Er is weer een literair werkje verschenen van een refo, een novelle van de hand van Arie J. Maasland.
Maar het werd in het RD gewogen en te licht bevonden. In literair opzicht dan hé, godsdienstig klopt het wel prima.
Het lijkt er op dat refo's er maar niet slagen om literair te schrijven? Wat is jullie mening? Hoe zou het komen?
kunnen refo's literatuur schrijven?
Ik ben bang dat men in refo-land denkt dat het duidelijk uit het boek moet blijken dat het een refo-boek is. Dus uitweidingen over kerkbezoek etc schijnen verplicht te zijn. Ik zou zeggen: ga je boek niet onnodig 'vroom' maken. Ga geen 'vrome gebeurtenissen' inlassen die gewoon niet relevant zijn voor de verhaallijn.
-
Breekijzertje
Ach....wat is literatuur............daar kom je nooit uit...........Oorspronkelijk gepost door Majorca
Er is weer een literair werkje verschenen van een refo, een novelle van de hand van Arie J. Maasland.
Maar het werd in het RD gewogen en te licht bevonden. In literair opzicht dan hé, godsdienstig klopt het wel prima.
Het lijkt er op dat refo's er maar niet slagen om literair te schrijven? Wat is jullie mening? Hoe zou het komen?
Zelfs "Suske en Wiske" is literatuur! (en dat is geen geintje. zoek het maar op op het www)
Een 'breekje' van Breekijzertje
Er zijn weinig Christelijke schrijvers die literatuur kunnen schrijven. Nijenhuis was goed, net als Jacqueline van der Waals met Noortje Velt in mindere mate zijn Westerbeek en Meint R vd Berg ook literair verantwoord. De vraag is bij al deze mensen wel in hoeverre je ze refo mag noemen.Oorspronkelijk gepost door Majorca
Er is weer een literair werkje verschenen van een refo, een novelle van de hand van Arie J. Maasland.
Maar het werd in het RD gewogen en te licht bevonden. In literair opzicht dan hé, godsdienstig klopt het wel prima.
Het lijkt er op dat refo's er maar niet slagen om literair te schrijven? Wat is jullie mening? Hoe zou het komen?
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Ik denk dat het meer aan de refocultuur licht, dat er slechts produkten van matige litertaire kwaliteit verschijnen, dan dat het invulling geven aan de godsdienstige overtuiging binnen de literatuur een belemmering is voor het onstaan van die literatuur.
Enkele Reis Aix van Witvliet is literatuurtechnisch gewoon niet goed. Slechte timing, het loopt goed af. Oorzaken zijn naar mijn (wat korte) inzicht de levenshouding, en dus ook de godsdienstige levensovertuiging.
Van Wezel schrijft wel gewoon goede verhalen. Hij schrijft alleen bij de Banier, en dat is nu net een uitgever die geen uitstraling heeft als 'literair'. Dus zijn boeken komen in dit geval niet op de algemene martk: wat weer betekent dat hij niet algemeen bekend wordt (algemene bekendheid is hier een criterium voor literatuur)
En breekijzertje. Iedereen kan zoveel selctiekriteria aandragen voor het toetsen van een boek of het al dan niet literatuur is, en dan kun je gewoon gaan vinken. Daar ben je redelijk snel uit. Het eerste criteria is al dat je normaal Nederlands schrijft. Klaar.
Overigens hou ik meer van Guust Flater dan van Suske en Wiske.
Enkele Reis Aix van Witvliet is literatuurtechnisch gewoon niet goed. Slechte timing, het loopt goed af. Oorzaken zijn naar mijn (wat korte) inzicht de levenshouding, en dus ook de godsdienstige levensovertuiging.
Van Wezel schrijft wel gewoon goede verhalen. Hij schrijft alleen bij de Banier, en dat is nu net een uitgever die geen uitstraling heeft als 'literair'. Dus zijn boeken komen in dit geval niet op de algemene martk: wat weer betekent dat hij niet algemeen bekend wordt (algemene bekendheid is hier een criterium voor literatuur)
En breekijzertje. Iedereen kan zoveel selctiekriteria aandragen voor het toetsen van een boek of het al dan niet literatuur is, en dan kun je gewoon gaan vinken. Daar ben je redelijk snel uit. Het eerste criteria is al dat je normaal Nederlands schrijft. Klaar.
Overigens hou ik meer van Guust Flater dan van Suske en Wiske.
Maar als er geen allerhande vrome dingetjes in voorkomen wordt het niet uitgegeven door een ons-soort-mensen-uitgeverij, en het is het belangrijkste dat zo veel mogelijk mensen het lezen natuurlijk..Oorspronkelijk gepost door memento
Ik ben bang dat men in refo-land denkt dat het duidelijk uit het boek moet blijken dat het een refo-boek is. Dus uitweidingen over kerkbezoek etc schijnen verplicht te zijn. Ik zou zeggen: ga je boek niet onnodig 'vroom' maken. Ga geen 'vrome gebeurtenissen' inlassen die gewoon niet relevant zijn voor de verhaallijn.
Ga als christen gewoon lekker bij een seculiere uitgeverij; als het boek goed is wordt het toch wel uitgegeven. Als het door alle seculiere uitgeverijen wordt afgewezen maar ze willen het bij een christelijke wel uitgeven, dan zegt dat wel iets over de literaire kwaliteit van het boek, volgens mij.
Misschien ligt het ook wel aan de instelling van het refowereldje; zolang mensen genoegen nemen met J.F. van der Poel en Johan Veenhof wordt het schrijven van literatuur ook niet zo gestimuleerd.
[Aangepast op 14/10/04 door lebaoth]
Het is toch ook niet per definitie fout om daar genoegen mee te nemen? Net als dat ook niet alle (refo :!)muziek 'hoogstaand' is.Oorspronkelijk gepost door lebaothMaar als er geen allerhande vrome dingetjes in voorkomen wordt het niet uitgegeven door een ons-soort-mensen-uitgeverij, en het is het belangrijkste dat zo veel mogelijk mensen het lezen natuurlijk..Oorspronkelijk gepost door memento
Ik ben bang dat men in refo-land denkt dat het duidelijk uit het boek moet blijken dat het een refo-boek is. Dus uitweidingen over kerkbezoek etc schijnen verplicht te zijn. Ik zou zeggen: ga je boek niet onnodig 'vroom' maken. Ga geen 'vrome gebeurtenissen' inlassen die gewoon niet relevant zijn voor de verhaallijn.
Ga als christen gewoon lekker bij een seculiere uitgeverij; als het boek goed is wordt het toch wel uitgegeven. Als het door alle seculiere uitgeverijen wordt afgewezen en ze willen het bij een christelijke wel uitgeven, dan zegt dat wel iets over de literaire kwaliteit van het boek, volgens mij.
Misschien ligt het ook wel aan de instelling van het refowereldje; zolang mensen genoegen nemen met J.F. van der Poel en Johan Veenhof wordt het schrijven van literatuur ook niet zo gestimuleerd.
[Aangepast op 14/10/04 door lebaoth]
Hoewel ik toch liever voor de betere literatuur kies (iemand noemde Nijenhuis al: :thu) kunnen er toch ook verhalen zijn die zich alleen op de ontspanning van de lezer richten en literaturisch (ofzo
) wat minder zijn?-
arend
Een uitgever kijkt ook (of vooral) naar wat commercieel aantrekkelijk is. lang niet alle uitgeverijen geven literatuur uit. Waarschijnlijk zullen Christelijke auteurs nu eenmaal niet goed in de markt liggen, of de boeken nu een overdaad aan vroomheid bevatten of niet. Als Christen-auteur moet je nu eenmaal een dubbele horde nemen: én literair interessant zijn, én je christelijke denkbeelden op een wijze kunnen presenteren die ook voor het niet- of antichristelijke lezerspubliek interessant zijn. De meerderheid van literatuurminnend Nederland heeft nu eenmaal geen bijzonder positieve grondhouding ten opzichte van het christendom. Dat een seculiere uitgeverij een christelijk boek weigert, zegt imho dus ook niet(s) (veel) over de kwaliteit van het boek.
Je moet je natuurlijk ook realiseren dat juist de literatuur een afspiegeling van de cultuur is. En refo's staan nu eenmaal naast de algemene cultuur. Dat geeft ook gelijk het verschil met Nijenhuis aan, die wel heel -existentieel- betrokken was bij de mentaliteit van zijn dagen, zoals die binnen het existentialisme als geestesstroming tot uitdrukking komt.
Overigens zijn de Van der Poelen en Veenhofs grotendeels uit, en wordt nu de christelijke boekenmarkt voornamelijk gevoed door (semi)religieuze romans uit Amerika.
Overigens zijn de Van der Poelen en Veenhofs grotendeels uit, en wordt nu de christelijke boekenmarkt voornamelijk gevoed door (semi)religieuze romans uit Amerika.
De vraag blijft: wat is een christelijk boek. Veel mensen denken idd dat een boek christelijk is als er a) niet in wordt gevloekt b) geen seks in wordt bedreven c) wordt gebeden en d) naar de kerk gegaan wordt.
Wij kregen vorig jaar met kerst een boekje voor de kinderen. Heel refo allemaal, maar de hoofdpersonen hadden het hele boek door ruzie met elkaar. We hebben het weggedaan als zijnde een niet-christelijk boek.
Het is frappant inderdaad dat refo's blijkbaar niet in staat zijn om literaire hoogstandjes te schrijven. Als er dan al iets op niveau uitkomt iis het poëzie. Tekenend is ook dat men een Thom Lemmons het christelijke boekenweekgeschenk moet laten schrijven. Van de Amerikaansse reli-romans heb ik sowieso zo'n hoge pet niet op, de uitzonderingen daargelaten.
Ik vraag me wel eens af: er zouden toch wel mensen zijn die zouden kunnen schrijven als b.v. Jan Siebelink? Zo'n kunst is dat nou toch ook weer niet?
Wij kregen vorig jaar met kerst een boekje voor de kinderen. Heel refo allemaal, maar de hoofdpersonen hadden het hele boek door ruzie met elkaar. We hebben het weggedaan als zijnde een niet-christelijk boek.
Het is frappant inderdaad dat refo's blijkbaar niet in staat zijn om literaire hoogstandjes te schrijven. Als er dan al iets op niveau uitkomt iis het poëzie. Tekenend is ook dat men een Thom Lemmons het christelijke boekenweekgeschenk moet laten schrijven. Van de Amerikaansse reli-romans heb ik sowieso zo'n hoge pet niet op, de uitzonderingen daargelaten.
Ik vraag me wel eens af: er zouden toch wel mensen zijn die zouden kunnen schrijven als b.v. Jan Siebelink? Zo'n kunst is dat nou toch ook weer niet?
Is Bert van Weenen literatuur? Of hij refo is weet ik niet. Het RD had niet zo'n goede recensie, maar ik vond het boekje prachtig. "het echte leven is nu".
Als een boek literatuur is, dan kan dat ook bij De Banier. Alleen zitten daar geen goede redacteuren. Anders zouden bepaalde boeken toch wel anders zijn uitgegeven.
Als een boek literatuur is, dan kan dat ook bij De Banier. Alleen zitten daar geen goede redacteuren. Anders zouden bepaalde boeken toch wel anders zijn uitgegeven.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Natuurlijk kan een boek ook bij de Banier uitgegeven zijn, en het gemiddelde niveau van christelijke romans overstijgen, zoals nu bij Van Wezel het geval is. Het heeft ook die uitstraling: gebonden met stofomslag. Maar verder heeft de Banier niets vergelijkbaars, en dus ook niet de kennis (lees: goede redacteuren) om meer van dat soort uit te geven.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
-
ajm
Wat dat boekje Zoektocht betreft:
Toevallig ken ik de auteur en ik weet dat hij helemaal niet de bedoeling had een literair verhaal te schrijven. 't Ging hem erom een beeld te schetsen van geloofsvragen waar een refojongere mee kan zitten, en daarbij geeft hij ook antwoorden die zo'n jongere verder kunnen helpen. Het hoofdthema van het boekje is in feite de vraag: Wat is geloven?
Inmiddels heeft hij al heel wat positieve reacties gehad van mensen die het boekje in hoog tempo hebben uitgelezen en die het herkenbaar en leerzaam vinden. Dus ik zou zeggen: aanbevolen!
Afgezien daarvan een interessante vraag of christenen literatuur kunnen schrijven.
Ik heb wel eens de best wel aardige theorie gelezen dat ze dat niet kunnen omdat ze de grote drijfveer missen die seculiere schrijvers hebben, namelijk: leegte in het hart, de ervaring van zinloosheid.
Iemand als de dichter Geerten Gossaert heeft na zijn bekering nauwelijks meer iets geproduceerd. Dat had hij niet meer nodig.
Niet dat ik het er helemaal mee eens ben, trouwens. Er bestaan wel degelijk recente voorbeelden van christelijke literatuur.
Toevallig ken ik de auteur en ik weet dat hij helemaal niet de bedoeling had een literair verhaal te schrijven. 't Ging hem erom een beeld te schetsen van geloofsvragen waar een refojongere mee kan zitten, en daarbij geeft hij ook antwoorden die zo'n jongere verder kunnen helpen. Het hoofdthema van het boekje is in feite de vraag: Wat is geloven?
Inmiddels heeft hij al heel wat positieve reacties gehad van mensen die het boekje in hoog tempo hebben uitgelezen en die het herkenbaar en leerzaam vinden. Dus ik zou zeggen: aanbevolen!
Afgezien daarvan een interessante vraag of christenen literatuur kunnen schrijven.
Ik heb wel eens de best wel aardige theorie gelezen dat ze dat niet kunnen omdat ze de grote drijfveer missen die seculiere schrijvers hebben, namelijk: leegte in het hart, de ervaring van zinloosheid.
Iemand als de dichter Geerten Gossaert heeft na zijn bekering nauwelijks meer iets geproduceerd. Dat had hij niet meer nodig.
Niet dat ik het er helemaal mee eens ben, trouwens. Er bestaan wel degelijk recente voorbeelden van christelijke literatuur.