nederigheid...?

[Daphne]

Ik kwam vanmiddag de volgene tekst tegen
[align=center]Wij willen worden als Hij.
Elkanders lasten dragen wij.
Wie is er ned'rig en klein?
Die zal bij ons de grootste zijn.

Zie onze God, die Koningknecht
Hij heeft Zijn leven afgelegd.
Zijn voorbeeld roept
om te dienen iedere dag,
gedragen door zijn liefd'en kracht.[/align]
In Jacobus 4:6b staat:

Daarom staat er: God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade.

In vers 10 staat

Verneder u voor de Heer, dan zal hij u verheffen

In Mattheus 5 (de bergrede) staat het volgende

Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
NBV:3 'Gelukkig wie nederig van hart zijn,
want voor hen is het koninkrijk van de hemel.'

Zijn wij wel zo nederig?! Zijn wij wel zo bereidwillig om de medemens te helpen, te leiden tot Christus? In deze maatschappij tel je alleen mee als je cariere maakt, dwz een goede baan hebt...

In deze geseculariseerde samenleving speelt de eigen 'ik' de hoofdtoon. Hoe zit dit met ons christenen?! Zijn wij nederig van hart?!

Ik denk dat het lastig is om te zeggen (omdat positieve dingen altijd lastig zijn om te zeggen want je wilt weer niet hoogmoedig overkomen... dus das dan weer het tegenovergestelde) en ik weet ook niet of hier wel een discussie uit voort komt, maar dat hoeft ook eigenlijk niet! Ik hoop dat 'we' er over na gaan denken... hoe we het beste kunnen dienen in het Koninkrijk van God om deze op te bouwen!

[Leonius]

Uit m'n hart gegrepen Daphne!! Bedankt!!

[Miscanthus]

idd, mooi.
maar weet je, het eigen "ik" zit zo in de weg. Ook moeten we niet denken dat we eerst nederig moeten zijn om zalig te kunnen worden. Nederigheid is een vrucht van wedergeboorte en de Geest. Het is een levenslang durende les.

[MS]

In een boek dat ik las, las ik dat er voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloftes zijn.

De beloftes die hier staan zijn voorwaardelijk. We kunnen er zonder Heilige Geest en wedergeboorte niet aan voldoen.

Het is heel mooi en belangrijk!

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door MS
In een boek dat ik las, las ik dat er voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloftes zijn.

De beloftes die hier staan zijn voorwaardelijk. We kunnen er zonder Heilige Geest en wedergeboorte niet aan voldoen.

Het is heel mooi en belangrijk!

Zou het ook kunnen samenvallen?
Als je je voor God vernedert, dat hij je dan verhoogt?
Is om genade smeken niet vernederend?
Is je zaligheid buiten jezelf zoeken en buigen voor Koning Jezus, niet tegelijk een vernedering en erkenning van schuld?

[limosa]

Oorspronkelijk gepost door Daphne

- - - knip - - -

Zijn wij wel zo nederig?! Zijn wij wel zo bereidwillig om de medemens te helpen, te leiden tot Christus? In deze maatschappij tel je alleen mee als je cariere maakt, dwz een goede baan hebt...

In deze geseculariseerde samenleving speelt de eigen 'ik' de hoofdtoon. Hoe zit dit met ons christenen?! Zijn wij nederig van hart?!

Ik denk dat het lastig is om te zeggen (omdat positieve dingen altijd lastig zijn om te zeggen want je wilt weer niet hoogmoedig overkomen... dus das dan weer het tegenovergestelde) en ik weet ook niet of hier wel een discussie uit voort komt, maar dat hoeft ook eigenlijk niet! Ik hoop dat 'we' er over na gaan denken... hoe we het beste kunnen dienen in het Koninkrijk van God om deze op te bouwen!

Vertel nou eerst eens wat je met "nederig" bedoeld. Het lijkt eerst alsof het het tegenovergestelde is van het hebben van een goede baan. Dat lijkt me toch sterk, ik kan me er althans niks bij voorstellen.

Vervolgens heb je het over de eigen ik die de hoofdtoon speelt in de geseculeerde samenleving. Ook dat heeft uitleg nodig. De eigen ik wordt wel veel over gesproken maar die is er meestal helemaal niet. Avond aan avond zitten miljoenen Nederlanders televisie te kijken maar die kijken met z'n allen maar naar een paar programma's. Kuddedieren zijn het. Als er al een boek gekocht wordt is het omdat er een goede recensie was, ergo, men leest datgene wat anderen lezen. Al die ik-jes lijken me helemaal niet zo belangrijk . . .

Definieer dus eerst even wat je met "nederig" bedoeld . . .

[Miscanthus]

de kanttekenaren zeggen er dit van:

armen van geest

Dat is, nederigen en gebrokenen van hart, die hun nietigheid verstaande, een klein gevoel van zichzelven hebben, steunende alleen op de genade Gods in Christus Jezus;

Ik weet niet of Daphne dit bedoelt....of iets anders......

[Gian]

Oorspronkelijk gepost door limosa

Oorspronkelijk gepost door Daphne

- - - knip - - -

Zijn wij wel zo nederig?! Zijn wij wel zo bereidwillig om de medemens te helpen, te leiden tot Christus? In deze maatschappij tel je alleen mee als je cariere maakt, dwz een goede baan hebt...

In deze geseculariseerde samenleving speelt de eigen 'ik' de hoofdtoon. Hoe zit dit met ons christenen?! Zijn wij nederig van hart?!

Ik denk dat het lastig is om te zeggen (omdat positieve dingen altijd lastig zijn om te zeggen want je wilt weer niet hoogmoedig overkomen... dus das dan weer het tegenovergestelde) en ik weet ook niet of hier wel een discussie uit voort komt, maar dat hoeft ook eigenlijk niet! Ik hoop dat 'we' er over na gaan denken... hoe we het beste kunnen dienen in het Koninkrijk van God om deze op te bouwen!

Vertel nou eerst eens wat je met "nederig" bedoeld. Het lijkt eerst alsof het het tegenovergestelde is van het hebben van een goede baan. Dat lijkt me toch sterk, ik kan me er althans niks bij voorstellen.

Vervolgens heb je het over de eigen ik die de hoofdtoon speelt in de geseculeerde samenleving. Ook dat heeft uitleg nodig. De eigen ik wordt wel veel over gesproken maar die is er meestal helemaal niet. Avond aan avond zitten miljoenen Nederlanders televisie te kijken maar die kijken met z'n allen maar naar een paar programma's. Kuddedieren zijn het. Als er al een boek gekocht wordt is het omdat er een goede recensie was, ergo, men leest datgene wat anderen lezen. Al die ik-jes lijken me helemaal niet zo belangrijk . . .

Definieer dus eerst even wat je met "nederig" bedoeld . . .

Wil je het wel snappen Limosa....?

[limosa]

Oorspronkelijk gepost door Gian
Wil je het wel snappen Limosa....?

Daar gaat het niet om. Ik probeer helder te krijgen waar we het over moeten hebben. We kunnen hier weer eensgezind gaan zitten vertellen hoe nederig we wel niet zijn enzo maar het lijkt me goed om te weten wat we daar mee bedoelen.

[Daphne]

Ik heb het over de houding van christenen tegen christenen / christenen tegen niet christenen....

dus indirect over de samenvatting van de wet (heb uw naaste lief als uzelf) blijkbaar heeft nederigheid ook connecties met dit gebod.

Denk ook aan de voetwassing..

Jullie zeggen altijd;meester en Heer tegen Mij, en terecht, want dat ben Ik ook. 14 Als Ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. 15 Ik heb een voorbeeld gegeven; wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen. 16 Waarachtig, Ik verzeker jullie: een slaaf is niet meer dan zijn meester, en een afgezant niet meer dan wie hem zendt.

Hoevaak merken we dit niet onderling, het verafschuwen van dominee's, kerkstromingen geloofsuitingen... Is dit niet iets van hoogmoed?! 'Gelukkig zitten wij in de juiste kerk' of 'Jahoor... ga maar weer lekker praissen' of 'Die verdervelijke jongerendag' of 'Die zware zware zwaaaaaaaaaaaaaaare broeders en zusters' of 'afschuwelijk dat langzame zingen' of....

Laatst sprak ik een 'satanist', zo noemde hij zichzelf. Hij vertelde een verhaal over 'een goede christen' en zei ongeveer dit: De goede christen zei dat hij er plezier in zou hebben als ik in de hel zou branden. Ik kan hem geen ongelijk geven hoor, ik ben een heiden en ja die gaan nu eenmaal naar de hel... zeggen ze'.

Ik geloof niet dat deze christen naast deze jongen (17) is gaan staan en met liefde naar hem heeft geluisterd. Hij heeft veroordelend gesproken en niets van de liefde van Christus doorgegeven. Hij zei ook nog: Zo denk jij zeker ook?! Dit is toch de mening van een christen of niet?!

Als we bij de niet christenen zó bekend staan... lijkt dit me niet opbouwend voor het Koninkrijk van God en dan hebben we van de Liefde van Christus niets begrepen... Elkaars voeten wassen, nederig zijn, elkaar dienen (door naar Christus te leiden i.p.v ze bij Hem wegjagen) of men nou christen is of niet...

Een vorm van lichtend Licht, zoutend Zout is blijkbaar ook in nederigheid terug te vinden...

[england]

Moeilijk hoor..
Zodra een ander iets zegt denk ik al snel: zo denk ik gelukkig niet! En dan moet je wel even een goed nederig antwoord geven, zo van: oh, ik snap helemaal wat je bedoeld, en ik voel dat ook vaak..
En dan voel ik me weer heel erg slecht....

Maar ben ik nou de enige die er mee worsteld, of zijn er meer die graag nederig zou den willen zijn (en Limosa, ik denk zelf dat nederigheid is zoals Daphne aangeeft: Willen zijn als Christus, geklomen om te dienen, niet om gediend te worden), maar die telkens merken dat het eigen ik in de weg zit? Want Limosa, al doet iedereen misschien hetzelfde, toch zijn de meeste mensen ego! Niemand moet mij in de weg staan, ik moet zelf weten wat ik doe en hoe ik et doen.. Kijk maar eens wat er gebeurde toen er die staking met de vrachtwagens was! De regering riep mensen op om hun boodschappen op een normale manier te doen, en niet te gaan hamsteren. Toch waren er mensen die voor hun gezinnetje van maar twee mensen 10 broden gingen kopen...voor et geval dat.... De blikken en suiker vlogen de winkel uit, en het gevolg was dat er inderdaad een tekort was voor een hele tijd...

[ndonselaar]

Daphne heeft gelijk dat we veel te weinig de nederige gestalte innnemen en dan vooral zoals Gods Woord hem tekent.

Aan de andere kant wil ik waarschuwen om het te versimpelen en hoogmoed aan carriere maken te verbinden. Ook iemand, die door bidden en werken, die hooggeplaatst is kan nederig zijn. Het nederig zijn hangt samen met onze innerlijke houding. Onze houding in het geven, onze houding in het vergeven, etc.