Gaat daarom naar de kruispunten der wegen en nodigt allen, die git aantreft, tot de bruiloft.
Mattheüs 22 : 9.
Het rijk van God is een feestmaal met een gedekte tafel.
Letterlijk staat er in vers 4: ik heb mijn ontbijt gereed gemaakt. En meteen daarna is er sprake van ossen en gemeste beesten! Zo'n hartig en overvloedig ontbijt zou ons zwaar op de (nuchtere) maag vallen. Maar de bedoeling is duidelijk: de koning wil het feest openen, zodra de zon opgaat. Hij kan niet wachten tot de avond. Het moet al aan het ontbijt beginnen! Wie erbij wil zijn, moet vroeg opstam. Zoals de vrouwen op de Paasmorgen. Het rijk van God is een morgenstond met goud in de mond. De koning verwacht ons aan de ontbijttafel. Aan God zal het niet liggen, als het feest pas later op de dag begint. AIs de haan kraait, is alles gereed.
Maar – omdat de genodigden niet verschijnen, moet de koning zijn slaven laten uitzwermen naar de kruispunten der wegen. Mattheüs gebruikt hier een woord dat de plaats aanduidt, waar de hoofdweg in kleinere wegen uiteengaat of waar de straatweg eindigt en de landweg begint. Waarom moeten de slaven juist naar die punten gaan?
Meestal denkt men bij "allen die zij aantroffen" aan landlopers en bedelaars. Staan de nozems niet altljd op hoeken en kruispunten? En stam daar ook niet de haringventer en de ijscoman en de patatesfritesjuffrouw? Ha, wij zien ze al de feestzaal binnenkomen: de mannen van de straat en de jongens van de vlakte, Janmetdepet, Janenalleman ...
Het is waar dat de kruispunten van straatwegen en landwegen ontmoetingspunten konden zijn van het straatpubliek en het landvolk. Maar rabbi Jezus zal wel vooral gedacht hebben aan de grote kooplui en de leiders van politieke missies, die met hun karavanen opgevangen moesten worden op de kruispunten van de woestijnwegen.
Dat waren in die tijd pas de belangrijke kruispunten: waar de karavanen uit de verschillende windrichtingen elkaar tegenkwamen, waar vreemde volkeren zich vermengden, waar het oosten op het westen stuitte en waar het noorden een groet aan het zuiden bracht.
De koning stuurt zijn slaven op bereisde lieden af, op rijke handelaars en hoogwaardigheidsbekleders. Daarom kunnen zij in een bruiloftskleed op het feest verschijnen: dat dure gewaad behoort tot hun reisgarderobe, omdat een zakenman of een politicus nooit kan weten hoe het hem bij de een of andere relatie te pas kan komen.
De gelijkenis wordt nu nog mooier dan met die zaal vol arme Lazarussen: God nodigt de rijke man aan zijn tafel. Vele laatsten dus: vele edelen zullen de eersten zijn.
Naties uit de vier windstreken zijn verenigd op één bruiloft. De feestgangers komen niet van aparte wegen naar aparte zalen, maar van kruispunten naar één tafel: een lange processie van wijzen uit het oosten en kamerlingen uit Morenland en centurio's uit Rome, een kleurenfilm van Psalm 87!
Uit het dagboek van ds. Okke Jager
- Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Re: Uit het dagboek van ds. Okke Jager
Sorry ik begrijp even niet wat Ds. Okke Jager met de gereformeerdeUnionist schreef:Gaat daarom naar de kruispunten der wegen en nodigt allen, die git aantreft, tot de bruiloft.
Mattheüs 22 : 9.
Het rijk van God is een feestmaal met een gedekte tafel.
Letterlijk staat er in vers 4: ik heb mijn ontbijt gereed gemaakt. En meteen daarna is er sprake van ossen en gemeste beesten! Zo'n hartig en overvloedig ontbijt zou ons zwaar op de (nuchtere) maag vallen. Maar de bedoeling is duidelijk: de koning wil het feest openen, zodra de zon opgaat. Hij kan niet wachten tot de avond. Het moet al aan het ontbijt beginnen! Wie erbij wil zijn, moet vroeg opstam. Zoals de vrouwen op de Paasmorgen. Het rijk van God is een morgenstond met goud in de mond. De koning verwacht ons aan de ontbijttafel. Aan God zal het niet liggen, als het feest pas later op de dag begint. AIs de haan kraait, is alles gereed.
Maar – omdat de genodigden niet verschijnen, moet de koning zijn slaven laten uitzwermen naar de kruispunten der wegen. Mattheüs gebruikt hier een woord dat de plaats aanduidt, waar de hoofdweg in kleinere wegen uiteengaat of waar de straatweg eindigt en de landweg begint. Waarom moeten de slaven juist naar die punten gaan?
Meestal denkt men bij "allen die zij aantroffen" aan landlopers en bedelaars. Staan de nozems niet altljd op hoeken en kruispunten? En stam daar ook niet de haringventer en de ijscoman en de patates?frites?juffrouw? Ha, wij zien ze al de feestzaal binnenkomen: de mannen van de straat en de jongens van de vlakte, Jan?met?de?pet, Jan?en?alleman ...
Het is waar dat de kruispunten van straatwegen en landwegen ontmoetingspunten konden zijn van het straatpubliek en het landvolk. Maar rabbi Jezus zal wel vooral gedacht hebben aan de grote kooplui en de leiders van politieke missies, die met hun karavanen opgevangen moesten worden op de kruispunten van de woestijnwegen.
Dat waren in die tijd pas de belangrijke kruispunten: waar de karavanen uit de verschillende windrichtingen elkaar tegenkwamen, waar vreemde volkeren zich vermengden, waar het oosten op het westen stuitte en waar het noorden een groet aan het zuiden bracht.
De koning stuurt zijn slaven op bereisde lieden af, op rijke handelaars en hoogwaardigheidsbekleders. Daarom kunnen zij in een bruiloftskleed op het feest verschijnen: dat dure gewaad behoort tot hun reisgarderobe, omdat een zakenman of een politicus nooit kan weten hoe het hem bij de een of andere relatie te pas kan komen.
De gelijkenis wordt nu nog mooier dan met die zaal vol arme Lazarussen: God nodigt de rijke man aan zijn tafel. Vele laatsten ? dus: vele edelen ? zullen de eersten zijn.
Naties uit de vier windstreken zijn verenigd op één bruiloft. De feestgangers komen niet van aparte wegen naar aparte zalen, maar van kruispunten naar één tafel: een lange processie van wijzen uit het oosten en kamerlingen uit Morenland en centurio's uit Rome, ? een kleurenfilm van Psalm 87!
gezinte te maken heeft of wil u wat anders duidelijk maken

Okke Jager geeft een uitleg/inerpretatie van Gods Woord en heeft in die zin dus alles met de gereformeerde gezindte te maken omdat deze groep christenen het óók van datzelfde Woord verwachten. De oude waarheid die altijd weer nieuw is en niet aan tijd, plaats, gezindte gebonden is.
Gelooft het evangelie en bekeert u !
Zegt u maar jij tegen mij :mrgreen:IJsklontje schreef:Ik ben hier nieuw, dus nog niet zo bekend op dit forum. Wilt u/ wil jij (???) dit gewoon met ons delen, of hangt er nog een stelling/discussie aan vast?
Je mag er op reageren, maar je mag het ook gewoon lezen en voor kennisgeving aannemen. Ik vond het gewoon een interessant stukje uitleg.
Ik zal jij tegen u zeggenUnionist schreef:Zegt u maar jij tegen mij :mrgreen:IJsklontje schreef:Ik ben hier nieuw, dus nog niet zo bekend op dit forum. Wilt u/ wil jij (???) dit gewoon met ons delen, of hangt er nog een stelling/discussie aan vast?
Je mag er op reageren, maar je mag het ook gewoon lezen en voor kennisgeving aannemen. Ik vond het gewoon een interessant stukje uitleg.