De toeleidende weg bij Spurgeon

[Majorca]

In bevindelijke kringen wordt gepreekt dat er een toeleidende weg is tot Christus. Ds. C. Harinck heeft hier een belangwekkend boek over geschreven. Hij stelt ook dat er een toeleidende weg is, waarin een zondaar ontdekt wordt door de H. Geest aan zijn ellende buiten Christus, en hij gaat inzien wie hij is tegenover een goeddoend God. In een weg van ontlediging, waarin de zondaar alles kwijt gaat raken buiten Christus, wordt plaats gemaakt voor de gezegende Middelaar.
In een deel van de gereformeerde gezindte wil men niets weten van zo'n toeleidende weg. Frappant is dat deze mensen vaak wel fan zijn van bijv. Spurgeon. Dat is raar, want Spurgeon leerde ook een toeleidende weg.

Illustratief is Spurgeons preek over de verloren zoon. De preek heet "De terugkeer van de verloren zoon" en is opgenomen in het boek "Gelijkenissen van de Heiland".

De verloren zoon belijdt "Ik heb gezondigd". Deze belijdenis zal plaats moeten vinden willen we het heil in Christus deelachtig worden. Spurgeon: "Wij weten dat dit voor onze zaligheid een volstrekte vereiste is. Tenzij er een waarachtige, hartgrondige belijdenis van onze zonde is voor God, hebben wij geen belofte dat wij door het bloed van de Verlosser genade zullen vinden".
In zijn preek gaat Spurgeon in op de staat van de verloren zoon als er geschreven staat "als hij nog ver van hem was" (van de Vader). Welke staat wordt hier bedoeld? zo vraagt Spurgeon. Hij geeft dan aan dat dit de staat is van waarachtige overtuiging van zonden door de H. Geest. Hij schetst wat er dan omgaat in zo'n ziel, waarvan hij zegt dat deze "op weg is om tot de Heere te komen" (over toeleidende weg gesproken). Het volgende gaat om in zo'n ziel, aldus Spurgeon: "O Heere, mijn God, hoe diep is de afgrond, die mij van U scheidt, en waar is de macht die hem overbruggen kan? Door ganse mijlen van zonde ben ik van U gescheiden, bergen van schuld verheffen zich tussen U en mij. O God! indien Gij mij thans zoudt verderven Gij zoudt slechts rechtvaardig wezen, en zo Gij mij ooit tot U terugbrengt kan dit door geen andere macht geschieden dan de Almacht waarmee U de wereld geschapen hebt. O hoe ver ben ik van God!"

Let wel, hoe diep het volgens Spurgeon gaat. Precies even diep als aangegeven door ds. A. Moerkerken in de Saambinder. O God! indien Gij mij thans zoudt verderven Gij zoudt slechts rechtvaardig wezen, dit wordt genoemd "buigen onder Gods recht".

Verderop zegt Spurgeon: "Als het licht van Gods genade in uw hart komt, dan heeft dat iets van het openen van de vensters van een kelder, die vele dagen gesloten is gebleven. Daar beneden in die kelder, die maandenlang niet open is geweest, zijn allerlei soort van afzichtelijke insecten, benevens enige ziekelijke planten, die door duisternis verkleurd zijn. De muren zijn donker en vochtig door het slijm van kruipende dieren; het is een afzichtelijk en vuil vertrek..."

Wat had deze man genade in het beschrijven van het ontdekkend werk van de Geest!

Legt hij zulke "bekommerden" nu de handen op? Welnee - ook al erkent hij wel dat hier een waar zaligmakend werk van Gods Geest begonnen is. Nee, hij spoort dezulken aan tot Christus te gaan:

"Nog één woord. Indien iemand van u heden tot overtuiging van zonden is gekomen, zo laat mij u plechtig waarschuwen geen plaatsen te bezoeken waar deze overtuigingen naar alle waarschijnlijkheid gewist en vernietigd zullen worden. Beuzelt dan niet met uw overtuiging van zonde, want de eeuwigheid zal te kort zijn om over zodanig beuzelen uw klacht uit te spreken."

[Grace]

Pluk overal maar wat citaten die je goed van pas komen vandaan en je hebt weer een argument. Nou Majorca, jij pakt ze waar het jou uitkomt. Hier ga ik echt niet eens op in!

mvrgr, Grace

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door Grace
Pluk overal maar wat citaten die je goed van pas komen vandaan en je hebt weer een argument. Nou Majorca, jij pakt ze waar het jou uitkomt. Hier ga ik echt niet eens op in!

mvrgr, Grace

ja, dit krijg ik standaard naar mijn hoofd als ik iets noem waar mensen a) niet omheen kunnen, b) niet in hun straatje past.

Ik zou zeggen lees de preek er maar eens op na, en kom hier maar melden of ik iets uit het verband gerukt heb of niet. Het staat allemaal in een glashelder verband, want Spurgeon zegt expliciet dat hij het heeft over zondaren die in een ware overtuiging verkeren. (hij geeft NB zelfs verschillende klassen van zondaren aan die volgens hem niet bedoeld worden in dit bijbelgedeelte!)

Nee broeder, je maakt je er maar weer bijzonder gemakkelijk van af. Jammer. Maar wel duidelijk voor alle forummers en lezers!

[gerrit de 2e]

ivm dubbele topic verwijzing naar;

http://www.omsionswil.nl/forum2/viewthread.php?tid=4785

[Grace]

Beste broeder,

Ik kan diverse uitspraken van SPurgeon en Calvijn en Luther citeren, waarvan jij zal zeggen, dat is niet bijbels. En daar ligt mijn probleem! Ik mis een stuk evenwicht bij jou!

mvrgr, Grace

[Barryvrouw]

Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
ivm dubbele topic verwijzing naar;

http://www.omsionswil.nl/forum2/viewthread.php?tid=4785

Suggestie: kan er geen aparte groep komen waarin Majorca zijn topics opent?

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
ivm dubbele topic verwijzing naar;

http://www.omsionswil.nl/forum2/viewthread.php?tid=4785

nee is geen dubbele topic; deze gaat over toeleidende weg bij Spurgeon. de ander over noodzaak van ellendekennis in het algemeen, als voorafgaand in volgorde op verlossing en dankbaarheid (en bij Reformatoren in het bijzonder)

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door Grace
Beste broeder,

Ik kan diverse uitspraken van SPurgeon en Calvijn en Luther citeren, waarvan jij zal zeggen, dat is niet bijbels. En daar ligt mijn probleem! Ik mis een stuk evenwicht bij jou!

mvrgr, Grace

daar ben ik dan heel benieuwd naar! Kom maar op met die citaten!
Jij gaat erg suggestief te werk, want je beweert iets over mij wat je niet kan onderbouwen. Daar ligt voor mij een probleem!

[memento]

Orc, mooie citaten. Ik zou Grace e.a. willen oproepen het evenwicht wat ze missen aan te vullen met ándere citaten van Spurgeon...

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door memento
Orc, mooie citaten. Ik zou Grace e.a. willen oproepen het evenwicht wat ze missen aan te vullen met ándere citaten van Spurgeon...

welk evenwicht mist er dan? Er is toch duidelijk aangegeven dat zielen buiten Christus niet mogen rusten? Is dat niet evenwichtig genoeg?

[limosa]

Inderdaad Majorca, ik heb een preek van Spurgeon over de verloren zoon opgezocht en het is indrukwekkend hoe hij beschrijft welke weg de verloren zoon gaat tot het moment dat de vader hem kust. Een prachtig gedeelte, ik kan niet laten hiet hier te posten:

De verloren zoon

Gods overvloedige liefde voor de tot Hem wederkerende zondaar

"En kuste hem." Lucas 15:20

In de herziene vertaling van het Nieuwe Testament vindt gij in de kanttekening deze lezing van de tekst: "En kuste hem veel." Dit is een zeer goede vertaling van het Grieks, dat men ook zou kunnen overzetten in "Kuste hem vuriglijk," of "kuste hem dikwijls." Ik geef de voorkeur aan het gebruik van zeer eenvoudige woorden en daarom zal ik de lezing van de tekst in de kanttekening van de herziene vertaling "En kuste hem veel," tot tekst nemen voor de overdenking, waarvan het onderwerp zijn zal: Gods overvloedige liefde voor de tot Hem wederkerende zondaar. Het eerste woord "en" verbindt ons aan alles wat vooraf is gegaan. De gelijkenis is zeer bekend; maar zij is zo vol van heilige betekenis, dat wij er altijd weer nieuwe leringen uit kunnen trekken. Laat ons dan verwijlen bij hetgeen aan die omhelzing vooraf is gegaan. Er was iets van de zijde van de zoon en van de zijde van de vader was er nog veel meer. Eer de verloren zoon deze kussen der liefde ontvangen heeft, had hij in het verre land gezegd: "Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan." Doch hij had meer gedaan dan dit, want anders zou hij de kus van zijn vader nooit ontvangen hebben. Het besluit was tot daad geworden. Hij stond op en ging tot zijn vader. Een gehele scheepslading van besluiten of voornemens is van weinig waarde; een greintje praktijk is even veel waard als dat alles. Het besluit om naar huis terug te gaan is goed; maar het is wanneer de dwalende jongeling dat besluit werkelijk ten uitvoer begint te brengen, dat hij de zegen nabij komt. Indien iemand uwer, hier tegenwoordig, gedurende lange tijd gezegd hebt: "Ik zal mij bekeren, ik zal mij tot God wenden," zo houd nu op met dit besluit te nemen en kom nu eens tot de uitvoering! En moge God in zijn genade u beiden tot bekering en geloof in Christus brengen Eer de kus der liefde werd gegeven, was deze jonge man op weg naar zijn vader, maar hij zou hem niet bereikt hebben, zo zijn vader hem niet het grootste gedeelte van de weg tegemoet was gekomen. Als gij aan God een duim geeft, zal Hij u een el geven. Indien gij een klein eind weegs aflegt om tot Hem te komen, dan zal Hij, als gij "nog verre van Hem zijt" toelopen om u te ontmoeten. Ik weet niet, of de verloren zoon zijn vader gezien heeft, maar zijn vader zag hem. De ogen der genade zien scherper dan de ogen van het berouw. Vergeleken met het oog van Gods liefde is zelfs het oog van ons geloof nog duister. Hij ziet de zondaar lang voordat de zondaar Hem ziet. Ik denk niet, dat de verloren zoon met grote snelheid heeft gereisd. Ik zou veeleer denken, dat hij zeer langzaam ging.

Met neergeslagen oog en een bezwaard hart,
Met zeer vele zuchten en tranen der smart.

Hij was besloten te komen; maar toch was hij nog half bevreesd. Maar van zijn vader lezen wij, dat hij toeliep. Langzaam is de weg van het berouw; maar zeer snel zijn de voeten der vergeving. God kan toelopen, waar wij nauwelijks kreupel kunnen voortstrompelen; maar als wij hinkend en strompelend tot Hem gaan, dan zal Hij snel op ons toelopen. Die kus werd hem in der haast gegeven. De geschiedenis wordt op zulk een wijze verhaald, dat het ons bijna is, alsof wij het aldus zien gebeuren voor onze ogen; er is zelfs tot in de bewoordingen, die gebruikt zijn, een gevoel van haast. Zijn vader "toelopende, viel hem om zijn hals, en kuste hem," kuste hem met warmte. Hij heeft geen ogenblik gewacht, want schoon hij buiten adem was, was hij toch niet buiten de liefde, hij "viel hem om zijn hals en kuste hem veel." Daar stond zijn zoon, gereed om zijn schuld te belijden, en daarom heeft zijn vader hem des te meer gekust. Hoe gewilliger gij zijt om uw zonde te bekennen, hoe gewilliger God is u te vergeven. Hij zal de zonde uitdelgen, die gij gewillig en ootmoedig voor Hem hebt beleden. Wie vrijwillig was zijn lippen te gebruiken voor belijdenis van schuld, zal bevinden, dat zijn vader gewillig is zijn lippen te gebruiken om hem te kussen. Zie het contrast. Daar is de zoon, die er nauwelijks aan durft denken zijn vader te omhelzen; terwijl zijn vader hem nauwelijks gezien heeft, of hij valt hem reeds om de hals en kust hem. De neerbuigende goedheid van God jegens boetvaardige zondaren is zeer groot. Hij schijnt zich neder te bukken van zijn troon der heerlijkheid ten einde de boetvaardige zondaar om de hals te vallen. God, de zondaar omhelzende! Welk een toneel! Kunt gij het u voorstellen? Ik denk het niet; maar zo gij het u kunt voorstellen, dan hoop ik, dat gij het ook voor uzelf zult kunnen verwezenlijken. Als Gods arm om onze hals is en zijn lippen op onze wang, ons veel kussende, dan begrijpen wij meer van zijn neerbuigende liefde dan predikers of boeken er ons ooit van kunnen verhalen. De vader "zag" zijn zoon. Er ligt in dat woord "zag" zeer veel opgesloten. Hij zag, wie het was; zag waar hij vandaan kwam; zag het kleed van de zwijnenhoeder; zag het vuil en het slijk op zijn handen en voeten; zag zijn lompen; zag zijn boetvaardige, berouwvolle blik; zag wat hij geweest is; zag wat hij toen was; en zag wat hij weldra zou zijn. "Zijn vader zag hem." God heeft een manier van mannen en vrouwen te zien, die gij en ik niet kunnen begrijpen. Met een enkele blik doorziet hij ons, alsof wij van glas waren gemaakt. Hij ziet ons verleden, ons heden, onze toekomst. "Als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader." Het was niet met ijskoude ogen, dat de vader zijn tot hem wederkerende zoon aanblikte. Er was liefde in die ogen en terwijl hij hem aanzag, werd hij met "innerlijke ontferming bewogen"; dat is: hij gevoelde voor hem. Er was in zijn hart geen toorn jegens zijn zoon, hij had niets dan medelijden voor de arme jongeling, die in zulk een ellendige toestand was gekomen. Wel is waar, het was alles zijn eigen schuld; maar dit kwam zijn vader thans niet in gedachte. Het was de toestand, waarin hij hem zag, zijn armoede, zijn verlaging, zijn bleek uitgehongerd gelaat, dat zijn vader door de ziel sneed. En God is met innerlijke ontferming bewogen over het wee en de ellende van de mensen. Zij kunnen zich wel zelf hun benauwdheden op de hals gehaald hebben, en dat hebben zij ook werkelijk, maar toch ontfermt God zich over hen. "Het zijn de goedertierenheden des HEEREN dat wij niet vernield zijn, dat zijn barmhartigheden geen einde hebben." Wij lezen, dat de vader "toeliep." De ontferming Gods wordt gevolgd door snelle bewegingen. Hij is traag tot toorn; maar Hij is snel en ijverig om te zegenen. Hij behoeft er niet lang over na te denken, hoe Hij zijn liefde aan boetvaardige verloren zonen betonen zal: dat is reeds lang geleden geschied in het eeuwig verbond. Hij behoeft zichzelf niet voor te bereiden op hun ontvangst, dat is alles geschied op Golgotha. In de grootheid van zijn mededogen komt God snellijk tot iedere boetvaardige ziel om haar te helpen. En als Hij komt, komt Hij om hen te kussen.

tot zover dan maar deze prachtige preek van Spurgeon

[Grace]

Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door Grace
Beste broeder,

Ik kan diverse uitspraken van SPurgeon en Calvijn en Luther citeren, waarvan jij zal zeggen, dat is niet bijbels. En daar ligt mijn probleem! Ik mis een stuk evenwicht bij jou!

mvrgr, Grace

daar ben ik dan heel benieuwd naar! Kom maar op met die citaten!
Jij gaat erg suggestief te werk, want je beweert iets over mij wat je niet kan onderbouwen. Daar ligt voor mij een probleem!

Ik zal in de loop van de week eea proberen te plaatsen. Wat ik bedoel met eenzijdigheid is dat je Spurgeon wel neemt als hij in een preek benadrukt dat er alleen mensen met de belijdenis 'Ik heb gezondigd' thuiskomen bij de Vader. Terecht ook. Wie ontkent dit? Ik geloof inderdaad dat alleen mensen met schuld om vergeving vragen. Maar de diepte ervan zal alleen God bepalen.
Het gaat er bij mij om dat Spurgeon ook andere dingen zegt(over de doop en over het geloof, etc), die jij niet 123 over zou nemen van hem. En nogmaals daar ligt mijn bezwaar.

mvrgr, Grace

[ndonselaar]

Het evenwicht wat nodig is, is de noodzaak van het 'vluchten tot Christus'.

Men is tegenwoordig op weg zonder die laatste toevoeging. Dat is géén toeleidende weg! Als men dit de toeleidende weg wil noemen, men doet maar, maar er is géén toeleidende weg tot Christus zonder kennis van Christus tot wie hij [de zondaar] vlucht.

Majorca mag Spurgeon citeren, of wat mij betreft Arminius om een toeleidende weg te bewijzen. Als deze godgeleerden dat geschreven hebben, ze mogen van mij. Er is echter géén toeleidende weg tot Christus zonder enig kenmerk van het toevluchtnemende geloof.

[jakobmarin]

Oorspronkelijk gepost door Rhodé

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Het evenwicht wat nodig is, is de noodzaak van het 'vluchten tot Christus'.

Men is tegenwoordig op weg zonder die laatste toevoeging. Dat is géén toeleidende weg! Als men dit de toeleidende weg wil noemen, men doet maar, maar er is géén toeleidende weg tot Christus zonder kennis van Christus tot wie hij [de zondaar] vlucht.

Majorca mag Spurgeon citeren, of wat mij betreft Arminius om een toeleidende weg te bewijzen. Als deze godgeleerden dat geschreven hebben, ze mogen van mij. Er is echter géén toeleidende weg tot Christus zonder enig kenmerk van het toevluchtnemende geloof.

Hier sta ik volledig achter (maar dat wisten jullie al wel).

Als het spreken over een toeleidende weg zo belangerijk is, had er echt wel meer over in de bijbel gestaan.
Maar juist de andere kant zien we: kies héden, vólg Mij, héden zo gij Zijn stem hoort, enz.
Bij de meeste bekeringen in de bijbel, of ook gelijkenissen, lezen we weinig over deze zgn. toeleidende weg.

Het gaat ook helemaal niet over de toeleiding, maar over de inlijving in de ware Wijnstok.
En daar zijn we toch allemaal ranken van.