In het kader van deze discussie staat er een heel artikel in 'de Oogst' van september. Daar het artikel nog niet op de site staat van
de stichting tot heil des volks heb ik het maar gescand en hieronder neer gezet.
De vreemdeling in uw midden -kop of staart? door Jenö Sebök
In Deuteronomium 28 houdt Mozes de Israëlieten zegen of vloek voor. Zegen wanneer ze zich houden aan de geboden van God; vloek, wanneer ze zich niet aan het verbond met God houden. Eén zegen valt daarbij op: ‘dan zullen alle volken der aarde zien, dat de naam des Heren over u uitgeroepen is, en zij zullen voor u vrezen. (…) De Here zal Zijn rijke schatkamer, de hemel, voor u openen (…) zodat gij aan vele volken zult uitlenen zonder zelf te leen te ontvangen. De Here zal u stellen tot een hoofd en niet tot een staart, gij zult enkel opgaan en niet neergaan.’
Oppervlakkig gezien lijkt deze zegen op Nederland van toepassing. Maar deze zegen heeft een tegenhanger in een vloek. ‘Steeds meer zal de vreemdeling in uw midden u te boven gaan, terwijl gij al dieper zinkt. Hij zal u te leen geven, mij gij niet aan hem; hij zal hoofd zijn, en gij staart.’ Is dat ons voorland?
De laatste jaren zien we een sterke toename van etnische religieuze conflicten in de wereld. Ik denk dan aan Soedan, Nigeria, Liberia en Indonesië. Landen waar als gevolg van deze conflicten miljoenen mensen zijn ontheemd en honderdduizenden gedood. In al deze gevallen gaat het om een strijd tussen moslims en christenen. Slachtoffers vallen aan beide zijden. Zowel moslims als christenen hebben elkaar gedood, elkaars kerken en moskeeën in brand gestoken en elkaars bevolking op de vlucht gejaagd.
De les van Indonesië
Ik heb de godsdienststrijd in Indonesië vanaf het begin op de voet gevolgd en ben van mening dat we daar voor Nederland een belangrijke les uit kunnen trekken. Tot eind jaren '90 van de vorige eeuw golden de Molukken als een schoolvoorbeeld van hoe christenen en moslims harmonieus kunnen samenleven. In 1998 bood Open Doors weerbaarheidsseminars aan in verschillende plaatsen van Indonesië. In deze seminars worden de christenen geestelijk voorbereid en weerbaar gemaakt voor eventuele vervolging. Op Ambon had men geen behoefte aan deze seminars. "Wij gaan hier zo goed om met de moslims, dat is hier echt niet nodig." Een jaar later braken in Ambon de eerste onlusten uit. De stad stond in brand; huizen, kerken, moskeeën en de christelijke Pattimura-universiteit gingen in vlammen op. Honderden mensen vonden de dood en veel moslims vluchtten naar Makassar, om een paar jaar later gewapend en met de Laskar jihad terug te keren om wraak te nemen.
Etnische factor
Waarom waren zij gevlucht naar Makassar? Eenvoudig omdat zij daar vandaan kwamen. De goede verstandhouding tussen de christenen en de moslims op Ambon bestond alleen tussen de etnische Ambonezen. Zij hadden behalve hun christelijke of islamitische geloof een traditie die nog stamt van vóór die tijd. Maar door de transmigratiepolitiek van Jakarta hadden duizenden Buginezen en Makassarezen zich in Ambon gevestigd. Deze mensen waren moslim. Zij hadden hun eigen taal en cultuur. Ook waren zij als moslim veelal 'zuiverden in de leer' dan de Ambonezen, bij wie het geloof niet zo diep zat. Ik weet niet of de Ambonese bevolking erg blij was met de toevloed van allochtonen. In ieder geval konden zij er niets tegen doen, want Indonesië is een eenheidsstaat waarin iedere Indonesiër mag wonen en werken waar hij wil.
Verstoord evenwicht
De migranten waren bereid hard te werken om in hun nieuwe 'thuisland' een bestaan op te bouwen, terwijl de autochtone Ambonezen veelal op hun lauweren rustten. De nieuwkomers kregen het steeds beter en dat wekte weer jaloezie op bij sommige autochtonen. Bovendien verstoorden de allochtonen het religieuze evenwicht. De moslims gingen de meerderheid uitmaken en de nieuwkomers, die 'zuiverden in dé leer' waren dan de autochtone moslims, zagen het als hun religieuze plicht om de islam te bevorderen. Daar kwam bij dat zij onder invloed stonden van moslimleiders op Java, die ernaar streven om van Indonesië een moslimstaat te maken. De spanningen liepen dus op en tijdens een ordinaire ruzie tussen een moslim en een christen sloeg op 19 januari 1999 de vlam in de pan.
Overvleugeld
Ook op Midden-Sulawesi (Poso en Palu) is het evenwicht verstoord door een toevloed van moslims uit andere delen van Indonesië. Deze hardwerkende moslims kopen grond op van de autochtone christenen en nemen steeds belangrijkere posities in de maatschappij in. Zij zijn bezig de autochtone bevolking te overvleugelen. Ook hier zet dit kwaad bloed en heeft het geleid tot enorme bloedbaden. Op Papoea (West Nieuw-Guinea) is het nog niet zo ver, maar alle ingrediënten zijn aanwezig. Het broeit er al jaren. De migranten uit Java hebben de autochtone Papoea's allang overvleugeld, zowel in aantal als in invloed. Zij zijn hoofd, de Papoea's staart. Ook hier zijn de migranten bijna allemaal moslim, de Papoea's christen. Het is dat de Papoea's zo verdeeld zijn, anders waren zij allang in opstand gekomen.
Kan dat hier gebeuren?
Ik zie in het Indonesische voorbeeld een belangrijke les voor Nederland. Ook hier rukt de islam op en ook hier komt dat door allochtonen. Ook hier zijn de allochtonen niet gekomen om de islam te verbreiden, maar omdat zij een betere toekomst zoeken voor zichzelf en hun kinderen. Maar ook hier zijn krachten aan het werk, die vanuit het moederland of Saoedi-Arabië de allochtone moslims wijzen op hun religieuze plicht om de islam te verbreiden. De moslims zijn nu nog sterk in de minderheid, maar hoelang zal dat nog duren? In de grote steden zijn zij allang niet meer in de minderheid, zeker de jongeren niet. Kijk maar naar de scholen. Afgelopen april moesten de leerlingen op een middelbare school in Arnhem één minuut stilte in acht nemen voor de moord op Hamasleider Rantissi, omdat de Marokkaanse scholieren daar om vroegen. Het aantal moslims zal voorlopig blijven groeien, al is het maar doordat zij veel grotere gezinnen stichten en doordat zij hun bruiden bij voorkeur uit het moederland halen. De overheid probeert dit laatste tegen te gaan, maar zonder veel succes.
Verhoudingen wijzigen
Wanneer Turkije straks deel uitmaakt van de EU, zal die ontwikkeling nog sneller gaan. In Turkije wonen 60 miljoen moslims, die zich dan overal in Europa mogen vestigen. Daar komt bij dat Turkije een achterland heeft met nog eens 50 miljoen moslims. Turkije werpt zich op als leider van de 'Turkische' landen van Centraal-Azië, de voormalige Sovjetrepublieken Turkmenistan, Oezbekistan, Tadzjikistan en Kazachstan. De inwoners van deze landen spreken een verwante taal en kunnen de Turken goed verstaan. Zij kunnen nu al zonder visum naar Turkije reizen en van dat voorrecht maken zij dankbaar gebruik. Straks mogen zij door reizen naar Europa. De etnische en religieuze verhoudingen zullen zich in Nederland dan grondig wijzigen en er is weinig fantasie voor nodig om aan Indonesische toestanden te denken.
Startsein in de moskee
Komt dan de vloek van Mozes uit Deuteronomium 28: 43,44 over ons land? 'Steeds meer zal de vreemdeling in uw midden u te boven gaan, terwijl gij al dieper zinkt. Hij zal u te leen geven, maar gij niet aan hem; hij zal hoofd zijn, en gij staart.' Nogmaals, deze mensen komen niet om religieuze redenen naar Nederland, maar de islamitische ideologen staan klaar om ze op hun religieuze plicht te wijzen. Hoelang duurt het nog, voordat in Nederland de eerste kerken en moskeeën in vlammen opgaan? Net als in Indonesië is niet ieder die zich christen noemt, een volgeling van Jezus, en veel moslims die vooraan staan om christenen te vermoorden, zien zelden een moskee van binnen. Hoewel, de meeste pogroms tegen christenen in Nigeria en Indonesië kregen hun startsein in de moskee.
Radicalisering
Is dit tij te keren? Van de politiek verwacht ik het niet. De politiek denkt seculier en kan zich niet voorstellen dat religie voor sommige mensen belangrijker is dan de economie. En Turkije in de EU is goed voor de economie.' De politici zien de oplossing in een seculiere islam en een seculier christendom. Maar dat is 'wensdenken'. De tijdgeest stuurt in de richting van een radicale funda- mentalistische islam en misschien ook wel een radicaal fundamentalistisch christendom. In alle wereldgodsdiensten zien we namelijk een radicalisering: zelfs in het verdraagzame hindoeïsme en boeddhisme.
Zijn geboden onderhouden
De vervloekingen uit Deuteronomium 28 zijn aan Israël gericht. Wij zijn Israël niet, maar we weten wel dat ‘deze dingen ons ten voorbeeld zijn geschied.' (1 Corinthe 10:6) Als we willen weten hoe we hier als christenen op moeten reageren, dan moeten we het antwoord in datzelfde hoofdstuk zoeken: Terug naar Gods Woord. 'indien gij niet luistert naar de stem van de Here...' Een zin van deze strekking komt viermaal voor bij de vervloekingen. Echter: 'Indien gij dan aandachtig luistert naar de stem van de HERE, uw God, en al zijn geboden, die ik u heden opleg, naarstig onderhoudt, dan zal de HERE, uw God, u verheffen boven alle volken der aarde.' Hiermee begint Mozes zijn toespraak. Een zin van deze strekking komt ook viermaal voor bij de zegeningen. Als we dát als volk in groten getale zouden doen, dan zou dat een ramp alsnog kunnen afwenden. God wilde Sodom en Gomorra sparen, als er slechts 10 rechtvaardigen gevonden werden.
Opwekking door verdrukking
Maar eerlijk gezegd heb ik er weinig geloof voor. Ik geloof wel in een opwekking, maar die komt meestal in de verdrukking, net als bij Israël. We kunnen ons beter als christenen mentaal voorbereiden op verdrukking en vervolging en niet dezelfde fout maken als de Molukkers, die dit niet nodig vonden. Bereidt u er maar op voor dat straks de oproep tot gebed aan Allah in onze straten klinkt en dat de kerkklokken het zwijgen wordt opgelegd. Bereidt u er maar op voor dat veel christenen niet meer naar de kerk gaan, omdat ze dat niet veilig vinden. Ze worden straks gemolesteerd door moslimjongeren, zoals nu al met joden in Amsterdam gebeurt. De politie zal er weinig tegen doen, want die bestaat straks voor een groot deel uit moslims.
Geestelijke strijd
Bereidt u er maar op voor dat we straks een nieuwe vorm van politieke correctheid krijgen, waarbij we niets kwaads mogen zeggen van de islam, maar waarbij we alle laster van het christendom moeten gedogen. Evangeliseren wordt straks verboden. Op alle scholen wordt de islam onderwezen, ook op christelijke scholen. Het christelijke geloof wordt belachelijk gemaakt in de schoolboeken. Christenen die nog publiekelijk voor hun geloof uitkomen, zullen steeds vaker worden aangeklaagd en bedreigd. En de rechtspraak zal partijdig zijn voor de moslims. Er komen steeds meer aanslagen op christelijke instellingen en personen. Ik verzin dit niet allemaal. Ik beschrijf alleen maar hoe het toegaat in landen waar moslims de meerderheid vormen.
Strijdperk
'Als u vrede wilt, bereidt u voor op oorlog.' Dat geldt ook voor de geestelijke strijd. We kunnen ons beter voorbereiden op de verdrukking, die zeker gaat komen. Het is naïef de ogen te sluiten voor het gevaar van de islam. Tegelijkertijd moeten we beseffen dat de vijand niet de moslim is, maar de verwording, afval en ongeloof van onze samenleving en vooral binnen de kerk van Christus. Daar speelt de geestelijke strijd zich af. Slechts diep berouw, bekering, terugkeer naar de waarheid van Gods Woord en heiliging kunnen een dam opwerpen tegen de bovengenoemde ontwikkeling. Alleen een christendom dat daardoor gekenmerkt wordt, zal indruk maken op de moslim.