Trouw over Preken in Nederland

astroguy · Bericht door **astroguy** » 30 dec 2005, 08:07

Trouw heeft een serie over preken in Nederland. Zie deze link:
http://www.trouw.nl/deverdieping/religi ... ineestoon+

In dit artikel van vandaag zijn een aantal korte preek fragmenten te horen waaronder een van ds Gerritsen. Hier wordt ook ingegaan op de overeenkomst van emotionaliteit tussen deze Oud Gereformeerde predikant en een pinkster voorganger in Amsterdam.

Unionist · Bericht door **Unionist** » 30 dec 2005, 15:27

Ik hoor persoonlijk toch liever Ter Linden. Pas had ik die aan in de huiskamer en toen hij afgelopen was, bleek dat mijn zoontje van 6 met ingehouden adem had mee zitten luisteren.

Gian · Bericht door **Gian** » 30 dec 2005, 16:29

Nog zo’n emotionele preker: de oud-gereformeerde G. Gerritsen uit Hardinxveld-Giessendam, voorheen ’lerend ouderling’, sinds 2001 predikant; de man die klinkt als een vermoeide uitvaartleider. Hij geldt volgens kenners als een representant van het ’bevindelijke jammeren’. Hij trilt, klaagt, jeremieert, drie kwartier lang. In een taal die oud lijkt, maar nooit bestaan heeft, een retro-tale Kanaäns: ’Den apostel Paulus zegt’.

Volgens Stark benut Gerritsen alle middelen om de ’heiligheid van de taal, het mystieke karakter’, over te brengen, zelfs de archaïserende nep-tale Kanaäns.

Van der Graaf noemt die stijl ’een eigen maaksel’. Dat kerkgangers de teksten misschien niet eens begrijpen, doet er niet toe. „Ze vóelen het.”

Tegen het emotionele effectbejag, van zowel Hofwijks als Gerritsen, heeft Van der Graaf bezwaren. „Ik heb wel eens een traantje weggepinkt bij een goeie preek, maar je moet er geen gewoonte van maken.”

Tranentrekkers, zegt Stark, „hebben hun vaste ritueel. Het is allemaal behoorlijk geregisseerd. En de vormen passen binnen hun wereldje.”

Dan is het inderdaad nodig, wat meer te separeren ivm krokedillentranen.

Gert10 · Bericht door **Gert10** » 30 dec 2005, 17:06

Laten we a.u.b. oppassen met wat we zeggen over dominees. Het oordelen moeten we aan de Heere over laten. Daarnaast; wat heeft het voor nut om zo te schrijven? Wat is je doel? In dit geval is echt spreken zilver en zwijgen goud.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 30 dec 2005, 17:22

de beste beentjes ermee...

pierre27 · Bericht door **pierre27** » 30 dec 2005, 18:27

Gert10 schreef:Laten we a.u.b. oppassen met wat we zeggen over dominees. Het oordelen moeten we aan de Heere over laten. Daarnaast; wat heeft het voor nut om zo te schrijven? Wat is je doel? In dit geval is echt spreken zilver en zwijgen goud.

Ik ga voor goud deze keer, goede jaarwisseling allemaal toegewenst

refo · Bericht door **refo** » 30 dec 2005, 18:34

Niet dreigen, mensen...

Unionist · Bericht door **Unionist** » 30 dec 2005, 18:36

Sinds wanneer is het niet (meer) toegestaan om het gedrag van mensen te beoordelen?

Er wordt met geen woord gerept over de persoon ds. Gerritsen, noch over zijn ambt, noch over zijn christen-zijn. Er wordt geoordeeld over zijn preektrant. Is die boven alle kritiek verheven? Mag een dominee alles? Ook een show maken van zijn preek?

Want dat doet hij. Als hij bij de bakker een halfje wit bestelt, praat hij dan ook zo? Dna mag hij het van mij in de kerk ook. Maar als hij normaal anders praat, voert hij in de kerk een toneelstuk op. Dat geldt niet alleen voor hem, dat geldt voor zeer velen, licht of zwaar.

memento · Bericht door **memento** » 30 dec 2005, 18:57

Ik denk dat we onderscheid moeten maken. Onderscheid tussen traditie en emotie.

Traditie legt de prediker een hoop 'eisen' op. Zo hoort in een OGG de toon tegen het huilen aan te wezen, zo hoort in een evangelische gemeente de toon opgewekt en 'halleluja-achtig' te wezen. Ik weet het, ik generaliseer en overdrijf, maar ik probeer aan te geven dat een predikant veelal zijn stijl van preken zal aanpassen aan wat hijzelf voorgehouden heeft gekregen; de stijl van de prediking die hem dierbaar is. Ik denk niet dat we dit poppenkast of toneel kunnen en mogen noemen. Elk tracht, binnen zijn traditie, het woord zo goed mogelijk te brengen.

Daarnaast hebben we emotie. Hiermee bedoel ik de persoonlijke trek in de prediking, het element waaraan we kunnen merken dat de prediker niet zomaar Gods Woord spreekt, maar dat dat Woord hem ook raakt, dat zn hart erbij is, dat hij ook 'voor zichzelf preekt'.

Zo kan een predikant huilen op de kansel, omdat dat zo hoort binnen zijn gemeenten, of kan hij huilen omdat hij bewogen is. Zo kan een predikant 'halleluja' roepen omdat dat hoort binnen zijn traditie, of kan hij het uitroepen vanuit zijn 'hart', omdat dat hetgeen is wat hem bezet.

Kortom, het is niet zo makkelijk om een preekstijl te beoordelen. Ik ben er dan ook meer voor om de 'eisen van de traditie' te beproeven (opbouwend!), ipv de preekstijl in het algemeen.

Unionist · Bericht door **Unionist** » 30 dec 2005, 19:35

Toch ben ik bang dat juist die door de taditie opgelegde stijl afleidt, of zelfs afstoot, van de Boodschap.

Als ik een pinkstervoorganger zijn zinnen uit hoor juichen, of een ultra-gereformeerde hoor bibberen, denk ik bij allebei: Kom op hee, doe normaal. Wees eerbiedig, realisser je waar je mee bezig bent.

Op zich zit er wel wat in je stelling. Maar wordt beleving niet teveel gestuurd door de traditie? Ds. G. heeft geleerd te jammeren (even chargerend geschreven). Maar heb je hem weleens spontaan Hallaluja! horen roepen toen hij heel goed bij hart was? Of is dat "not done" in zijn kringen?

joost85 · Bericht door **joost85** » 30 dec 2005, 20:44

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 30 dec 2005, 23:01

memento schreef: Zo kan een predikant huilen op de kansel, omdat dat zo hoort binnen zijn gemeenten, of kan hij huilen omdat hij bewogen is. Zo kan een predikant 'halleluja' roepen omdat dat hoort binnen zijn traditie, of kan hij het uitroepen vanuit zijn 'hart', omdat dat hetgeen is wat hem bezet.

Er valt toch meer over te zeggen:
Het kerstevangelie is een boodschap van blijdschap, van vreugde. "Ik verkondig u grote blijdschap!"Het is een vrolijke prediking van Christus, onze Zaligmaker. Luther zegt: "....zolang de blijdschap ontbreekt, is het geloof zwak of is er helemaal geen geloof en gelooft gij den engel nog niet."
En als predikanten dan alleen maar kunnen jammeren, vrees ik het ergste.....

pierre27 · Bericht door **pierre27** » 30 dec 2005, 23:23

Miscanthus schreef:
memento schreef: Zo kan een predikant huilen op de kansel, omdat dat zo hoort binnen zijn gemeenten, of kan hij huilen omdat hij bewogen is. Zo kan een predikant 'halleluja' roepen omdat dat hoort binnen zijn traditie, of kan hij het uitroepen vanuit zijn 'hart', omdat dat hetgeen is wat hem bezet.
Er valt toch meer over te zeggen:
Het kerstevangelie is een boodschap van blijdschap, van vreugde. "Ik verkondig u grote blijdschap!"Het is een vrolijke prediking van Christus, onze Zaligmaker. Luther zegt: "....zolang de blijdschap ontbreekt, is het geloof zwak of is er helemaal geen geloof en gelooft gij den engel nog niet."
En als predikanten dan alleen maar kunnen jammeren, vrees ik het ergste.....

Ze zullen ongetwijfeld meer kunnen als alleen maar jammeren...
Laten we daar maar vanuit gaan.

memento · Bericht door **memento** » 31 dec 2005, 11:16

Miscanthus schreef:
memento schreef: Zo kan een predikant huilen op de kansel, omdat dat zo hoort binnen zijn gemeenten, of kan hij huilen omdat hij bewogen is. Zo kan een predikant 'halleluja' roepen omdat dat hoort binnen zijn traditie, of kan hij het uitroepen vanuit zijn 'hart', omdat dat hetgeen is wat hem bezet.
Er valt toch meer over te zeggen:
Het kerstevangelie is een boodschap van blijdschap, van vreugde. "Ik verkondig u grote blijdschap!"Het is een vrolijke prediking van Christus, onze Zaligmaker. Luther zegt: "....zolang de blijdschap ontbreekt, is het geloof zwak of is er helemaal geen geloof en gelooft gij den engel nog niet."
En als predikanten dan alleen maar kunnen jammeren, vrees ik het ergste.....

En ja, Miscantus, nu doe je precies waar ik voor waarschuwde, nl: geen onderscheid maken tussen traditie en emotie. Dat een preek 'jammerend' gebracht wordt, wil nog niet zeggen dat het 'jammert van binnen, in het hart'.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 31 dec 2005, 11:18

memento schreef:
Miscanthus schreef:
memento schreef: Zo kan een predikant huilen op de kansel, omdat dat zo hoort binnen zijn gemeenten, of kan hij huilen omdat hij bewogen is. Zo kan een predikant 'halleluja' roepen omdat dat hoort binnen zijn traditie, of kan hij het uitroepen vanuit zijn 'hart', omdat dat hetgeen is wat hem bezet.
Er valt toch meer over te zeggen:
Het kerstevangelie is een boodschap van blijdschap, van vreugde. "Ik verkondig u grote blijdschap!"Het is een vrolijke prediking van Christus, onze Zaligmaker. Luther zegt: "....zolang de blijdschap ontbreekt, is het geloof zwak of is er helemaal geen geloof en gelooft gij den engel nog niet."
En als predikanten dan alleen maar kunnen jammeren, vrees ik het ergste.....
En ja, Miscantus, nu doe je precies waar ik voor waarschuwde, nl: geen onderscheid maken tussen traditie en emotie. Dat een preek 'jammerend' gebracht wordt, wil nog niet zeggen dat het 'jammert van binnen, in het hart'.

De dominee bad vaak: "dat van de daken gepredikt wordt wat in de binnenkamer leeft."