De vraag is niet of het onderdeel van de prediking is, maar of het uitgangspunt/startpunt van de prediking is. En volgens mij wijzen de door jou gevonden tekstgedeelten daar niet op......
In de Schrift staan geen volledige preken, maar samenvattingen. Tenminste, als ik kijk naar de lengte van de preken denk ik dat.
Ik denk dat we daarom naar de inhoud van de preken moeten kijken, en niet naar iets waar de Schrift zelf niet over spreekt (Jezus verklaard nergens het uitgangspunt van Zijn prediking), en die inhoud te vergelijken met de preken die we 's zondags van de kansel horen.
We moeten het niet onnodig moeilijk willen maken...
Volgens mij is Markus 1 (waar voor het eerst over de prediking van Jezus gesproken wordt) toch duidelijk:
En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods en zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.
Beste Pim,
Volgens mij zitten onze meningen heel dicht bij elkaar. Doordat er een verkiezing is, is er een mogelijkheid van zalig worden. Dus ondanks dat de mens van God af is gevallen en nooit meer uit zichzelf terug zal komen heeft God gedachten des Vredes gehad om een Kerk te verkiezen. En dan sluit de door jou aangehaalde tekst daar mooi op aan. De tijd is vervuld, het koninkrijk Gods is nabij gekomen...
Ik ben het van harte eens dat het proberen in te dringen in Gods besluiten je niets verder helpt, dat brengt tot wanhoop. Wij hebben te doen met de geopenbaarde wil van God, bekeert u en geloof het evangelie!
Oorspronkelijk gepost door MS
We moeten voor onszelf nooit beginnen met de verkiezing, nooit. Ook is het iets wat we met ons menselijk verstand niet ten volle kunnen begrijpen. En het gaat er om of we bekeerd worden, dat moet onze nood zijn. En het offer van Jezus is genoegzaam! We mogen ook deze verkiezing niet curieuselijk onderzoeken(DL)
Pas een preek gehoord, waar dit zo heel helder verwoord werd. (ds. Heemskerk HHK)
Van harte mee eens, en daar ligt precies het pijnpunt: Wij moeten voor onszelf nooit beginnen met de uitverkiezing, maar doordat God een Kerk heeft verkoren is er mogelijkheid om zalig te worden. Dan past het niet om te wroeten of wij persoonlijk in Gods besluit zijn begrepen maar dan spreken wij Luther na: al zou er maar één uitverkoren zijn; ik zou tot God roepen of ik zalig mag worden!
Oorspronkelijk gepost door Jean le Fontain
Doordat er een verkiezing is, is er een mogelijkheid van zalig worden.
Met deze uitspraak heb ik wat moeite.
Niet de uitverkiezing, maar het offer van Christus is de mogelijkheid van zalig worden. Telkens lezen we in Gods Woord dat het werk van Christus onze zaligheid is.
Oorspronkelijk gepost door Jean le Fontain
Doordat er een verkiezing is, is er een mogelijkheid van zalig worden.
Met deze uitspraak heb ik wat moeite.
Niet de uitverkiezing, maar het offer van Christus is de mogelijkheid van zalig worden. Telkens lezen we in Gods Woord dat het werk van Christus onze zaligheid is.
God is een God van orde. Ik heb het al vaker hier opgesomd:
1. God de Vader verkiest
2. God de Zoon verdient
3. God de Heilige Geest past toe
Zonder verkiezing had Christus nooit geleden, want dan was Zijn dood volkomen nutteloos geweest. Nee, Christus stierf omdat God besloten had mensen zalig te maken...
De drieheid die ik nu hier zie, lijkt de eenheid uit het oog te verliezen.
De Vader is God wanneer Hij besluit
De Zoon of het Woord is God wanneer Hij spreekt
De Geest is God wanneer Hij werkt.
Steeds de Ene.
Het Woord is vlees geworden en Het heeft onder ons gewoond. En daaraan ligt een besluit ten grondslag. Van de drieënige God.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Het Woord is vlees geworden en Het heeft onder ons gewoond. En daaraan ligt een besluit ten grondslag. Van de drieënige God.
Zo apart is dit onderscheid niet hoor. Wordt in bijna alle rechtzinnige dogmatiekboeken genoemd.
Daarbij, Jezus spreekt van degenen die Hem van de Vader gegeven zijn (Joh 10:29, Joh 17:11, en vele andere plaatsen).
Dat de uitverkiezing het werk van God de Vader is, zien we ook in Ef 1
3 Gezegend zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegening in den hemel in Christus. 4 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde; 5 Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
Heel mooi vinden we die 3-deling terug in 1 Pet 1:2
Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader, in de heiligmaking des Geestes, tot gehoorzaamheid en besprenging des bloeds van Jezus Christus; genade en vrede zij u vermenigvuldigd.
---
Ik wil daarmee niet ontkennen dat in alle3 de punten God 3-enig werkt, maar nochthans hebben de onderscheiden Personen ook onderscheiden functies. De Schrift is hier duidelijk in.
Jonathan Edwards heeft in zijn omstreden essay over de Drie-Eenheid heel mooi de samenwerking verwoord:
1. God de Vader is de oorsprong aller dingen, de bedenker van alles (het idee)
2. God de Zoon, het Woord, is de verwezenlijker van alle dingen, de uitvoerder (de uitvoering)
3. God de Geest is de toepasser van alle dingen (de toepassing)
Zo zien we dat zonder idee geen uitvoering kan zijn, en zonder uitvoering geen toepassing. Hierom stelt de belijdenis ook dat God de Zoon van de Vader gegenereerd is, en God de Heilige Geest van de Vader en de Zoon is uitgezonden.
Maargoed, laten we het hier even houden bij de eenvoudige getuigenis van de Schrift, en de filosofische gedachtengang van de belijdenis en mannen als Edwards even buiten de discussie houden...
Oorspronkelijk gepost door MS
We moeten voor onszelf nooit beginnen met de verkiezing, nooit. Ook is het iets wat we met ons menselijk verstand niet ten volle kunnen begrijpen. En het gaat er om of we bekeerd worden, dat moet onze nood zijn. En het offer van Jezus is genoegzaam! We mogen ook deze verkiezing niet curieuselijk onderzoeken(DL)
Pas een preek gehoord, waar dit zo heel helder verwoord werd. (ds. Heemskerk HHK)
Van harte mee eens, en daar ligt precies het pijnpunt: Wij moeten voor onszelf nooit beginnen met de uitverkiezing, maar doordat God een Kerk heeft verkoren is er mogelijkheid om zalig te worden. Dan past het niet om te wroeten of wij persoonlijk in Gods besluit zijn begrepen maar dan spreken wij Luther na: al zou er maar één uitverkoren zijn; ik zou tot God roepen of ik zalig mag worden!
Oorspronkelijk gepost door Jean le Fontain
Doordat er een verkiezing is, is er een mogelijkheid van zalig worden.
Met deze uitspraak heb ik wat moeite.
Niet de uitverkiezing, maar het offer van Christus is de mogelijkheid van zalig worden. Telkens lezen we in Gods Woord dat het werk van Christus onze zaligheid is.
Uiteindelijk is dat ook waar, had Christus niet geleden dan was er nooit iemand zalig geworden. (rechtvaardig)
Het Woord is vlees geworden en Het heeft onder ons gewoond. En daaraan ligt een besluit ten grondslag. Van de drieënige God.
Zo apart is dit onderscheid niet hoor. Wordt in bijna alle rechtzinnige dogmatiekboeken genoemd.
Daarbij, Jezus spreekt van degenen die Hem van de Vader gegeven zijn (Joh 10:29, Joh 17:11, en vele andere plaatsen).
Dat de uitverkiezing het werk van God de Vader is, zien we ook in Ef 1
3 Gezegend zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegening in den hemel in Christus. 4 Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde; 5 Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
Heel mooi vinden we die 3-deling terug in 1 Pet 1:2
Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader, in de heiligmaking des Geestes, tot gehoorzaamheid en besprenging des bloeds van Jezus Christus; genade en vrede zij u vermenigvuldigd.
---
Ik wil daarmee niet ontkennen dat in alle3 de punten God 3-enig werkt, maar nochthans hebben de onderscheiden Personen ook onderscheiden functies. De Schrift is hier duidelijk in.
Jonathan Edwards heeft in zijn omstreden essay over de Drie-Eenheid heel mooi de samenwerking verwoord:
1. God de Vader is de oorsprong aller dingen, de bedenker van alles (het idee)
2. God de Zoon, het Woord, is de verwezenlijker van alle dingen, de uitvoerder (de uitvoering)
3. God de Geest is de toepasser van alle dingen (de toepassing)
Zo zien we dat zonder idee geen uitvoering kan zijn, en zonder uitvoering geen toepassing. Hierom stelt de belijdenis ook dat God de Zoon van de Vader gegenereerd is, en God de Heilige Geest van de Vader en de Zoon is uitgezonden.
Maargoed, laten we het hier even houden bij de eenvoudige getuigenis van de Schrift, en de filosofische gedachtengang van de belijdenis en mannen als Edwards even buiten de discussie houden...
Volgens mij hebben we daar de geloofsbelijdenis van Athanasius voor. (niet helemaal over de verschillende functies, maar de 3-1heid, ook voor ons mensen onbegrijpelijk)
Dit zinnetje viel me nu ik het aan het lezen was op:
Daarom zo iemand wil zalig worden, die moet aldus van de Drievuldigheid gevoelen.
k vond een vraag en antw hierover op refoweb wat erg helder is.
Vraag: Zou u alstublieft wat willen zeggen over de uitverkiezing en de bekering? Ik ben soms zo bang dat de Heere niet naar mij omkijkt, ook al vraag ik er wel om. Ik stel me altijd voor, als ik niet in het Boek des Levens sta, dat ik kan roepen en bidden, zoveel als ik wil, maar dat helpt dan toch niet, toch? Ik vraag er elke dag om, om bekeerd te worden, en of de Heere mij wil leiden enz., maar ik heb nog steeds geen droefheid over de zonde. Ik ben wel heel erg bezig met wat ik allemaal wel en niet mag doen, maar (ik weet niet) het lijkt dan al gauw op goede werken doen, nou daar word je toch niet zalig mee? Zou u hier alstublieft wat over willen zeggen? Ik weet het anders ook niet meer.
Antwoord: Zo luidt een vraag van een onbekeerde lezer of lezeres. Geen last van de zonde te hebben; geen droefheid erover. Het niet meer te weten; en ook aangevochten te worden met de gedachte dat het allemaal toch niet helpt, wat je ook doet, als je niet in het boek des levens staat, niet uitverkoren bent. Wat moet ik hierop zeggen. Uit de vraag blijkt dat de schrijver erg graag wil, maar niet weet of God hem wel wil helpen, of God hem wel wil zalig maken, of God hem wel heeft willen uitkiezen. Dit is een veelvoorkomende vergissing: dat we denken dat wij wel gewillig zijn om bekeerd te worden, maar dat het nog maar de vraag is of God wel wil. Deze vergissing is een belangrijke list van de duivel. Hij wil graag dat we goed over onszelf denken (in ieder geval over onze wil, onze gewilligheid om bekeerd te worden) en dat we slecht over God denken of in ieder geval ons er niet van overtuigd houden dat het zeker niet aan God ligt, wanneer we in de strafplaats terecht komen.
Vóór alle dingen moeten we deze grond-vergissing kwijt raken. We moeten een radicale ommekeer in onze gedachten krijgen: ik ben slechts onwillig, vijandig; maar God staat gereed om mij te ontvangen, wanneer ik tot Hem de toevlucht neem; Hij staat gereed om mij al mijn zonden te vergeven, wanneer ik mij volledig aan Jezus Christus toevertrouw.
Staat dat in de Bijbel? Ja, lees maar mee:
1. Deuteronomium 4 vers 29: "Dan zult gij de HEERE, uw God, zoeken, en vinden; als gij Hem zult zoeken met uw ganse hart en met uw ganse ziel."
2. Jesaja 55 vers 6, 7: "Zoekt de HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot de HEERE, zo zal Hij Zich over hem ontfermen, en tot onze God, want Hij vergeeft menigvuldig." De kanttekening merkt bij "terwijl Hij te vinden is" op: "Dat is, terwijl Hij Zijn goedertierenheid aan arme zondaren aanbiedt, door hen tot boete en bekering te nodigen." Twijfelt u eraan dat de HEERE zo gewillig is? De HEERE roept u daarom toe in vers 8: "Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE." Dat betekent: Hier spreekt God de Heere wederom, en het is zoveel als Hij zei: gij mensen zijt van zodanige aard, dat gij het niet licht vergeeft of vergeet wanneer iemand u vertoornd heeft, in het bijzonder als hij het al te grof maakt; maar Ik vergeef spoedig allen wie het leed is dat zij Mij vertoornd hebben, en die Mij om vergeving bidden. Ik ben ook niet ontrouw, zoals de mensen, maar al wat Ik beloof, doe Ik gewis.
3. Mattheüs 23 vers 37: "Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt, en stenigt hen die tot u gezonden zijn! Hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, zoals een hen haar kuikens bijeenvergadert onder de vleugels; maar gij hebt niet gewild."
4. Handelingen 2 vers 21: "En het zal zijn, dat een ieder die de Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden." Dat is, die Hem voor de Zaligmaker met waar geloof erkennen, de zaligheid in Hem alleen zoeken, Hem daarom aanroepen, en Hem recht dienen. En hoe komt u aan dat geloof?
5. Romeinen 10 vers 17: "Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods."
Bent u werkelijk welkom? Ja, lees maar:
6. II Korinthiërs 5 vers 20: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bad; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen." Dus God bidt u. Niet -zoals u denkt- u bidt God. Maar God smeekt u en mij om ons met Hem te laten verzoenen; om niet langer tegen te werken; om niet langer deze verzoening in Christus af te wijzen; om niet langer "Nee" te zeggen tegen God. Ook het laatste hoofdstuk van de Bijbel leert ons dat we waarlijk welkom zijn:
7. Openbaring 22 vers 17: "En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet." Wat betekent "wie dorst heeft?" Dat is, wie met ernst en met gevoel van zijn gebrek hiernaar begerig is. En wat betekent "wie wil?": een ieder die daartoe lust heeft.
Uit deze Schriftwoorden blijkt dat er bij de Heere geen onwil is om ons welkom te heten en royaal te onthalen. De schuld ligt blijkbaar bij onszelf. Hebben we dat tot nog toe nog nooit recht ingezien, dan mogen we daarop wel eens als eerste onze aandacht op vestigen, smekende om de overtuiging van de Heilige Geest. Zodat we niet heimelijk God de schuld geven en onszelf vrijpleiten, maar andersom: God vrijverklaren en onszelf verdoemen.
Het tweede is: ik heb nog steeds geen droefheid over de zonde. Al kunnen we geen geloof maken, toch roept de Bijbel ons op om te geloven. Denk aan het woord van Paulus tot de cipier in Filippi (Handelingen 16). Zo is het ook met droefheid over onze zonde: wij kunnen zondesmart niet bewerken, maar toch roept de Bijbel ons ertoe op om onze zonden te overdenken. En we weten ook door welk middel God zondekennis werkt. Lees maar wat Paulus erover schrijft (Romeinen 3 vers 20): "Door de wet is de kennis der zonde." Niet dat de wet op zich, automatisch, zondekennis en -smart bewerkt. Maar de Heere gebruikt de wet om ons onze zonden te laten zien. Paulus schrijft dat ook vier hoofdstukken verder in vers 7: "Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik niet geweten dat de begeerlijkheid zonde was, indien de wet niet zei: gij zult niet begeren."
Nu wist Saulus de Farizeeër al jaren lang dat de wet zei: gij zult niet begeren; maar het zei hem niets. Hij had geen recht zicht op de zonde van de boze begeerte; hij had er in ieder geval geen droefheid over. Maar wanneer God het gebod thuis brengt, zoals wel eens wordt gezegd, dán doet het kracht; dán werkt het zondekennis en zondesmart.
Wat is ons aandeel hierin? De middelen gebruiken, studeren in de betekenis van de wet, bijvoorbeeld zoals Jezus haar uitlegt in Mattheüs 5. Onder de zegen des Heeren kan dit het middel zijn, waardoor we verbroken van hart leren erkennen dat we tegen de HEERE hebben gezondigd en hebben gedaan wat kwaad is in Zijn ogen. Zodat we de straf op onze ongerechtigheden gaan aanvaarden; ja, er een welgevallen in krijgen. Dan gaan we God rechtvaardig verklaren in Zijn oordelen en in Zijn straffen. Dan belijden we helwaardig te zijn.
Nee, we kunnen al deze dingen niet zelf maken, maar we weten het middel en we hebben het middel, waardoor het God belieft deze dingen aan ons te schenken, namelijk Zijn heilige wet. Gebruik dan de middelen, onder biddend opzien tot God.
Oorspronkelijk gepost door takkie
k vond een vraag en antw hierover op refoweb wat erg helder is.
Vraag: Zou u alstublieft wat willen zeggen over de uitverkiezing en de bekering? Ik ben soms zo bang dat de Heere niet naar mij omkijkt, ook al vraag ik er wel om. Ik stel me altijd voor, als ik niet in het Boek des Levens sta, dat ik kan roepen en bidden, zoveel als ik wil, maar dat helpt dan toch niet, toch? Ik vraag er elke dag om, om bekeerd te worden, en of de Heere mij wil leiden enz., maar ik heb nog steeds geen droefheid over de zonde. Ik ben wel heel erg bezig met wat ik allemaal wel en niet mag doen, maar (ik weet niet) het lijkt dan al gauw op goede werken doen, nou daar word je toch niet zalig mee? Zou u hier alstublieft wat over willen zeggen? Ik weet het anders ook niet meer.
Antwoord: Zo luidt een vraag van een onbekeerde lezer of lezeres. Geen last van de zonde te hebben; geen droefheid erover. Het niet meer te weten; en ook aangevochten te worden met de gedachte dat het allemaal toch niet helpt, wat je ook doet, als je niet in het boek des levens staat, niet uitverkoren bent. Wat moet ik hierop zeggen. Uit de vraag blijkt dat de schrijver erg graag wil, maar niet weet of God hem wel wil helpen, of God hem wel wil zalig maken, of God hem wel heeft willen uitkiezen. Dit is een veelvoorkomende vergissing: dat we denken dat wij wel gewillig zijn om bekeerd te worden, maar dat het nog maar de vraag is of God wel wil. Deze vergissing is een belangrijke list van de duivel. Hij wil graag dat we goed over onszelf denken (in ieder geval over onze wil, onze gewilligheid om bekeerd te worden) en dat we slecht over God denken of in ieder geval ons er niet van overtuigd houden dat het zeker niet aan God ligt, wanneer we in de strafplaats terecht komen.
Vóór alle dingen moeten we deze grond-vergissing kwijt raken. We moeten een radicale ommekeer in onze gedachten krijgen: ik ben slechts onwillig, vijandig; maar God staat gereed om mij te ontvangen, wanneer ik tot Hem de toevlucht neem; Hij staat gereed om mij al mijn zonden te vergeven, wanneer ik mij volledig aan Jezus Christus toevertrouw.
Staat dat in de Bijbel? Ja, lees maar mee:
1. Deuteronomium 4 vers 29: "Dan zult gij de HEERE, uw God, zoeken, en vinden; als gij Hem zult zoeken met uw ganse hart en met uw ganse ziel."
2. Jesaja 55 vers 6, 7: "Zoekt de HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot de HEERE, zo zal Hij Zich over hem ontfermen, en tot onze God, want Hij vergeeft menigvuldig." De kanttekening merkt bij "terwijl Hij te vinden is" op: "Dat is, terwijl Hij Zijn goedertierenheid aan arme zondaren aanbiedt, door hen tot boete en bekering te nodigen." Twijfelt u eraan dat de HEERE zo gewillig is? De HEERE roept u daarom toe in vers 8: "Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE." Dat betekent: Hier spreekt God de Heere wederom, en het is zoveel als Hij zei: gij mensen zijt van zodanige aard, dat gij het niet licht vergeeft of vergeet wanneer iemand u vertoornd heeft, in het bijzonder als hij het al te grof maakt; maar Ik vergeef spoedig allen wie het leed is dat zij Mij vertoornd hebben, en die Mij om vergeving bidden. Ik ben ook niet ontrouw, zoals de mensen, maar al wat Ik beloof, doe Ik gewis.
3. Mattheüs 23 vers 37: "Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt, en stenigt hen die tot u gezonden zijn! Hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, zoals een hen haar kuikens bijeenvergadert onder de vleugels; maar gij hebt niet gewild."
4. Handelingen 2 vers 21: "En het zal zijn, dat een ieder die de Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden." Dat is, die Hem voor de Zaligmaker met waar geloof erkennen, de zaligheid in Hem alleen zoeken, Hem daarom aanroepen, en Hem recht dienen. En hoe komt u aan dat geloof?
5. Romeinen 10 vers 17: "Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods."
Bent u werkelijk welkom? Ja, lees maar:
6. II Korinthiërs 5 vers 20: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bad; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen." Dus God bidt u. Niet -zoals u denkt- u bidt God. Maar God smeekt u en mij om ons met Hem te laten verzoenen; om niet langer tegen te werken; om niet langer deze verzoening in Christus af te wijzen; om niet langer "Nee" te zeggen tegen God. Ook het laatste hoofdstuk van de Bijbel leert ons dat we waarlijk welkom zijn:
7. Openbaring 22 vers 17: "En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome; en wie wil, neme het water des levens om niet." Wat betekent "wie dorst heeft?" Dat is, wie met ernst en met gevoel van zijn gebrek hiernaar begerig is. En wat betekent "wie wil?": een ieder die daartoe lust heeft.
Uit deze Schriftwoorden blijkt dat er bij de Heere geen onwil is om ons welkom te heten en royaal te onthalen. De schuld ligt blijkbaar bij onszelf. Hebben we dat tot nog toe nog nooit recht ingezien, dan mogen we daarop wel eens als eerste onze aandacht op vestigen, smekende om de overtuiging van de Heilige Geest. Zodat we niet heimelijk God de schuld geven en onszelf vrijpleiten, maar andersom: God vrijverklaren en onszelf verdoemen.
Het tweede is: ik heb nog steeds geen droefheid over de zonde. Al kunnen we geen geloof maken, toch roept de Bijbel ons op om te geloven. Denk aan het woord van Paulus tot de cipier in Filippi (Handelingen 16). Zo is het ook met droefheid over onze zonde: wij kunnen zondesmart niet bewerken, maar toch roept de Bijbel ons ertoe op om onze zonden te overdenken. En we weten ook door welk middel God zondekennis werkt. Lees maar wat Paulus erover schrijft (Romeinen 3 vers 20): "Door de wet is de kennis der zonde." Niet dat de wet op zich, automatisch, zondekennis en -smart bewerkt. Maar de Heere gebruikt de wet om ons onze zonden te laten zien. Paulus schrijft dat ook vier hoofdstukken verder in vers 7: "Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik niet geweten dat de begeerlijkheid zonde was, indien de wet niet zei: gij zult niet begeren."
Nu wist Saulus de Farizeeër al jaren lang dat de wet zei: gij zult niet begeren; maar het zei hem niets. Hij had geen recht zicht op de zonde van de boze begeerte; hij had er in ieder geval geen droefheid over. Maar wanneer God het gebod thuis brengt, zoals wel eens wordt gezegd, dán doet het kracht; dán werkt het zondekennis en zondesmart.
Wat is ons aandeel hierin? De middelen gebruiken, studeren in de betekenis van de wet, bijvoorbeeld zoals Jezus haar uitlegt in Mattheüs 5. Onder de zegen des Heeren kan dit het middel zijn, waardoor we verbroken van hart leren erkennen dat we tegen de HEERE hebben gezondigd en hebben gedaan wat kwaad is in Zijn ogen. Zodat we de straf op onze ongerechtigheden gaan aanvaarden; ja, er een welgevallen in krijgen. Dan gaan we God rechtvaardig verklaren in Zijn oordelen en in Zijn straffen. Dan belijden we helwaardig te zijn.
Nee, we kunnen al deze dingen niet zelf maken, maar we weten het middel en we hebben het middel, waardoor het God belieft deze dingen aan ons te schenken, namelijk Zijn heilige wet. Gebruik dan de middelen, onder biddend opzien tot God.
Ds. W. Pieters
:bou:dank u voor je bijdrage verheldert een heleboel
