Spreuken 28: 13
Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.
Wat nu als je een zonde hebt die je telkens weer doet, en waar je je wel schuldig over voelt, maar niet echt veel spijt van hebt? Je moet ze ten eerste bekennnen, maar óók laten, staat er! Wat dan als je het steeds wéér doet?
Die ze bekent én laat...
Belijdt het aan God en daarna een oudere broeder of zuster in de gemeente, die je vertrouwt. Zeg waar je mee worstelt. Breng het in ieder geval in het licht en deze duisternis zal bestraft worden. Echt, blijf hier niet mee rond lopen.
Probeer iemand te vinden die je er bij helpt.
Ten tweede moet je je afvragen hoe het komt dat je er iedere keer weer in struikelt. Wil je er echt af? Probeer praktische middelen te zoeken om er af te komen.
mvrgr, Grace
Probeer iemand te vinden die je er bij helpt.
Ten tweede moet je je afvragen hoe het komt dat je er iedere keer weer in struikelt. Wil je er echt af? Probeer praktische middelen te zoeken om er af te komen.
mvrgr, Grace
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
-
jacob
steeds weer om vergeving vragen.
en proberen zoveel als in je vermogen ligt de kans op herhaling te voorkomen.
En ook dan weet ik uit ervaring dat het moeilijk is. De satan weet je zwakke plekken. Daar zal hij op aanvallen. Leef dichtbij de Heere. Het zal je van veel zonden bewaren.
[Aangepast op 18/8/04 door jacob]
en proberen zoveel als in je vermogen ligt de kans op herhaling te voorkomen.
En ook dan weet ik uit ervaring dat het moeilijk is. De satan weet je zwakke plekken. Daar zal hij op aanvallen. Leef dichtbij de Heere. Het zal je van veel zonden bewaren.
[Aangepast op 18/8/04 door jacob]
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Wordt hier niet vlees en geest doorelkaar gehaald?
Liet Paulus het zondigen na? Ik denk het niet, al had hij het nog zo graag gewild.
Ik denk wel dat je (en ik heel vaak) het heel moeilijk kan hebben door bep. denkfouten te maken.
Als je wedergeboren bent ben je een 2-mens of 1 mens met 2 werkingen. Als de Geest (nieuwe mens) pertinent een bepaalde zonden haat en je volvoert betreffende zonden toch, is het de oude mens (vlees) die zondigt.
De nieuwe mens zondigt niet (die kan niet zondigen) de oude mens wel.
En wat kan de zonden van je vlees je toch aanklagen, geholpen door Satan, die vervolgens weer lacht vanwege je benauwdheid. Vlucht met die benauwdheid tot Christus! Zodra de duivel dat in de gaten krijgt wijkt´tie
Klinkt makkelijker dan het is, ik weet het...
Liet Paulus het zondigen na? Ik denk het niet, al had hij het nog zo graag gewild.
Ik denk wel dat je (en ik heel vaak) het heel moeilijk kan hebben door bep. denkfouten te maken.
Als je wedergeboren bent ben je een 2-mens of 1 mens met 2 werkingen. Als de Geest (nieuwe mens) pertinent een bepaalde zonden haat en je volvoert betreffende zonden toch, is het de oude mens (vlees) die zondigt.
De nieuwe mens zondigt niet (die kan niet zondigen) de oude mens wel.
En wat kan de zonden van je vlees je toch aanklagen, geholpen door Satan, die vervolgens weer lacht vanwege je benauwdheid. Vlucht met die benauwdheid tot Christus! Zodra de duivel dat in de gaten krijgt wijkt´tie
Klinkt makkelijker dan het is, ik weet het...
-
pingpongbal
-
Gerrie
Pingpongbal,Oorspronkelijk gepost door pingpongbal
Er staat: die ze bekent én laat. Is dat met andere woorden: die ze niet laat zal die barmhartigheid niet verkrijgen?
Volgens mij kun je inderdaad geen barmhartigheid verwachten, als je blijft zondigen. Want met de zonde kan God geen gemeenschap hebben.
Toch is het zo, dat we op deze aarde nooit volmaakt zullen zijn, we zullen tot onze laatste snik blijven zondigen. En ondanks dat, wil de Heere barmhartig zijn.
Maar die barmhartigheid zie ik zo, dat je de Heere alles mag belijden en Hij telkens weer opnieuw vergeeft.
En dan kan Hij ook kracht geven tegen de zonde te strijden en te overwinnen.
Blijf er in ieder geval steeds weer om vragen.
Boezemzonden zijn inderdaad de meest ingrijpende, voor mij althans. Want hoe kun je geloven een kind van God te zijn, als je steeds opnieuw in een bepaalde zonde valt? Als die zonde door karakter of gewoonte zo 'normaal' voor je (geworden) is, dat je wel beseft dat het een zonde is, maar er nauwelijks spijt of verdriet over voelt? Waar is dan de groei in de genade? Dat zijn vragen waar ik ook mee zat en zit.
Op een conferentie van IFES twee weken geleden heb ik een aantal dingen meegekregen die ik wil doorgeven.
- het is een gevaar dat we teveel letten op de zonde is ons leven. We gebruiken de wet en ons zondebesef om af te meten 'hoe goed we het doen'. In plaats dat we beseffen dat het om een relatie uit liefde van Gods kant gaat, en daarvoor blij en dankbaar zijn, focussen we op wat er allemaal fout gaan aan onze kant. In feite betekent dat dat we nog niet voldoende beseffen wat genade inhoudt. Bovendien zijn de motieven vaak niet zuiver: je zou willen 'beter' te zijn, zowel in eigen, andermans en Gods ogen.
- 'Groeien in de genade' houdt bijbels gesproken niet (in de eerste plaats) in dat we heiliger worden, maar dat we steeds dieper beseffen hoe heilig God is en hoe zondig wij zijn. Het is groeien in 'de genade en de kennis van onze Heere Jezus Christus. Hoe groter de afstand tussen God en ons, hoe groter het kruis van Christus, dat de kloof overbrugt, in onze ogen zijn zal.
- Het overtuigen van zonde is een werk van de Heilige Geest in je. Daarom is zondekennis een reden om je verheugen! Het doet je dieper beseffen wat genade betekent en geeft je de mogelijkheid een nieuw begin te maken.
- Als je naar je zonde blijft staren, en je schuldig blijft voelen, maak je je schuldig aan ongeloof, en aan een gebrek aan blijdschap en vertrouwen. Tenslotte: wie gelooft is volmaakt. (Hebr. 10:14), al van eeuwigheid af.
Voor mijn reformatorische oren klinkt dit al gauw veel te makkelijk en herbergt het het gevaar van antinomianisme. (Zie Rom. 6) Maar bevat het geen grote kern van waarheid? Is het niet eenvoudigweg de prediking van het sola gratia, ook waar het de heiliging betreft?
Op een conferentie van IFES twee weken geleden heb ik een aantal dingen meegekregen die ik wil doorgeven.
- het is een gevaar dat we teveel letten op de zonde is ons leven. We gebruiken de wet en ons zondebesef om af te meten 'hoe goed we het doen'. In plaats dat we beseffen dat het om een relatie uit liefde van Gods kant gaat, en daarvoor blij en dankbaar zijn, focussen we op wat er allemaal fout gaan aan onze kant. In feite betekent dat dat we nog niet voldoende beseffen wat genade inhoudt. Bovendien zijn de motieven vaak niet zuiver: je zou willen 'beter' te zijn, zowel in eigen, andermans en Gods ogen.
- 'Groeien in de genade' houdt bijbels gesproken niet (in de eerste plaats) in dat we heiliger worden, maar dat we steeds dieper beseffen hoe heilig God is en hoe zondig wij zijn. Het is groeien in 'de genade en de kennis van onze Heere Jezus Christus. Hoe groter de afstand tussen God en ons, hoe groter het kruis van Christus, dat de kloof overbrugt, in onze ogen zijn zal.
- Het overtuigen van zonde is een werk van de Heilige Geest in je. Daarom is zondekennis een reden om je verheugen! Het doet je dieper beseffen wat genade betekent en geeft je de mogelijkheid een nieuw begin te maken.
- Als je naar je zonde blijft staren, en je schuldig blijft voelen, maak je je schuldig aan ongeloof, en aan een gebrek aan blijdschap en vertrouwen. Tenslotte: wie gelooft is volmaakt. (Hebr. 10:14), al van eeuwigheid af.
Voor mijn reformatorische oren klinkt dit al gauw veel te makkelijk en herbergt het het gevaar van antinomianisme. (Zie Rom. 6) Maar bevat het geen grote kern van waarheid? Is het niet eenvoudigweg de prediking van het sola gratia, ook waar het de heiliging betreft?
-
Gerrie
Ik citeer even het doopformulier:Oorspronkelijk gepost door David J
Als je naar je zonde blijft staren, en je schuldig blijft voelen, maak je je schuldig aan ongeloof, en aan een gebrek aan blijdschap en vertrouwen.
"En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben".
In de bijdrage van IFES (geciteerd door David) mis ik het vetgedrukte gedeelte uit het doopformulier. Het komt mij dus ook wat oppervlakkig over. God kan toch met de zonde geen gemeenschap hebben?
Even voor de duidelijkheid: het is geen citaat van IFES, maar een samenvatting van mij van een aantal zaken die mij in de Bijbelstudies tijdens een conferentie opvielen.
Ik weet overigens wel zeker dat de sprekers het eens zullen zijn met jouw citaat uit het Doopformulier! Geen enkele christen kan een andere toch aanmoedigen te blijven zondigen? Maar waar het hun om ging, is dat het 'blijven zondigen' geen reden is om te twijfelen aan ons kind-van-God-zijn. Want wij leven uit Gods genade, in Zijn verbond, zoals het doopsformulier zegt. Het zien van je zonde is een reden te meer om Hem dankbaar te zijn. Maar dat betekent niet, zoals Paulus uitvoerig betoogt in Rom. 6, dat we niet moeten staan naar een heiliger leven.
Ik weet overigens wel zeker dat de sprekers het eens zullen zijn met jouw citaat uit het Doopformulier! Geen enkele christen kan een andere toch aanmoedigen te blijven zondigen? Maar waar het hun om ging, is dat het 'blijven zondigen' geen reden is om te twijfelen aan ons kind-van-God-zijn. Want wij leven uit Gods genade, in Zijn verbond, zoals het doopsformulier zegt. Het zien van je zonde is een reden te meer om Hem dankbaar te zijn. Maar dat betekent niet, zoals Paulus uitvoerig betoogt in Rom. 6, dat we niet moeten staan naar een heiliger leven.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Ach toch,Oorspronkelijk gepost door GerrieIk citeer even het doopformulier:Oorspronkelijk gepost door David J
Als je naar je zonde blijft staren, en je schuldig blijft voelen, maak je je schuldig aan ongeloof, en aan een gebrek aan blijdschap en vertrouwen.
"En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonde blijven liggen, overmits de doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben".
In de bijdrage van IFES (geciteerd door David) mis ik het vetgedrukte gedeelte uit het doopformulier. Het komt mij dus ook wat oppervlakkig over. God kan toch met de zonde geen gemeenschap hebben?
Hou het maar goed in de gaten hoor Gerrie, dat gaat allemaal niet zomaar, hoe durven ze......
Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Het komt mij dus ook wat oppervlakkig over. God kan toch met de zonde geen gemeenschap hebben?
Nee, niet met de zonde, wel met de zondaar!
Christian faith has to do less with what you know and more with whom you know, namely God and God in Christ. Rev. Martin E Marty
Ik denk dat in deze tekst het zwaartepunt in het bekennen ligt, immers als iets bekent moet worden zal het eerst gekent moeten worden. De strijdt die ons ons leven zal bezig houden ligt in het tweede het laten Wij als natuurlijke mens zullen die strijdt nooit te boven komen. Als Geestelijke mens mogen we wel eens boven de strijdt staan. Maar wat mij opvalt in de vraag is ditOorspronkelijk gepost door pingpongbal
Spreuken 28: 13
Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.
Wat nu als je een zonde hebt die je telkens weer doet, en waar je je wel schuldig over voelt, maar niet echt veel spijt van hebt? Je moet ze ten eerste bekennnen, maar óók laten, staat er! Wat dan als je het steeds wéér doet?
Wel schuldig maar weinig of geen spijt is zo algemeen, vaak krijg je spijt als de zonde voor jouw nadelige gevolgen krijgt. Berouw is het juiste woord. Tussen spijt en berouw zit een wereld van verschil. Als ik iemand omver loop betuig ik spijt, maar toon ik geen berouw. Als ik zondig moet ik berouw kennen en betuigen.Oorspronkelijk gepost door pingpongbal
Wat nu als je een zonde hebt die je telkens weer doet, en waar je je wel schuldig over voelt, maar niet echt veel spijt van hebt?
Als je er geen of weinig spijt van hebt waarom zou je er dan vergeving over vragen? dan is het toch gehuichel. De boezemzonde is vaak een zonde die deels koesteren maar ook verafschuwen en de spijt komt vaak als er voor ons nadelige gevolgen aankleven, zonder dat we de eigenlijke consequenties overzien namelijk dat we met de zonde Christus aan het kruis hebben genageld.
wel wil ik nog graag kwijt dat deze tekst mij dierbaar geworden is. Ik heb dmv. deze tekst mijn zonden mogen bekennen en barmhartigheid mogen verkrijgen.
[Aangepast op 3/9/04 door Egbert]
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
-
Refojongere
Beste Margriet,
Je reageerde op Gerrie als volgt:
Je reageerde op Gerrie als volgt:
Ook niet met de zondaar, want God is een verterend vuur en het is vreselijk om te vallen in de handen van de levende God. Wij hebben altijd een Middelaar nodig!quote: Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Het komt mij dus ook wat oppervlakkig over. God kan toch met de zonde geen gemeenschap hebben?
Nee, niet met de zonde, wel met de zondaar!