe val, dat het verlicht is, zonder dat daadwerkelijk te zijn. Hoe gemakkelijk is het te vluchten naar een Jezus, die niet de Jezus der Schriften is. Hoe licht hebben we niet een zelfgemaakt godsbeeld, wat niet overeenkomt met de God der Schriften. Nee, we hebben nodig om de hand van de Heilige Geest naar Jezus geleidt te worden. Door een weg die Hij nodig acht...Oorspronkelijk gepost door Miscanthus Het is niet van belang of en hoe ziek je je gevoeld hebt. Als je dorst hebt, mag je drinken, als je honger hebt, mag je eten, als je moe bent mag je rusten, als je afkerig bent, zal Hij je genezen.
Geloven is niet hetzelfde als voelen. Het verlichte verstand gaat voorop.
Hoe weet je dan of je jezelf wel/niet bedriegt? Is dat omdat je een bepaalde hoeveelheid ellende/zonde bij je bemerkt?
Als je nu écht gereformeerd bent, dan moet je erkennen dat de zekerheid niet wordt gevonden in het gevoel, maar in de beloften van het Evangelie en de vruchten van het geloof.
5-10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods dezen vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn
Gal. 5:22 Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Oftwel: ik stel dat het onmogelijk is voor een mens om uit zichzelf tot Christus te gaan. Vanuit dat oogpunt ook mijn waarschuwing tegen mensen die menen dat hun verstand verlicht is, en die menen daarom tot Jezus te kunnen gaan, zonder dat zij Hem nodig hebben omdat zij zichzelve hebben leren zien als een zondaar, een zondaar die een Zaligmaker nodig heeft...
moet een mens die tot Christus wil gaan nu wachten totdat hij/zij een bepaalde gestalte ervaart, of mag zo iemand op basis van wat hij leest in de bijbel de vrijmoedigheid hebben om zich aan hem over te geven?
Dat bedoelde ik met die zekerheid te zeggen. De beloften van God, geopenbaard in de bijbel, zijn de enige grond waarop wij vrijmoedigheid kunnen hebben om tot Hem te gaan. Ook onze ervaring van onze ellende is zo bedriegelijk, dat dat nooit de reden kan zijn.
Ik heb al zoveel mensen ontmoet die geen vrijmoedigheid hadden om tot Jezus te gaan, omdat zij meenden niet geheel te voldoen aan de kenmerken die zij van de preekstoel hoorden. Dan jeuken mijn handen en zou ze wel naar Hem toe willen duwen.
Zo heb ik ook mensen ontmoet die onder een andere prediking, meer schriftuurlijke prediking, wel die vrijmoedigheid kregen en zich aan Jezus hebben overgegeven en nu ootmoedige christenen zijn, waarin te zien is dat de Heilige Geest in die mensen werkt.
