RJ, helemaal mee eens. Dat wil niet zeggen dat er niet velen zijn in de bevindelijk-gereformeerde hoek die leven in een wangestalte, echter dat doet nix af van de waarheid van de leer dat een mens van nature niet kán en niet wíl.
Genade is genade, een vrije gift die je onverdient krijgt. Een mens is verantwoordelijk om alles te doen wat hij kan, maar hij kán en wil het goede niet. Daarom kán hij Jezus niet aannemen, ja hij wil dat zelfs niet. Niemand kan tot Mij (Jezus) komen, tenzij de Vader hem trekt. Het grote wonder is juist dat Hij ons heeft liefgehad terwijl wij nog zondaren waren.
Maar natuurlijk heeft de mens verantwoordelijkheid. Echter, verantwoordelijkheid om het goede te doen betekend nog geen mogelijkheid om het goede te doen! Kan de mens dan niets toedoen tot zijn zaligheid? Nix, nix en nog een nix! Wat dan? Geloven! Bidden in vertrouwen dat Hij een waarmaker is van Zijn woord. Bidden om genade. Bidden om iets wat we eigelijk niet willen. Bidden om genade is toegeven dat wij zelf hulpeloos zijn, dat we onszelf niet meer kunnen redden.
Laten we toch tot Christus gaan. Met al ons tekort. Alles wat we tekort komen wil Hij geven, als we Hem erom vragen! Dat we niet kunnen is geen excuus om weg te blijven bij Hem, Die alleen het leven kan geven. Het moet ons juist uitdrijven tot Hem. Waar wacht je nog op...?
De Civitate
Klopt Refojongeren en ik onderschrijf het zeker! Maar daarnaast hebben we ook in het eerste hoofdstuk artikel 4. Hiertussen moeten we dus een evenwichtig zien te vinden qua belijdenis.Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Bij zowel Rhode, refo als kridje krijg ik het gevoel dat God het de mens wel schenkt, maar dat de mens het toch maar moet aannemen. Immers, in de Bijbel wordt ook over schenken en aannemen gesproken. Echter, in de kerk waarin wij zitten wordt beleden in de Dordtse Leerregels 3/4: art. 14:
Het geloof is dus een gave van God. Dat wil niet zeggen dat God het de mens aanbiedt, die met dit aanbod vervolgens doen kan wat hij wil, maar dat Hij het metterdaad de mens schenkt, ingeeft en instort.
En nou zou ik jullie drieeen, en eigenlijk het meest refo nog omdat hij telkens tenenkrommende cynische reacties geeft. Hebben jullie in je leven ervaren dat als God niet in jullie leven had ingegrepen, jullie niet had stilgezet en bepaald bij jullie staat, dat jullie dan nooit een begeerte tot de Heere Jezus hadden gekregen. Hebben jullie nooit gebeden om het geloof, omdat het een gave Gods is?
Mijn reactie is dan ook vooral bedoelt tegen de lijdelijke gedachte die soms zo normaal lijkt!
Ik zie in alle evangeliën mensen die tot Jezus gingen en genezen werden. Naar lichaam en ziel. Zou dat nu niet meer kunnen? Als Jezus in de prediking langskomt, mag je toch om genezing vragen? Ook al 'voel' je niet voldoende dat je ziek bent?
In Romeinen wordt ook aangehaald dat er niemand is die goed doet enz. Dat blijft staan. Dat kwam omdat die mensen in de duisternis leefden. Maar met de komst van het Evangelie is daarin wel wat veranderd! Het is niet maar zo vrijblijvend. God verwacht een antwoord. En als je dat antwoord geeft is dat ook weer werk van God, dat zal niemand ontkennen. We leven van nature in een doodsstaat. Maar zodra God je vertelt dat je in een doodsstaat leeft verandert er heel wat. Dan weet je dat. Niet omdat 'we dat elkaar aanpraten', maar omdat God dat laat preken. Hij stuurt goedertierenlijk etc.. (DL) Verbondautomatisme? Kan wel zijn. Zie de geschiedenissen in het OT: gehoorzaamheid, landsbelofte. Ongehoorzaamheid, ballingschap, diaspora. Zegt Paulus niet dat ze ons ten (slecht) voorbeeld zijn?
Als de verantwoordelijkheid groter wordt naarmate het evangelie gepredikt wordt(Uitspraak 6-1931), houdt dat noodzakelijk in dat er 'vermogen' in de mens gelegd wordt. Hetzelfde vermogen als bij de Israelieten en de koperen slang. In feite geen vermogen, maar het met nou eenmaal een naam hebben. Alle Israelieten gebeten. Alle mensen zondaar. Alle Israelieten die van de slang hoorden kregen 'vermogen' beter te worden, ze moesten wel zien. Dat is de parallel die de Heere Jezus aan Nicodemus toonde.
De Middelaar is zo hoog dat iedereen Hem kan zien. Hij is nu de Verhoogde koperen Slang. En die andere slang houdt iedereen van Hem vandaan. Door te zeggen dat je niet mag zien!
In Romeinen wordt ook aangehaald dat er niemand is die goed doet enz. Dat blijft staan. Dat kwam omdat die mensen in de duisternis leefden. Maar met de komst van het Evangelie is daarin wel wat veranderd! Het is niet maar zo vrijblijvend. God verwacht een antwoord. En als je dat antwoord geeft is dat ook weer werk van God, dat zal niemand ontkennen. We leven van nature in een doodsstaat. Maar zodra God je vertelt dat je in een doodsstaat leeft verandert er heel wat. Dan weet je dat. Niet omdat 'we dat elkaar aanpraten', maar omdat God dat laat preken. Hij stuurt goedertierenlijk etc.. (DL) Verbondautomatisme? Kan wel zijn. Zie de geschiedenissen in het OT: gehoorzaamheid, landsbelofte. Ongehoorzaamheid, ballingschap, diaspora. Zegt Paulus niet dat ze ons ten (slecht) voorbeeld zijn?
Als de verantwoordelijkheid groter wordt naarmate het evangelie gepredikt wordt(Uitspraak 6-1931), houdt dat noodzakelijk in dat er 'vermogen' in de mens gelegd wordt. Hetzelfde vermogen als bij de Israelieten en de koperen slang. In feite geen vermogen, maar het met nou eenmaal een naam hebben. Alle Israelieten gebeten. Alle mensen zondaar. Alle Israelieten die van de slang hoorden kregen 'vermogen' beter te worden, ze moesten wel zien. Dat is de parallel die de Heere Jezus aan Nicodemus toonde.
De Middelaar is zo hoog dat iedereen Hem kan zien. Hij is nu de Verhoogde koperen Slang. En die andere slang houdt iedereen van Hem vandaan. Door te zeggen dat je niet mag zien!