Wat doen jullie om je in gezamenlijke gebeden (als je thuis samen bid of in de kerk of op andere momenten) te concentreren en mee te bidden?
Ik bemerk bij mezelf dat mijn gedachten vaak afdwalen of dat ik aan het luisteren ben naar de bidder, in plaats van dat ik meebid. Het 'best' werkt bij mij het in gedachten naspreken van het gebed en zo dus feitelijk het gebed herhalen. Op die manier is overigens het 'grote gebed' tijdens de kerkdienst best intensief! Niet verkeerd natuurlijk, maar soms 'trek' je deze methodiek niet een kwartier lang....
Hoe doen jullie dat? Herkennen jullie het afdwalen/luisteren?
Gezamenlijke gebeden
Ja het ligt er aan of er bepaalde zorgen zijn die je heel erg bezig kunnen houden en dan dwalen mijn gedachten ook af van het groten gebed.
Meestal probeer ik me bewust te concentreren op wat de dominee of ouderling zegt en het tot me door te laten dringen. Dat kan trouwen ook voor de preek gelden, dat betrap ik me er ook op dat ik ergens anders aan zit te denken soms.
Meestal probeer ik me bewust te concentreren op wat de dominee of ouderling zegt en het tot me door te laten dringen. Dat kan trouwen ook voor de preek gelden, dat betrap ik me er ook op dat ik ergens anders aan zit te denken soms.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Een kwartier lang 'Almachtige Barmharige, Getrouwe, Lankmoedige Goedetieren God' etc bidden/horen is inderdaad intensief, je moet enorm hard nadenken wat de bidder eigenlijk bedoelt en wat jij/ik persoonlijk tegen de Heere God zeg. Het kan op die manier een 'ver van je bed show' worden terwijl een gebed eigenlijk van hart (eigen hart) tot Hart (Gods Vader hart) gaat.Oorspronkelijk gepost door PimNiet verkeerd natuurlijk, maar soms 'trek' je deze methodiek niet een kwartier lang....
Of dit de bedoeling is van een gebed weet ik niet (nauwelijks beseffen wat je tegen God zegt).
Ik vind het eigenlijk soms zelfs niet eerbiedig meer (zoveel mogelijk moeilijke woorden proberen te zeggen) het heeft iets hoogmoedigs... en dat moet niet de bedoeling zijn!
Persoonlijk heb ik 'veel meer' met woorden als: 'Lieve Heere God' of 'Vader, we komen samen voor Uw troon'. Bidden op deze manier is persoonlijker (zelfs in de kerk!!!) en stukken langer 'vol te houden' dan al die moeilijke woorden waar je als je mee bid zelfs nog over je (op dat moment denkbeeldige) tong struikelt als je het probeert mee te bidden!
God said: "Fear not, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are Mine."
Als ik dit lees concentreer je je op het luisteren naar het gebed. Maar is écht meebidden, dus spreken tot God niet nog een stap verder (qua concentratie en actieve houding)?Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Ja het ligt er aan of er bepaalde zorgen zijn die je heel erg bezig kunnen houden en dan dwalen mijn gedachten ook af van het groten gebed.
Meestal probeer ik me bewust te concentreren op wat de dominee of ouderling zegt en het tot me door te laten dringen. Dat kan trouwen ook voor de preek gelden, dat betrap ik me er ook op dat ik ergens anders aan zit te denken soms.
Of is daar geen verschil tussen?
Nee ik denk dat meeluisteren en concentratie ook een actieve houding is. Dan bid je toch mee. Ik ga niet in mijn gedachten herhalen wat er gezegd wordt, want het gebed wordt al uitgesproken.Oorspronkelijk gepost door PimAls ik dit lees concentreer je je op het luisteren naar het gebed. Maar is écht meebidden, dus spreken tot God niet nog een stap verder (qua concentratie en actieve houding)?Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Ja het ligt er aan of er bepaalde zorgen zijn die je heel erg bezig kunnen houden en dan dwalen mijn gedachten ook af van het groten gebed.
Meestal probeer ik me bewust te concentreren op wat de dominee of ouderling zegt en het tot me door te laten dringen. Dat kan trouwen ook voor de preek gelden, dat betrap ik me er ook op dat ik ergens anders aan zit te denken soms.
Of is daar geen verschil tussen?
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Het gebed heeft verschillende functies en vormen. Persoonlijk of gemeenschappelijk. In het laatste geval gaat een voorganger voor in het gebed. Dat wil zeggen, dat hij zich tot verwoorder maakt van de noden, zorgen en vreugden van de gemeenschap. De gemeenschap bidt als geheel met de woorden van de voorganger. Ik denk, dat bij een dergelijk gebed van de individuele leden van die gemeenschap gevraagd wordt, dat ze de woorden en gedachten die worden uitgesproken beamen en bevestigen. In sommige kringen gebeurt dat hardop. Hiermee wordt duidelijk gemaakt, dat de gemeenschap als gemeenschap bidt en het sterkt de voorganger, die een verantwoordelijke taak heeft in het verwoorden van wat in de gemeenschap leeft. Maar ook als de anderen stil zijn, moet iedereen mijns inziens toch instemmen met het gebed van de voorganger en er geen individueel, persoonlijk gebed van maken. Soms worden we door de woorden van de voorganger ons bewust van onze eigen situatie en van dat waarover we zouden moeten treuren of waarover we dankbaar kunnen zijn. Een gemeenschappelijk gebed vraagt dus om luisteren en beamen.
Wanneer een gemeenschappelijk gebed té particulier wordt gebeden (er worden sommige meebidders in uitgesloten) kan wel de behoefte ontstaan om mee te kunnen bidden (om een eigen inbreng te hebben): dit is vaak de reden om de middenvorm van een gebedskring te verlangen (een zgn. open gebed, waarbij allen om beurten meebidden in één gebed).
Een oude traditie is het uitgeschreven gebed. Daarin kunnen eeuwenoude woorden, gebeden en dankzeggingen worden gebruikt, die alle eeuwen ook in de christelijke gemeenschap ( de kerk) leefden. We kunnen daarvan uitgaan, dat ze een diepte en reikwijdte hebben, die uitgaan boven het vluchtige hier en nu.
Wat mij betreft (naast het 'vrije' gebed) ook zeer aanbevolen.
Een uitgeschreven en overdacht gebed kan natuurlijk ook op een actuele situatie geschreven en uitgesproken worden. Het voordeel is, dat men niet hoeft af te wachten of de gemeenschap ermee instemt. Het kan van te voren al zorgvuldig worden opgesteld, waarmee het alleen maar aan kracht wint.
gravo
Wanneer een gemeenschappelijk gebed té particulier wordt gebeden (er worden sommige meebidders in uitgesloten) kan wel de behoefte ontstaan om mee te kunnen bidden (om een eigen inbreng te hebben): dit is vaak de reden om de middenvorm van een gebedskring te verlangen (een zgn. open gebed, waarbij allen om beurten meebidden in één gebed).
Een oude traditie is het uitgeschreven gebed. Daarin kunnen eeuwenoude woorden, gebeden en dankzeggingen worden gebruikt, die alle eeuwen ook in de christelijke gemeenschap ( de kerk) leefden. We kunnen daarvan uitgaan, dat ze een diepte en reikwijdte hebben, die uitgaan boven het vluchtige hier en nu.
Wat mij betreft (naast het 'vrije' gebed) ook zeer aanbevolen.
Een uitgeschreven en overdacht gebed kan natuurlijk ook op een actuele situatie geschreven en uitgesproken worden. Het voordeel is, dat men niet hoeft af te wachten of de gemeenschap ermee instemt. Het kan van te voren al zorgvuldig worden opgesteld, waarmee het alleen maar aan kracht wint.
gravo
Jezus heeft ons geleerd om te bidden met eenvoudige woorden.Oorspronkelijk gepost door DaphneEen kwartier lang 'Almachtige Barmharige, Getrouwe, Lankmoedige Goedetieren God' etc bidden/horen is inderdaad intensief, je moet enorm hard nadenken wat de bidder eigenlijk bedoelt en wat jij/ik persoonlijk tegen de Heere God zeg. Het kan op die manier een 'ver van je bed show' worden terwijl een gebed eigenlijk van hart (eigen hart) tot Hart (Gods Vader hart) gaat.Oorspronkelijk gepost door PimNiet verkeerd natuurlijk, maar soms 'trek' je deze methodiek niet een kwartier lang....
Of dit de bedoeling is van een gebed weet ik niet (nauwelijks beseffen wat je tegen God zegt).
Ik vind het eigenlijk soms zelfs niet eerbiedig meer (zoveel mogelijk moeilijke woorden proberen te zeggen) het heeft iets hoogmoedigs... en dat moet niet de bedoeling zijn!
Persoonlijk heb ik 'veel meer' met woorden als: 'Lieve Heere God' of 'Vader, we komen samen voor Uw troon'. Bidden op deze manier is persoonlijker (zelfs in de kerk!!!) en stukken langer 'vol te houden' dan al die moeilijke woorden waar je als je mee bid zelfs nog over je (op dat moment denkbeeldige) tong struikelt als je het probeert mee te bidden!
Hoevaak gebeurt dit niet in onze Reformatorische gebeden?! Zou dit stuk niet ontzettend toepasbaar zijn in onze tijd?Mattheus 6
5 En wanneer gij bidt, zo zult gij niet zijn gelijk de geveinsden; want die plegen gaarne, in de synagogen en op de hoeken der straten staande, te bidden, opdat zij van de mensen mogen gezien worden. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.
6 Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.
7 En als gij bidt, zo gebruikt geen ijdel verhaal van woorden, gelijk de heidenen; want zij menen, dat zij door hun veelheid van woorden zullen verhoord worden.
8 Wordt dan hun niet gelijk; want uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt
God said: "Fear not, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are Mine."
maar wat als de bidder (soms een dominee) elke keer in herhaling valt en alles weer van a tot z zijn gebed begint?Oorspronkelijk gepost door Pim
Wat doen jullie om je in gezamenlijke gebeden (als je thuis samen bid of in de kerk of op andere momenten) te concentreren en mee te bidden?
Ik bemerk bij mezelf dat mijn gedachten vaak afdwalen of dat ik aan het luisteren ben naar de bidder, in plaats van dat ik meebid. Het 'best' werkt bij mij het in gedachten naspreken van het gebed en zo dus feitelijk het gebed herhalen. Op die manier is overigens het 'grote gebed' tijdens de kerkdienst best intensief! Niet verkeerd natuurlijk, maar soms 'trek' je deze methodiek niet een kwartier lang....
Hoe doen jullie dat? Herkennen jullie het afdwalen/luisteren?
Ik had gisteren namelijk erg moeite mee om mijn concentratie te houden bij het bidden. (hij bad 25 min.).
-
timo
-
Jelle
Korter mag van mij best wel, als het warm is in de kerk en je zit zolang met je ogen dicht dan ben ik ineens onderzeil.Oorspronkelijk gepost door Lassiemaar wat als de bidder (soms een dominee) elke keer in herhaling valt en alles weer van a tot z zijn gebed begint?Oorspronkelijk gepost door Pim
Wat doen jullie om je in gezamenlijke gebeden (als je thuis samen bid of in de kerk of op andere momenten) te concentreren en mee te bidden?
Ik bemerk bij mezelf dat mijn gedachten vaak afdwalen of dat ik aan het luisteren ben naar de bidder, in plaats van dat ik meebid. Het 'best' werkt bij mij het in gedachten naspreken van het gebed en zo dus feitelijk het gebed herhalen. Op die manier is overigens het 'grote gebed' tijdens de kerkdienst best intensief! Niet verkeerd natuurlijk, maar soms 'trek' je deze methodiek niet een kwartier lang....
Hoe doen jullie dat? Herkennen jullie het afdwalen/luisteren?
Ik had gisteren namelijk erg moeite mee om mijn concentratie te houden bij het bidden. (hij bad 25 min.).
Volgens mij moeten we het gebed niet te lang maken.
Het probleem wat ik heb met veel 'openbare gebeden' is dat er gebeden wordt voor de mensen, ipv dat men als een mens spreekt tot God. Vaak vergeet men dat:
1. Het gebed geen preek is
2. Dat bidden betekend vragen, niet vertellen hoe God het zou moeten doen
3. Dat bidden betekend vragen, dus 'Heere, bekeer!' en niet 'Heere, wat zou het een wonder wezen als in het in Uw welbehagen zou kunnen bestaan dat er nog zondaren bekeerd zouden mogen worden'
Daarbij mis ik in de voorbede ook heel vaak een heel rijtje:
1. Mensen die te strijden hebben met een verkeerde geaardheid
2. Mensen met een verslaving (in de breedste zin van het woord, dus ook drank, porno en weet ik niet wat voor verslavingen)
3. Mensen die geen levenspartner kunnen vinden, terwijl ze dat wel graag zouden willen
4. etc etc
Nee, helaas is het met het openbare gebed vaak triest gesteld. Werd er maar meer 'gestameld', ipv al die 'vloeiende' gebeden.
1. Het gebed geen preek is
2. Dat bidden betekend vragen, niet vertellen hoe God het zou moeten doen
3. Dat bidden betekend vragen, dus 'Heere, bekeer!' en niet 'Heere, wat zou het een wonder wezen als in het in Uw welbehagen zou kunnen bestaan dat er nog zondaren bekeerd zouden mogen worden'
Daarbij mis ik in de voorbede ook heel vaak een heel rijtje:
1. Mensen die te strijden hebben met een verkeerde geaardheid
2. Mensen met een verslaving (in de breedste zin van het woord, dus ook drank, porno en weet ik niet wat voor verslavingen)
3. Mensen die geen levenspartner kunnen vinden, terwijl ze dat wel graag zouden willen
4. etc etc
Nee, helaas is het met het openbare gebed vaak triest gesteld. Werd er maar meer 'gestameld', ipv al die 'vloeiende' gebeden.