Wie van jullie heeft er wel eens over de Zending nagedacht.... (een ieder wel denk ik), Ik bedoel wie van jullie heeft er wel eens over na gedacht om juist in de zending te gaan?!

Het lijkt mij wel heel erg fijn maar 't is wel een enorme stap natuurlijk...

Kan jij/ik meer doen dan alleen een euro'tje in de zendingsbussen te gooien?

* Hoe besluit je om in de zending te gaan?

* Hoe pak je jouw roeping aan?

* Hoe gaat de zending in zn werk?

In Gouda kun je volgens mij nog genoeg zending bedrijven. We hoeven niet allemaal naar de "einden der aarde"

Oorspronkelijk gepost door anemoon
nou daphne, dat is me nogal wat...

allereerst moet ik je even plagen, want hoe kun je nou 1 euro'tje in meerdere bussen gooien???en hebben ze bij jullie gewone euro's en kleine euro'tjes? hmm.. bij ons zijn ze allemaal even groot ;-)

ja, ik heb daarover nagedacht
genade maakt gunnend, zeggen ze weleens en dat heeft mede tot gevolg dat je de zaligheid aan iedereen gunt en dat je vervolgens wel zendeling zou willen worden

maar voor mij was al snel duidelijk: ik kan in ieder geval niet naar het buitenland (de redenen ga ik nu even niet noemen, maar die zijn nogal duidelijk en concreet)

ik zal de zending dus moeten bedrijven binnen de mogelijkheden die ik heb

hoe ik mijn roeping aanpak?
allereerst breng ik er te weinig van terecht
maar ik probeer wel, in de ontmoeting met de ander, wie of waar dat ook is, altijd te letten of er een opening is in het gesprek, waarvan ik gebruik kan maken

ik breek dus niet in, ik wacht op een geschikte gelegenheid, die zich natuurlijk niet altijd voordoet
en dan haak ik in op wat de ander zegt
en probeer zo te evangeliseren

op die manier zijn er nogal wat contacten tot stand gekomen
daaruit zijn briefwisselingen ontstaan, mailcontacten, telefonische contacten etc

wanneer er bv mensen aan de deur komen die proberen mij lid te maken van een leesmap, dan zeg ik: daarvoor moet ik zeker betalen? en op hun bevestigend antwoord zeg ik: nou, dan weet ik wat beters, ik bied u lectuur aan en die is gratis (en ik pak dan een levensbronbijbel waarvan er een stapel naast de voordeur klaarstaan) en geef die aan die persoon...

hoe de zending in zijn werk gaat?
zelf vol zijn van de liefde van Christus en dat uitstralen...
thats it!

ahum.... :, dat euro'tje... tjah... verzin zelf maar wat... :,:,:,:,:,

Wat je schrijft over gesprekken en als er ruimte komt voor een geestelijk gesprek niet wegrennen voor dit feit, dat kan ik onderschrijven. In "mijn gezinnen" eet ik 's middags natuurlijk ook mee en vraag (als men zelf niet gewend is om te bidden) stilte voor stilgebed. Je geeft hier al mee aan dat je christen bent.
Ik heb veel vragen gekregen tijdens mijn werk. Mensen stellen je vragen over "wat geloof je nou eigenlijk?" "Hoe kan dit nou zus en zo" " Waarom ga je naar de kerk?" " Is God dezelfde als Allah?" etc.

HEEL VEEL mensen zijn opzoek naar de waarheid. Veel mensen zoeken naar spiritualiteit. Juist glaasje draaien, occulte praktijken, demonen oproepen, Jomanda etc. spreekt mensen veel aan. Waarom?! Omdat er "dan pas echt zicht is op het "bovennatuurlijke". Ik had een poosje geleden een gesprek met een vrouw, die last van demonen had. (Ik geloof absoluut dat dit kan!!!) Ze was ontzettend bang ervoor en eigenlijk ten einde raad. Ze was bij iemand geweest die demonen verdreef (aldus....). Ze had als advies gekregen "Draag een kruisje aan je ketting, dan heb je er geen last meer van!!!" Ze had inderdaad een kruisje om en zei geen last meer van demonen meer te hebben. Ik vroeg haar.... weet je wat ik geloof met dat kruisje?! Ik geloof dat Jezus voor onze zonden is gestorven en weer is opgestaan voor onze bescherming. Ze knikte.... ze wist een klein beetje hoe het christendom in elkaar zat. Ik vertelde haar ook, dat ik geloof dat Christus ons beschermd tegen (kwade) demonen.
De vrouw was in de war en "ging er zeker nog over na denken". Want er zat wel een kern van waarheid in wat ik zei (gaf ze toe!)

Verder Vortigern... ik doe mee aan de Markt Actie

Oorspronkelijk gepost door anemoon
oohhh....moet je eens kijken!
de zendings-bedrijf-mogelijkheden worden je bij bosjes aangereikt in je werk!
dat is op zich al een grote zegen daphne!
en wat is het dan mooi dat je gebruik mag maken van die gelegenheden

al eerder schreef je dat je soms niet eens weet wat je moet zeggen, maar je krijgt precies op tijd, daarvoor de juiste woorden!

heerlijk is dat he?
wanneer je ook dit alles van Hem mag verwachten zal Hij je niet beschamen
en ook voor jou geldt:
werp uw brood uit op het water en gij zult het vinden na vele dagen!

ik ben blij met de stukjes die je nu schrijft!

Weet ik hoor Anemoon...! Had ik geschreven dat ik niet wist wat ik moest zeggen?! (Misschien heb ik dat geschreven maar niet zo bedoeld!)

Ik kreeg laatst een opmerking van "Daf, waarom ga je niet in de zending werken?" En eigenlijk kriebelt dat al wel een poosje (al voor die opmerking)... Wie weet....

Oorspronkelijk gepost door Daphne
Ik kreeg laatst een opmerking van "Daf, waarom ga je niet in de zending werken?" En eigenlijk kriebelt dat al wel een poosje (al voor die opmerking)... Wie weet....

Zou prachtig zijn, Daphne. Mensen met jouw ervaring hebben ze daar hard nodig! Maar ik zou het niet alleen durven, want het is wel zwaar denk ik..... Ik moet denken aan deze psalmverzen:

Leer mij, o God van zaligheden,
Mijn leven in Uw dienst besteden;
Gij zijt mijn God, vat Gij mijn hand;
Uw goede Geest bestier' mijn schreden,
En leid' mij in een effen land.

en

Heer', ai maak mij Uwe wegen,
door Uw Woord en Geest bekend.........

Oorspronkelijk gepost door anemoon
maar enfin, over de zending nog even:
wanneer je rondloopt met deze vraag is het goed om erop te letten of er deuren dicht gaan voor je
en of er andere deuren opengaan

want zo werkt de Here vaak!

Hoe bedoel je dit anemoon? Zou je het eens concreet (met voorbeelden) uit willen leggen?

Oorspronkelijk gepost door anemoon
voorbeelden kan ik niet noemen, want dat is voor ieder persoonlijk verschillend

maar stel je voor, om maar iets te verzinnen, dat daphne moeilijkheden krijgt op haar werk, het geld is op, er moeten mensen ontslagen worden en ook zij krijgt haar ontslag
dan gaat er dus duidelijk een deur dicht

stel dat ze volop gaat solliciteren en ze wordt nergens aangenomen, dan gaan er dus duidelijk weer deuren dicht

stel, dat er dan juist een bericht haar bereikt, op welke manier dan ook, met een oproep voor mensen in de zending, dan gaat er dus een deur open

stel dat ze daarop reageert en ze wordt aangenomen, dan gaat er dus weer een deur open

ik ga ervan uit dat ze dit alles biddend doet en de Here ook duidelijk vraagt om Zijn leiding in haar leven
het zou best eens kunnen dat er dan, juist op het moment dat ze een beslissing zou moeten nemen, een preek komt waarin ze een antwoord mag krijgen
dan gaan deuren open

andersom kan ook: stel dat ze graag de zending in wil en ze zou bv een ernstige ziekte krijgen, dan gaat er dus duidelijk een deur dicht

ik verzin deze situaties even
maar zoiets bedoel ik

Bedankt. Duidelijk uitleg!!

Oorspronkelijk gepost door Pim

Zou prachtig zijn, Daphne. Mensen met jouw ervaring hebben ze daar hard nodig! Maar ik zou het niet alleen durven, want het is wel zwaar denk ik..... Ik moet denken aan deze psalmverzen:

Leer mij, o God van zaligheden,
Mijn leven in Uw dienst besteden;
Gij zijt mijn God, vat Gij mijn hand;
Uw goede Geest bestier' mijn schreden,
En leid' mij in een effen land.

en

Heer', ai maak mij Uwe wegen,
door Uw Woord en Geest bekend.........

Hay Pim,

Wat dacht je van:

Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister
als ik in de hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brenge moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen
naar het onbekende land.

Anemoon,

Je boodschap is denk ik best wel duidelijk... maar het is wel risico nemen!
Het lijkt me geweldig om van Gods liefde te getuigen, mensen tot God te leiden (niet uit eigen kracht want wie is de mens zonder God?!) en vragen te beantwoorden. Het hoeft niet eens verweg te zijn (Wat Vortigern al zei) maar ik denk dat we een lichtend licht en zoutend zout moeten zijn... (Misschien klink ik nu wel erg evangelisch... sorry, dat is dan maar zo!) op de plek die God ons aan wijst.

Eind Augustus is er een evangelisatie dag (Markt Actie) dat is interkerkelijk. Er komen dan op de markt verschillende artiesten (die ik zelf niet allemaal kan waarderen maargoed... laten we daarniet over in discussie gaan!) Onder Andere Elly en Rikkert (Welke ik vind wel goede teksten te hebben!). Het lijkt me heerlijk om mensen met vragen (Want dat zijn er ontzettend veel!) te helpen, samen met ze te bidden en misschien door te verwijzen naar een kerk.
Het is elk jaar maar eigenlijk durfde ik nooit zo goed (wat heet... ik wilde wel maar schoof het voor me uit en wat men zegt... van uitstel komt afstel) Idem dito voor de evangelisatieactie van onze eigen kerk. Ik ga 't doen... kijken of ik 't wat vind.... wie weet wat er van komt?!

Groetjes,

Daphne

Oorspronkelijk gepost door Daphne

Hay Pim,

Wat dacht je van:

Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister
als ik in de hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brenge moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen
naar het onbekende land.

Daphne, geloof het of niet, maar die wilde ik eerst posten. Dit lied staat bij mij in de auto juist zo ongeveer op repeat deze dagen. Heel erg mooi!!

tBeste ermee.

Zending!!!!! ja op mijn leeftijd kom je er niet meer toe om zelf naar een zendingsland tegaan.
Alleen deze draad brengt wel mijn gedachten terug naar vroegere droom, toen ik zelf nog een heel klein jongetje was.
Ik weet nog goed dat er bij mijn vader en moeder op de slaapkamer een grote lessenaar stond met een statenbijbel er op.
Elke zondagmorgen, ik was er toen ook al altijd vroeg uit, ging ik bij mijn vader en moeder de zondag openen.
Dat hield in dat ik de statenbijbel opende, ergens in het midden zodat beiden kanten even dik waren. Ik kon toen zelf nog niet lezen, maarf ik begon dan toch een hele preek faf te steken. En net als dat mijn vader dat altijd op de preekstoel deed, zwaaide ik met mijn armen in de hoogte.
Daarbij vermeldend dat ik zendeling wilde worden en dat ik het eerste zou beginnen met oefenen om mijn vader en moeder te bekeren.
Dit schijn ik een heel lange tijd volgehouden te hebben, net zolang tot er op een fatale dag een berichtje in de krant stond. Mijn vader las het voor aan mijn moeder, en in dit bericht stond dat er in Nieuw Guinea een zendeling door kannibalen was vermoord. Met schrik hoorde ik dit aan, zeker omdat ik niet wist dat dit soms ook kon gebeuren bij zendelingen.
Nu jullie begrijpen het verdere verloop wel van dit verhaal, maar jelle had sinds die tijd besloten om geen zendeling te worden, want hij wilde niet worden opgegeten door een stel kanibalen.

Nu op mijn leeftijd ben ik wel gelukkig dat ik op een andere manier voor Gods Koninkrijk bezig mag zijn.