Gisteren las ik de bijbel. Ik had van te voren gebeden of God de bijbellezing wilde zegenen en dat doet Hij dan altijd, maar soms begrijp ik Zijn boodschap niet.
Dan. 10:
22 En hij onderrichtte [mij] en sprak met mij, en zeide: Daniel! nu ben ik uitgegaan, om u den zin te doen verstaan.
23 In het begin uwer smekingen is het woord uitgegaan, en ik ben gekomen, om u [dat] te kennen te geven; want gij zijt een zeer gewenst [man]; versta dan dit woord, en merk op dit gezicht.
24 Zeventig weken zijn bestemd over uw volk, en over uw heilige stad, om de overtreding te sluiten, en om de zonden te verzegelen, en om de ongerechtigheid te verzoenen, en om een eeuwige gerechtigheid aan te brengen, en om het gezicht, en den profeet te verzegelen, en om de heiligheid der heiligheden te zalven.
25 Weet dan, en versta: van den uitgang des woords, om te doen wederkeren, en om Jeruzalem te bouwen, tot op Messias den Vorst, zijn zeven weken, en twee en zestig weken; de straten, en de grachten zullen wederom gebouwd worden, doch in benauwdheid der tijden.
26 En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hem zelven zijn; en een volk des vorsten, hetwelk komen zal, zal de stad en het heiligdom verderven, en zijn einde zal zijn met een overstromende vloed, en tot het einde toe zal er krijg zijn, [en] vastelijk besloten verwoestingen.
27 En hij zal velen het verbond versterken een week; en [in] de helft der week zal hij het slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden, en over den gruwelijken vleugel zal een verwoester zijn, ook tot de voleinding toe, die vastelijk besloten zijnde, zal uitgestort worden over den verwoeste.
Ik ben werkelijk voortdurend door God bestoken met deze tekst, maar ik begrijp hem niet.
Voor de rest zijn het allemaal teksten die ik eigenlijk meteen toe kan passen op mijn leven of op de vragen waar ik mee zit, maar...
Gisteren de volgende tekst:
Jer. 38:
2 Zo zegt de HEERE: Wie in deze stad blijft, zal door het zwaard, door den honger of door de pestilentie sterven; maar wie tot de Chaldeen uitgaat, die zal leven, want hij zal zijn ziel tot een buit hebben, en zal leven.
Wat is hier de positie van de Chaldeën (die zouden het land toch in ballingschap wegvoeren naar babel?) en waarom heb je je ziel tot buit wanneer je in princiepe overloopt naar de vijand? En wat zou dit kunnen betekenen voor mijn eigen leven?
Als je zelf met zulke vragen zit, dan zie ik ze ook graag in dit topic. Volgens mij erg leerzaam. Tis niet de bedoeling dat het een mystieke gisserij wordt, maar misschien geven de teksten hun inhoud wel prijs na uitdieping van hun betekenis die ze toen hadden.
[Aangepast op 10/5/05 door Kaw]
Soms krijg je een tekst, maar dan... topic
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik heb dit Bijbelboek vorig jaar op vakantie doorgenomen en mij verwonderd over het feit dat Zedekia de Heere om raad vroeg door de mond van Jeremia, de profeet, en toch zijn eigen zin deed en ongehoorzaam was. God had het behoud op het oog van volk en koning, maar door hun ongehoorzaamheid, zijn ze in diepere ellende terechtgekomen.Oorspronkelijk gepost door KawJer. 38:
2 Zo zegt de HEERE: Wie in deze stad blijft, zal door het zwaard, door den honger of door de pestilentie sterven; maar wie tot de Chaldeen uitgaat, die zal leven, want hij zal zijn ziel tot een buit hebben, en zal leven.
Wat is hier de positie van de Chaldeën (die zouden het land toch in ballingschap wegvoeren naar babel?) en waarom heb je je ziel tot buit wanneer je in princiepe overloopt naar de vijand? En wat zou dit kunnen betekenen voor mijn eigen leven?
De les is volgens mij: Zien, vertrouwen op en luisteren in gehoorzaamheid aan God en niet op de omstandigheden en eigen inzichten.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Misschien biedt de NBV iets meer helderheid over het tekstgedeelte uit Daniël 9:
20 Terwijl ik nog sprak en bad, mijn zonde en de zonde van mijn volk Israël beleed, en mijn smeekbede omwille van de heilige berg van mijn God richtte tot de HEER, mijn God, 21 terwijl ik mijn gebed nog uitsprak, vloog de man Gabriël, die ik eerder in het visioen had gezien, snel naar mij toe. Het was de tijd van het avondoffer. 22 Hij begon mij uitleg te geven. Hij zei: ‘Daniël, ik ben nu gekomen om je een helder inzicht te geven. 23 Er is een woord uitgegaan toen je je smeekbede begon en ik ben gekomen om het over te brengen, want je bent zeer geliefd. Luister naar het woord en sla acht op het visioen. 24 Zeventig weken zijn vastgesteld voor je volk en je heilige stad, voordat aan de overtredingen een einde komt en de zonden zijn afgesloten, voordat het wangedrag is vergolden en eeuwige gerechtigheid is gebracht, voordat het profetisch visioen bezegeld is en het allerheiligste gewijd. 25 Je moet weten en begrijpen: Vanaf het ogenblik waarop het woord is uitgegaan dat Jeruzalem hersteld en weer opgebouwd zal worden tot het tijdstip waarop een gezalfde vorst verschijnt, zullen zeven weken verstrijken; en het herstel en de wederopbouw van de stad, met pleinen en wallen en al, zal tweeënzestig weken duren, en het zal een tijd van verdrukking zijn. 26 Na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden vermoord, zonder dat iemand het voor hem opneemt. Het volk van een toekomstige vorst zal verderf brengen over de stad en het heiligdom. Hij zal zijn einde vinden in een overstroming. Tot aan het einde van de strijd zullen er verwoestingen zijn, zoals is vastgesteld. 27 Hij zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang. De helft van de week zal hij offers noch gaven laten brengen, en boven op het altaar zal een verwoesting brengende gruwel te zien zijn, totdat het aangekondigde einde van die verwoestende kracht komt.’
[Aangepast op 10/5/05 door Miscanthus]
20 Terwijl ik nog sprak en bad, mijn zonde en de zonde van mijn volk Israël beleed, en mijn smeekbede omwille van de heilige berg van mijn God richtte tot de HEER, mijn God, 21 terwijl ik mijn gebed nog uitsprak, vloog de man Gabriël, die ik eerder in het visioen had gezien, snel naar mij toe. Het was de tijd van het avondoffer. 22 Hij begon mij uitleg te geven. Hij zei: ‘Daniël, ik ben nu gekomen om je een helder inzicht te geven. 23 Er is een woord uitgegaan toen je je smeekbede begon en ik ben gekomen om het over te brengen, want je bent zeer geliefd. Luister naar het woord en sla acht op het visioen. 24 Zeventig weken zijn vastgesteld voor je volk en je heilige stad, voordat aan de overtredingen een einde komt en de zonden zijn afgesloten, voordat het wangedrag is vergolden en eeuwige gerechtigheid is gebracht, voordat het profetisch visioen bezegeld is en het allerheiligste gewijd. 25 Je moet weten en begrijpen: Vanaf het ogenblik waarop het woord is uitgegaan dat Jeruzalem hersteld en weer opgebouwd zal worden tot het tijdstip waarop een gezalfde vorst verschijnt, zullen zeven weken verstrijken; en het herstel en de wederopbouw van de stad, met pleinen en wallen en al, zal tweeënzestig weken duren, en het zal een tijd van verdrukking zijn. 26 Na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden vermoord, zonder dat iemand het voor hem opneemt. Het volk van een toekomstige vorst zal verderf brengen over de stad en het heiligdom. Hij zal zijn einde vinden in een overstroming. Tot aan het einde van de strijd zullen er verwoestingen zijn, zoals is vastgesteld. 27 Hij zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang. De helft van de week zal hij offers noch gaven laten brengen, en boven op het altaar zal een verwoesting brengende gruwel te zien zijn, totdat het aangekondigde einde van die verwoestende kracht komt.’
[Aangepast op 10/5/05 door Miscanthus]
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik heb iets gevonden maar of het juist is, weet ik niet; het hele stuk vinde je HIER
WAT IS DE BOODSCHAP VAN DAN. 9:24-27?
Vers 24 geeft een samenvatting, die in de verzen 25-27 wordt uitgewerkt: een overzicht van de heilsgeschiedenis vanaf Daniël tot aan de voleinding. In zeventig 'zevental-perioden' zal God het volk en de stad zuiveren van alle kwaad en zal Hij 'iets allerheiligst zalven'. Het blikveld is dus Israël en Jeruzalem. Het 'zalven van iets allerheiligst' is apocalyptisch versluierend verwoord, maar de terminologie verwijst naar de inrichting van de tabernakel in de woestijn, wat volgens Ex.25:8 e.a. als doel had, dat God in het midden van het volk zou wonen. Ook hier in Dan. 9 is de majestueuze aanwezigheid van God temidden van zijn volk het einddoel.(42)
De 70-perioden profetie is een drama met drie bedrijven:
De eerste periode van herstel en herbouw van Jeruzalem. De datering in 9:1 geeft waarschijnlijk een tijd aan nog net voor het begin van de herbouw van de tweede tempel(43). De openbaring van Gabriël zegt dus dat het majestueuze wonen van God temidden van zijn volk niet vervuld zal worden met de tempel die binnenkort gebouwd zal worden.
De tweede periode, de tijd die begint met de herbouw van de tweede tempel en de eerste gezalfde, wordt in vs 25 als volgt getypeerd: 'Jeruzalem zal tweeënzestig 'zevens' lang hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden.'
Naar aanleiding van de terminologie 'plein en gracht' (voor verdediging en verzorging- wassen e.d.) zegt Rigger(44) dat men zich moeilijk aan de indruk kan onttrekken dat de profetie hier spreekt over de de 'Grote Stad' in haar uiterlijke, bijna profane verschijning: de stad wordt uiterlijk weer herbouwd, en men zal zich 62 perioden lang bezighouden met uiterlijkheden als noodzakelijke verzorging en zekerheid. Het is heel opmerkelijk dat de tweede tempel i.v.m. de 62 perioden niet genoemd wordt.
In vers 26 en 27 wordt dan de derde en laatste periode besproken die gekenmerkt wordt door Gods oordeel: het begint met de gewelddadige dood van een gezalfde, die gevolgd wordt door de komst van de antigoddelijke vorst. Het zal een tijd van verwoesting, vernietiging en vervolging zijn. De loutering van het volk komt in deze laatste tijd tot een climax. En dan komt de voleinding waartoe vast besloten is(45).
We kunnen onze bespreking van de '70-perioden' profetie besluiten met de conclusie(46) dat men er vanuit Daniël en het OT geen zicht op krijgen wie met de tweede gezalfde bedoeld wordt.
De grote vraag is: is Jezus nu de tweede gezalfde of niet? En wie is de 'vorst die komen zal'? Nog belangrijker: is hij al gekomen of moet hij nog komen? We gaan naar het NT om te zien of we op deze vragen een antwoord krijgen.
gevonden op; Elim.nl
[Aangepast op 10/5/05 door Miscanthus]
WAT IS DE BOODSCHAP VAN DAN. 9:24-27?
Vers 24 geeft een samenvatting, die in de verzen 25-27 wordt uitgewerkt: een overzicht van de heilsgeschiedenis vanaf Daniël tot aan de voleinding. In zeventig 'zevental-perioden' zal God het volk en de stad zuiveren van alle kwaad en zal Hij 'iets allerheiligst zalven'. Het blikveld is dus Israël en Jeruzalem. Het 'zalven van iets allerheiligst' is apocalyptisch versluierend verwoord, maar de terminologie verwijst naar de inrichting van de tabernakel in de woestijn, wat volgens Ex.25:8 e.a. als doel had, dat God in het midden van het volk zou wonen. Ook hier in Dan. 9 is de majestueuze aanwezigheid van God temidden van zijn volk het einddoel.(42)
De 70-perioden profetie is een drama met drie bedrijven:
De eerste periode van herstel en herbouw van Jeruzalem. De datering in 9:1 geeft waarschijnlijk een tijd aan nog net voor het begin van de herbouw van de tweede tempel(43). De openbaring van Gabriël zegt dus dat het majestueuze wonen van God temidden van zijn volk niet vervuld zal worden met de tempel die binnenkort gebouwd zal worden.
De tweede periode, de tijd die begint met de herbouw van de tweede tempel en de eerste gezalfde, wordt in vs 25 als volgt getypeerd: 'Jeruzalem zal tweeënzestig 'zevens' lang hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden.'
Naar aanleiding van de terminologie 'plein en gracht' (voor verdediging en verzorging- wassen e.d.) zegt Rigger(44) dat men zich moeilijk aan de indruk kan onttrekken dat de profetie hier spreekt over de de 'Grote Stad' in haar uiterlijke, bijna profane verschijning: de stad wordt uiterlijk weer herbouwd, en men zal zich 62 perioden lang bezighouden met uiterlijkheden als noodzakelijke verzorging en zekerheid. Het is heel opmerkelijk dat de tweede tempel i.v.m. de 62 perioden niet genoemd wordt.
In vers 26 en 27 wordt dan de derde en laatste periode besproken die gekenmerkt wordt door Gods oordeel: het begint met de gewelddadige dood van een gezalfde, die gevolgd wordt door de komst van de antigoddelijke vorst. Het zal een tijd van verwoesting, vernietiging en vervolging zijn. De loutering van het volk komt in deze laatste tijd tot een climax. En dan komt de voleinding waartoe vast besloten is(45).
We kunnen onze bespreking van de '70-perioden' profetie besluiten met de conclusie(46) dat men er vanuit Daniël en het OT geen zicht op krijgen wie met de tweede gezalfde bedoeld wordt.
De grote vraag is: is Jezus nu de tweede gezalfde of niet? En wie is de 'vorst die komen zal'? Nog belangrijker: is hij al gekomen of moet hij nog komen? We gaan naar het NT om te zien of we op deze vragen een antwoord krijgen.
gevonden op; Elim.nl
[Aangepast op 10/5/05 door Miscanthus]
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
HIER IS nog een duidelijke en interessante link:
Hoe weet je trouwens dat een tekst die in je opkomt 'gekregen is'? Soms blijft een gezegde van iemand een beetje hangen, net als een versje of een Psalm. Is dat dan altijd een 'boodschap van God'?
Zo'n heel stuk uit Daniël als tekst krijgen is ook behoorlijk veel. Dan kun je toch nauwelijks je werk doen als je zoveel tekst 'krijgt'?
En als je meent dat het van God is, lijkt me beter aan Hem uitleg te vragen.
Zo'n heel stuk uit Daniël als tekst krijgen is ook behoorlijk veel. Dan kun je toch nauwelijks je werk doen als je zoveel tekst 'krijgt'?
En als je meent dat het van God is, lijkt me beter aan Hem uitleg te vragen.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Als we de Bijbel lezen, moeten we er van uitgaan dat het God is die tot ons spreekt. Dat hoeft niet per expresspost of zo.Oorspronkelijk gepost door refo
Hoe weet je trouwens dat een tekst die in je opkomt 'gekregen is'? Soms blijft een gezegde van iemand een beetje hangen, net als een versje of een Psalm. Is dat dan altijd een 'boodschap van God'?
Zo'n heel stuk uit Daniël als tekst krijgen is ook behoorlijk veel. Dan kun je toch nauwelijks je werk doen als je zoveel tekst 'krijgt'?
En als je meent dat het van God is, lijkt me beter aan Hem uitleg te vragen.
Nou, ik acht het mogelijk dat het helemaal niet van God komt, maar wat is er erger om misschien God te negeren?Oorspronkelijk gepost door refo
Hoe weet je trouwens dat een tekst die in je opkomt 'gekregen is'? Soms blijft een gezegde van iemand een beetje hangen, net als een versje of een Psalm. Is dat dan altijd een 'boodschap van God'?
Zo'n heel stuk uit Daniël als tekst krijgen is ook behoorlijk veel. Dan kun je toch nauwelijks je werk doen als je zoveel tekst 'krijgt'?
En als je meent dat het van God is, lijkt me beter aan Hem uitleg te vragen.
Wat ik doe is bidden voor het bijbellezen. Mijn zonden erkennen en belijden, mijn leven voor Hem leggen en wanneer ik met vragen zit, Hem die stellen. En dan de bijbel openslaan. Ik durf met alle stelligheid te zeggen dat God dit zegent en via het Woord (niet altijd en ook niet altijd direct) mij een handreiking geeft om mijn leven te corrigeren en mijn vragen te beantwoorden.
En ja, ik heb God om een antwoord gevraagt, maar je kunt toch ook zelf studeren?
Ik vond je eerste link beter. Naar mijn mening is de 2e link meer/te veel giswerk.Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
HIER IS nog een duidelijke en interessante link:
Ik heb er wel veel van geleerd. Ik vermoede al dat het om de Christus ging. Aan een praktische interpretatie durf ik me nog niet te wagen.
Ik moest bij deze tekst aan de kerk denken. (ff niet aan kerkverbanden) Wanneer de kerk zich verschuilt achter zijn kerkmuur en de wereld achter zich laat, buiten de dikke stadsmuren, dan vergeet deze zijn belangerijkste taak en dat is evangelisatie. De kerk moet ogenschijnlijk het onmogelijke doen en zich mengen/overgeven in wereld. Zijn ziel zal dan juist behouden worden. We leren van Babel dat je niet je eigen cultuur en normen en waarden moet verlogenen en dat je uit moet blijven zien naar de terugkomst, maar een kerkelijk wegkruipen zal hongersnood, ziekte en uiteindelijk de dood tot gevolg hebben.Oorspronkelijk gepost door MiscanthusIk heb dit Bijbelboek vorig jaar op vakantie doorgenomen en mij verwonderd over het feit dat Zedekia de Heere om raad vroeg door de mond van Jeremia, de profeet, en toch zijn eigen zin deed en ongehoorzaam was. God had het behoud op het oog van volk en koning, maar door hun ongehoorzaamheid, zijn ze in diepere ellende terechtgekomen.Oorspronkelijk gepost door KawJer. 38:
2 Zo zegt de HEERE: Wie in deze stad blijft, zal door het zwaard, door den honger of door de pestilentie sterven; maar wie tot de Chaldeen uitgaat, die zal leven, want hij zal zijn ziel tot een buit hebben, en zal leven.
Wat is hier de positie van de Chaldeën (die zouden het land toch in ballingschap wegvoeren naar babel?) en waarom heb je je ziel tot buit wanneer je in princiepe overloopt naar de vijand? En wat zou dit kunnen betekenen voor mijn eigen leven?
De les is volgens mij: Zien, vertrouwen op en luisteren in gehoorzaamheid aan God en niet op de omstandigheden en eigen inzichten.
Persoonlijk toegepast moet ik niet wegkruipen in het wollen veilige wereldje van de refo-cultuur, maar in de wereld durven te staan. Dat is de enige manier om het geloof in leven te houden. Aan de andere kant moet ik me wel los maken van mijn verlangen naar de wereldse begeerten en me oefenen in het uitdragen van het geloof.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik zie hier een illustratie van wat jij bedoelde, Kaw;
12-5-2005 | 09:20
Liefde van de Herder richt zich ook op buitenstaanders
Van een medewerker
NIEUWAAL - Zending richt zich op „schapen op drift” en op een wereld in nood. In de zendingsboodschap gaat het niet alleen om hoe de schapen zijn, maar ook om hoe groot de opzoekende liefde van de Herder is.
Dit zei ds. G. H. Nijland uit Meteren woensdag ter opening van een zendingsappèlavond in Nieuwaal. Elk jaar tussen Hemelvaart en Pinksteren belegt de regionale zendingscommissie Bommelerwaard van de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) een zendingsappèlavond. Ds. C. van den Berg, die voor de GZB werkzaam is in Azië, sprak over Johannes 10:16: „Ik heb nog andere schapen, die van deze stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden één kudde, en één Herder.”
Voor Jezus’ hoorders, zei hij, was het schokkend als Hij sprak over andere schapen, buiten het jodendom, die ook nog toebracht moeten worden. De Joden hadden met hun eigengemaakte godsdienst de muren hoog opgetrokken en nu gaat Christus hun vertrouwde kringetje doorbreken. Volgens ds. Van den Berg is dit een kenmerk van opzoekende liefde: zij is altijd grensoverschrijdend. Jezus zegt dat er buiten het verbondsvolk velen toegebracht zullen worden. Buitenstaanders komen binnen. De grenzen van het Koninkrijk worden niet bepaald door de religieuze muren van godsdienstige joden. De begrenzing loopt waar de stem van Jezus wordt gehoord en harten verbroken.
In de waarneming van evangelisten en zendelingen lijkt het dat de boodschap bij de wereldling geen ingang vindt, aldus de zendingspredikant. Toch wordt er in Johannes 10:16 over een goddelijk moeten gesproken, dat een onweerstaanbare uitwerking heeft. Er zijn twee redenen waarom God heidenen wil toebrengen, zei ds. Van den Berg. Hij heeft niet alleen recht op hen, maar Hij heeft er ook belang bij, omdat ze op Zijn hart zijn gebonden. De zendeling hoeft zichzelf of mensen niet in het middelpunt te zetten, zijn kracht ligt in het heenwijzen naar de levende Heere. Uiteindelijk zal het worden één kudde en één Herder.
Ds. J. C. den Ouden, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Rijssen, sprak over Johannes 17, waar Jezus in het hogepriesterlijk gebed zegt dat Zijn discipelen op dezelfde wijze in de wereld worden gezonden als Hij gezonden is. De predikant wees erop dat de Evangeliën sporadisch inzicht geven in het gebedsleven van Christus. Uit Johannes 17, zo zei hij, blijkt dat de Heere Jezus vurig, intens en teer, en vol overgave en vertrouwen tot Zijn Vader heeft gebeden. Hoewel Hij dit gebed vlak voor Zijn lijden uitsprak, is de aandacht vooral op Zijn discipelen gericht. „Jezus had Zijn jongeren wel direct bij Zich in de hemel kunnen nemen, maar Hij wil door middel van hun dienst verlorenen zoeken. De verkondiging van het Evangelie zal voortgang vinden. Daarom bidt Jezus voor Zijn achterblijvende discipelen, die de opdracht hebben de wereld in te trekken om het Evangelie te verkondigen.”
Gezondenen mogen zich niet terugtrekken in veilige, godsdienstige bastions, stelde ds. Den Ouden. „Jezus onderkent het gevaar dat ze daarbij de wereldse manier van denken overnemen en daarom bidt Hij om bewaring.” De hersteld hervormde predikant wees op twee gevaren. Bij een te grote openheid wordt een kerk wereldgelijkvormig. Anderzijds kan een kerk zo stipt willen zijn dat ze, in zichzelf gekeerd, de wereldling niet meer bereikt.
[Aangepast op 12/5/05 door Miscanthus]
12-5-2005 | 09:20
Liefde van de Herder richt zich ook op buitenstaanders
Van een medewerker
NIEUWAAL - Zending richt zich op „schapen op drift” en op een wereld in nood. In de zendingsboodschap gaat het niet alleen om hoe de schapen zijn, maar ook om hoe groot de opzoekende liefde van de Herder is.
Dit zei ds. G. H. Nijland uit Meteren woensdag ter opening van een zendingsappèlavond in Nieuwaal. Elk jaar tussen Hemelvaart en Pinksteren belegt de regionale zendingscommissie Bommelerwaard van de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) een zendingsappèlavond. Ds. C. van den Berg, die voor de GZB werkzaam is in Azië, sprak over Johannes 10:16: „Ik heb nog andere schapen, die van deze stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden één kudde, en één Herder.”
Voor Jezus’ hoorders, zei hij, was het schokkend als Hij sprak over andere schapen, buiten het jodendom, die ook nog toebracht moeten worden. De Joden hadden met hun eigengemaakte godsdienst de muren hoog opgetrokken en nu gaat Christus hun vertrouwde kringetje doorbreken. Volgens ds. Van den Berg is dit een kenmerk van opzoekende liefde: zij is altijd grensoverschrijdend. Jezus zegt dat er buiten het verbondsvolk velen toegebracht zullen worden. Buitenstaanders komen binnen. De grenzen van het Koninkrijk worden niet bepaald door de religieuze muren van godsdienstige joden. De begrenzing loopt waar de stem van Jezus wordt gehoord en harten verbroken.
In de waarneming van evangelisten en zendelingen lijkt het dat de boodschap bij de wereldling geen ingang vindt, aldus de zendingspredikant. Toch wordt er in Johannes 10:16 over een goddelijk moeten gesproken, dat een onweerstaanbare uitwerking heeft. Er zijn twee redenen waarom God heidenen wil toebrengen, zei ds. Van den Berg. Hij heeft niet alleen recht op hen, maar Hij heeft er ook belang bij, omdat ze op Zijn hart zijn gebonden. De zendeling hoeft zichzelf of mensen niet in het middelpunt te zetten, zijn kracht ligt in het heenwijzen naar de levende Heere. Uiteindelijk zal het worden één kudde en één Herder.
Ds. J. C. den Ouden, predikant van de hersteld hervormde gemeente in Rijssen, sprak over Johannes 17, waar Jezus in het hogepriesterlijk gebed zegt dat Zijn discipelen op dezelfde wijze in de wereld worden gezonden als Hij gezonden is. De predikant wees erop dat de Evangeliën sporadisch inzicht geven in het gebedsleven van Christus. Uit Johannes 17, zo zei hij, blijkt dat de Heere Jezus vurig, intens en teer, en vol overgave en vertrouwen tot Zijn Vader heeft gebeden. Hoewel Hij dit gebed vlak voor Zijn lijden uitsprak, is de aandacht vooral op Zijn discipelen gericht. „Jezus had Zijn jongeren wel direct bij Zich in de hemel kunnen nemen, maar Hij wil door middel van hun dienst verlorenen zoeken. De verkondiging van het Evangelie zal voortgang vinden. Daarom bidt Jezus voor Zijn achterblijvende discipelen, die de opdracht hebben de wereld in te trekken om het Evangelie te verkondigen.”
Gezondenen mogen zich niet terugtrekken in veilige, godsdienstige bastions, stelde ds. Den Ouden. „Jezus onderkent het gevaar dat ze daarbij de wereldse manier van denken overnemen en daarom bidt Hij om bewaring.” De hersteld hervormde predikant wees op twee gevaren. Bij een te grote openheid wordt een kerk wereldgelijkvormig. Anderzijds kan een kerk zo stipt willen zijn dat ze, in zichzelf gekeerd, de wereldling niet meer bereikt.
[Aangepast op 12/5/05 door Miscanthus]