[font=Georgia]Zoals door Kridje als opgemerkt is, worden de Messiaanse Joden en Hebreeuwse Christenen meer gewaardeerd. Ik denk dat het m.n. komt omdat de kmst van Yeshua in zicht is (m.i.). Hoe staan jullie nou zelf tegenover de Messiaanse Joden en Hebreeuwse Christenen? Soms kom ik nog wel eens tegen dat we niet echt gewaardeerd c.q. serieus worden genomen, omdat G´d Zijn volk tijdelijk opzij had gezet (Lo Ami). M.i. zal israël weer Ami zijn.

Of christenen ook onder Zijn volk zijn gaan vallen, ga ik niet op in, omdat er al in andere threads over gesproken wordt.

Baruch HaSjem!

Kena[/font]

[Veranderd op 5/6/02 door Kena]

Ik weet het niet, het kan! Staat er zo een belofte in de Bijbel over de erkening van christen heidenen en christen Joden?

Origineel geplaatst door kridje
Ik weet het niet, het kan! Staat er zo een belofte in de Bijbel over de erkening van christen heidenen en christen Joden?

[font=Georgia]Nee, die erkenning hebben we persoonlijk ook niet nodig, want we weten hoe G´d tegenover ons staat; naast ons staat. Alleen weet ik wel dat veel christenen Joden niet echt serieus nemen en nogal lacherig over ´onze´ Bijbelintepretaties kunnen doen (meestal komt dat voor uit het feit dat er niet rekening wordt gehouden dat de gehele Bijbel Joods is).[/font]

We moeten nooit lacherig doen over de rabbijnse uitleg van het OT, zij kan zeer nuttig zijn in het verstaan van bepaalde zaken. Wel moeten we ze lezen of gebruiken in het licht van de joodse godsdienst.

hallo allemaal

Ik vraag me eigenlijk af... doen wij het niet allemaal verkeerd? Staan de messiasbelijdende joden niet dichter bij Gods woord? Ik sprak laatst iemand die probeerde dus volgens het oude testament te leven. Hij was kosjer, droeg kleding uit 1 stuk, vierde de zondag op de zaterdag, vierde kerst niet want dat is iets heidens.... (zegt hij) ook zei die man dat God helemaal niet had gevraagd om zijn verjaardag te vieren....


wie heeft er een antwoord?

Ik ben erg benieuwd hoe jullie er tegen aan kijken!


Groetjes

Leven we soms nog onder het Oude Verbond? Dat iemand Kosjer eet, dat wordt in het Nieuwe Testament gerekend onder een zwak geloof!

[Veranderd op 31/7/02 door Refojongere]

De zondag is in het Nieuwe Testament in plaats van de sabbat gekomen.

Origineel geplaatst door Refojongere
De zondag is in het Nieuwe Testament in plaats van de sabbat gekomen.

Ben benieuwd hoe je dat hard wilt maken. Ik hecht niet echt waarde aan een dag, als een dag echter wel belangrijk zou zijn, dan geef ik de voorkeur aan de Sabbath.
Geen theologisch verhaal, maar duidelijk uit de bijbel, dat iedereen het kan volgen.
Alvast bedankt als je hier de moeite voor wilt nemen.

Origineel geplaatst door Daphne
Ik vraag me eigenlijk af... doen wij het niet allemaal verkeerd? Staan de messiasbelijdende joden niet dichter bij Gods woord? Ik sprak laatst iemand die probeerde dus volgens het oude testament te leven. Hij was kosjer, droeg kleding uit 1 stuk, vierde de zondag op de zaterdag, vierde kerst niet want dat is iets heidens.... (zegt hij) ook zei die man dat God helemaal niet had gevraagd om zijn verjaardag te vieren....

Maar natúúrlijk staan messiasbelijdende joden dichter bij God en het Woord! Vergeet niet dat Christus eerst en vooral voor de jóden kwam. Gelukkig - zeg ik met heel mijn hart - kwam hij óók voor de heidenen. Maar de joden stonden en staan op nr. 1. Vooral Paulus heeft in de Romeinenbrief erg veel geschreven over de verhouding tussen joden en heidenen.
Romeinen 1:16 Want ik schaam mij des Evangelies van Christus niet; want het is een kracht Gods tot zaligheid een iegelijk, die gelooft, eerst den Jood, en [ook] den Griek.
Romeinen 2:10 Maar heerlijkheid, en eer, en vrede een iegelijk, die het goede werkt, eerst den Jood, en [ook] den Griek.
Romeinen 3:1 Welk is dan het voordeel van den Jood? Of welk is de nuttigheid d
besnijdenis?
2 Vele in alle manier; want [dit is] wel het eerste, dat hun de Woorden Gods zijn toebetrouwd.

Maar... als je heiden bent, hoef je je niet aan de oude wetten te houden! Sommige joden in Paulus' omgeving wilden dat ook. Zij wilden dat de heidenbroeders zich zouden besnijden. Kijk maar hoe Paulus dat akkefietje aanpakt:

Galaten 2:4 En [dat] om der ingekropen valse broederen wil, die van bezijden ingekomen waren, om te verspieden onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, opdat zij ons zouden tot dienstbaarheid brengen;
5 Denwelken wij ook niet een uur hebben geweken met onderwerping, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou verblijven.
6 En van degenen, die geacht waren, wat te zijn, hoedanigen zij eertijds waren, verschilt mij niet; God neemt den persoon des mensen niet aan; want die geacht waren, hebben mij niets toegebracht.

M.a.w. de heidenen die Jezus' Evangelie aannemen staan onder de Christelijke vrijheid en hoeven niet teruggebracht te worden onder het juk der dienstbaarheid. (Gal. 5:1).

Jezus was zelf een jood, zijn discipelen waren joden, kortom: het christendom heeft al zijn wortels in het jodendom. Christenen en joden hebben het over dezelfde Heer der wereld.
Uiteraard waren de discipelen eropuit om eerst en vooral hun broedervolk te bekeren. Ook en juist de heidenapostel Paulus. Ronduit ontroerend is Romeinen 10.
Romeinen 10:1 Broeders, de toegenegenheid mijns harten, en het gebed, dat [ik] tot God voor Israël [doe], is tot [hun] zaligheid.
2 Want ik geef hun getuigenis, dat zij een ijver tot God hebben, maar niet met verstand.
3 Want alzo zij de rechtvaardigheid Gods niet kennen, en hun eigen gerechtigheid zoeken op te richten, zo zijn zij der rechtvaardigheid Gods niet onderworpen.
4 Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.
5 Want Mozes beschrijft de rechtvaardigheid, die uit de wet is, [zeggende]: De mens, die deze dingen doet, zal door dezelve leven.
6 Maar de rechtvaardigheid, die uit het geloof is, spreekt aldus: Zeg niet in uw hart: Wie zal in den hemel opklimmen? Hetzelve is Christus [van boven] afbrengen.
7 Of, wie zal in den afgrond nederdalen? Hetzelve is Christus uit de doden opbrengen.
8 Maar wat zegt zij? Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken.
9 [Namelijk], indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
11 Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.
12 Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek; want eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen.
13 Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.

Daar heb ik eigenlijk weinig aan toe te voegen. Zie je de verwijzing naar de woorden van Mozes in Deut. 30?
Deuteronomium 30:11 Want ditzelve gebod, hetwelk ik u heden gebiede, dat is van u niet verborgen, en dat is niet verre.
12 Het is niet in den hemel, om te zeggen: Wie zal voor ons ten hemel varen, dat hij het voor ons hale, en ons hetzelve horen late, dat wij het doen?
13 Het is ook niet op gene zijde der zee, om te zeggen: Wie zal voor ons overvaren aan gene zijde der zee, dat hij het voor ons hale, en ons hetzelve horen late, dat wij het doen?
14 Want dit woord is zeer nabij u, in uw mond, en in uw hart, om dat te doen.

Het christelijk geloof is erg eenvoudig. Als je met de mond belijdt en met je hart gelooft in Jezus Christus, dan zul je zalig worden. Paulus wordt bijna moedeloos van al die mensen die hun “eigen gerechtigheid zoeken op te richtenâ€

Ben benieuwd hoe je dat hard wilt maken. Ik hecht niet echt waarde aan een dag, als een dag echter wel belangrijk zou zijn, dan geef ik de voorkeur aan de Sabbath.
Geen theologisch verhaal, maar duidelijk uit de bijbel, dat iedereen het kan volgen.
Alvast bedankt als je hier de moeite voor wilt nemen.

In de Vrijgemaakt Gereformeerde Kerken is de discussie of de zondag wel op een goddelijk gebod berust. In een protestbrief staat onder andere dit:

d. VAN DE ZEVENDE NAAR DE EERSTE DAG

Op vrijdag, voor het aanbreken van de sabbat, stierf de Heere Jezus Christus
(Marc 15:37 en 42, Luc 23:46 en 54). Na drie dagen zou Hij opgewekt worden
(Matth 12:40, Matth 16:21, Matth 27:63). De tijdsbepaling 'drie dagen en drie
nachten' is op te vatten als drie etmalen, waarbij naar Joodse telling ook een
deel van een etmaal als geheel meetelde. Hieruit volgt dat de Heere Jezus
Christus op zondag opstond uit de dood. In Marc 16:9 lezen we dat het feit van
de opstanding inderdaad plaatsvond op zondag.

De Heere Jezus Christus zelf stelde de eerste dag van de week door zijn opstan-
ding en verschijningen in het teken van zijn opstanding. De heiliging van de
eerste dag van de week heeft de Heiland bevestigd

* door het feit dat Hij pas acht dagen later, dus weer op de eerste dag van
de nieuwe week, opnieuw in de discipelenkring verscheen (Joh 20:19 en 26)
* in het feit dat Hij de uitstorting van de Heilige Geest op de vijftigste
dag (Lev 23:15 en 16) na de dag van Zijn opstanding, dus weer op de eerste
dag van de week heeft laten geschieden en toen heel Jeruzalem vervuld heeft
met het bericht van Zijn opstanding (Hand 2:24-32).
* in het feit dat Hij op de 'dag des Heeren', de eerste dag van de week zijn
openbaring aan Johannes gaf (Op 1:10). Johannes ontving de openbaring
omstreeks het jaar 95. In de Didache, 14, 2, en Ignatius, ad Magn. 9, 1,
die even later geschreven werden, en in 'het onderwijs van de twaalf apos-
telen' uit het jaar 110 wordt de eerste dag van de week eveneens de 'dag
des Heeren' genoemd. Op de dag die staat in het teken van zijn opstanding
vormen vrijwel de eerste woorden die de Heere Jezus Christus tot Johannes
spreekt een herinnering aan zijn opstanding (Op 1:18).

Aanwijzingen in de Schrift dat de eerste dag van de week bij de eerste christe-
lijke gemeenten een bijzondere plaats innam vinden we

* in Hand 20:7 waar staat dat de gemeente samengekomen was op de eerste dag
van de week om brood te breken
* in 1Cor 16:2 waar de apostel Paulus zegt dat ieder in de gemeente op de
eerste dag van de week iets moet wegleggen voor de collecte voor de gemeen-
te te Jeruzalem.

e. OPSTANDING VERWIJST NAAR HERSCHEPPING EN VERLOSSING

De oudtestamentische sabbat verwees naar de schepping en naar de verlossing uit
het diensthuis van Egypte. De nieuwtestamentische sabbat verwijst, als dag van
de opstanding van de Heere Jezus Christus, naar de herschepping en naar de ver-
lossing uit het diensthuis van de zonde door de Heere Jezus Christus.

* Door de zonde ligt de schepping onder de vloek (Gen 3:17) en is aan de
vruchteloosheid onderworpen (Rom 8:20-22). De herschepping komt tot stand
door de voldoening door de Heere Jezus Christus. Zij begint op de dag van
zijn opstanding. Hij is daarvan Zelf het levende begin. (Rom 8:11, 1Cor
15:20-22).

* Het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus is voor de vergeving van
de zonden niet genoeg. Het is ook noodzakelijk dat Hij opstaat uit de dood
om haar te bewerken. Jezus Christus is opgestaan uit de dood om ons
te doen delen in de gerechtigheid die Hij door zijn lijden en sterven voor
ons had verworven (Rom 4:25, 1Cor 15:16-18).

f. PRAKTIJK EERSTE CHRISTELIJKE GEMEENTEN

Toen men nog geen kunstmatige verlichting kende, stond iedereen vroeg op om, als
het licht werd, aan het werk te kunnen gaan. Een losse arbeidskracht die zich-
zelf beschikbaar wilde stellen op het marktplein, kwam voor zonsopgang (verge-
lijk Matt 20:1, meer informatie is te vinden in M.A. Finley, The Ancient Econo-
my).

De joden genoten binnen het Romeinse rijk het recht de zevende dag vrij te nemen
en zich op die dag aan de sabbatswetten te houden. Zij konden op die dag dus
samenkomen op ieder willekeurig tijdstip. De Joodse geschiedschrijver Josefus
beschrijft echter dat de joden gewend waren voor zonsopkomst bij elkaar te komen
in de synagoge. Een dienst in de synagoge kon tot zes uren duren en werd dan af-
gesloten met een gezamenlijk middagmaal. Zoals de joden op de zevende dag bij
zonsopkomst bijeenkwamen, zo kwamen de christenen op de eerste dag bij zonsop-
komst bijeen. De Romeinse schrijver Plinius (jr.) schrijft: dat zij gewend waren
voor zonsopkomst liederen voor Christus en voor God te zingen en elkaar onder
ede te verbinden een goede levenswijze te leiden.

Het is aannemelijk dat de bijeenkomsten van de christenen in tijdsduur verge-
lijkbaar waren met de diensten in de synagoge. In Hand 20:7 wordt gesproken van
een rede van Paulus die duurde tot middernacht. In de Apologie I,67 van de hand
van Justinus de Martelaar (overleden ongeveer 165) lezen we dat de gedenkschrif-
ten van de apostelen en de geschriften van de profeten gelezen worden 'zolang
dat nodig is' (te vinden in: Dr. A.F.J. Klijn, 'Apostolische Vaders', Bosch en
Keuning, 1967, drie delen).

Verder blijkt dat niet slechts een deel of delen van de dag, maar dat de dag in
z'n geheel in vreugde werd doorgebracht. In 'Het onderwijs van de twaalf aposte-
len' uit het jaar 110 schrijft onder andere Barnabas in een noot: Daar brengen
we de achtste dag in vreugde door (eveneens te vinden in de 'Apostolische Va-
ders').

In het jaar 321 werd de zondag door keizer Constantijn de Grote als rustdag
wettelijk bevolen. Het spreekt vanzelf dat deze regeling niet zomaar uit de
lucht kwam vallen. De gangbare praktijk onder de christenen was te rusten op
zondag en dat werd nu officieel door de keizer als regel ingevoerd.

Nergens staat dat Hij de Sjabbes afschafte, dus Kena houdt zich braaf aan de Sjabbes. Het is de mens met hun dogma's en verzonnen regels die de zondag ipv de Sjabbes stelde.

We weten wat G'ds oordeel over Sjabbat-overtreding bij Israël was ... ;-)

No offence, maar wel even een feitje :-)

De Kerk is het nieuwe Israel,en we vieren elke Zondag de Opstanding van Onze Heer Jezus Christus de Heilige Verlosser.

Zonder het Levenschenkend Kruis en de Kerk geen Zaligheid.
Alleen door de Kruisverdiensten van Christus Koning worden wij behouden .

[Aangepast op 13/9/04 door Adorote]

Ik herken helemaal niets van 'lacherig doen over christen-Joden'.
Ik herken hen als mijn oudste broeder. De Bijbel leert ons dat God nog een plan met hen heeft.
Volgens mij doet niemand in 'rechtzinnig christenland' lacherig over de christen-Joden, maar is dat iets dat zij zichzelf aanpraten.

Ik leer graag van hen, en ga ook graag met hen in gesprek.

Wel moet het me van het hart dat het me tegenvalt dat christen-Joden helaas vaak een vorm van arrogantie over zich hebben. En vinden dat zij betere christenen zijn omdat zij de Joden zijn. En dus idd ook dat zij het beter weten. Ik heb het gevoel dat christen-Joden vaak denigrerend doen tegen niet-Joodse christenen, in de zin van: jullie zijn er later bij gekomen.

Israel is het volk van God, apart gezet door God, maar ik snap niet dat het volk zelfs na het oude en het nieuwe testament nog steeds niet geleerd heeft zich bescheidener op te stellen.
God kan Zichzelf uit 'deze stenen' Abraham kinderen verwekken. Let wel, dat heeft Hij niet gedaan, Israel is Zijn volk, maar dat is niets om je over op de borst te slaan. Het 'oudste broer' zijn is een voorrecht, en wij 'jongere broertjes' moeten (en willen) jullie graag respecteren. Maar ik hoop dat de oudste broer zich ook wil gedragen als de oudste broer. Zijn jongere broertjes liefhebbend.

Een eerlijk antwoord op een eerlijke vraag, niet om te kwetsen, maar wel om duidelijk te maken hoe het bij mij leeft. Eigenlijk dus precies andersom dan jij het stelt.

Ik kan me voorstellen dat de houding die ik beschrijf voortkomt uit de gedachte dat wij jullie niet serieus nemen. Ik heb dus eerder het gevoel dat ik door jullie niet serieus genomen wordt.

Hé Robert,

Hoest? Ik ben met je eens hoor, op 1 punt na:

Ik weet niet of je persoonlijk op mij doelt, maar ik moet er even vanuit gaan, anders zou je dit nl niet naar mij posten. Het zat kennelijk hoog bij je. Zover ik weet is er hier nu maar 1 christen met Joodse roots en dat ben ik (willen de anderen anders opstaan? hahaha).

Maar ik kan je verzekeren dat jouw indruk op christen-Joden niet waar is.
Iemand is arrogant van nature of niet. Iemand denkt beter te weten van nature of niet. Of je nu Jood, goj, zwart of wit bent. Arrogantie ie persoonsverbonden en niet kwa ras.
Misschien heb je zelf (correct me if I'm wrong) en een mate van een gevoel dat je "minder weet" wanneer een christen Jood je in zijn/haar optie corrigeert. Misschien vind je het erg vervelend wanneer zo'n iemand, dus christen Jood, je ergens op wijst.

Vanuit mijn eigen persoon kan ik zeggen: ik vind het heerlijk gecorrigeerd te worden. Zeker door mijn christenbroer en zus, omdat ik christen ben en geen Jood. Ik ben nota bene een PKN-er. hahaha, alleen met een flinke Joodse en Aramese roots. waar ik heel blij mee ben, maar ozo lastig. So what? :-) Niets mis mee, want ik heb ook heerlijk gojbloed :-D

Ws was je dus te voorbarig met jouw posting en ietwat te persoonlijk ;-) Niet meer doen he?

Liefs!

[Aangepast op 13/9/04 door Kena]

Ik ben het wel met Robert eens, Kena! Ik heb ook veel Christen Joden hier ontmoet, en al zijn sommigen heel lief etc, de meesten laten geen kans onbenut om even in te wrijven dat zij toch wel Gods uitverkoren volk zijn, en dat ze toch wel een heleboel streepjes voor hebben op ons heidenen.....En die geen kans voorbij laten gaan om te vertellen hoe verkeerd wij het allemaal wel niet hebben, dat we het woord 'jew' gebruiken in plaats van 'Judean' etc etc...
En dat kan errug vermoeiend zijn! Ik ben erg pro-joods, druk bezig Hebreeuws te leren etc, maar vind het wel irritant als men je er constant aan herinnert dat zij de genen zijn die de Bijbel alleen maar begrijpen, en wij domme heidenen weten nergens van etc etc.....

En zoals eerder gezegd, de Zondag is duidelijk in de plaats gekomen van de Shabbat. Anders zou immers de besnijdenis ook gelden, en de kledij en voedsel wetten? Je kunt niet het een afschaffen en het andere aanhouden.... Maar natuurlijk zou het kunnen dat wij het beter weten dan de eerste Christenen, die waren voor een groot deel immers domme heidenen....?