CU en SGP lokaal verder uit elkaar

[ndonselaar]

APELDOORN - De ChristenUnie is de afgelopen raadsperiode op lokaal niveau behoorlijk veranderd. De al bestaande verschillen met de SGP zijn daardoor met name ten aanzien van principiële onderwerpen verder vergroot.

Belangrijke oorzaak is de hoge instroom van nieuwe CU-raadsleden bij de verkiezingen van 2002. Het principiële geluid dat zij laten horen, verschilt aanzienlijk van dat van hun partijgenoten die al voor 2002 actief waren in de lokale politiek.

Uit een representatief onderzoek van deze krant onder ruim de helft van alle raadsleden van ChristenUnie en SGP blijkt dat 68 procent van de CU-raadsleden die al voor 2002 actief waren, het belangrijk vindt om in de raad te benadrukken dat iedereen zich aan Gods Woord moet houden. Bij de raadsleden die er daarna zijn gekomen, is dat teruggelopen tot 38 procent.

Andere verschillen zijn dat de nieuwe generatie CU-raadsleden er minder aan hecht om in de raad te getuigen van Gods straf en Gods genade. Ruim 54 procent van hen is bovendien van mening dat gemeenten sportverenigingen die op zondag actief zijn, mogen subsidiëren. Ook dat is een verschuiving; van de meer ervaren raadsleden stemt slechts een derde hiermee in.

Zowel bij de ChristenUnie als bij de SGP is een aanzienlijk deel van de raadsleden pas na de vorige verkiezingen ingestroomd; 42 procent bij de ChristenUnie en 40 procent bij de SGP. De ’nieuwe lichting’ SGP’ers is gemiddeld zo’n tien jaar jonger, maar houdt desondanks vast aan de principiële uitgangspunten van de partij.

De samenwerkingsrelaties tussen beide partijen kenmerken zich desondanks door stabiliteit. Ruim 91 procent van de ondervraagde raadsleden ziet geen verschillen ten opzichte van de vorige verkiezingen. Bijna de helft van hen, 48 procent, zegt dat zijn of haar fractie tijdens deze verkiezingen net als vier jaar terug geen lijstverbinding is aangegaan. Volgens 23 procent is er tijdens beide verkiezingen sprake van een horizontale lijstverbinding; 21 procent van de raadsleden is zowel nu als vier jaar terug in een gecombineerde fractie actief.

Voor SGP-voorzitter Kolijn bevestigen de onderzoeksresultaten „het gevoel” dat hij al langer heeft. „Ik zie dat op alle niveaus vertegenwoordigers van de ChristenUnie minder strak zijn dan de vertegenwoordigers van RPF en GPV vroeger. Ze ontwikkelen een eigen profiel, sociaalchristelijk, en dat heeft blijkbaar consequenties.”

Kolijn betreurt het dat SGP en ChristenUnie uit elkaar groeien. Toch staat hij niet klaar met een opgeheven vinger: „Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht.” De SGP-voorzitter bevestigt dat de samenwerking „op vele plaatsen uitstekend is. Ik vind dat de SGP moet vasthouden aan haar uitgangspunten. Goed overleg met vertegenwoordigers van de ChristenUnie is nodig. Ik denk dat we elkaar moeten aanspreken op verschuivingen.”

ChristenUniepartijvoorzitter Blokhuis is niet geschrokken van de onderzoeksresultaten. Volgens hem hebben de verschillen vooral te maken met woordkeus en taalgebruik. „De nieuwkomers van de ChristenUnie kiezen vaker eigentijdse woorden. Ze zullen niet snel in de gemeenteraad spreken over „Gods genade en Gods straf.” Ze zullen dan eerder zeggen: „Dit is niet rechtvaardig” of: „Dit is niet goed voor de samenleving.” Maar als je dan doorvraagt, zullen ze zeker zeggen dat ze hun visie baseren op de Bijbel.”

Verschil in woordkeus verklaart volgens Blokhuis ook het verschil tussen ChristenUnie- en SGP-raadsleden in de enquête: „Staatkundig gereformeerden kiezen in gemeenteraden vaker voor Bijbelse formuleringen. Daardoor kunnen zij zich ook beter vinden in de gestelde vragen van de enquête. Die zijn sterk gebonden aan Bijbelse woorden en begrippen.”

Volgens Blokhuis kan uit het onderzoek niet de conclusie worden getrokken dat nieuwkomers van de ChristenUnie minder principieel zijn dan oudgedienden. „Ieder doet het op zijn eigen manier. Jongeren zijn op hun eigen manier radicaal. Zo heeft de jongerenorganisatie van onze partij VVD’er Wiegel aangewezen als heiden van het jaar. Ik maakte zelf mee tijdens een ChristenUnienieuwjaarsreceptie waar ook jongeren van andere politieke partijen waren, dat de ChristenUnievoorzitter op een kist ging staan en publiekelijk voorging in gebed.”

Uit de cijfers blijkt verder een groot verschil tussen ChristenUnie- en SGP-raadsleden over de vraag of gemeenten sportverenigingen die op zondag actief zijn, subsidie moeten geven. Volgens Blokhuis gaat daar een belangrijke vraag aan vooraf, namelijk of gemeenten in zijn algemeenheid sportverenigingen moeten subsidiëren. „SGP’ers zullen die vraag veelal ontkennend beantwoorden, ChristenUnieraadsleden bevestigend. Als je kiest voor subsidiëring, is vervolgens de vraag of je de subsidie moet weigeren omdat een deel van de activiteiten op zondag plaatsheeft. Veel ChristenUnieraadsleden vinden van niet”, aldus Blokhuis. noot: de CU in onze gemeente volgde het collegevoorstel om de subsidiëring voor godsdienstles op openbare scholen af te schaffen!

Uit het onderzoek blijkt overigens dat het gros van de SGP-raadsleden zich wel degelijk kan vinden in gemeentelijke steun voor sportverenigingen die op zaterdag actief zijn. Ruim 72 procent van hen heeft daartegen geen bezwaar.

[ndonselaar]

In het RD las ik het hieronder staande artikel.

Hier schrik ik wel van. Herkennen jullie dit, of juist niet?

[David J]

De belangrijkste verschillen zijn denk ik terug te voeren op het niet-theocratische gedachtengoed van de CU. Wie, zoals de SGP, van mening is dat iedereen Gods geboden hoort te houden, christen of niet, zal in de raad vaker 'dwingende' standpunten innemen over de zondag etc. CU'ers zijnvaker van mening dat het weinig zin heeft om dergelijke zaken af te dwingen als de personen in kwestie toch geen christen zijn. Kuypers 'sourvereiniteit in eigen kring' zal ook een rol spelen.

Daarnaast is 'de zondag' natuurlijk in bevindelijk Nederland een aangelegener onderwerp dan in meer evangelische hoek. Dat weerspiegelt zich ook in de gemeenteraad.

Dus nee, het verbaast me niet heel erg.

[Unionist]

Een aardig stukje gratis SGP-reclame zo net voor de verkiezingen. Eerst Spruyt uitgeschakeld en nu afrekenen met de ChristenUnie.

Ik denk dat Blokhuis gelijk heeft als hij zegt dat het vaak een kwestie is van woordkeus.

Het is ook maar net wat je ziet als principiële zaken. Er zijn meer geboden dan het vierde. De ChristenUnie laat zich graag inspireren door teksten als b.v. Psalm 72 en Spreuken 31 (De woorden van Lemuël's moeder). De SGP opent haar mond voor de stomme als dat haalbaar is, de ChristenUnie ook als het economisch tij tegen zit. Dat is ook Bijbelse politiek.

Wat de benadering betreft van nieuwe raadsleden, ligt het denk ik ook aan de groei in de breedte van de ChristenUnie. Vooral de groei van het allochtoon-christelijke electoraat speelt daarin een rol. Yvette Lont in Amsterdam-Zuidoost (Surinaamse met een pinkster-achtergrond), Marcello Stuart in Schiedam (ook van een "happy clappy negerkerk") zullen zaken anders benaderen dan wethouder Kattenberg in Kampen (lid van de Ger. Gem.).

De ChristenUnie is en blijft een radicaal christelijke partij, al stelt zij wellicht andere prioriteiten dan het RD graag zou zien. Meer nieuwtestamentisch, zeg maar. De SGP kiest meer voor de profetenrol (O Land, land land...), de ChristenUnie meer voor het diakonale.

Of heb je weleens een SGP'er gezien die een voedselbank opstartte?

[Toeschouwer]

Met Unionist ben ik het wel eens dat dit een aardige opsteker is voor de SGP zo vlak voor de verkiezingen. Zelf kom ik uit een SGPnest, de laatste jaren toch wat anders gaan denken over art. 36 van de NGB. Ik denk dat een theocratie bij Israël behoort en niet bij Nederland, maar dat is nog een uitvloeisel van de vervangingsleer. Ik was eigenlijk van plan om niet meer te gaan stemmen, geïnspireerd door dr. A. van de Beek. Vanmorgen B. van de Vlies gehoord op de TROS radio, ik moet eerlijk zeggen, hij sprak me wel aan en nu twijfel ik weer of ik wel of niet moet gaan stemmen. Maar nu op welke partij? Van de Vlies was samen met minister de Geus in dat programma en dan zou ik zo op de Geus stemmen. Maar waar ik woon hebben SGP en CU één lijst, dat probleem heb ik dus niet, maar er staan lieden op die hebben mijn sympathie niet, misschien toch maar niet gaan stemmen.

[Gian]

RD zet het wel wat scheef neer ja. SGP heeft een veel homogenere achterban. In de CU zitten bossen katholieken, evangelischen ect.

Logisch dat je dan zo'n verschil krijgt.

[Unionist]

Ho ho, geen katholieken hoor. Als je lid wilt worden, moet je de Uniefundering ondertekenen en dat zal een katholiek niet gauw doen.

En Toeschouwer, je kunt toch een voorkeurstem uitbrengen op een lagere kandidaat?

[Gian]

Dus mogen ze ook niet alleen stemmen?

Dat gebeurt in deze streken zeer zeker wel.

[Unionist]

Dus mogen ze ook niet alleen stemmen?

Dat gebeurt in deze streken zeer zeker wel.

O. zeer zeker. Maar daarmee bepaal je niet het gezicht van een partij.

In de jaren 80 deed de SGP in de provincie Limburg ook mee aan de verkiezingen, aldaar mikkend op de ultra-orthodoxe rkk'ers.

Probleem is alleen: in hoeverre zijn ze echt welkom? Kun je je kiezers na het stemhokje volslagen negeren? Of mogen ze ook daadwerkelijk iets in en voor de partij doen?

Ik heb daar zelf moeite mee. Daarom ben ik blij met de integratie van christen-allochtonen in de ChristenUnie. Niet alelen stemvee, maar echt meedoen. Echt erbij horen.

[Pim]

Ik vind het geen fijn artikel, maar dat is voornamelijk gevoelsmatig denk ik.

In het RD las ik het hieronder staande artikel.

Hier schrik ik wel van. Herkennen jullie dit, of juist niet?

Waar schrik je van?

[Unionist]

Reactie in het ND vanmorgen:


Rouvoet ziet geen vervlakking partij

door onze redacteur Gerard Beverdam

De principiële uitgangspunten van GPV en RPF worden binnen de ChristenUnie nog steeds gedragen. Dat zegt partijleider André Rouvoet in reactie op een onderzoek van het Reformatorisch Dagblad (RD), waaruit zou blijken dat met name nieuwe ChristenUnie-raadsleden minder snel spreken over 'zonde' en ook makkelijker denken over subsidies voor sportverenigingen die op zondag spelen.

DEN HAAG - ,,Ik spreek ook niet snel over zonde, straf en genade'', zegt André Rouvoet, ChristenUnie-fractievoorzitter in de Tweede Kamer. ,,Dat heeft met persoonlijke stijl te maken, maar ook met kleurverschillen tussen ChristenUnie en SGP.''

Volgens de ChristenUnie-leider moeten politici uit zijn partij vooral vakkundig optreden. ,,Dat betekent niet dat je het getuigenis moet schuwen. Maar het moet wel afhangen van de politieke omstandigheden. Zelf ben ik beschroomd om achter het katheder in de Tweede Kamer te spreken over bijvoorbeeld het persoonlijk heil dat ik vind in Jezus Christus, terwijl ik dat in persoonlijke gesprekken met andere Kamerleden wel doe. Maar ten tijde van de Paarse kabinetten zijn er vaak discussies geweest, waarbij ik de drang voelde om in de Kamer te zeggen dat voorstellen niet pasten bij Gods bedoeling met de mens. Verder wensen we bij de Algemene Beschouwingen de regering Gods zegen toe.''

Rekkelijker
Het RD stuurde alle 654 raadsleden van ChristenUnie en SGP een enquête. Daarvan reageerde 54 procent. Uit de enquêtes blijkt volgens de krant dat vooral ChristenUnie-raadsleden die vanaf 2002 in de lokale politiek terechtkwamen, 'rekkelijker' denken. Zo vindt van de ChristenUnie-raadsleden die voor 2002 begonnen 68 procent het belangrijk te benadrukken dat iedereen zich aan Gods Woord moet houden, terwijl van de ChristenUnie-raadsleden die vanaf 2002 actief zijn slechts 38 procent die mening deelt.

Ook in politieke stellingnames vallen verschillen op tussen de volledige groepen ChristenUnie- en SGP-raadsleden. Van de ChristenUnie-raadsleden vindt bijvoorbeeld 42 procent dat de gemeente zondagse sportverenigingen mag subsidiëren, terwijl dit standpunt door maar 4 procent van de SGP'ers wordt gedeeld. Wat betreft de bouw van een moskee waartegen alleen bijbels-principiële argumenten zijn in te brengen, is 49 procent van de SGP'ers van mening dat de bouw mag worden tegengehouden tegenover 13 procent van de ChristenUnie-raadsleden. Onbijbelse zaken benoemen als 'zonde' vindt 72 procent van de SGP-raadsleden belangrijk, tegenover 50 procent bij de ChristenUnie.

Toch geven raadsleden van beide partijen aan het belangrijk te vinden dat ChristenUnie en SGP blijven samenwerken. In de gemeenten waar gecombineerde lijsten zijn, worden geen grotere problemen dan voorheen ervaren.

Oude grondlijnen
,,Ik schrik hier niet van'', zegt André Rouvoet. ,,Ik ken mijn partij goed en weet zeker dat de oude grondlijnen nog steeds dezelfde zijn. Dat is iets waar we heel zorgvuldig mee omgaan. Natuurlijk is het wel zo dat we sommige kwesties anders benaderen. Dat er verder tussen SGP en ChristenUnie verschil zit in woordkeus, is ook niet verrassend. Natuurlijk zijn er ook verschuivingen in opvattingen, maar die ontwikkeling zie ik eveneens bij de SGP. Vroeger was de SGP collectief tegen de bouw van moskeeën, nu is dat anders.''

SGP verandert
Van de SGP-raadsleden vindt 31 procent dat de bouw van een moskee niet om enkel bijbels-principiële argumenten mag worden tegengehouden. ,,Ik hoor ook Bas van der Vlies en Kees van der Staaij niet meer zeggen dat ze de godsdienstvrijheid afwijzen. Ze zullen misschien zeggen dat ze die minder enthousiast omhelzen dan de ChristenUnie, maar ook bij de SGP zijn er - onder meer door de opkomst van de islam - aanmerkelijke veranderingen opgetreden'', constateert Rouvoet.

SGP-leider Bas van der Vlies ziet in het RD-onderzoek ,,bepaalde ontwikkelingen'' bevestigd die hij zelf al eerder had waargenomen. ,,Dat de ChristenUnie een eigen profiel heeft gezocht, is iets wat door veel mensen is waargenomen. Het is een feit dat de ChristenUnie, vanuit het christelijk-sociale profiel, landelijk veel linkser stemt dan de SGP.'' Volgens Van der Vlies heeft het samengaan van GPV en RPF geleid tot een partij die deels andere accenten legt. ,,De samenwerking is er niet makkelijker op geworden. Maar dat ligt plaatselijk verschillend. Ik kom momenteel bijna elke dag in een andere gemeente. In de ene plaats verloopt de samenwerking met de ChristenUnie heel soepel, terwijl er in een andere plaats zulke verschillen zijn - groter dan accentverschillen - dat dat tot het beëindigen van de samenwerking heeft geleid.''

Van der Vlies heeft het onderzoek nog te weinig bestudeerd om er al te diep op in te gaan, maar wat betreft de bouw van moskeeën wil hij wel kwijt dat SGP'ers daar nog altijd veel moeite mee hebben. ,,Dat is al tientallen jaren een dilemma. Een SGP'er die instemt, zal dat altijd met een stemverklaring doen. Maar het is lastig om als politicus een bouwvergunning tegen te houden, enkel vanwege het feit dat in dat gebouw een tegen Gods Woord ingaande godsdienst wordt beleden. Natuurlijk speelt daarbij mee dat we te maken hebben met de confrontatie met andere godsdiensten en culturen. Dat maakt het er warempel niet gemakkelijker op.'' Volgens de SGP-leider spelen bij zo'n discussie de plaatselijke omstandigheden een belangrijke rol. ,,In een stad ligt het anders dan in een plattelandsdorpje.''

Reden om de samenwerking met de ChristenUnie tegen het licht te houden, ziet Van der Vlies niet. ,,Wie ben ik om een oordeel over de ChristenUnie uit te spreken? Er is een heleboel wat ons bijeen brengt. Natuurlijk zijn er trends, zoals ook in dit onderzoek te zien is. Maar we kunnen ons de luxe niet permitteren om als ChristenUnie en SGP gescheiden op te trekken. Ik denk dat het belangrijkst is dat beide partijen met elkaar over de verschillen en overeenkomsten spreken. Dat gebeurt volop.''

[memento]

In het RD las ik het hieronder staande artikel.

Hier schrik ik wel van. Herkennen jullie dit, of juist niet?

Hier schrik ik niet van. Juist niet. Het bevestigd maar weer het verschil in visie op de rol van de politiek. De SGP roept bijbelteksten, de CU roept een mening gebaseerd op bijbelteksten. Rara, wat zou er effectiever zijn?

De voorbeelden die in het RD artikel genoemd worden, zijn ook puur stemmingsmakerij (mening onder de achterban over de CU negatief beïnvloeden door onjuiste/onvolledige weergave van de feiten).
1. Zondagssport De SGP is tegen subsidiering van sport, de CU voor. Logisch dat de SGP ook tegen subsidieren van bv zwembaden, terwijl de CU dat niet is. Het feit of een zwembad dan zondag open is of niet, is een zaak die daar los van staat (het subsidieren ervan zal niet leiden tot meer 'zondagssport').
2. Afshaffen subsidie godsdienstles De SGP kiest hier voor het redden van het eigen hachje (christelijke godsdienstlessen blijven subsidieren), terwijl de CU kijkt naar waar het geld voor gebruikt wordt (merendeels voor godsdienstlessen die de toets van de 3FvE niet kan doorstaan, om maar te zwijgen over het belachelijk maken van het christelijke geloof, of de promoting van het moslim-geloof). Dus kiest de CU ervoor om niet te subsidieren.

In beide gevallen vind ik het standpunt van de CU meer inhoud hebben, dan de SGP....

[Unionist]

Over de ChristenUnie en subsidie voor godsdienstonderwijs heb ik eens geprobeerd een discussie op gang te brengen die niet echt uit de verf gekomen is:

http://www.refoforum.nl/viewtopic.php?t ... e&start=15

[Unionist]

Dit stond een paar weken geleden al in het ND.

ChristenUnie en SGP groeien uit elkaar

door piet h. de jong

Dat er eind vorig jaar binnen de SGP een kleine crisis ontstond over de samenwerking met de ChristenUnie op lokaal vlak mag opmerkelijk heten. Over het geheel genomen nemen lokale ineengeschoven lijsten alleen maar af. En op landelijk niveau, het werkterrein van de politieke leiders André Rouvoet en Bas van der Vlies, lijken de inhoudelijke verschillen tussen beide partijen gaandeweg toe te nemen. Die verschillen spitsen zich vooral toe op de weer in zwang zijnde tegenstelling tussen links en rechts.
Voor een goed begrip is het nodig te stellen dat de oorspronkelijke verdeling van links en rechts in de politiek sloeg op christelijk, rechts van de Kamervoorzitter in de Tweede Kamer, tegenover niet-christelijk, links van de voorzitter. Vanzelfsprekend is dat onderscheid niet aan de orde wanneer het gaat om het uiteengroeien van de ChristenUnie en de SGP.

De links-rechts tegenstelling die beide christelijke partijen uiteendrijft is te meten langs de sociaal-economische as. Op die as draait het voor een groot deel over het verschil tussen datgene wat valt onder de eigen verantwoordelijkheid van de burger en hetgeen de overheid dient te doen voor de zwakken en kwetsbaren in de samenleving. Links en rechts in de politiek in die zin gemeten is weer terug van een beetje weggeweest ten tijde van paars. Met de Fortuyn-revolte is voor politicologen én kiezers de links-rechts aanduiding langs sociaal-economische lijnen weer gangbaar.

Klein rechts
Op de internet-encyclopedie Wikipedia wordt dit links-rechts onderscheid subtiel aangebracht. Sprekend over de samenwerking van ChristenUnie en de SGP wordt opgemerkt dat de term 'klein rechts' nauwelijks meer wordt gehanteerd. In plaats daarvan wordt gesproken van 'klein christelijk' en de encyclopedist duidt dat als een ,,toenemende erkenning van vooral de ChristenUnie''.

Deze waarneming komt niet uit de lucht vallen. De Leidse politicologen Joop van Holsteyn en Josje den Ridder komen op basis van het langjarige onderzoek naar kiezersgedrag (Nationaal Kiezers Onderzoek) tot soortgelijke conclusies. In 1989 zaten op een tienpuntenschaal (nul=links en 10=rechts) de partijen RPF, GPV en SGP dicht bij elkaar. De 'gemiddelde positie' van hun kiezers was respectievelijk: 8.8; 8.0; en 8.7. Een kleine vijftien jaar later liggen die cijfers op 6.4 voor de ChristenUnie en 8.1 voor de SGP. Ter vergelijking: CDA: 6.5; PvdA 3.7; VVD: 7.1.

De gevolgtrekking dat met de komst van de ChristenUnie de partij de steven naar links heeft gewend is met de cijfers van de NKO in de hand te kort door de bocht. Ook afzonderlijk schoven GPV en RPF in de jaren negentig al op in de richting van links op genoemde schaal. De onderzoekers constateren dat de aanhang van GPV en RPF, later ChristenUnie, ,,naar het midden is opgeschoven.'' In 2003, bij de laatst gehouden verkiezingen voor de Tweede Kamer, heeft de ChristenUnie met een gemiddelde links-rechtsscore van 6.4 ,,zich verwijderd van de aanhang van de derde orthodox-protestantse partij, de SGP (gemiddelde score 2003: 8.1).

De SGP kent dus gemiddeld gezien de meest rechtse kiezersgroep. De door velen (extreem-)rechts genoemde LPF bijvoorbeeld kent in 2002 en sterker nog in 2003 een aanhang die zich met gemiddelde scores van 7.6 en 7.1 gematigd mag noemen, in ieder geval vergeleken met de kiezers van de SGP.''

Beleefde werkelijkheid
De inhoudelijke verwijdering tussen de twee protestantse partijen is dus meer dan een intuïtief gevoel. Het is met wetenschappelijke cijferreeksen aantoonbaar. Dat die cijfers niet los staan van de beleefde werkelijkheid van partijleden blijkt uit diverse uitingen van betrokken partijleden. Neem Marja-Verhoeve Meeuse, een 23-jarige SGP-aanhanger die het oneens is met het vrouwenstandpunt van haar partij. Op een recent congres van de SGP-jongeren liet ze dat ook ronduit weten. Ze twistte er vrijmoedig over met een predikant die het vrouwenstandpunt theologisch verdedigde. De kritische Marja voelt zich niettemin helemaal thuis bij de SGP. In het Reformatorisch Dagblad liet ze optekenen ,,de ChristenUnie soms net een christelijke PvdA'' te vinden.

Simone Kennedy-Doornbos is voor de ChristenUnie kandidaat-raadslid in Amersfoort. Toen er in de keistad nog sprake was van mogelijke samenwerking van ChristenUnie en SGP deed ze een oproep om wederzijds over verschillen heen te stappen. Voor haar achterban was dat behalve het vrouwenstandpunt van de SGP ook ,,het rechtse imago'' van de partij. In het SGP-orgaan De Banier bedient fractievoorlichter Menno de Bruyne zich van het pseudoniem 'propjesschieter'. In zijn rol als schutter heeft hij de vrije hand anderen op de hak of, om in de beeldspraak te blijven, op de korrel te nemen. In de editie van 28 oktober doet hij verslag van zijn ervaringen op de reformatorische Wegwijs-beurs. Waar hij vroeger met regelmaat werd gevraagd naar het verschil tussen de ChristenUnie en zijn SGP is dat in 2005 niet meer aan de orde. De beursgangers lieten de stand van de ChristenUnie ,,gewoon 'links' liggen'' aldus de 'propjesschieter'.

Nu zijn Rouvoet en Van der Vlies als partijleiders hoffelijk genoeg om elkaar niet al te heftig in de haren te vliegen. Toch zijn er gepaste tijden, meestal prekend voor eigen parochie, dat de voormannen het nodig achten even de puntjes op de i wil zetten om de eigen positie af te schermen tegenover die van de ander. De ander die, behalve geestverwant in veel opzichten, toch altijd ook electorale concurrent is en blijft.

Ruk naar links
Op de jaarlijkse toogdag van de SGP in 2001 vroeg Bas van der Vlies zich nog af hoe de koers van de ChristenUnie als nieuwe partij zou uitpakken. Hij vreesde een teloorgang van de nationaal-gereformeerde accenten van het GPV. Een jaar later was zijn twijfel verdwenen. Een deel van het verlies van de ChristenUnie bij de stembus in mei 2002 lag ,,aan de ruk naar links en de compromisbereidheid ten aanzien van regeringsdeelname bij de ChristenUnie'', wist Van der Vlies te melden in het SGP-jongerenblad Ons Contact.

In de partijredes van 2004 en 2005 komt Bas van der Vlies op dat thema terug. Hij stoort zich aan het beeld dat de SGP zich niet bekommert om de zwakkeren in de samenleving terwijl de Christenunie daar goede sier mee maakt. Van der Vlies heeft een motie op zijn naam staan waarin hij de regering oproept de negatieve gevolgen van de bezuinigingen voor chronisch zieken, gehandicapten en ouderen tot een minimum te beperken.

Op 2 april 2005 herinnerde de SGP-leider zijn achterban nogmaals aan die politieke inzet van hem. Zijn uitsmijter luidde: ,,duidelijk is dat een christelijk sociaal profiel niet kan worden opgéist door linkse fracties, ook niet door de ChristenUnie, die in deze dossiers veelal één lijn trekt met politiek links.''

Op zijn beurt ging ook André Rouvoet in op het linkse imago van zijn partij. Op het congres van 12 november 2005 zei hij dat de ChristenUnie geen oppositie voert tégen het kabinet maar vóór een christelijk-sociale koers. Hij hield PvdA-leider Wouter Bos voor zich niet rijk te rekenen door de ChristenUnie op voorhand in te lijven in een coalitie van linkse partijen. ,,Op sociaal terrein en bij het asielbeleid trekken we regelmatig samen op met de linkse partijen. Maar politiek is veel breder en het is niet zo moeilijk om een lijstje onderwerpen te noemen waar ChristenUnie en PvdA fors van elkaar verschillen: ik noem het buitenlands beleid, drugsbeleid, medisch-ethische zaken, het Midden-Oostenconflict.''

Het voorbeeld van het asielbeleid is treffend. Want op 14 december 2005 stemde de ChristenUnie met de linkse partijen voor een motie van wantrouwen tegen minister Verdonk. In de Congo-kwestie had de bewindsvrouw de Kamer verkeerd geïnformeerd. De SGP steunde die motie niet.

Tweeling
Ondanks de politiek-inhoudelijke verschillen tussen de twee partijen belandden ze in het voorjaar van 2003 als politieke tweeling aan de formatietafel in het gebouw van de Eerste Kamer. Uiteindelijk kozen de grote jongens voor de libertijnse D66 als juniorpartner om zich te verzekeren van een meerderheid in het parlement. VVD-onderhandelaar Gerrit Zalm had zich expliciet gekeerd tegen deelname van de SGP in een kabinet. Wel was het voor hem een denkbare optie dat er een kabinet van CDA/VVD/ChristenUnie zou komen met gedoogsteun van de SGP.

Pikant is dat ook Rouvoet die optie niet heeft uitgesloten. In zijn 'Dagboek van een onderhandelaar', dat begin dit jaar naar de 'vrienden van de fractie' is verzonden, blikt hij terug op die fameuze periode van april 2003. In zijn dagboekje noteert Rouvoet op de avond van woensdag 16 april 2003 dat zijn collega Bas van der Vlies in een vraaggesprek het had over 'samen uit, samen thuis met de Christenunie'. Rouvoet: ,,Dat was niet de afspraak!'' Hoe dan ook, de beide partijen werden aan de kant gezet in ruil voor D66. Als dank voor de coöperatieve opstelling van de twee christelijke partijen bevat het regeerakkoord een paragraaf met ,,enkele punten van herkenning'' op immaterieel gebied.

Nu het inhoudelijke verschil tussen beide partijen meer en meer opvalt, in stellingnames en stemgedrag, kan een voorlopige conclusie worden getrokken. Op bekende thema's zullen de kleine christelijke fracties met hun standpunten afwijken van de grote meerderheid. Dat betreft, globaal gesproken, vooral medisch-ethische kwesties.

Maar op de sociaal-economische links-rechts-schaal zal het verschil tussen ChristenUnie en SGP blijvend van aard zijn en ligt verwijdering voor de hand. Als de VVD met het CDA regeert zal de ChristenUnie zich meer oppositioneel opstellen. Andersom, als de PvdA weer een coalitie vormt met het CDA dan wordt de SGP in die oppositionele rol gedrukt. Want even los gedacht van het CDA heeft de SGP meer op met de VVD en de ChristenUnie meer met de PvdA. Te verwachten valt dan ook dat met de toenemende verschillen tussen ChristenUnie en SGP de samenwerking tussen de twee partijen - die vanwege 'de vrouw' toch al tanende is - nog lastiger wordt.

[Ar-Jan]

De SGP roept bijbelteksten, de CU roept een mening gebaseerd op bijbelteksten.

Volgens mij is dit niet waar.. kom maar eens met een paar concrete voorbeelden dan! Volgens mij hebben ze beide een mening die gebaseerd is op bijbelteksten..