Komen tot Christus

[jacob]

Deze stukjes las ik gisteren in "onder de vijgeboom" kerkblad van de nederlandse hervormde gemeenten (in hersteld verband) op Goeree overflakkee

Over het komen tot Christus

Ook in onze tijd wordt er opnieuw gediscussieerd over de manier waarop wij tot Christus mogen/moeten komen. Opnieuw wordt er gezegd, dat Christus ons alleen aangeboden wordt als we vooraf aan bepaalde vereisten voldoen. Aan de andere kant is het zo dat niemand tot Christus komt, clan wanneer ingezien wordt, dat er geen andere Zaligmaker is. Hoe moeten we dat nu zien? Ik vond bij drie der bekende predikanten uit het verleden, de Nederlandse ds. J. Koelman, de Engelse ds. R. Hill en de Schotse ds. R. Erskine een evenwichtige benadering van deze kwestie. Graag laat ik hen aan het woord en zij spreken - dat beloof ik u - nog nadat zij gestorven zijn.



"De natuur en gronden des geloofs" (I. Koelman)

Wacht er u voor om te denken, ja, ook om enig vermoeden daarvan in uwe harten te koesteren, dat Christus niet aan allen aangeboden wordt, maar alleen aan diegenen, die zulk een diep inzicht in en gevoel hebben van hun gebrek, wat alleen aan de begenadigden gegeven wordt door Gods Geest. Want Christus wordt ongelijk dit betekent hier: onvergelijkelijk aan allen aangeboden, die het Evangelie horen. De nodiging is vrij aan allen. A1 wie wit, laat die komen. Heeft hij maar een wit, hij zij dan wie hij zij, hij zal aangenomen en verwelkomd worden, gelijk deze teksten te kennen geven (Jesaja 55:1, Openbaring 22:17 en Johannes 7:37). Het is waar, er is niemand die Christus aanneemt en omhelst,-zoals het Evangelie Hem voorstelt, of hij heeft een waar geestelijk gezicht en enigermate een waarachtig gevoel, dat hij Christus mist en dat hij Hem volstrekt van node
heeft. De Geest Gods werkt dat geestelijk gezicht in de ziel door de aanbieding van ]ezus Christus, maar het is onwaar dat Christus alleen aangeboden wordt aan degenen, die zulk een gezicht en gevoel vooraf hebben. Want het is Christus werk en ambt der blinden ogen te openen en hun het gezicht te geven (Jesaja 42:7 en Openbaring 3:8). Derhalve worden zij tot Christus genodigd die dit licht missen. Dit niet we] te verstaan is de oorzaak dat vele zielen zich inhouden en hunnen wit tot Hem niet openbaar laten worden, Dien zij moesten omhelzen. Zo laten zij die geloofsoefening na, die van een ieder in het Evangelie geëist wordt.



"Diepten Gods" (Richard Hill)

Overeenkomstig veler zeggen, welke leraars van het Evangelie heten, en dit ook inderdaad zijn, ofschoon niet in de krachtvolle of troostrijke uitoefening van dit heilig ambt, wordt de mens niet gerechtvaardigd als goddeloze, niet verzoend als vijand, noch gered als zondaar. O neen! zijn verstand moet verlicht worden, hij moet de afschuwelijkheid van zijn schuld inzien,
hij moet overtuigd worden van het kwade der zonde, hij moet zich daartegen verzetten en daartegen bidden, zijn wit moet vernieuwd en zijn genegenheden veranderd worden, hij moet ijverig wezen in het gebruiken van alle aangewezen middelen, en clan is hij op de weg om vergiffenis en deel aan Christus te verkrijgen. Maar sta mij toe te vragen: moeten al die voorvereisten nog verricht worden door de mens, onder de last des toorns, of in een staat van genade? Met zaligmakende genade of zonder dezelve? In de kracht van Christus of in zijn eigen? Het antwoord zal zijn: O voorzeker in de kracht van Christus, door Zijn genade, door het geloof in Hem; zonder Christus kunnen wij niets doen. Nochtans is, volgens het gewoon gevoelen, de ziel nog al de tijd onder de toorn en de verdoemenis, zo dat zij dan kracht en genade van Christus zou ontvangen.
zonder Hem Zelf te bezitten, en zonder nog deel te hebben aan Zijn groot verlossingswerk! Christus in plaats van gegeven te worden om de blinde ogen te openen, zou eerst de ogen openen, en Zich dan daarna aan de ziel geven! Waarlijk dit ware het gehele Evangelie-plan omkeren van vrijen genade - zonder geld en zonder prijs - waar "alle dingen gereed zijn" voor de zondaar, die, met op Jezus te zien, zo als de door de slangen gebetene lsraelieten onder de wet, de prikkel der slang voelt verdwijnen, en de knellende ijzeren banden van schuld van
zijn geweten voelt vallen, hetwelk door het geloof gezuiverd zijnde, "gereinigd wordt van dode werken om de levende God te dienen" met kinderlijke gehoorzaamheid en met die volmaakte liefde welke alle vrees verwerpt die beknelt.



Schatkamer, deel 6 R. Erskinel

De trotse natuur kan niet dulden om zo veel aan God gehouden te zijn, dat zij Christus en de Zaligheid om niet van Hem ontvangen zou; en daarom wil ze altijd deze of gene hoedanigheid meebrengen als het koopgeld voor Christus; ik moet zo boetvaardig, zo vernederd, zo rein en heilig wezen eer ik tot Christus kom; en dan zal ik aangenaam zijn, dan zal Hij mij vergeven en zalig maken. Doch, mijn vrienden, wat gij hier ook van denken moogt, dit is het leven van het Oude Verbond der werken; en het is zo veel alsof men zei: ik moet eerst mij zelf genezen eer ik tot de medicijnmeester ga; ik moet eerst mij zelf reinigen eer ik tot de Fontein kom die geopend is tegen de zonde en onreinigheid.

J. Koppelaar, v.d.m.

[Polemicus]

Nochtans is, volgens het gewoon gevoelen, de ziel nog al de tijd onder de toorn en de verdoemenis, zo dat zij dan kracht en genade van Christus zou ontvangen, zonder Hem Zelf te bezitten, en zonder nog deel te hebben aan Zijn groot verlossingswerk! Christus in plaats van gegeven te worden om de blinde ogen te openen, zou eerst de ogen openen, en Zich dan daarna aan de ziel geven!

Dit is nu precies wat zo vaak in de Gereformeerde Gemeenten gehoord wordt. Eerst een levendmaking uit de wet (die is dan wel van Christus, maar Christus Zelf niet), dan een lange toeleidende weg tot Christus, met vele standen.

Ach, wanneer zal de tijd komen dat de Middelaar, met al Zijn ambten, in onze gemeenten weer algemeen en vrij zal worden aangeboden aan dode zondaren, opdat zij zouden leven. Wanneer zal weer ingezien worden dat de kennis der zonde uit de wet nooit los gezien kan worden van de Persoon en het bitter lijden van de Heiland onder de wet en wij nooit waarlijk een zaligmakende overtuiging van onze schuld zullen verkrijgen dan bij het kruis op Hem een blik te slaan, daar waar de gerechtigheid van God in het Evangelie wordt geopenbaard?

[Aangepast op 17/05/04 door Polemicus]

[Aangepast op 17/05/04 door Polemicus]

[ndonselaar]

Mooi stukje hé Jacob, vooral dat van Ds. Hill.

Zelf las ik het gisteren ook en mij trof de helderheid van deze predikanten tegenover de 'vaagheid' van vandaag.

[memento]

Oorspronkelijk gepost door Polemicus

Nochtans is, volgens het gewoon gevoelen, de ziel nog al de tijd onder de toorn en de verdoemenis, zo dat zij dan kracht en genade van Christus zou ontvangen, zonder Hem Zelf te bezitten, en zonder nog deel te hebben aan Zijn groot verlossingswerk! Christus in plaats van gegeven te worden om de blinde ogen te openen, zou eerst de ogen openen, en Zich dan daarna aan de ziel geven!

Dit is nu precies wat zo vaak in de Gereformeerde Gemeenten gehoord wordt. Eerst een levendmaking uit de wet (die is dan wel van Christus, maar Christus Zelf niet), dan een lange toeleidende weg tot Christus, met vele standen.

Ach, wanneer zal de tijd komen dat de Middelaar, met al Zijn ambten, in onze gemeenten weer algemeen en vrij zal worden aangeboden aan dode zondaren, opdat zij zouden leven. Wanneer zal weer ingezien worden dat de kennis der zonde uit de wet nooit los gezien kan worden van de Persoon en het bitter lijden van de Heiland onder de wet en wij nooit waarlijk een zaligmakende overtuiging van onze schuld zullen verkrijgen dan bij het kruis op Hem een blik te slaan, daar waar de gerechtigheid van God in het Evangelie wordt geopenbaard?

Ach ja, laten we niet overdrijven. Ik heb gisteren in GG Barneveld nog een prachtige leespreek gehoord van wijlen ds. van Rheenen, waar Christus aan een ieder aangeboden werd, waar elke hoorder ernstig vermaand werd om heden te kiezen wie hij dienen zou...

[limosa]

vroeger was niet álles beter maar de directheid en duidelijkheid waarmee je in deze stukjes aangesproken wordt is in onze tijd toch een schaars goed . . .

[Egbert]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door limosa
vroeger was niet álles beter maar de directheid en duidelijkheid waarmee je in deze stukjes aangesproken wordt is in onze tijd toch een schaars goed . . .

ja, maar hoe komt dat nou?
of: waardoor komt dat?
of: wat weerhoudt predikanten?

Bij bepaalde predikanten is er geen sprake van weerhouding maar van overtuiging.

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door limosa
vroeger was niet álles beter maar de directheid en duidelijkheid waarmee je in deze stukjes aangesproken wordt is in onze tijd toch een schaars goed . . .

ja, maar hoe komt dat nou?
of: waardoor komt dat?
of: wat weerhoudt predikanten?

Ik denk een reactie op mensen die Jezus aannemen, zonder te getuigen van een wonder in hun leven (even kort gezegd). Wel begrijpelijk....

Niet om het gedrag, de visie, van deze predikanten goed te praten, maar om een mogelijke [/i]verklaring [/i] te zoeken ervoor.

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door limosa
vroeger was niet álles beter maar de directheid en duidelijkheid waarmee je in deze stukjes aangesproken wordt is in onze tijd toch een schaars goed . . .

ja, maar hoe komt dat nou?
of: waardoor komt dat?
of: wat weerhoudt predikanten?

Ik denk een reactie op mensen die Jezus aannemen, zonder te getuigen van een wonder in hun leven (even kort gezegd). Wel begrijpelijk....

Niet om het gedrag, de visie, van deze predikanten goed te praten, maar om een mogelijke [/i]verklaring [/i] te zoeken ervoor.

Ik hoorde gisteren ene mooie uitspraak:

Geestelijk leven is gewoon leven + loven

[refo]

Gisteren nog mooie preken gehoord van ds R Bogaard uit Leiden. Ook bewogenheid en aanbod.

Jammer dat het evenwicht er een beetje uitraakt door GerGemse invloeden. Want slechts vijanden worden met God verzoend. En dan worden 'vijanden' weer gedefinieerd als zijnde 'levendgemaakt'. En dat haalt de kracht uit de tekst en uit de eerdere nodigingen.

Maar nogmaals, het waren Christuspreken. En die worden wel eens wat zeldzaam, de laatste tijd.

[ndonselaar]

Weet je wat het ergst is in dit alles? Dat de naam van Christus gelasterd wordt. Hij wordt niet meer gepredikt zoals het Woord ons beveelt. Hij wordt gepredikt in het gewaad van het 'ongeloof'.

Als het gaat om zondag 11, dan wordt de tweede vraag veel weergegeven als polemiek richten de RK toen, maar evengoed mogen we hem op onze tijd toepassen, want al het verwerpen van Christus, al het proberen door eigen werken zalig te worden, is het onteren van Christus en het is ongeloof! Dit ongeloof wordt door sommige predikanten de 'eerste stap op het pad van de levendmaking' genoemd. Met nadruk zeg ik sommige, want gelukkig wordt de heldere bazuin nog gehoord.

[Lecram]

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Mooi stukje hé Jacob, vooral dat van Ds. Hill.

Zelf las ik het gisteren ook en mij trof de helderheid van deze predikanten tegenover de 'vaagheid' van vandaag.

Henk Binnendijk was er afgelopen donderdag heel helder in. Niemand kon meer zeggen: nu weet ik het nog niet.

Jezus zegt: Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.

De deur opendoen is niet anders dan tegen Jezus zeggen: Heere Jezus, ik lees in de bijbel dat als wij de deur opendoen, dat U binnenkomt. Ik zet de deur open, kom binnen en wilt U Uw werk in mij doen. Maak mij zo dat ik op U ga lijken. Snij alles weg wat U in de weg staat. Ik vertrouw op U.

Wat moet er meer bij? De heiligmaking begint daarna.