Pagina 1 van 15

Knielen op een bed violen van Jan Siebelink

Geplaatst: 16 jan 2006, 13:01
door mayflower
Wie heeft het boek gelezen ? Ik zag op TV een interview met Jan Siebelink, waarin het duidelijk werd dat het boek eigenlijk een verwoording is van zijn jeugd ervaring toen zijn vader een volgeling wedr van Ds. pauwe.

De hoofdpersoon in dit boek vertrekt na een conflict met zijn diepreligieuze vader en gaat naar Den-Haag. Hier leert hij het tuindersvak en trouwt met zijn jeugdliefde. In Velp begint hij een kwekerij. Wat hij zijn vader heeft verweten, overkomt hem ook.
Hij is eerst nog hervormd, maar als hij een goddelijk visioen heeft gehad bekeert hij zich tot het zware, zwarte calvinisme. De moeder is hier niet blij mee. De mannenbroeders dringen steeds dieper hun leven binnen. De vader bezoekt diensten en veel geld gaat op aan vrome lectuur. Een storm vernietigt hun kwekerij, maar vader heeft net de glasverzekering opgezegd.
De vader is echter helemaal in de ban van een calvinistische predikant. De kwekerij en zijn gezin gaan hier onderdoor. De vader overschrijdt grenzen en doet zijn vrouw veel verdriet.
Zelfs op zijn sterfbed laat hij zijn familie niet toe.
Het verhaal is autobiografisch. Het heeft de auteur tot op de dag van vandaag niet losgelaten.
Hij is altijd bang geweest om het hele verhaal te vertellen. De vader van de auteur is een zachtaardige man, die zijn gezin veel verdriet doet door te vluchten in het zwartste calvinisme.
Toch straalt uit het boek veel liefde. De moeder houdt veel van haar man. De zoon, Jan Siebelink heeft er alles aan gedaan om het gezin bij elkaar te houden. Dit heeft veel voor de auteur betekent in zijn verdere leven. Wát het betekent om nu jaren later dit verhaal op papier te zetten? Heeft hij het van zich af geschreven, is het een soort verwerking? Of is het een eerbetoon aan zijn vader en moeder?
Wat het antwoord hier ook op is, het is een fantastisch boek! Jan Siebelink probeert zijn vader te begrijpen en dat is bijzonder. Want zijn jeugd is niet altijd over rozen gegaan.
Knielen op een bed violen, een aangrijpend verhaal!

Geplaatst: 16 jan 2006, 13:12
door Kaw
Er is kritiek op het feit dat feiten met fictie zijn vermengt. Zo is niet alles autobiografisch. Er zijn twijfels over de door de heg rondsluipende smerige en kwijlende ouderlingen. De reactie van de schrijver was dat je rekening mee moest houden met het feit dat hij hier spreekt over zijn beleving.

Geplaatst: 16 jan 2006, 13:39
door Marnix
Ik vind het in ieder geval wel een mooi boek, met een aangrijpend verhaal.... waarbij ook regelmatig ergernis in me op kwam... hoe kan iemand zo ziek zijn, zo gehersenspoeld etc.

Het gaat idd over Pauweanen, Ds. Pauwe komt in het boek voor onder de naam Ds. Poort.

Ik kan in ieder geval iedereen aanraden het te lezen.

Geplaatst: 16 jan 2006, 17:08
door Miscanthus
Ik zou het niemand aanraden, het doet het christendom in z'n algemeenheid geen goed. M'n niet-christelijke collega krijgt nu heel verkeerde beeldvormng over christenen.

Geplaatst: 16 jan 2006, 17:15
door Kaw
Ik heb het ook nog niet gelezen, maar ik krijg een M. 't Hart gevoel. Fantastisch geschreven, maar o zo fenijnig over de gereformeerden, vaak vol van gemene insinuaties over verborgen incest, abortus, zelfmoord, machtspolitiek, maar bovenal een toneelstuk met als doel de instandhouding van een commercieel bedrijf waar de dominee goed aan verdient.

Dit zal met dit boek wel anders zijn misschien, maar ook hier worden bepaalde karikaturen gebruikt die gewoonweg niet op waarheid steunen.

Geplaatst: 16 jan 2006, 17:45
door Toeschouwer
Ik ben dat boek aan het lezen, ben halverwege en vond er niet veel aan en heb het aan de kant gelegd. Sprak verleden week een vrouw op een receptie, die had het gelezen en was er helemaal overstuur van geweest. Zij zei: wat Siebelink schrijft dat heb ik ook zo beleefd, dat enge, dat extreme. Ik ga het nu dus maar eens uitlezen. Maar wat Siebelink dus zo beschrijft, daar heb ik absoluut geen weet van. Ik heb een strenge opvoeding gehad, maar met zoveel liefde dat ik me er niet in herken.

Geplaatst: 16 jan 2006, 17:56
door Kaw
Ik denk dat ik er wel elementen in zal herkennen. Ik heb stagegelopen op een plek waar ik min of meer ook belande in een gesloten gemeenschap dat los stond van enige realiteit.
Ze hadden daar 1 ouderling, 1 diaken en 1 dominee. De ouderling heeft daar de complete sociale gemeenschap in handen, omdat hij de kerk, school en werkgelegenheid bezit. Ja, hij bezit het. De dominee danst naar de wenken van de ouderling, want de ouderling bezit de dominee. En laat die ouderling nou eens enorm fan zijn van Philpot.
Ik kwam daar op een verjaardag en hoorde dingen die mijn oren deden klapperen. Op een gegeven moment besloot ik dat dit niet representatief is voor kerkzijn en sloot me er voor af.
Ik kan me wel voorstellen dat je dan met een soort van groeiende en begrijpelijke afkerigheid opgroeit die dan mogelijk resulteerd in het schrijven van zo'n boek.

Overigens heeft M. 't Hart niets te klagen gehad over de kerk. Hij was volgens mij vrijgemaakt en is helemaal niet opgegroeit in een belachelijk strenge gemeenschap zoals hij wel eens mensen wil laten geloven.

Geplaatst: 16 jan 2006, 18:12
door Kokje
Ik vind het niet terecht dat Jan Siebelink vergeleken wordt met Maarten 't Hart. Jan Siebelink is niet positief over zijn eigen godsdienstige opvoeding, maar schopt niet tegen de kerk en tegen het christelijk geloof in het algemeen.

Geplaatst: 16 jan 2006, 19:00
door Billy
Heb hem voor de kerst ook gelezen.

Vind het echt een prachtig boek ( qua beschrijvingen en karakters etc.) Leest echt in 1 adem uit.

Siebelink is echt wel te onderscheiden van een 't Hart en Wolkers, hij trapt absoluut niet tegen het geloof van zijn vader aan. , dat bevestigd hij ook in zijn intervieuws.

alleen door het winnen van de AKO-literatuurprijs is er een promotie ontstaan die niet eerlijk is. Ik denk ( met nadruk op denk!)dat de promotie aan ook geen recht doet aan de bedoelingen van de schrijver. Dat is nl. niet een karikatuur opzetten van een streng-calvinistisch milieu . In de toelichting van Jan Siebelink blijkt ook dat hij nog als een groot "zoeker" in dit leven staat. En zijn we dat allemaal niet?..................................................

sterker nog: als hij "ooit weer zou gaan geloven"dan "zoals zijn vader geloofde", en "niet zoals zijn moeder geloofde".

Hij schrijft wat hij beleeft heeft. Ook schrijft hij nergens dat zijn ervaring model stat voor DE Paauwianen of voor de gereformeerde gezindte. Dit wordt er door promotors of recensisten van gemaakt.

Wie me andere feiten aan kan tonen heel graag, maar ik zie het op dit moment niet anders.

Geplaatst: 16 jan 2006, 19:08
door Marnix
Kaw schreef:Ik heb het ook nog niet gelezen, maar ik krijg een M. 't Hart gevoel. Fantastisch geschreven, maar o zo fenijnig over de gereformeerden, vaak vol van gemene insinuaties over verborgen incest, abortus, zelfmoord, machtspolitiek, maar bovenal een toneelstuk met als doel de instandhouding van een commercieel bedrijf waar de dominee goed aan verdient.

Dit zal met dit boek wel anders zijn misschien, maar ook hier worden bepaalde karikaturen gebruikt die gewoonweg niet op waarheid steunen.
Hm ik kreeg niet het idee dat Siebelink negatief denkt over christenen in het algemeen, en een interview met hem dat ik laatst las bevestigt dat wel. Het is gewoon een weergave van het verhaal, op vrij objectieve wijze volgens mij... niet venijnig of afkrakend... daarom raad ik je aan dit boek zeker wel te lezen....

Miscanthus heeft wel gelijk dat het tot negatievebeeldvorming bij ongelovigen kan leiden... maar ja, laten wij dan maar het tegendeel bewijzen.

Geplaatst: 16 jan 2006, 19:53
door refo
Marnix schreef:
Kaw schreef:Ik heb het ook nog niet gelezen, maar ik krijg een M. 't Hart gevoel. Fantastisch geschreven, maar o zo fenijnig over de gereformeerden, vaak vol van gemene insinuaties over verborgen incest, abortus, zelfmoord, machtspolitiek, maar bovenal een toneelstuk met als doel de instandhouding van een commercieel bedrijf waar de dominee goed aan verdient.

Dit zal met dit boek wel anders zijn misschien, maar ook hier worden bepaalde karikaturen gebruikt die gewoonweg niet op waarheid steunen.
Hm ik kreeg niet het idee dat Siebelink negatief denkt over christenen in het algemeen, en een interview met hem dat ik laatst las bevestigt dat wel. Het is gewoon een weergave van het verhaal, op vrij objectieve wijze volgens mij... niet venijnig of afkrakend... daarom raad ik je aan dit boek zeker wel te lezen....

Miscanthus heeft wel gelijk dat het tot negatievebeeldvorming bij ongelovigen kan leiden... maar ja, laten wij dan maar het tegendeel bewijzen.
Negatief doet Siebelink niet. 't Is meer een wanhopig verhaal. Niemand weet hoe je uit die vreselijke toestand moet komen. De dood van de vader is voor ieder een opluchting.

Geplaatst: 16 jan 2006, 21:10
door Afgewezen
Het griezelige van het boek vind ik, dat iemand die van God los is, probeert een Godservaring te beschrijven (door de hoofdpersoon). Je krijgt dan een heel eng, surrealistisch iets.
En Siebelink mag dan misschien wat charmanter en sympathieker zijn dan 't Hart bijv., ik vind zijn boek beslist geen aanrader, hoewel het, voornamelijk aan het eind, knap geschreven is (in het begin loopt het allemaal wat stroef, en ook die anekdotes met die vader overtuigen mij niet echt).
Hij doet ook net alsof die Hans Sievez een soort gehypnotiseerd is. Dus dat zijn geloof geen vrije keuze is, maar iets waar hij niet onderuit kan, al zou hij willen.
Heel eng dus.

Geplaatst: 16 jan 2006, 21:49
door refo
Daar geeft die vader blijkbaar alle aanleiding toe.
Hij wordt als een magneet naar bepaalde mensen getrokken. Maar z'n kinderen laat hij erbuiten.

Geplaatst: 16 jan 2006, 22:25
door Miscanthus
Afgewezen schreef:Hij doet ook net alsof die Hans Sievez een soort gehypnotiseerd is. Dus dat zijn geloof geen vrije keuze is, maar iets waar hij niet onderuit kan, al zou hij willen.
Heel eng dus.
Dat kom je wel vaker tegen....mensen die "gearresteerd" zijn en ook zo kijken....

Geplaatst: 17 jan 2006, 01:57
door Marnix
Afgewezen schreef:Het griezelige van het boek vind ik, dat iemand die van God los is, probeert een Godservaring te beschrijven (door de hoofdpersoon). Je krijgt dan een heel eng, surrealistisch iets.
En Siebelink mag dan misschien wat charmanter en sympathieker zijn dan 't Hart bijv., ik vind zijn boek beslist geen aanrader, hoewel het, voornamelijk aan het eind, knap geschreven is (in het begin loopt het allemaal wat stroef, en ook die anekdotes met die vader overtuigen mij niet echt).
Hij doet ook net alsof die Hans Sievez een soort gehypnotiseerd is. Dus dat zijn geloof geen vrije keuze is, maar iets waar hij niet onderuit kan, al zou hij willen.
Heel eng dus.
De manier waarop hij met het geloof omgaat (Sievez) is erg krampachtig inderdaad. Maar is dat niet juist bij veel mensen realiteit?

Daarnaast, Siebelink heeft de Godservaring niet verzonnen maar gehoord hoe dat ging... en geeft dat vervolgens door... daar zie ik het gevaar niet zo van in.